Tom,  Rozdzial

1 II,1 |     odszczekuje im przez sen stłumionym głosem, a ja kładę się do
2 II,6 |  samo zrobiłem - odezwał się stłumionym głosem Wokulski. ~- Ożenił
3 II,6 |      swoją panią i witały ją stłumionym rykiem, podobnym do mruczenia~"
4 II,8 |         odezwał się Wokulski stłumionym głosem. ~- Dajże spokój,
5 II,13| podejrzeniami. Byłem - mówił stłumionym głosem - byłem na koncercie
6 II,13|      mąż powróci... - dodała stłumionym głosem.~- Mówił mi o tym
7 II,17|      jej nie mam!... - rzekł stłumionym głosem.~- Cóż się z nią