Tom,  Rozdzial

1  I,9 |         Wokulski wszedł do niego, przymknął drzwiczki i niewidzialny,
2 II,3 |          firanką latarnię wagonu, przymknął oczy i myślał, że ta osobliwa
3 II,3 |          odejściu Suzina Wokulski przymknął oczy i usiłował zasnąć.
4 II,5 |          sam być szczęśliwym..." ~Przymknął oczy i zdawało mu się, że
5 II,5 |         Nadkonduktor cofnął się i przymknął drzwi, a Wokulski przypomniał
6 II,17|          mnie zgubił...'~Wokulski przymknął oczy. Węgiełek zirytowanym
7 II,19| spostrzegł dziesięć lat temu!..."~Przymknął oczy i zdawało mu się, że