Tom,  Rozdzial

1  I,6 |               Nagle przerwał się ten bieg myśli: bystre jej ucho usłyszało
2  I,9 |           czuję ból w sercu?"~Dalszy bieg myśli przerwała mu smutna,
3  I,9 |         rzekę, to na obłoki, których bieg niepowrotny uczył nas, że
4  I,10| przyspieszając kroku. Nie był to już bieg, ale koński galop. Zatrzymaliśmy
5  I,10|           opinie; niech mówi za mnie bieg wypadków.~W początkach maja
6 II,6 |          ciszą.~Wtem usłyszał szybki bieg za sobą. Gonił go Ochocki
7 II,6 |           zieloność trawy, czy kręty bieg rzeczułki, czy drzewa pochylające
8 II,11|         sposoby i rozumiem naturalny bieg rzeczy.~Niech więc żyje
9 II,17|            przychodziło, a codzienny bieg wypadków pogrążał Wokulskiego