Tom,  Rozdzial

1  I,4 |  iskry nadziei...~Pan Ignacy poruszył się na krześle z zamiarem
2  I,13| Tymczasem Wokulski nawet nie poruszył się, tylko utopił w nim
3  I,16|     nie jest. ~Pan Tomasz aż poruszył się na krześle.~- Anglicy
4 II,3 |     zbyt poważnie. ~Wokulski poruszył się. Jumart wstał z krzesła
5 II,4 |     wreszcie Wokulski. ~Gość poruszył się na krześle. ~- Co ja
6 II,17|      zejdzie anioł, który by poruszył betsedejską sadzawkę obłożoną
7 II,17|  fotelu. Wokulskiego głęboko poruszył jego widok.~- Czy ty się