Tom,  Rozdzial

1  I,3 | której końca nigdy nie mogłem dojrzeć z powodu ciemności. Wiem
2  I,8 |       małą, że jej niepodobna dojrzeć, a tak gorzką, że cały świat
3  I,10|    się zaś lepiej, można było dojrzeć gdzieniegdzie, również po
4  I,10|     żem nic dalszego nie mógł dojrzeć. Widziałem tylko, że Katz,
5 II,9 |      szparę z boku można było dojrzeć, że ktoś patrzy w naszą
6 II,11| tumany śniegu... Ledwie można dojrzeć targane przez wiatr płomyki