Tom,  Rozdzial

1  I,6 |       oprzytomnia pannę Izabelę. Uśmiecha się.~- Weź, Florciu, lampę
2  I,18|         pan Ignacy. Włoch bowiem uśmiecha się ironicznie, odwiązuje
3  I,18| dziesięciorublówek pana Łęckiego uśmiecha się i mówi półgłosem do
4  I,18|      komornikom. Pan Łęcki blado uśmiecha się, a tymczasem zniszczony
5  I,19|      ojciec. Mnie się jednak nie uśmiecha to, że kuzyn ma zamiar sprawdzać
6 II,3 |          czyta: Rue St. Fiacre. ~Uśmiecha się, przychodzi mu bowiem
7 II,3 |        jednokonka, której furman uśmiecha się do niego w sposób bardzo