Tom,  Rozdzial

1  I,9 |      zarumienił się. Nigdy nie przychodziło mu do głowy, ażeby zmarli
2  I,10|      Ile to już poważnych osób przychodziło do naszego sklepu niby za
3  I,17|        tak szybko, że chwilami przychodziło mu na myśl: czy nie zwraca
4 II,1 |   łóżko. Czasami zamiast niego przychodziło kilku nie znanych mi panów,
5 II,3 | paryskim, i że wszystko, co mu przychodziło na pamięć, jest złudzeniem,
6 II,7 |        go trzymać z daleka. Co przychodziło tym łatwiej, że Starski
7 II,17|    Tymczasem wstrząśnienie nie przychodziło, a codzienny bieg wypadków