Tom,  Rozdzial

1  I,7 | przerywanej wybuchami szału skąd naraz ta obojętność? Gdyby można
2 II,1 |         wciąż mi niedomaga), gdy naraz wpada do pokoju lokaj Stacha: ~-
3 II,1 |          nie podejrzywał figla. ~Naraz (otwór prowadzący do lochu
4 II,8 |          Ledwie tak pomyślał, aż naraz - usuwa się kamień, a mój
5 II,9 |       przy ulicy Wspólnej, kiedy naraz Węgrowicz trąca swoim kuflem
6 II,10|         nowe ich mieszkanie, gdy naraz słyszę na środku ulicy:
7 II,12|         przestraszyły księcia. I naraz Wokulski spotężniał w jego