Tom,  Rozdzial

1  I,19|         mruknął pan Tomasz.~Konie stanęły przed domem, pan Tomasz
2 II,6 |       ściągnięte przez stangreta, stanęły. ~- Czy nie mówiłam, że
3 II,8 |   poczwary nie miały dostępu, ino stanęły wkoło, kłapiący zębami.
4 II,10| świadkowie. W tej chwili tak żywo stanęły mi w pamięci młode lata;
5 II,15|          kamień i w jednej chwili stanęły mu przed oczyma ruiny zamku
6 II,17|         na honor, łzy mi w oczach stanęły... Co tu gadać... Pięknym
7 II,17|         zaś wyjeżdżał, rzeczy tak stanęły, że baron wezwał do siebie