Tom,  Rozdzial

1  I,5 | marmurowego bóstwa ?... I stał się cud: pieszczony przez kochającą
2  I,5 |            sprawił jeszcze większy cud, gdyż w swym boskim obliczu
3  I,10|    poleceniem od majora. Prawdziwy cud, że od tylu poleceń nie
4  I,10|           plecy ciężka paka; istny cud, żem nie stracił życia.
5  I,10|            Stwórca świata formując cud natury, zwany kobietą, z
6 II,3 |            Operze. Powiadam tobie, cud, nie miasto! No, a jak zobaczysz
7 II,3 |      Rivoli... Eh! ja tobie mówię, cud, nie miasto... Kobiety tylko
8 II,17|            pani wierzy, że jest to cud, którego najzupełniej nie