Tom,  Rozdzial

1  I,5 |        a postawa tak dumna, że wielbiciele jego córki zupełnie potracili
2  I,13|   Cieszę się, kuzynko, że twoi wielbiciele triumfują... Przykro mi
3  I,13|     kuzynko, że triumfują twoi wielbiciele... Przykro mi tylko, że
4 II,4 |      się wszyscy jawni i tajni wielbiciele, kuzyni rozmaitego stopnia,
5 II,7 |     nawet tak podeszłego wieku wielbiciele?...Zdawało jej się, że ziemia
6 II,11|     bardzo mądrze kokietuje, a wielbiciele... czekają.~Awantura - ciągnął
7 II,13| Molinariemu ofiarowali to jego wielbiciele. Otóż wszyscy europejscy