Tom, Rozdzial
1 I,1 | darów łaskawej fortuny. - Zaś radca Węgrowicz po każdej
2 I,1 | odwiedzała magazyn, od chwili zaś kiedy Wokulski opuścił Warszawę,
3 I,2 | cylinder, nade wszystko zaś jego nieśmiałe zachowanie
4 I,3 | towaru, a sklepowi gości. Zaś polityki nie należy opierać
5 I,3 | kleił koperty; u ciotki zaś pierwsze miejsce zajmowała
6 I,3 | szósty w apoteozie. Gdy zaś ciotka, zgorszona tyloma
7 I,3 | napełnione szufladami. Papier zaś, atrament, talerze i szklanki
8 I,3 | niedbale ważył towar. Młodszy zaś, Jan Mincel, który zawiadywał
9 I,3 | historię każdego towaru. Gdy zaś Mincel nie był zmęczony,
10 I,3 | począł chudnąć. Pewnego zaś dnia usiadłszy na swym fotelu
11 I,3 | Małgorzatą Pfeifer, ona zaś (niech spoczywa w spokoju)
12 I,4 | kierowania sklepem, najdalej zaś za dwa miesiące wyjedzie
13 I,5 | brzydkie córki, z pozostałą zaś resztą zerwał sam pan Tomasz
14 I,5 | urodzenia i majątku. Urodzenie zaś i majątek są przywiązane
15 I,5 | wstręt ?... Nade wszystko zaś, czy podobna robić z siebie
16 I,8 | arystokratycznych.~Nade wszystko zaś mieć dużo pieniędzy.~Wylegitymowanie
17 I,8 | etnograficznych; przyjaciołom zaś swoim raz na zawsze dał
18 I,8 | ażeby Bóg złe odmienił. Zaś po świętach nie będzie nawet
19 I,8 | fotelu i patrzył w okno; gdy zaś damy wyszły, odezwał się
20 I,9 | najrezolutniejsi. Furmani zaś powozów najętych trzymali
21 I,9 | niego palto. Jednocześnie zaś zabiegł mu drogę Józef,
22 I,9 | taniość dla nabywców; nasz zaś towar będzie tańszy.~- Czy
23 I,9 | druga klarnet; przy tej zaś muzyce tańczyło kilka par,
24 I,10| gorące ziółka na poty. Gdy mu zaś opowiedziałem cały interes,
25 I,10| tak nie miał sklepu...~Gdy zaś około dziesiątej wieczór,
26 I,10| stawiając nawet w kozły broni. Zaś skoro świt ruszyliśmy naprzód:
27 I,10| stawać obok siebie. Gdy zaś dosięgliśmy szczytu wzgórza,
28 I,10| podoficer.~Wpatrzywszy się zaś lepiej, można było dojrzeć
29 I,10| zrobiło się zamieszanie; gdy zaś kolumna posunęła się dalej,
30 I,10| stąd wypędzą?..."~Nigdy zaś nie zapomnę radości, jakiej
31 I,10| sobie mocny zapach. Gdy zaś przy ostatecznym rachunku
32 I,10| przynajmniej ze dwa razy. Co zaś jest najosobliwszym, że
33 I,10| przodków Miętusów. Franc zaś był i na ślubie, i na weselu,
34 I,10| Jan Małgosię, staruszka zaś trzęsąc głową mówiła :~-
35 I,10| mógłby sklep zwinąć: po co zaś rozszerzył . go? Ma przy
36 I,10| bez gospodyni. Gdyby zaś pan Wokulski wybrał sobie
37 I,10| pojechał do Łazienek. Wróciwszy zaś stamtąd, powiedział mi,
38 I,10| trzymają tylko z sobą, resztę zaś kolegów traktują w sposób
39 I,10| ale trochę z góry. Trzej zaś nowi subiekci: galanteryjny,
40 I,10| wyznania, dziś zwą ich Żydami. Zaś ci, którzy niedawno podziwiali
41 I,10| zalatuje, panie Klejn?..~Zaś w kwadrans później, nie
42 I,10| Tam więc mają interesa: Że zaś domysły moje nie były bezpodstawnymi,
43 I,10| będziemy się bawili, mimo to zaś każdy będzie miał emeryturę
44 I,10| Moskwy Mraczewskiego. Proszę zaś sobie wyobrazić mój gniew,
45 I,10| jest nasz, magazynie.~Gdy zaś w dodatku wyłożył mi Mraczewski
46 I,10| w łacinie. Po skończonym zaś obrządku, przy którym pokropiono
47 I,10| wódki, kiełbasy i piwa.~Dziś zaś (co by powiedzieli na to
48 I,10| był zaiste okazały. Kiedy zaś wśród ogólnej ciszy powstał
49 I,11| schadzki zakochanym. Że zaś każdy i za wszystko musiał
50 I,11| publicznych, nade wszystko zaś - ciągle martwił się nieszczęśliwym
51 I,11| domagało się śrubowców, drugie zaś, mieszczańskie, uznając
52 I,11| no.:. towarami... Miasto zaś nasze, pożądane jest, ażeby
53 I,11| zyski ciągną dla siebie. Ja zaś ofiaruję panom sposobność
54 I,11| hrabia. - Na rok przyszły zaś... zobaczymy...~- Trzydzieści,
55 I,11| należeć do drugiej... Nadto zaś prosimy szanownego pana
56 I,11| niczego nie pragną. Bez tej zaś sprężyny, panie Wokulski,
57 I,11| latająca musi być cięższa, nie zaś jak balon lżejsza od powietrza;
58 I,11| się sama poruszała. Gdy zaś wstąpiwszy do Szkoły Przygotowawczej
59 I,12| je Pan zużytkować. Okazja zaś nastręcza się, gdyż o ilem
60 I,12| opuścił gabinet ; zbiegając zaś ze schodów, myślał :~"Podły
61 I,12| w otwarty powóz, trzeci zaś chcąc ich wyminąć o mało
62 I,12| nigdy nie czytano - na stole zaś parę ilustracyj i albumów,
63 I,12| zdusić przeciwnika, nie zaś karmić go z własnej spiżarni.
64 I,12| uderzał nią o ścianę. Niebawem zaś przez okno stajni zobaczył
65 I,12| ma koler. Na pożegnanie zaś odezwał się: ~- Czy nie
66 I,12| niej przy lada okazji. Pan zaś, proszę mi wybaczyć śmiałość,
67 I,13| jechać stępa, przy rogatce zaś utworzył się formalny zator
68 I,13| roztargniony, człek. W konsekwencji zaś, na nasze żądanie...~Tu
69 I,13| obserwować obłoki. W drugiej zaś partii - Wokulski był zamyślony,
70 I,13| Maruszewiczowi. Zniszczony zaś młody człowiek, który w
71 I,13| wziętego na dorożkę. Gdy zaś znalazł się na ulicy, odetchnął
72 I,13| spełniane przez innych. Ani zaś ja, ani książę, ani ci hrabiowie
73 I,14| ją chłodno a krótko; gdy zaś, zmęczona samotnością i
74 I,14| mówiła staruszka.~Gdy zaś około pierwszej wjeżdżając
75 I,14| widzenie się z nią; gdyby się zaś spóźnił, postanowiła nie
76 I,14| zawołała panna Izabela.~W parę zaś dni dowiedziała się pod
77 I,14| ich majątkowej ruiny. Że zaś i panna Izabela od niechcenia
78 I,14| sercu kipiał mu gniew. Gdy zaś jeszcze zobaczył, że Wokulski
79 I,14| nie myślała o nich. Gdy zaś ojciec późno w nocy doniósł
80 I,14| strzela doskonale... Gdyby zaś ten człowiek zginął, wszystkie
81 I,14| nocnych przywidzeń; gdy zaś jeszcze z kilku przejeżdżających
82 I,14| na jedno wychodzi: jeżeli zaś adwokat może być poufałym
83 I,14| niej z wizytami; młodzi zaś panowie, aczkolwiek nie
84 I,14| mnie samemu dokuczyła. Jako zaś materialny symbol zawartego
85 I,14| zalecone przez doktorów. Ten zaś pan Wokulski jest bardzo
86 I,14| przyjmowała go u siebie, ona zaś, panna Izabela, zrobiła
87 I,14| uścisnęła go za rękę. Gdy zaś Pan Bóg dał jej dzieci,
88 I,15| to być zabronione? Jeżeli zaś ten zasadniczy punkt ma
89 I,15| robię i jedno, i drugie. Czy zaś w tym dobijaniu się o szczęście
90 I,15| dłuższej znajomości. Na tysiąc zaś dłuższych znajomości ledwie
91 I,15| wielki szpital wariatów. On zaś, Wokulski, nie tylko nie
92 I,15| rozsądny, drugi wariat. Który zaś zwycięży?... Ach, o to się
93 I,15| wyniosłe fronty świątyń. Na obu zaś końcach ulicy, niby pilnujące
94 I,15| u oficerów, szczególniej zaś u huzarów!... (Główkę na
95 I,15| zbankrutował!... Początkującej zaś da pan trzy tysiące rubelków
96 I,16| tysięcy rubli rocznie, resztę zaś (jeżeli interes pójdzie
97 I,16| serdeczności. - Wszystkie zaś zyski - dodał z lekkim akcentem -
98 I,16| nabywcami i odbiorcami. Rodzajem zaś towaru i oceną jego wartości
99 I,16| jadać samym widelcem; nasze zaś ryby ościste może jedliby
100 I,16| padającego deszczu; na dnie zaś tej burzy nurtowała potrzeba
101 I,16| obowiązkiem, nawet prawem. Ja zaś dobijałem się, a dzisiaj
102 I,17| niskim ukłonem; w głębi zaś sklepu było jeszcze kilka
103 I,17| Colinsa. ~W kilkuminutowych zaś przerwach myślał to o jutrzejszej
104 I,17| sam zawiodę; ale żeby kto zaś z miasta - to ni!... Z takiego
105 I,17| ale choroby zostały. Że zaś ja sam dorobiłem sobie parę
106 I,17| siebie kamienicy. Gdyby zaś pan S. Szlangbaum do dnia
107 I,17| spuchłyby mi od oklasków...Tu zaś oklaski są dość skąpe, a
108 I,17| przyłapać Obermana. Gdy zaś inkasent wyszedł, odezwał
109 I,18| się fizjognomiom; przy tej zaś okazji zrobił smutne odkrycie,
110 I,18| bal nawet z lóż... Gdy zaś przeniósł swoje zdolności
111 I,18| spuszczając oczy. W duchu zaś dodał: ~"Mój stary kupuje
112 I,18| wytartego fraka; szaraczkowe zaś spodnie kapłana sprawiedliwości
113 I,18| jego faktorem; tymczasem zaś słucha toczącej się między
114 I,18| sprzedaż nieruchomości. Zaś między stołem i barierą,
115 I,18| zapatrzeni w komorników; reszta zaś publiczności, zebrana w
116 I,18| wywołuje go z sali; w minutę zaś później zbliża się do pana
117 I,18| nie mam czasu... ~W kilka zaś minut po adwokacie wchodzi
118 I,19| o tona dziś mniejsza. Że zaś pana nie oszukał - dam stanowczy
119 I,19| ją tylko od wybuchu, nie zaś od załatwienia interesu. ~-
120 I,19| o waszych wakacjach. Co zaś do ciebie, Belu, spodziewam
121 I,19| płacić duże komorne. Wy zaś nie tylko patrzycie na moje
122 I,19| sypialnym - odparł Mikołaj. ~Gdy zaś Wokulski odszedł, powypychał
123 I,19| podpisał dokument. Odłożywszy zaś pióro rzekł: ~- Dobrze,
124 I,19| robię ci wyrzuty?... Ty zaś przemawiasz do mnie tak,
125 II,1 | w was gnije... Posłuchaj zaś, co mówi Tyrteusz: "O Sparto,
126 II,1 | zakończył w ten sposób: ~- Abyś zaś uwierzył, że jesteś nam
127 II,1 | igły zamiast nożyczek. Co zaś najgorsze, że z tygodnia
128 II,1 | plotkami. Nad wieczorem zaś schodzili się do niej panowie;
129 II,1 | pryncypałową. W pół roku zaś później Stach powiedział
130 II,1 | nowego pryncypała; mnie zaś było przykro, że Stach tak
131 II,1 | i... kłap!... ~W liczbie zaś najsurowszych sędziów znajdowali
132 II,1 | Stasieczku zazdrości". Godziny zaś wolne od fortepianu przepędzała
133 II,1 | Stasiulka. Dostrzegłszy zaś, że między kundmankami trafiają
134 II,1 | korespondencjach kupieckich. Jejmość zaś, zamiast ochłonąć, gorączkowała
135 II,1 | środkami... Usłyszawszy zaś o jakimś likworze, który
136 II,2 | się w lecie. Nie rozumiem zaś, skąd wyrósł przesąd przeciw
137 II,2 | pierwszego piętra, wszystkimi zaś rynsztokami płyną mydliny.
138 II,2 | zjeżdżać na poręczy na dół. Ja zaś, zażenowany, wszedłem do
139 II,2 | powodu strychu... Co się zaś tyczy - dodał po chwili,
140 II,2 | nieco zmieszany - co się zaś tyczy dziewięćdziesięciu
141 II,2 | studenckim mundurku; na dwu zaś innych łóżkach pościel wygląda
142 II,2 | wielkimi krokami. Ile razy zaś stanął do nas tyłem, rządca
143 II,2 | trzysta lat... Nie uwierzę zaś, ażeby ten nowy właściciel
144 II,2 | wywodów; młody człowiek zaś mówił dalej:~- Możecie nas
145 II,2 | podwyższeniu komornego. Płacz zaś jej tak znowu denerwował,
146 II,2 | poczerwieniał. Pani baronowej zaś obeschło jedno oko, lecz
147 II,3 | żółty i zielony omnibus, tym zaś przecinają drogę omnibusy
148 II,3 | strzałów na minutę; ten zaś, który będę miał honor zaprezentować
149 II,3 | Milcząc wskazał jej fotel. Gdy zaś usiadła, spostrzegł, że
150 II,3 | Stanach Zjednoczonych... Moje zaś nazwisko najlepiej streszcza
151 II,3 | broni, więc szanuję go... zaś o pani baronowej:.. nie
152 II,3 | pięciu wiorst. Przechodził zaś ich dziesiątki dziennie
153 II,3 | na bulwar Poissonniere, zaś prawnuk, już jako milioner,
154 II,3 | nie funkcjonowały. Gdyby zaś wziął się do kierowania
155 II,3 | jej wzajemność. W żadnym zaś wypadku nie traktowano by
156 II,3 | najsilniejsi i najzdolniejsi. Ci zaś dzięki pracy całych pokoleń
157 II,4 | się z łagodną ironią; gdy zaś Wokulski otworzył usta,
158 II,4 | zużyłem kilkunastu ludzi; dziś zaś potrzebuję nowej fortuny
159 II,4 | profesora Palmieri. - W duchu zaś dodał: ~"Więc ten wielki
160 II,4 | pamiętają swoich przywidzeń; on zaś pamięta każdy szczegół wizyty
161 II,4 | pomyślał Wokulski. Głośno zaś dodał: ~- A kobieta, panie
162 II,4 | preparatami chemicznymi. Cała zaś mądrość polega na tym, ażeby
163 II,4 | choćby szczere uczucie. Tam zaś praca staje pod pręgierzem,
164 II,5 | mruknął Wokulski. W następnej zaś chwili przyszło mu na myśl:
165 II,5 | będzie w Moskwie. Późnym zaś wieczorem wyjechał do prezesowej,
166 II,5 | przedział; nadkonduktor zaś prowadząc go do wagonu rzekł,
167 II,6 | wywijano chustkami, w powozie zaś baron coraz wychylał się
168 II,6 | oknie z Ochockim, przy stole zaś między panią Wąsowską i
169 II,6 | posłuchał mojej prośby. Gdy zaś Wokulski pochylił się do
170 II,6 | chorował na migrenę), reszta zaś towarzystwa miała zebrać
171 II,6 | zupełnego szczęścia. Jedyną zaś pociechę mam w tej myśli,
172 II,6 | Felicją i Ochockim. Gdy zaś o pierwszej wszyscy zebrali
173 II,7 | przyda na starość. Cały zaś majątek postanowiła zapisać
174 II,7 | zaciekawiła się; dowiedziawszy się zaś, że może kochać pannę Izabelę,
175 II,7 | spacer Wokulskiego. Gdy zaś na gościńcu pod lasem zobaczyła
176 II,7 | bardzo przelotne uczucie. Gdy zaś panna Felicja w niedwuznaczny
177 II,7 | racji?.. ~- Tak. ~- Gdy zaś upadła nadzieja zapisu prezesowej,
178 II,7 | w życiu miłości, kto mi zaś zaręczy, że spotkam drugą,
179 II,7 | subtelniejsze zmysły, i one to, nie zaś arystokracja, utrzymują
180 II,7 | bardzo obojętnie. Uderzyło go zaś, że gdy Starski chciał ją
181 II,8 | się z proboszczem, Starski zaś objął komendę. ~- Więc my -
182 II,8 | bezbożny... Dowiedziawszy się zaś, że chodzi pamiątkę po nieboszczyku
183 II,8 | Zasławia do Otrocza. ~Ta zaś panna śpi przez taki interes,
184 II,8 | widzieli, że się kowal nie boi, zaś przed nie bojącym się złe
185 II,8 | oświetlił cały brek, najlepiej zaś Starskiego.~W tej chwili
186 II,8 | rozmawiać z panią Wąsowską. ~Gdy zaś wrócili do Zasławka późno
187 II,9 | z jakimiś Zulusami. Tu zaś, w Europie, ani mniej ani
188 II,9 | największych ilościach.~Wieczorami zaś ci młodzi ludzie, nad którymi
189 II,9 | srebrnym galonem, spoza ręki zaś co kilka sekund wychylała
190 II,9 | Ale nie z nią.~Usłyszawszy zaś to, doznałem jeszcze dziwniejszego
191 II,9 | tysięcy za mój dom, pan zaś proponujesz mi niższą cenę,
192 II,9 | się i wyszedł, zza proga zaś dodał słodkim tonem :~-
193 II,9 | osiwiałem w rozpuście.~Skoro zaś kupi kamienicę, przede wszystkim
194 II,9 | baronową. Nade wszystko zaś, ażeby jak najrzadziej siadała
195 II,10| sposób, że tworzyły znak: H~Zaś w tylnej oficynie pięć okien
196 II,10| pustelnicze życie. O ile zaś mogę wnosić ze snów i przeczuć,
197 II,10| chciwych i ordynarnych. Familia zaś mego męża wypiera się mnie,
198 II,10| tej materii. Skończywszy zaś rozmowę o kanalizacji zagadnął
199 II,10| trzydzieści rubli na rok. Gdym mu zaś w ciągu pół godziny wytłomaczył,
200 II,10| pożegnaliśmy się pełni otuchy. Gdy zaś wychodziła, Klejn otworzył
201 II,10| galanteryjnego tak jak i my; cały zaś jej sklep, majątek, kredyt
202 II,10| pocałował ją w rękę. Z jaką zaś zrobił to tkliwością, najlepszy
203 II,10| kogoś ze swej ręki; wolałbym zaś kobietę ze względu na właścicielkę
204 II,10| przeżyje ani ja... Gdybym zaś przeżył, to chyba tylko -
205 II,10| sparaliżowaną; pan Małeski zaś pogrążył się w głębokim
206 II,10| wysunął się naprzód, ja zaś ostrożnie zacząłem sprowadzać
207 II,11| człowieku małej wiary! Ażeby zaś lepiej przekonać cię, że
208 II,11| ubodło Milerowę. Na czwarty zaś dzień...~No, on wprawdzie
209 II,12| francuskie garnitury, damy zaś dojrzałe nie mogąc w nim
210 II,12| jakichś innych celów. Co się zaś tycze dam, te albo również
211 II,12| przystał do kupców! ~Ile razy zaś chodziło o przeciwstawienie
212 II,12| albo w magazynach. Jeżeli zaś Wokulski trafił szczęśliwie,
213 II,12| błazeńskiej rozmowy. Co ona zaś temu winna, że jest piękna
214 II,12| odwdzięczyć się jej nie mogli. Gdy zaś i tych kiedy zabrakło, wówczas
215 II,12| myślał Wokulski. Pewnego zaś wieczora rzekł do niej :~-
216 II,12| publicznej ciekawości. Gdy zaś jeden ze znajomych powiedział
217 II,13| może pożyczyć, tam wykpiwa; zaś pan Starski siedzi przy
218 II,13| dochody... Najmądrzejszy zaś z nich, Ochocki, zamiast
219 II,13| zmarszczył brwi, w końcu zaś, po długim namyśle, odparł:~-
220 II,13| wyprawił pomocnika na górę, sam zaś zaczął bawić Wokulskiego
221 II,13| nad nami wszystkimi... Kto zaś wie, czy panna Marianna
222 II,14| funduszach pana barona... Gdyby zaś takowe gdzie istniały, o
223 II,14| do szybkiego odwrotu. Gdy zaś kapłan sprawiedliwości opuścił
224 II,14| panią o gościnność. Gdy zaś ureguluję stosunki...~-
225 II,15| dług barona. Maruszewicz zaś opowiedział baronowi dodając,
226 II,15| trzymał ją do chrztu; gdy zaś sprytny ojciec dał dziecku
227 II,15| mnie nie wezwiesz; jestem zaś pewny, że nastąpi to bardzo
228 II,16| Triest, jeśli wygra: Gdyby zaś z waszej winy przegrała,
229 II,16| się od Francji.~Jakże się zaś zabezpieczą?... Szprot mówi,
230 II,16| Napoleon Wielki. Kiedy zaś Anglicy skończą wojnę, mianują
231 II,16| z Puttkamerówną; wiadomo zaś, że Puttkamerowie są spokrewnieni
232 II,16| mój subiekt Rzecki..." Gdy zaś jesteśmy sami, nazywa mnie "
233 II,16| nie poznał się na tym; ja zaś mam zwyczaj długo czekać,
234 II,16| wieczorami sesjonują z Klejnem. Zaś w kilka dni później wpadł
235 II,16| jest przyjemne. Gdy się zaś zejdzie u mnie parę osób
236 II,16| ręki ponoszą karę; uczciwy zaś Klejn ma towarzystwo, jakiego
237 II,16| damy!" - pomyślałem, głośno zaś odparłem:~- Pan Klejn cały
238 II,16| rozdrażniony; od lokaja zaś dowiedziałem się, że nikogo
239 II,17| nagłym powrotem. Wszedłszy zaś do sypialni Wokulski przekonał
240 II,17| prześcieradła i poszewki, Wokulski zaś zobaczywszy świeżo posłane
241 II,17| drzemał do wieczora. Gdy zaś na ulicach zapłonęły latarnie,
242 II,17| o sławie. Nade wszystko zaś nie miałem na karku interesów
243 II,17| uśmiechnięte twarze. Najbardziej zaś rozstrajał go widok kobiet.
244 II,17| słuchają, prowadzą, nie zaś są prowadzeni... Kto mając
245 II,17| najczcigodniejszym materiałem... Jedyny zaś na to sposób byłby ożenić
246 II,17| postaci są wyjątkami, ogół zaś składa się z dobrych jednostek.
247 II,17| już są gotowe w banku; ja zaś mam rachunki z Suzinem.~
248 II,17| wasze wyraźne żądanie. Ja zaś przekroczyłem je o tyle,
249 II,17| salę obrad; na odchodne zaś rzekł do któregoś ze swoich
250 II,17| serdecznie, w przedpokoju zaś rzekł do lokaja :~- Coś
251 II,17| śmieszny skandal. Nade wszystko zaś lękał się spotkania znajomej
252 II,17| podobnej instytucji?... Kiedym zaś wyjeżdżał, rzeczy tak stanęły,
253 II,17| mam szczęście... Gdybym zaś znalazł taki metal, co wówczas
254 II,17| oddałbym życie... Kiedy zaś biedna ofiara uwierzy waszym
255 II,17| je wyżej od nas... Jeżeli zaś pani baronowa zrzekła się
256 II,17| przywileju zwodzenia...~- Kto zaś odrzuca układy - mówiła
257 II,17| kierować balony. Kilkanaście zaś ostatnich lat były tylko
258 II,17| depeszę do Paryża. Następny zaś dzień, od rana do późnej
259 II,17| tułów zwierzęcia: nasza zaś imaginacja dodaje wam skrzydeł.~"
260 II,17| swoich przyjaciół. O resztę zaś można nie dbać mając liczne
261 II,18| sytuacji politycznej. Dziś zaś są telegramy, artykuły wstępne
262 II,18| wypisują w gazetach!...~Co zaś do księcia Ludwika Napoleona,
263 II,18| wszyscy gadają... Gdyby zaś... Nie znam ja się na teologii,
264 II,18| mocniejsi, to idzie ku złemu. Zaś ostatecznym kresem złych
265 II,19| z nim obiadu, wieczorem zaś, szczególniej kładąc się
266 II,19| się do spania?..."~Ilekroć zaś wszedł do sklepu, a robił
267 II,19| ze mgły i powietrza, nie zaś z dwustu funtów ciała.~Pan
268 II,19| oszczepem zulusa. Rozmyślania zaś o Wokulskim prowadziły go
269 II,19| Do Paryża?...~- Ale gdzie zaś!... Wyjechał do Odessy,
270 II,19| tak robić nie wypada. Ona zaś ma w tych razach jedną odpowiedź: "
271 II,19| między gruzami. Jednocześnie zaś marszałek, zazdrosny o inżyniera,
272 II,19| drażnić nerwy... I do rozpusty zaś, i do drażnienia nerwów
273 II,19| dawny Wokulski. Ten nowy zaś zapomniał nie tylko o pańskich
274 II,19| spokojnie i suto... Taki zaś facet jak on troszczy się
275 II,19| miałem to samo.~Naprawdę zaś Rzecki pokrzepiał się nadzieją,
276 II,19| tysięcy rs leżały w banku, zaś sto dwadzieścia tysięcy
277 II,19| Helence Stawskiej. Pozostałe zaś pięć tysięcy rs. podzielił
278 II,19| jak od zmarłego; rejenta zaś zobowiązał do nieogłaszania
279 II,19| obrazy osobiste... Szuman zaś w rozmowie z Rzeckim wypowiedział
280 II,19| miesiąc październik.~Nadto zaś napisał do Rzeckiego list
281 II,19| raz na kilka dni, jedyne zaś jego zajęcie, notabene bezpłatne,
282 II,19| bodajby on sam, Rzecki, nie zaś Szlangbaum?...~Bo on, Rzecki,
283 II,19| żona moja i ja... Po drugie zaś wszyscy troje zapytujemy
|