Tom, Rozdzial
1 I,5 | DEMOKRATYZACJA PANA I MARZENIA PANNY Z TOWARZYSTWA~ ~Pan Tomasz
2 I,5 | pokój stołowy, pokój dla panny Florentyny i garderobę,
3 I,5 | która była kucharką, i panny służącej, Anusi.~Mieszkanie
4 I,5 | majątek, ale nawet posag panny Izabeli.~Pierwsi cofnęli
5 I,5 | posagu.~Więc znowu dokoła panny Łęckiej począł zbierać się
6 I,5 | Ciekawym zjawiskiem była dusza panny Izabeli.~Gdyby ją kto szczerze
7 I,5 | murzyńskiej księżniczce, panny rozmawiały z poetami o powinowactwie
8 I,5 | tapicerowie, ogrodnicy i panny szyjące suknie. Będąc raz
9 I,5 | przyjemność, ponieważ te panny, które brały jej miarę albo
10 I,5 | stanowiły ważną epokę w życiu panny Izabeli. Z religijną czcią
11 I,5 | kilka lat wytworzyło dokoła panny pustkę. Podziwiano ją i
12 I,5 | zaprzątał tajemne myśli panny Izabeli, każdemu poświęcała
13 I,5 | marzeniach. A od tych widzeń oczy panny Izabeli przybrały nowy wyraz-
14 I,5 | dobre spała, a do pokoju panny Izabeli sen jeszcze nie
15 I,6 | czystego błękitu, gabinet panny Izabeli napełnia się światłem,
16 I,6 | z szezlonga i ujęła rękę panny Florentyny.~- Florciu -
17 I,6 | blask wpadał do gabinetu panny Izabeli malując na suficie
18 I,6 | siada na foteliku naprzeciw panny Florentyny. Nie jest już
19 I,6 | słyszałaś?...~Wyraziste oczy panny Florentyny zrobiły się bardzo
20 I,7 | Karolowa nie przestała kochać panny Izabeli; owszem - jej energia
21 I,7 | sklep budują? - spytała panny Florentyny.~- Chyba dla
22 I,7 | młodzieńcowi, który na widok panny Izabeli szybko uzbroił się
23 I,7 | rękach pod wpływem spojrzenia panny Izabeli.~- Otóż nie... -
24 I,7 | się do kandelabrów, dwie panny do toaletki z oliwkowego
25 I,7 | spod oka spojrzał w stronę panny Izabeli rozmawiającej z
26 I,7 | wzrok subiekta przykuty do panny Izabeli, na co ona w sposób
27 I,7 | się Rzecki podbiegając do panny Florentyny. Wziął od niej
28 I,7 | celu je kupiłem.~Rumieniec panny Izabeli wzmocnił się.~-
29 I,7 | rozdrażniona.~Po wyjściu panny Izabeli ze sklepu Wokulski
30 I,7 | się chciało i ze spojrzeń panny Izabeli, wysyłanych pod
31 I,7 | Wtem drgnął; usłyszał imię panny Izabeli i spostrzegł, że
32 I,7 | cygarnicy, nareszcie trzy panny, z których jedna kazała
33 I,8 | raz w teatrze nie zobaczył panny Izabeli.~Siedziała w loży
34 I,8 | szukał okazji do widywania panny Izabeli w teatrze, na koncertach
35 I,8 | prowadził go do zobaczenia panny Izabeli.~Od tej pory czas
36 I,8 | jeden cel: zbliżyć się do panny Izabeli. Dziś przybył mu
37 I,8 | Dostanie bilet miłosny od panny Izabeli... A infamis!..."~
38 I,9 | rumieniec wystąpił na twarz panny Izabeli. Wzięła książkę
39 I,9 | zajęciom, przeszedł na stronę panny Izabeli.~Panna Izabela podniosła
40 I,9 | płaczące potwory."~Obraz panny Izabeli ukazał mu się otoczony
41 I,9 | stoliczku nie spuszczając oka z panny Izabeli.~"Naturalnie, że
42 I,9 | drugim salonie nie było panny Izabeli. Wokulski uczuł
43 I,9 | wzrastał; na próżno szukał panny Izabeli.~"- Chyba jest dalej" -
44 I,9 | przedpokoju zawołała do panny Florentyny:~- Wiesz?...
45 I,10| sklepowych:~- Wicek!... gnaj do panny Małgorzaty i powiedz, że
46 I,10| prostu przyprowadzają do nas panny na wydaniu. Matka, ciotka
47 I,10| błędnymi oczyma. - To tak dla panny Łęckiej...~-Zwariowałeś
48 I,10| Zwariowałeś pan!... Co dla panny Łęckiej?..~- No... te spółki..:
49 I,11| weksle Łęckiego i srebra panny Izabeli.~Przy tej okazji
50 I,11| Wokulskiemu, ale dotyczących tylko panny Izabeli. Zawiadamiała go
51 I,11| czasie hrabina mówiła do panny Izabeli:~- Coraz bardziej
52 I,11| żadna z nich - nie należy do panny Izabeli.~"Jestem piramidalnie
53 I,11| skąd, wplątało się imię panny Izabeli tak nagle, że Wokulski
54 I,11| że jutro zbliży się do panny Izabeli.~Minęła noc, ranek.
55 I,11| którego już widział obok panny Izabeli podczas kwesty i
56 I,11| kapitalne głupstwo, zapewne dla panny Izabeli. Bodajby nie padło
57 I,11| spytano mnie, kto jest wart panny Izabeli: Ochocki czy Wokulski,
58 I,12| takim razie resztka posagu panny Izabeli, w kwocie trzydziestu
59 I,12| okazję rzucić jego część dla panny Izabeli. Kłuły go wyrazy
60 I,12| Dom rs. 60 000, posag panny Izabeli rs. 30 000, razem
61 I,12| dziewięćdziesięciu... posag panny Izabeli...- mruknął adwokat. -
62 I,13| powozu.~Teraz zaczął szukać panny Izabeli.~Obszedł długi łańcuch
63 I,13| pod parasolki damom, ale panny Izabeli nie dostrzegł.,~"
64 I,13| okrążył powóz i zbliżył się do panny Izabeli, która mówiła dalej:~-
65 I,13| banknotów zwrócił się do panny Izabeli:~- Czy pozwoli pani,
66 I,13| powozu i wyciągając rękę do panny Izabeli zawołał po francusku:~-
67 I,13| spojrzał, widział piękną twarz panny Izabeli oblaną rumieńcem
68 I,13| zawlec do nóg obrażonej panny Izabeli.~Postawiono ich
69 I,14| interes. A zatem on czuł, że panny Izabeli Łęckiej wspierać
70 I,14| mówić. Na próżno wrogowie panny Izabeli, baron i baronowa
71 I,14| Lecz jedno słówko jej, panny Izabeli, pokonało nieugiętego
72 I,14| zwycięzcy. ~W tym czasie od panny Izabeli odsunęli się prawie
73 I,14| hrabiny i jej siostrzenicy, panny Izabeli. Parogodzinne spacery
74 I,14| znaczącym uśmiechem rzekła do panny Izabeli:~- Mam przeczucie,
75 I,14| pod wielkim sekretem od panny Florentyny, że baron nie
76 I,14| Dzień wyścigów był dla panny Izabeli triumfem, dla barona -
77 I,14| cenę konia złożył na ręce panny Izabeli, stracił władzę
78 I,14| powozu zrobił skandal.~Dla panny Izabeli impertynenckie spojrzenia
79 I,14| podobało się jej. Przyjacielem panny Izabeli mógłby być człowiek
80 I,14| wyścigach nie mogły poznać panny Izabeli, przyszły teraz
81 I,14| zakręciły się w pięknych oczach panny Izabeli), on zastrzelił
82 I,15| jeszcze dobrym znajomym panny Łęckiej, ale dopiero znajdował
83 I,15| nie pozwoli zbliżyć się do panny Izabeli? Potem jeszcze zrobił
84 I,15| Ale na myśl o zamążpójściu panny Izabeli opanowała go wściekłość
85 I,16| Paryżu, Rossi był ideałem panny Izabeli; kochała się w nim,
86 I,16| Izabelą i jej ojcem, naprzeciw panny Florentyny. Już był zupełnie
87 I,17| spojrzenie i każdy wyraz panny Izabeli, z podejrzliwą troskliwością
88 I,17| zbyt świetnym prezentem dla panny Izabeli - uszczęśliwić jednego
89 I,17| spostrzegł popielaty płaszczyk panny Izabeli. Stała nad brzegiem
90 I,17| łapach i umieścił się u stóp panny Izabeli. ~Pierwszy zobaczył
91 I,17| zdziwieniem rumieniec na twarzy panny Izabeli. ~- Bywam tu, ile
92 I,17| popielatym płaszczykiem panny Izabeli. "Skąd mu ten biały
93 I,17| miałkim piasku śladu bucików panny Izabeli. Coś się tu zmieniło.
94 I,18| a wtedy Rzecki na twarzy panny Izabeli spostrzegał ten
95 I,18| rzeczy. Kiedy piękne oblicze panny Izabeli wyrażało najwyższy
96 I,18| szpagat, odwija papier i wobec panny Izabeli, Wokulskiego, hrabiny
97 I,19| rzeczach. ~Nieumiejętność panny Izabeli w opiekowaniu się
98 I,19| pójść interes - rzekł do panny Izabeli - bo jaśnie pan
99 I,19| Co to jest?... - zapytała panny Florentyny. ~Mikołaj wzruszył
100 I,19| odpowiedział z korytarza głos panny Florentyny. ~- Joasia?!... -
101 I,19| rumieniec wystąpił na twarz panny Izabeli. ~- Kiedy? skąd?... -
102 I,19| Bardzo go proś - rzekła do panny Florentyny - ażeby przyjechał
103 I,19| Matka Boska wysłuchała próśb panny Izabeli; w godzinę bowiem,
104 I,19| Warszawie nie widział żadnej panny, ani na wsi nie spotka (
105 I,19| mnie proteguje - rzekła do panny Florentyny - jakbym już
106 I,19| gniewu wystąpił na twarz panny Izabeli. ~- Ach, prawda!... -
107 I,19| szczególny wyraz twarzy panny Izabeli, która patrzyła
108 II,1 | zatonął w fałdach sukienki tej panny. Zdaje się, że mu nawet
109 II,1 | nieszczęśliwym wielbicielem panny Łęckiej. To był działacz
110 II,1 | ma pan Ignacy, za którym panny szaleją?... Cóż to za jakiś
111 II,4 | myślą wszystkich adoratorów panny Izabeli, których widywał
112 II,4 | porównywał swoją miłość dla panny Izabeli z uczuciami ogółu
113 II,4 | może donosi mi o ślubie panny Izabeli? ~Rozerwał kopertę,
114 II,5 | niewielu już konkurentów panny Izabeli. "Czego on chce
115 II,5 | prezesowa, wbiegłem do pokoju panny Eweliny i nie powiedziawszy
116 II,6 | której Wokulski domyślił się panny Felicji Janockiej. ~- Bo
117 II,6 | Wokulski usiadł naprzeciw panny Felicji i spostrzegł, że
118 II,6 | swoje stronnictwo w osobie panny Felicji, która utrzymywała,
119 II,6 | dwie wędki.~- Nie było tu panny Felicji? - zapytał. - Miała
120 II,6 | wcale mu się nie opierają, a panny wierzą, że do której zacznie
121 II,6 | rywala. -Ten nie zbałamuci panny Izabeli." Dochodzili do
122 II,6 | nimi spór o to, że młode panny nie mają pojęcia o trzymaniu
123 II,6 | wesołości, co na twarzy panny Felicji wywołało nową serię
124 II,7 | zmodyfikował niektóre poglądy panny Izabeli; nie sprawiło tego
125 II,7 | wartość. Stracił ją i u panny Izabeli oświadczywszy pewnego
126 II,7 | i krążyć z daleka około panny Eweliny Janockiej, zapewne
127 II,7 | może najstosowniejszy dla panny Izabeli epuzer, wykreślony
128 II,7 | Na nieszczęście, nasze panny mają więcej wymagań aniżeli
129 II,7 | widzi pan... Bo gdyby młode panny ciągle sam na sam przebywały
130 II,7 | doleciał szept barona i panny Eweliny. ~- Prawda - mówił
131 II,7 | prawidło nie stosuje się do panny Eweliny. I jeżeli chronię
132 II,7 | Ochocki mówił, że argumenta panny Izabeli już mu się wylewają
133 II,7 | których dobrze wychowane panny czarują takich jak ja głupców?...~
134 II,7 | Ewelina chorowała na migrenę, panny Izabela i Felicja czytały
135 II,7 | chwili baron podskoczył do panny Eweliny, a Starski do pani
136 II,7 | odezwał się Ochocki do panny Izabeli. - Ale w takim razie
137 II,8 | entuzjazm hamowało sąsiedztwo panny Izabeli, do której odwracał
138 II,8 | mnie mówi, że argumentacja panny Izabeli wylewa mu się uszami,
139 II,8 | Jestem pewny - rzekł do panny Izabeli - że kuzyn pani
140 II,8 | dobrze, panie? ~Każdy wyraz panny Izabeli padał Wokulskiemu
141 II,8 | Wąsowskiej albo biała okrywka panny Eweliny. W jednym miejscu
142 II,8 | blisko niej, tylko naprzeciw panny Felicji, a nade wszystko...
143 II,8 | że Starski siedzi obok panny Izabeli. Ale tylko trochę... ~"
144 II,8 | sąsiedniej odezwał się głos panny Felicji: ~- Panie Wokulski,
145 II,8 | pilnują skarbów i samej panny różne straszydła. A jakie
146 II,8 | zaraz zobaczył w głowie panny złotą szpilkę, szarpnął
147 II,8 | papier. Wtem dotknął sukni panny Izabeli i już nie wiedząc,
148 II,8 | rozmowny i nawet umizgał się do panny Felicji. Ale o czym mówili?...
149 II,8 | na końcu breka, naprzeciw panny Felicji. Ochocki umieścił
150 II,8 | dziedzińcu, była pokojówka panny Izabeli; niosła kilka sukien,
151 II,8 | obchodziło? ~- Głupiutkie są te panny - zaczęła po chwili prezesowa. -
152 II,8 | umizga się nie tylko do panny Eweliny. Co to było tam
153 II,8 | Co ja mam za pretensje do panny Izabeli? - myślał. - Przecież
154 II,8 | wczoraj toczył się powóz panny Izabeli i gdzie zdawało
155 II,10| zakład... Mówi, że moje panny wdzięczyły się do studentów,
156 II,10| przesiadywał na służbie u panny Łęckiej.~Wokulski był u
157 II,11| Wokulski wyrzeknie się swojej panny Łęckiej, a ożeni się z panią
158 II,11| nawet przeceniają, dokoła panny Łęckiej zgromadził się taki
159 II,11| lew i kiedy przyszedł do panny Łęckiej, ażeby z nią zamienić
160 II,11| znając jego słabość dla panny Łęckiej, podrażni go, pobawi
161 II,11| Wokulski ma pełne serce panny Łęckiej, czy możesz mu tam
162 II,11| Wyrwiemy Stacha z rąk tej panny Łęckiej i... bodaj przed
163 II,12| Podczas pewnego balu rzekła do panny Pantarkiewiczówny:~- Nigdy
164 II,12| mimowolne ziewnięcie...~- Panny "w tym wieku" umieją być
165 II,12| Wywrotnickiej.~Ruch wachlarza panny Pantarkiewiczówny i słówko
166 II,12| formułował wzdychając obok panny Izabeli i mówiąc:~- Są ludzie
167 II,12| inny cel aniżeli miłość panny Łęckiej. Ale wówczas starczyło
168 II,12| Wokulskiemu jedno spojrzenie panny Izabeli, ażeby go otrzeźwić
169 II,12| stosunku Wokulskiego do panny Izabeli pierwsze lody były
170 II,12| nie czekając na odpowiedź panny Izabeli wyszedł z salonu.~-
171 II,12| już za członka rodziny.~Panny Izabeli zazwyczaj nie było
172 II,12| Ile razy po wizycie u panny Izabeli jak dokuczliwe muchy
173 II,12| zaczęła budzić się niechęć do panny Łęckiej i współczucie dla
174 II,13| kupcem, ale że oszalał dla panny Łęckiej; a dziś, kiedy jej
175 II,13| Wokulski przyszedłszy do panny Izabeli zastał ją w doskonałym
176 II,13| twarzy i błyszczącym oczom panny Izabeli. Były to tak silne
177 II,13| nawet brak szacunku dla panny Izabeli.~"Z pewnością -
178 II,13| trzeci dzień otrzymał od panny Izabeli krótki liścik:~"
179 II,13| że Wokulski uczuł żal do panny Izabeli. Jak można zapalać
180 II,13| mówiłem: "Pewno i ten znajomy panny Marianny, boś panna nie
181 II,13| że nigdy nie widuję tej panny.~Węgiełek odetchnął~- To
182 II,13| zaadresowane piękną rączką panny Rzeżuchowskiej.~Przybył
183 II,13| Wąsowska zbliżyła się do panny Izabeli, wzięła ją pod rękę
184 II,13| obecność Szastalskiego i panny Rzeżuchowskiej, tak natarczywie
185 II,13| Powinszuj mi. Jestem narzeczonym panny Łeckiej.~Ale Rzecki, zamiast
186 II,13| Wąsowska była z wizytą u panny Izabeli i dowiedziała się
187 II,14| raz zobaczył łzy w oczach panny Izabeli.~"Jaka ona szlachetna!...
188 II,14| także u pana Tomasza i u panny Izabeli i również wytłomaczyłem
189 II,14| samego uwięziono, oderwano od panny Izabeli na całe miesiące,
190 II,15| galanteryjnego szkodził mu w oczach panny Izabeli. Natomiast zaczął
191 II,15| krzywdom, byle te nie dotykały panny Izabeli.~Natomiast czuł
192 II,15| sobie, że nie znając wówczas panny Izabeli, nie wpadł jednakże
193 II,15| pana Tomasza i wstąpił do panny Izabeli, dowiedział się
194 II,15| usiadł po lewej stronie panny Izabeli i zaczął z nią rozmawiać
195 II,15| Wokulski siedział na prawo od panny Izabeli, nie chcąc jednak
196 II,15| wpadała mu w ucho rozmowa panny Izabeli ze Starskim, prowadzona
197 II,15| w lustrze słabe odbicie panny Izabeli i Starskiego. Siedzieli
198 II,15| każde słowo Starskiego i panny Izabeli pada mu na twarz,
199 II,15| której widać było blady obraz panny Izabeli w uścisku Starskiego.~
200 II,16| podobnego?... Wystawał do panny Izabeli jak wyżeł do kaczki,
201 II,17| niewyraźny obraz Starskiego i panny Izabeli...~Wtedy odrzucił
202 II,17| wyraźniej rysowała się sylwetka panny Izabeli i Starskiego.~Przypomniał
203 II,17| śmiać mu się chciało i z panny Izabeli, i ż jej triumfującego
204 II,17| marzyć i obok wizerunku panny Izabeli w objęciach Starskiego
205 II,17| wywołał w pamięci obraz panny Izabeli; śmiało przypatrywał
206 II,17| poderwał w nim namiętność dla panny Izabeli, ale jeszcze zatruł
207 II,17| miłość, ale nawet żal do panny Izabeli. Bo jeżeli cały
208 II,17| Wokulskim: przypomniał mu odjazd panny Izabeli z Zasławka... Jak
209 II,17| domu Wokulski otworzył list panny Izabeli.~Na widok drogiego
210 II,19| kupiec, tylko jako wielbiciel panny, która od wielu lat ma ustaloną
211 II,19| do hrabiny... do ciotki panny Izabeli, u której mieszkała
|