Tom,  Rozdzial

1  I,8 |      cicho, że prawie słychać szelest duchów wracających ku zachodowi.
2  I,9 |    milkły, rozlegał się cichy szelest fontanny, szept modlitw
3  I,9 | schodów.~Nagle drgnął słysząc szelest sukni w wielkiej galerii.~"
4  I,12|    usłyszał charakterystyczny szelest: z trzeciego piętra padł
5  I,19|     rozległ się w przedpokoju szelest kobiecej sukni i wbiegła
6 II,3 |        że w poczekalni słyszy szelest kobiecej sukni. Wytężył
7 II,8 |     wozu, szczekanie psa albo szelest gałęzi wypowiadały się w
8 II,10|      drugim pokoju zrobił się szelest... Uczennice pani Stawskiej