Tom,  Rozdzial

  1  I,2 |         zeskakiwał z kanapki jego stary pudel Ir z wybitym okiem
  2  I,2 |           no pan patrzy, czy nasz stary nie jest podobny z profilu
  3  I,2 |    jakiegoś fantastycznego życia, stary subiekt podparłszy się łokciami
  4  I,3 |       stękając mówił:~- E! wiesz, stary, że już za długo czekamy
  5  I,3 |          policzki szepnął:~- Hej! stary, już my chyba nie doczekamy
  6  I,3 |         izby, zawołał:~- A wiesz, stary, że znalazł się Napoleon?...~-
  7  I,3 |         ziarno upadło na kontuar (stary miał w tej chwili oczy zamknięte),
  8  I,3 |             A, szelma! - wrzasnął stary Mincel i nim zdałem sobie
  9  I,3 |         się ze mną w taki sposób, stary zawiesił dyscyplinę na pęku,
 10  I,3 |      drzwiami od podwórka wbiegał stary Mincel mrucząc: Morgen!,
 11  I,3 |     pomagać Francowi w sprzedaży.~Stary wciąż pisał i zdawał resztę,
 12  I,3 |       Wówczas zbliżał się do niej stary Mincel i całował ją w rękę
 13  I,3 |     towarów kolonialnych i mydła.~Stary Mincel i w niedzielę bywał
 14  I,3 |        przywykliśmy do siebie, że stary Mincel nie mógł obejść się
 15  I,3 |     zepsułem kosztowny samowar, a stary Mincel zamiast chwytać za
 16  I,3 |            nawet upadanie do nóg. Stary nie ruszył się z fotelu,
 17  I,3 |           oto co mówi Jan:~- Baje stary, baje! Napoleon był chwat,
 18  I,3 |      subiektem, a nasz pryncypał, stary Jan Mincel, zakończył życie
 19  I,3 |       naturalnie zatarła się; ale stary od tej chwili zupełnie stracił
 20  I,4 |           Jużeś o mnie zapomniał, stary?... - cicho i powoli odpowiada
 21  I,4 |          go w oba policzki, które stary subiekt kolejno nadstawiał
 22  I,4 |   pocałunków.~- No i cóż słychać, stary, u ciebie? - odezwał się
 23  I,4 |     łagodnie:~- Nie gniewasz się, stary ?.~- Czego? Alboż nie wiem,
 24  I,4 |         uśmiechnął się widząc, że stary odzyskuje dobry humor.~-
 25  I,4 |    rzewnego wyrazu.~- Mój kochany stary! - mówił biorąc Ignacego
 26  I,4 |   Ignacego za rękę - mój poczciwy stary przyjacielu! Ty nawet nie
 27  I,4 |   Upewniam cię, że nic nie wiesz, stary marzycielu.~- Boję się twojej
 28  I,4 |        mówił Ignacy. - Jestem tak stary, że mi wygodniej nic nie
 29  I,4 |    wiedzieć; jestem już nawet tak stary, że pragnę tylko jednej
 30  I,5 |          jej poświęceniu, a znowu stary mąż jest mniej wymagający
 31  I,6 |        zamyślając się. - Jest tam stary subiekt, który wygląda trochę
 32  I,6 |          przedpokoju zadzwoniono. Stary służący wyszedł i po chwili
 33  I,7 |           go takim - odpowiedział stary subiekt, lecz widząc, że
 34  I,7 |          Rzeckiego w ramię.~- Coś stary jakby. zaczynał robić bokami -
 35  I,8 |           nieczęsto. Lekarz, Żyd, stary kawaler, żółty, mały; z
 36  I,9 |      nieprawda - przerwała. - Ten stary pan nic przecie nie robi,
 37  I,9 |         głową hrabiemu odszedł.~- Stary wariat - szepnął hrabia,
 38  I,10|       pytano. Czyżbym już był tak stary jak nieboszczka Grossmutter
 39  I,10|     Macają dystans! - odezwał się stary nasz major.~- Jest z piętnaście
 40  I,10|            Tyralierzy!... - rzekł stary podoficer.~Po obu stronach
 41  I,10|              Her Gott! -- zawołał stary podoficer - jak nasi strzelają...
 42  I,10|       Zaczynają nas lizać - rzekł stary podoficer.~Drugi granat
 43  I,10|          adresowano.~W tej chwili stary podoficer, który szedł na
 44  I,10|      lutego r. 1853.~Ale, ale!... Stary Raczek, co się z twoją ciotką
 45  I,10|           do lipca obowiązuje nas stary kontrakt, więc do połowy
 46  I,10| przychodzi do mnie i mówi:~- Cóż, stary, czas by się przeprowadzić
 47  I,10|           marzył o czymś podobnym stary Mincel!), ale - nie ma jedności.
 48  I,10|          Szlangbaumem, kiedy jego stary ma astmę.~- Kpiliście -
 49  I,10| zapowiedzi w dzień triumfu...~Eh! stary Pan Bóg więcej wie od Szumana ;
 50  I,12|          mnie pan teraż podarował stary szurdut, bo jakże ja będę
 51  I,12|         reszta - bardzo znudzone.~Stary lokaj z siwymi wąsami i
 52  I,12|         drucianą siatką, siedział stary Żyd z łysą głową i siwą
 53  I,12|     spytał.~Co to ja!... - odparł stary Żyd. - Ale ja, panie, mam
 54  I,12|       głupstwo. Ja pana proszę... Stary Szlangbaum pana prosi...~-
 55  I,12|    zaśmiał się. - Nu, jaki ja już stary jestem, żem od razu tego
 56  I,12|           niskim ukłonem. - Ale i stary jej nie skrzywdzi, owszem...
 57  I,12|           Izabela pokocha... Ach! stary głupcze, wariacie, do czego
 58  I,13|         więc po jakiemu.?... Musi stary wymyślać teraz fajn spekulację,
 59  I,13|     jednakże zastygły na myśl, że stary subiekt może nie kazać wynieść
 60  I,13|   gabinetu i kiwnął na Rzeckiego; stary subiekt istotnie był jakiś
 61  I,13|          ciasnym pokoju, rzekł:~- Stary!... Powiedz otwarcie: co
 62  I,14|             Przyszedł jej na myśl stary rządca ich niegdyś majątku,
 63  I,15|         jestże to śmieszne, ażeby stary i wystygły kawaler, wierzący
 64  I,15|         panną Izabelą. ~"Ach, mój stary Hopferze! - mówił - o wy,
 65  I,17|         jakiś człowiek płakał. ~- Stary jedzie! - zawołał Lisiecki. ~
 66  I,17|     Dobranoc, dobranoc... - mówił stary subiekt, z hałasem chowając
 67  I,17|          się, poczekajcie... Nasz stary ma miętkie szercze..."A
 68  I,17|    orkiestrę... .,Co ta besztyja, stary, już zaczyna handlować biletami
 69  I,17|         ja tu śliny żepszuł ażeby stary pofolgował panu Obermanowi,
 70  I,17|          dobił dziś targu... Cóż, stary w dobrym humorze!... ~-
 71  I,17|              Może i o teatrze, bo stary paszjami lubi teatr... ~
 72  I,18|        Ignacego. ~Raz na przykład stary Szlangbaum, oczywiście w
 73  I,18|    pojechał do Bardeta po kwiaty. Stary Żyd ażeby go dopędzić, krzywiąc
 74  I,18|           orzeźwił pana Ignacego. Stary subiekt wydobył nawet małą
 75  I,18|            Bo to, uważa pan, nasz stary podobno kupuje dom Łęckiego,
 76  I,18|          W duchu zaś dodał: ~"Mój stary kupuje dom dla Wokulskiego,
 77  I,18|          i zobaczyć, czy naprawdę stary Szlangbaum kupi dom Łęckich
 78  I,18|          cnocie, co?... O, wariat stary... ~- Kto wariat? - spytał
 79  I,18|      ogromne zakupy towarów. Nasz stary nie zapłaciłby grosza za
 80  I,18|          mówił: "Nie wolałbyś to, stary łobuzie, pilnować sklepu?",
 81  I,18|           tej grupie znajduje się stary Szlangbaum i młody bez zarostu,
 82  I,18|     wstąpić w związki małżeńskie. Stary Szlangbaum coś wykłada wycieńczonemu
 83  I,18|     pchają się w tamtym kierunku. Stary Szlangbaum również zbliża
 84  I,18|           baronowej, okazały pan, stary Szlangbaum i zniszczony
 85  I,18|             W sali robi się ruch. Stary Litwin chwyta pod rękę baronowę,
 86  I,18|         dziewięćdziesiąt - kończy stary Szlangbaum uderzając ręką
 87  I,18|         dwadzieścia tysięcy..."~I stary Szlangbaum już wychodzi;
 88  I,19|         nie będzie. Ale jakie ten stary głupstwa wyrabia, to przecie
 89  I,19|        się prawdy... Pan wie, ile stary mógłby zarobić na tym interesie
 90  I,19|              rzekł na odchodnym. ~Stary Mikołaj znowu był w przedpokoju
 91 II,1 |       spytałem. ~- To znaczy, mój stary, że ponieważ ja nic chcę
 92 II,1 |       spode łba patrząc na mnie. ~Stary, posłuszny jak dziecko,
 93 II,1 |         Ach!... - machnął ręką. - Stary ma pomieszane klepki, ale
 94 II,1 |           zajdź kiedy do Hopfera. Stary ma duże pieniądze. ~- A
 95 II,1 |      bywać w sklepie, a natomiast stary Hopfer złożył wizytę obojgu
 96 II,2 |        Widocznie kazał ją przybić stary Szlangbaum.) ~Wchodzę na
 97 II,2 |          konie... Na domiar jakiś stary Włoch, z krzywym kijem i
 98 II,2 |         oburzył się. ~- Zwariował stary czy co?... On może chce,
 99 II,2 |          Ja nie jestem jej ojcem. Stary błazen! słowo honoru, i
100 II,2 |       okna - odparł rządca. ~- To stary zasłania, nie ona - odparł
101 II,2 |     gospodarza. ~- A młody on czy stary? - badała dalej, przypatrując
102 II,2 |               Widzisz przecie, że stary!... - odparł rządca. ~-
103 II,3 |       ówdzie wielki dom piętrowy, stary, ale krzepki, zasłonięty
104 II,3 |       babami. Ja już, dalibóg, za stary, żeby im wszystkim dogodzić." ~
105 II,4 |            Jestem profesor Geist, stary wariat, jak mówią we wszystkich
106 II,4 |          Jumart. ~- Wynudził pana stary - rzekł do Wokulskiego -
107 II,4 |           czy słowo honoru?... Za stary jestem, aby wierzyć w przysięgi...
108 II,4 |          dyskretnym uśmiechem: ~- Stary Geist wyszedł od pana bardzo
109 II,4 |       wręczony mu list Rzeckiego. Stary subiekt mało pisał o interesach,
110 II,4 |         był jednopiętrowy, bardzo stary; mówiły o tym ściany pokryte
111 II,4 |          urodzone pokolenia. ~Ale stary chemik tym razem nie odgadł
112 II,5 |        nieuleczony marzyciel, mój stary! - westchnął Wokulski i
113 II,5 |    wydźwignąć albo wzmocnić... Za stary jestem na robienie epokowych
114 II,6 |    Felicja. Do barona zbliżył się stary służący w czarnym surducie. ~-
115 II,6 |        zapukano do drzwi i wszedł stary służący. ~- Jaśnie pani
116 II,6 |        baron? ~- Mało go znam. To stary człowiek. ~- O, stary, bardzo
117 II,6 |          To stary człowiek. ~- O, stary, bardzo stary - westchnęła
118 II,6 |     człowiek. ~- O, stary, bardzo stary - westchnęła prezesowa -
119 II,6 |         kuchni wyszło nowe dziwo: stary parobek otyły. Wokulski,
120 II,7 |         Zapukano do drzwi, wszedł stary lokaj Obejrzał się po pokoju
121 II,8 |     wiedzą, że wnet sprzykrzy się stary mąż i pusty kochanek i że
122 II,8 |          kobiety panem moim byłby stary Niemiec. I tak samo pracowałbym,
123 II,9 |           palnę, czy ja wiem?...~(Stary głupcze!... i tobież to
124 II,9 |            A ja?... Ej, Katz, mój stary przyjacielu, miałżebyś być
125 II,11|   wymawiać), nieraz myślę sobie:~"Stary głupcze, nazywający się
126 II,11|       rozum... Bóg ci zapłać, mój stary!~Złoty, kochany Stach!...
127 II,11|           do siebie, włożyłem mój stary płaszcz, cylinder i tak
128 II,12|     powrocie Wokulskiego z Paryża stary subiekt częściej odwiedzał
129 II,12|          prawda, panie Rzecki?...~Stary subiekt plunął mu pod nogi
130 II,13|            A oni to rozumieją, bo stary Szlangbaum jeszcze w styczniu
131 II,13|         do kobiet." Widząc ja, że stary nie chce gadać, takem go
132 II,13|        przekonania, że się w niej stary obyczaj nie odezwie. Kobieta
133 II,13|          niego Rzecki.~- Cóż, mój stary! - zawołał Wokulski. - Jakże
134 II,13|           że śmiał sklep kupić?..~Stary subiekt pokręcił głową.~-
135 II,14|         pana z pretensją - zaczął stary subiekt. - Onegdaj ośmieliłem
136 II,14|           zakończyła się rozmowa; stary subiekt bowiem pomimo nalegań
137 II,14|        myślał nie wiadomo o czym.~Stary subiekt zmiarkowawszy, że
138 II,16|    zrobiłbym sobie co... Kto wie, stary kolego Katz, czy nie najmądrzej
139 II,16|        pan sobie, że Szlangbaumy, stary i młody, mnie chcieli okpić,
140 II,16|           Nie jestem przecie taki stary, ażebym miał myśleć o śmierci;
141 II,17|          Rzecki jest półgłówek... stary romantyk... To rasa już
142 II,17|     Zdublujesz majątek i jak mówi Stary Testament, zobaczysz nieprzyjacioły
143 II,17|        mnie przepraszasz, kochany stary?.. Ja myślałem, że gniewasz
144 II,17|          Rzecki. - Jestem przecie stary kupiec i mówię ci, że u
145 II,17|           się zapadła, gdyby taki stary grat jak ja myślał o podobnej
146 II,17|      patrzył na niego spod oka.~- Stary romantyku!... stary romantyku!... -
147 II,17|        oka.~- Stary romantyku!... stary romantyku!... - mówił. -
148 II,17|        lewej strony piersi... zły stary, wrzeszczy, wymyśla, gorączkuje,
149 II,17|          miłość - odparł doktór.- Stary kapcanieje...~- Istotnie,
150 II,17|          do mieszkania Rzeckiego. Stary subiekt był bardzo mizerny
151 II,17|              Czy ty się gniewasz, stary, że tak dawno nie byłem
152 II,19|  przynajmniej nie odrzuciła. Więc stary zebrał manatki po dwu swoich
153 II,19|      litery, i do nikogo - odparł stary subiekt.~Ochocki kręcił
154 II,19|         Ignacego. Zdawało się, że stary subiekt nabrał sił nagadawszy
155 II,19|         Ale fakt, że od kilku dni stary ma się lepiej. Odzyskał
156 II,19|       nocy z soboty na niedzielę. Stary subiekt bardzo lubił to
157 II,19|         ludzie wiedzieli, że choć stary zamek, pamiątka z czasów
158 II,19|         nie wyjdzie na Nalewki... Stary głupiec ze mnie!... troszczyłem
159 II,19|     otwarcia nowego sklepu... Oto stary sklep, a w nim panna Łęcka
160 II,19|         białych mundurów... A oto stary Mincel siedzi na fotelu