Tom,  Rozdzial

1  I,4 |            na kanapie pudla, który poczyna przypatrywać się jedynym
2  I,4 |         jednooki Ir obwąchawszy go poczyna kręcić ogonem, łasić się
3  I,8 | obojętnieje dla śmierci, ale za to poczyna tęsknić do legend o życiu
4  I,9 |           mu pięć rubli czując, że poczyna sobie jak parweniusz.~"Ach,
5  I,18|          pan Ignacy widząc, że dom poczyna się chwiać. ~Jakoż dom zawala
6  I,18|           najstarszego subiekta. I poczyna iść za dorożką. Nędzne konie