Tom, Rozdzial
1 I,2 | mężczyznę starokawalerstwo!~Z domu pan Ignacy wychodził rzadko
2 I,2 | było szary mur sąsiedniego domu, ozdobiony jednym jedynym,
3 I,3 | akademii, lecz przykładu - w domu i w sklepie.~Ojciec mój
4 I,3 | za kontuar, wymykał się z domu po nocach, a nade wszystko
5 I,4 | Ośm miesięcy nie było go w domu... Bagatela... Może siądziesz?~-
6 I,4 | że tak daleko jestem od domu, że dziś ostatnim między
7 I,5 | szanownych osób, jako właściciel domu w Warszawie, wpisał się
8 I,5 | i po cichu rzucali w jej domu swoje karty, prosząc Boga,
9 I,5 | pięknie prezentować się w domu, a mąż z powagą asystować
10 I,5 | mąż, który robi hałasy w domu za nowy kapelusz, a za domem
11 I,6 | pieniądze na utrzymanie domu pożyczasz od Mikołaja...~-
12 I,6 | przychodzi z pożyczką do domu i w gabinecie ojca dostaje
13 I,6 | ich, bo myślę urządzić w domu parę zebrań. Wszyscy oryginalni,
14 I,6 | Florentyna, dla której ład w domu był sprawą ważniejszą od
15 I,7 | zapłacić temu panu. Wracamy do domu.~- Kasa jest tu - odezwał
16 I,7 | Panie milcząc wróciły do domu; panna Izabela cały dzień
17 I,8 | mógłby go wprowadzić do domu Łęckich. Co gorsze: pan
18 I,8 | wielmożny panie, w tym domu - odpowiedział człowiek
19 I,8 | sam z siebie?...~- Idź do domu, a jutro bądź w sklepie -
20 I,8 | Częstochowie, panie.~- Idź do domu. Może Kaspra przeniosą do
21 I,8 | kałamarz i odeszlij mi do domu. Macie prześliczny wybór
22 I,9 | mógłbym ją teraz odesłać do domu z ciotką, i znowu zawiązałby
23 I,9 | cudzej woli."~Wszedł w bramę domu, w którym znajdował się
24 I,9 | gdzie. Kiedy pan jesteś w domu?~- Nie mam stałej godziny,
25 I,9 | się.~- Wracaj, bracie, do domu - rzekł do furmana dając
26 I,9 | wróciwszy od ciotki do domu, prawie z przedpokoju zawołała
27 I,10| drzwi mieszkania (ciotki w domu nie było) i sięgnąwszy pod
28 I,10| Żydek wziął mnie do swego domu, gdzie doręczył mi tłumoczek
29 I,10| Robisz mi pan afront w moim domu!... - krzyknął Jan.~- Nie
30 I,10| przyszedłem do pańskiego domu, tylko do sklepu za sprawunkiem...
31 I,10| wziąłem dla ciebie w tym samym domu.~- Jak to wziąłeś? - pytam. -
32 I,10| by to dawniej w hrabskim domu przyjmowali eks-kupczyka,
33 I,11| na ulicę odesłał powóz do domu.~"Czego chce ode mnie ten
34 I,12| pytał się: kiedy pan jest w domu? A .ja powiedziałem: koło
35 I,12| i potoków, że mieszkańcy domu śmiało mogli nie wyjeżdżać
36 I,12| Marysiu!... wracaj mi zaraz do domu... Marysiu!...~"Słowo daję,
37 I,12| stanąć do licytacji tego domu?~- Stanę, lecz ponad to,
38 I,12| uśmiechem.~Wokulski wybiegł z domu adwokata i wsiadłszy w dorożkę
39 I,12| piętnaście rubelków podbije cenę domu. Bardzo porządny pan, katolik,
40 I,13| się jednak i wyjechał z domu dopiero około piątej.~W
41 I,13| wszystko rzucić i wracać do domu. Ale panowie Miller i Szulc
42 I,13| że natychmiast wróci do domu, jeżeli jej nie znajdzie.~
43 I,13| ich wiadomość o licytacji domu. A teraz - dodał w duchu,
44 I,13| hrabina kazała jechać do domu nie czekając końca wyścigów.
45 I,13| Wyszedł z klubu, wrócił do domu i swemu kamerdynerowi, Konstantemu,
46 I,13| komorne... a utrzymanie domu?... Dlatego, że jaśnie pan
47 I,13| powiedziałeś, że mnie nie ma w domu? - spytał gniewnie Wokulski.~-
48 I,13| służyć mu w sprawie licytacji domu państwa Łęckich...~- A pan
49 I,14| dwie - należało wracać do domu, a Wokulski nie przychodził ;
50 I,14| hrabina i kazała jechać do domu.~Wtedy to panna Izabela
51 I,14| w świecie."~Wróciwszy do domu, panna Izabela opowiedziała
52 I,14| żarty!...~Zły humor pana domu źle oddziałał na innych;
53 I,14| wykonawcę.~Po powrocie do domu zaraz poznała, że jej ojciec
54 I,14| mógł zostać powiernikiem domu Łęckich?~Obiad, wieczór
55 I,14| go w przeddzień sprzedaży domu; rok temu bliskość podobnego
56 I,14| odpowiedniego znakomitości domu Łęckich.~Wszystko to robił,
57 I,15| uspokoił się i wróciwszy do domu począł zastanawiać się już
58 I,15| na dzień wychodziło spoza domu Karasia, wznosiło się nad
59 I,16| o tym, bywał co dzień w domu hrabiny, grał i deklamował
60 I,16| czterogodzinnym oczekiwaniu wróciła do domu oburzona. Mimo jednak gniewu
61 I,16| dopuszczam do sprzedaży mego domu. Miałem z nim duży kłopot:
62 I,17| kiedy Wokulski wracał do domu. Słońce niedawno zaszło,
63 I,17| gubić pieniądze. Idź więc do domu i milcz... ~- Rozumiem.
64 I,17| Wokulskiego, że gdy wrócił do domu, zamiast marzyć (co mu się
65 I,17| czy nie sprowadza kogo do domu... ~- O ni! - zawołał z
66 I,17| potrzebuję. Byle była porządna w domu, schludna, pracowita, to
67 I,17| posłałem." ~Zbliżywszy się do domu, w którym lokował się baron,
68 I,17| pojedynku. ~- Pan baron w domu? - spytał. ~- Pan baron
69 I,17| pożegnał barona. ~Idąc do domu hrabia Liciński kilka razy
70 I,17| konferencję w sprawie kupna domu Łęckich. Wokulski głęboko
71 I,17| Może byśmy wrócili do domu... ~- Ja myślę - odparła
72 I,18| siedm kufli... ~Wrócił do domu starając się iść jak najprościej
73 I,18| wysłał mnie do teatru!... ~Do domu trafił od razu i od razu
74 I,18| się... późno wróciłem do domu... późno wstałem... o czterdzieści
75 I,18| Tak przynajmniej mówią w domu, bo i ja tam mieszkam. ~-
76 I,18| Nowy Zjazd i wróciwszy do domu wcześnie spać się położył. ~"
77 I,18| oknie jakiegoś wielkiego domu widzi pannę Izabelę, do
78 I,18| adwokat nie podbije pani ceny domu... to ja jezdem od tego...
79 I,18| adwokat nie podbije panu ceny domu... Od tego ja jezdem...
80 I,19| Belci - zawołał - jestem w domu!... - I śmiejąc się wybiegł
81 I,19| tysięcy rocznie. Na utrzymanie domu wychodzi mi sześć do ośmiu
82 I,19| Ujazdowskiej. W drodze do domu pan Tomasz był odurzony.
83 I,19| ojca i rezultat licytacji domu, poszła do gabinetu o tyle
84 I,19| doradcy... przyjaciela domu... opiekuna... Opiekuna
85 I,19| posłaniec zastał Wokulskiego w domu i ażeby Starski nie spotkał
86 I,19| przesadnymi żądaniami z domu, gdzie moja jedyna córka
87 II,1 | dorożkę kazał odwieźć się do domu. ~Stach był już chyba około
88 II,1 | stosunki) i wróciwszy do domu znowu czytał i czytał, dopóki
89 II,1 | norymberskich sklepów bliżej domu, ale przychodziła do naszego
90 II,1 | pewne, że Stach wracał do domu coraz więcej znudzony, narzekając,
91 II,1 | który na całe dnie uciekał z domu, i występować z pretensjami
92 II,1 | wywiązały się takie awantury w domu, że Jaś Mincel schudł, pomimo
93 II,1 | po parę dni nie bywał w domu, nawet na nocleg; to znowu
94 II,1 | że przy takim chaosie w domu i mnie w końcu zaczęły się
95 II,1 | Tymczasem Jaś Mincel, dręczony w domu przez żonę, od samego rana
96 II,1 | wymykał się na tydzień z domu do znajomego leśnika, polował
97 II,2 | Przychodzę w imieniu właściciela domu. ~- Stróż siedzi w kozie -
98 II,2 | bardziej że obecny właściciel domu nie budował tego domu; nie
99 II,2 | właściciel domu nie budował tego domu; nie wypalał cegieł, nie
100 II,2 | był właścicielem podobnego domu, kręciłbym głową cały dzień. ~-
101 II,2 | odparł pan Wirski. - W domu, z którego od tylu lat komorne
102 II,2 | bardzo dbałą o porządek domu. ~Za drzwiami było słychać
103 II,2 | plenipotentem właściciela domu - odparł rządca. ~- A, a!...
104 II,2 | Wokulski usunie ze swego domu te brudy i niemoralność... ~-
105 II,2 | przykutą do tak wstrętnego domu przez pamięć dla dziecka,
106 II,2 | rubli za lokal w podobnym domu... ~- Czego pani baronowa
107 II,2 | Czego pani baronowa chce od domu? - spytałem. ~- Ten dom
108 II,2 | służąca. ~- Ani mi się rusz z domu!... Oto ma pan... - mówiła
109 II,2 | niebezpieczeństwa dla całego domu... Oni w trupich główkach
110 II,2 | wsi bukiety... Rządca tego domu kocha się w niej i bierze
111 II,2 | dowiemy się, czy młoda jest w domu. Jest co widzieć, panie!...~-
112 II,2 | Panie dawno mieszkają w tym domu? ~- Pięć lat... - odpowiada
113 II,2 | i wyszła, oczywiście do domu. Następnie wróciła się z
114 II,2 | rozeszliśmy się z rządcą domu, bardzo z siebie zadowoleni.
115 II,4 | Prawie ciągle siedzę w domu ocierając kurze z moich
116 II,4 | córeczką, która mieszka w moim domu... Co za dziwny zbieg wypadków:
117 II,4 | Saint-Germain. ~W sieni domu, w którym mieszkała, był
118 II,4 | dach i górną część okien domu. ~Wokulski wysiadł z powozu
119 II,5 | może i rozerwał się w moim domu, gdzie oprócz gospodyni,
120 II,5 | oszustem, który w nowo nabytym domu wykrada mu komorne i dzieli
121 II,6 | mam dochody na utrzymanie domu i kogo wprowadzam do rodziny? ~-
122 II,7 | o malwersację w nabyciu domu ojca pani za pośrednictwem
123 II,7 | zmieszana - wracajmy do domu... Całe towarzystwo pewnie
124 II,8 | na polance.~- Wracajmy do domu - rzekła pani Wąsowska -
125 II,8 | Zaproponuję, ażebyśmy wracali do domu. Panią Wąsowską oblał mocny
126 II,9 | który mieszka w tym samym domu, objaśnił-mnie,. że Maruszewicz
127 II,9 | choćby jeden z nich był w domu, a zawsze był któryś, jeżeli
128 II,9 | rozejrzał się po oknach domu i bez najmniejszej uwagi
129 II,9 | należałoby zaprowadzić w tym domu. Ale co ciebie obchodzi
130 II,9 | okrada cię w dochodach z domu: pozniżał bowiem komorne
131 II,9 | Właśnie mówili coś o tym domu, co zawalił się przy ulicy
132 II,10| lekcję zabierały się do domu, a ich przecudna nauczycielka
133 II,10| wymyślała tak głośno, że w całym domu było słychać.~Na nieśmlałą
134 II,10| lokal... że się wyprowadzę z domu, do którego przywykli moi
135 II,10| pani Heleny: co nowego w domu i w jakich jest stosunkach
136 II,10| Półgłówek!... On także mieszka w domu baronowej i niekiedy bywa
137 II,10| gniewu.~- Mnie nie było już w domu. Służąca pani Stawskiej
138 II,10| wstąpiłem, niepewny, czy jest w domu, bo coraz częściej przesiadywał
139 II,10| dżumy każdy zamyka się w domu... jedzenie podają sobie
140 II,10| emigrant z przedpogrzebowego domu.~Przypatrzyłem mu się lepiej.
141 II,10| Krzeszowska zostawszy właścicielką domu chce z niego wyrzucić swoich
142 II,10| zapisany jest ciągle w naszym domu, ponieważ nie chciałby robić
143 II,10| gwiżdżą... Nie ma służącej w domu, której by nie zwabiali
144 II,10| menueta. - Nam usługuje stróż domu mieszkający na dole; ażeby
145 II,10| zdetonowało; więc poszli do domu bardzo rozgniewani na siebie
146 II,11| rozgoryczenie...~Wróciłem do domu z bólem głowy, wściekając
147 II,11| Może chory?~Idę i w bramie domu, w którym mieszka, wpadam
148 II,11| śnieg; Stach odwiózł mnie do domu i nie wiem, z jakiej racji
149 II,11| ciemno, zatem nie siedzi w domu. Więc gdzież jest?...~Kiwnąłem
150 II,11| minut wysiadłem niedaleko domu, w którym mieszka książę.~
151 II,11| możesz o to pytać?... W swoim domu zniżył nam komorne, wydobył
152 II,11| Właśnie już ubrany wychodzę z domu, gdy wtem spotykam w sieni
153 II,11| on poważnie. - W naszym domu sekret to jak w studni...~-
154 II,11| nawrócił się i sprowadził do domu. Bez mężczyzny nie mogę
155 II,12| wszyscy muszą bywać w moim domu. Czy może być inaczej?...~-
156 II,12| zostać jednym z przyjaciół domu? Ale to się na nic nie zdało -
157 II,12| zazwyczaj nie było wtedy w domu: była u hrabiny ciotki,
158 II,12| zetknęła się z nim w bramie domu, gdzie mieszkała. Wokulski
159 II,12| podczas zajęć sklepowych czy w domu; czekała jego odwiedzin,
160 II,12| pani Stawska wróciwszy do domu zastała matkę zapłakaną.~-
161 II,13| salonach. Odbył się nawet w domu hrabiny teatr amatorski,
162 II,13| hotelu.~- Pan Molinari w domu? - zapytał szwajcara.~Szwajcar,
163 II,13| Kiedy Wokulski wrócił do domu, zastał u siebie Węgiełka,
164 II,13| Wysockich. Ja też mieszkam w tym domu, tylko na górze.~"Chce się
165 II,13| bolaka, żem musiał leżeć w domu, i jeszcze doktór mnie pokrajał.
166 II,13| Kiedy późno wróciwszy do domu spojrzała na swego Apollina,
167 II,13| Izabela nie wychodziła z domu i nikogo nie przyjmowała.
168 II,13| Nie zastał go jednak w domu, ponieważ jego przyjaciel
169 II,13| wieczorów przepędzanych w domu pani Stawskiej Wokulski
170 II,14| paryskiej pralni nocują w domu albo czy rewirowy nie miał
171 II,14| zapytując, czy pan baron jest w domu... Pani baronowa, zamiast
172 II,14| jaśnie pan powinien mieć w domu...~- Prawda... prawda!... -
173 II,14| nosimy. Chcę... nakazać w tym domu szacunek dla baronowej Krzeszowskiej.
174 II,14| Dopieroż miałbym spokój w domu!... Jaka byłaby ona pobłażliwa
175 II,15| wejdziesz za próg naszego domu... A gdybyś ośmielił się...
176 II,16| nie wyrzuciła go ze swego domu, gdzie po dawnemu mieszka
177 II,16| krawat do wszystkiego.~- W domu pana barona jest kawalerski
178 II,16| oficjalistów, który mieszka w domu baronowej Krzeszowskiej,
179 II,16| całych dniach nie wychodzi z domu i po większej części leży.
180 II,17| znowu zobaczył odrapany mur domu Geista i nieskończoną ilość
181 II,17| Za co?~- Oni mieszkali w domu baronowej Krzeszowskiej,
182 II,17| gotuje, pięknie szyje i w domu cichutka jak pajęczyna.
183 II,17| odwiedził go sam właściciel domu zapytując z całą uprzejmością,
184 II,17| zamkniętymi oczyma zajechał do domu.~Tego dnia nie zajmował
185 II,17| się pan po parę miesięcy w domu, robi pan zawód kilkunastu
186 II,17| prezesowej, wcisnął się do jej domu i tam miał honor poznać
187 II,17| kilkanaście kroków od swojego domu usłyszał wołanie:~- Hej!...
188 II,17| niebezpieczeństwa.~Wrócił do domu smutniejszy, ale wciąż spokojny.
189 II,17| ażebyś mnie odwiózł do domu... Jesteś pan dziś w wyjątkowo
190 II,17| że ją kocham."~Dopiero w domu Wokulski otworzył list panny
191 II,19| nie chce mieć subiekcji w domu, niech przychodzi do knajpy...~
192 II,19| panowie, jesteście ajentami domu pogrzebowego, że mi w taki
193 II,19| a polubił ją, bo w jej domu znajdował spokój w najcięższych
|