Tom,  Rozdzial

1  I,5 |    prezentować się w domu, a mąż z powagą asystować jej w świecie.~
2  I,7 |          Myślę, Belciu - rzekła, z powagą sznurując usta, jej towarzyszka -
3  I,10|            stopniała nawet sztywna powaga oficerów zamieniając się
4  I,10|       uciekała z tego zgromadzenia powaga, a w końcu- zrobił się przecie
5 II,3 |            Ukłonił się i wyszedł z powagą do innego salonu, który
6 II,6 | odpowiedziała im życzliwie, lecz z powagą. Podano śniadanie. ~- U
7 II,7 |           panna Izabela z komiczną powagą. ~- Czy zobowiązaliście