Tom,  Rozdzial

1  I,8 |    Zostały po nich spękane mury, jak skorupa po ślimaku
2  I,12| Znam - przerwał adwokat. - Mury wcale dobre, rzeczy drewniane
3  I,12|   Nie tylko pan zakopuje w mury gotówkę i traci na tym z
4 II,17|   przed którymi ustępowały mury, te cudowne lampy, dzięki
5 II,19|   stodołę.~Ja myślę, że to mury same zawaliły się ze starości;