Tom,  Rozdzial

1  I,7 |          ażeby mogła mi być tak dalece obojętną... Jak ona patrzy
2 II,1 |        się - ażeby Wokulski tak dalece już zapomniał o sprawach
3 II,3 | rozrywki, wznosi olbrzymy i tak dalece jest niewyczerpana pracą,
4 II,4 | poszukiwań nie wątpi pan?~- Tak dalece nie wątpię, że zostawię
5 II,11|         potrafiłby odrzucić tak dalece spóźnione zaproszenie.~-
6 II,12|    dopiero przekonałby się, jak dalece zasługuję na potępienie...
7 II,13|              Myli się pani. Tak dalece nie jestem zazdrosny, że
8 II,17|        przyszło mu na myśl, jak dalece osłabła w nim nie tylko