Tom,  Rozdzial

1  I,11| zatrzymają?.. "~Podniósł się z ławki i szedł naprzeciw nich jak
2  I,11|        chodzić, więc wstałem z ławki i bez pożegnania opuściłem
3 II,6 |       rozesłała się na połowie ławki. ~Wokulski usiadł naprzeciw
4 II,10|   chwili zbliżył się do naszej ławki jakiś oficjalista sądowy
5 II,10| kochający, i pobiegłem do swej ławki, gdyż Wokulski, a za nim
6 II,10|       bladła, kryła się między ławki...~Sędzia patrzył na nią
7 II,15|   fałsz!..."~Przycisnął się do ławki wagonu, patrzył w szybę
8 II,15|     Wokulski przycisnął się do ławki wagonu, ażeby nie zerwać