Tom,  Rozdzial

1  I,7 |        Przez chwilę sklep zaległa cisza, którą dopiero panna Izabela
2  I,10|         przez chwilę zaległa taka cisza, że słychać było tętent
3  I,10|     dopiero komendy: " Baczność i cisza!...", ażeby nas uspokoić.~
4  I,10|          proch na panewki i znowu cisza.~Naprzeciw nas, może o wiorstę,
5 II,6 |          zaległy w nim ukojenie i cisza. ~Przypomniawszy jednak
6 II,6 |           odpowiedziałby, że jest ciszą.~Wtem usłyszał szybki bieg
7 II,8 |           w którym też zapanowała cisza.~Dojechali do lasu, za nimi
8 II,8 | zachodnich kresów napełniona była ciszą, wśród której nawet turkot