Tom,  Rozdzial

1  I,8 |  pierwsi i nie ostatni. Jeszcze póki wielkiego postu, to człowiek
2  I,8 |        także podobna do robaka, póki nie zostanie motylem. Ach,
3  I,10|        aniżeli nasze. Ja także, póki byłem młody, uważałem, że
4  I,13| wrażenie postanowił kuć żelazo, póki gorące,~- Jeżeli tedy, kochany
5  I,18|     pogardą. Zastanów się więc, póki czas. Nie gub swej duszy
6 II,1 |    Żebyś był mądry jak Salomon, póki jesteś w sklepie, będą tobą
7 II,8 |      one są, to wiem dobrze, bo póki mi się dom nie spalił, chowałem
8 II,10|        roztargnienie krzyknąć: "Póki życia, nie będę, panie profesorze!...",