Tom,  Rozdzial

1 II,3 |     się przez kilkaset kroków. Zaniepokojony, pośpiesza i ku wielkiemu
2 II,11|         spytałem, trochę nawet zaniepokojony.~- Zapis... zapis!... -
3 II,15|     pokaż pan... - odezwał się zaniepokojony pan Tomasz.~Ale w tej chwili
4 II,17| niezwykłe owoce..."~Zarząd był zaniepokojony, garstka obecnych oburzona;