Tom, Rozdzial
1 I,1 | trochę znam Wokulskiego. Zawsze wydawał mi się człowiekiem
2 I,2 | pana Rzeckiego pozostał zawsze taki sam. Było w nim to
3 I,2 | Ignacego.~Rano budził się zawsze o szóstej; przez chwilę
4 I,2 | koncept!... Pański zegarek zawsze spieszy się z rana, a późni
5 I,2 | tamtego fachu, przy którym zawsze ma się czas, panie Mraczewski.
6 I,3 | uporządkują świata.~- Trzeba być zawsze gotowym na pierwszy odgłos! -
7 I,3 | gniewała się ciotka.~- Jejmości zawsze smakowali ułani. Wiem, wiem...~
8 I,3 | kończył zdaniem:~- Ignaś! zawsze bądź gotów, wisusie, bo
9 I,3 | odważę - odparła ciotka. - Zawsze miałam przeczucie, że marnie
10 I,3 | papier, a ciotka po mydło. Zawsze biegłem tam z radosną ciekawością,
11 I,3 | ją w najlepszym zdrowiu. Zawsze schodziła rano do sklepu
12 I,3 | schodziła rano do sklepu i zawsze mówiła:~- Gut Morgen, meine
13 I,4 | koszt Turcji?~- Rozumie się. Zawsze słabi ponoszą koszta zatargów
14 I,4 | jego dochody...~Mincle i zawsze Mincle!... Dziś niech mnie
15 I,4 | się w waterklozety...~- Zawsze ten sam! - szepnął Ignacy.~
16 I,4 | roześmiał się Wokulski. - Zawsze ten sam!~- I tyś ten sam.
17 I,5 | resursie. Fizjognomia jego była zawsze tak spokojna, a postawa
18 I,5 | przymierzały suknie, były zawsze uśmiechnięte i bardzo zainteresowane
19 I,5 | posłuszeństwo? A te modystki, które zawsze witają ją z uśmiechem i
20 I,5 | niewidzialny pająk smutku, który zawsze zasnuwa szarą siecią te
21 I,6 | Widzę, że ma, i słyszę, że zawsze je miał.~- Po cóż w takim
22 I,6 | jest w tym liście. Nerwy, zawsze nerwy!...~Panna Izabela
23 I,7 | marszałkiem albo z baronem? Na to zawsze będzie czas; dziś nie mam
24 I,8 | przyjaciołom zaś swoim raz na zawsze dał jedną receptę:~" Używaj
25 I,8 | za nim albo obok niego zawsze i wszędzie, jak myśl o tamtej
26 I,8 | chodziła za nim wszędzie i zawsze, na jawie i we śnie, mieszając
27 I,9 | przebaczając urazy...~- Zawsze je przebaczam - odparł nieco
28 I,9 | sobie powiedzieć, że nie zawsze - ciągnęła hrabina. - Jestem
29 I,9 | tego dziwnego wyrazu, który zawsze tak zastanawiał Wokulskiego.~
30 I,9 | podwójnie. Ale jest... U nas tak zawsze. A jeszcze jak usłyszą,
31 I,9 | studnia jestże w zamku i zawsze głęboka?~- Bardzo głęboka.
32 I,10| gadaliśmy o tych rzeczach, a on zawsze zachęcał mnie, ażebym szedł
33 I,10| jeneralną bitwę, do której zawsze wzdychaliśmy odpoczywając
34 I,10| Grossmutter jak się ma?~- Zawsze jednakowo. Choruje tylko
35 I,10| największych nieporozumień bracia zawsze poręczali swoje kwity, pożyczali
36 I,10| kieszeni.~- O!... że też my zawsze kogoś musimy posądzać albo
37 I,10| mój rachunek i co gorsze, zawsze wypytuje mnie o wiadomości
38 I,10| ten niewiele się zmienił: zawsze wygadany i ładny, może cokolwiek
39 I,10| razy przyszli do sklepu, zawsze udawali pijanych, a ze mną
40 I,10| podobno o europejskie dwory... Zawsze ta nieszczęśliwa polityka!...~
41 I,10| odparł Szuman. - Był to zawsze człowiek czynu, który, co
42 I,11| A jeżeli nią nie jest, zawsze będę miał czas rozczarować
43 I,11| Wokulskiemu. Tak, trzeba zawsze podawać rękę nowym ludziom..."~
44 I,11| wszyscy czujemy, powinien zawsze stać na straży naszych interesów
45 I,11| własnym frazesom, które zawsze znajdował wybornymi.~- Tylko
46 I,11| lepiance pracował nad nauką - zawsze miał w duszy ideę sięgającą
47 I,11| ideę, która będzie rwała go zawsze naprzód, chyba że umysł
48 I,12| ile zbiorą gotówki.~- No, zawsze kapitał... - wtrącił adwokat.~-
49 I,13| odwagę, którą zresztą miał zawsze wobec ludzi zakłopotanych.~-
50 I,13| nowo zaczynając rozmowę:~- Zawsze jednak, kochany Stachu,
51 I,14| sześćdziesiąt tysięcy rubli, ale zawsze zostanie mi jeszcze - co
52 I,14| oburzył się pan Tomasz. - Ona zawsze mówi to, co mogłoby mnie
53 I,14| się zwykle szampanem; ale zawsze baron przekona się, że jeszcze
54 I,14| zawartego między nami pokoju na zawsze, posyłam ci ząb, który mi
55 I,14| list, a nareszcie rzekł:~- Zawsze wariat, chociaż dobry chłopak.
56 I,15| mi wszelkie przeszkody, a zawsze upomina się o ofiary z mojej
57 I,15| pory, daję słowo honoru, zawsze kłaniam mu się na ulicy,
58 I,16| których ona przestrzega się zawsze. ~- Tego nie wiem. Ale widziałem
59 I,16| o ile mi siły starczą. Zawsze i we wszystkim. ~- Panie!... -
60 I,16| stosunków ludzkich. Panie zawsze rozkazujecie - my zawsze
61 I,16| zawsze rozkazujecie - my zawsze spełniamy, oto wszystko.
62 I,17| litościwym. ~- Byłeś nim zawsze i aż zanadto - oburzył się
63 I,17| se też tak kalkuluję, ale zawsze będzie heca, bo mi choć
64 I,17| ciekawe oczy ptaka. Że on już zawsze będzie pełen niezmiernej
65 I,17| pełen niezmiernej ciszy, ona zawsze tak rozmarzona i oblana
66 I,17| rumieńcem, że przed nimi zawsze, jak teraz, będą lecieć
67 I,18| chce - myślał Rzecki. - Zawsze Żyd..." ~Pokręcił się jeszcze
68 I,18| niewart, dla drugiego wart; ja zawsze robię tylko dobre interesa -
69 I,19| zasadami przyzwoitości. Zawsze bowiem pamiętała, że pannie
70 I,19| nic złego, mój Boże... Ale zawsze lepiej, gdy ludzie nie znają
71 I,19| przyjechał prosto z Chin. Zawsze piękny i obecnie jedzie
72 I,19| hrabina całując ją. - Ciotka zawsze o tobie myśli. Dla ciebie
73 I,19| sprawiedliwości boskiej, pozostaję zawsze wierną, choć pogardzaną
74 I,19| Niezły to może człowiek, ale zawsze kupiec... kupiec!... ~W
75 II,1 | biedny chłopak, może na zawsze... Listy pisze krótkie i
76 II,1 | Stare Miasto od dziecka i zawsze wydawało mi się, że jest
77 II,1 | adwokata... Książki!... zawsze książki... Żebyś był mądry
78 II,1 | jednostajnym: ~- Książki... zawsze książki!... Tracisz pieniądze
79 II,1 | w ostatnich czasach, ale zawsze straszne spotkało mnie nieszczęście...
80 II,2 | zaledwie kilka razy w życiu i zawsze przedstawiała mi się jako
81 II,3 | spory kawał Lotaryngii, ale zawsze nie lubię mieć Niemca za
82 II,3 | wolno mi się zbliżyć. A zawsze albo poświęcałem się, albo
83 II,4 | najpodlejszej zdrady, a i to nie zawsze... ~Wokulski wzruszył ramionami
84 II,4 | wynosi 30,7,... Oni tak zawsze. Ile razy uda im się wynaleźć
85 II,4 | prawdziwego człowieka. Tak było zawsze, nawet w epoce krzemiennej.
86 II,4 | salonie baronowej, gdzie zawsze przegrywał... ~Taki sposób
87 II,5 | ledwie spostrzegła to, raz na zawsze zabroniła mi fiksatuarować
88 II,5 | baron. - Bo o ożenieniu się zawsze myślałem, już od kilku lat
89 II,5 | miała pokochać tamta?..."~"Zawsze wracam do swego! - szepnął. -
90 II,6 | Starski. ~- Pan wie, że ja zawsze daję dymisję wielbicielom,
91 II,6 | zawołała pani Wąsowska. ~- Ci zawsze kłócą się! - rzekła ze śmiechem
92 II,6 | w pikietę?... Do tego on zawsze gotów, wyjąwszy, jeżeli
93 II,6 | swego pokoju (o tej godzinie zawsze chorował na migrenę), reszta
94 II,6 | później wyrastają konie! ~- Zawsze mówisz rozsądnie - odpowiedziała
95 II,6 | zaziębiłem się... i nawet nie zawsze jestem skłonny do zaziębień,
96 II,6 | Ach, panie, czy pan zawsze taki nudny? Przecież nic
97 II,6 | się na nim w tydzień. Ma zawsze taki sam zarost a la arcyksiążę
98 II,6 | dobrze jak krój jego żakietu. Zawsze tak samo unika panien bez
99 II,7 | pannę Izabelę i pomyślała: ~"Zawsze kokietka z niej, choć już
100 II,7 | meteorologii... ~- Pani zawsze musi mi zrobić jakiś skandal! -
101 II,7 | dramatycznym głosem - bo zawsze znajdzie się jakaś baba... ~-
102 II,7 | w przywileje bez pracy i zawsze będę wyżej stawiał źle urodzone
103 II,7 | że panna Izabela używa zawsze tych samych argumentów w
104 II,8 | podobieństwa. ~- Doprawdy?... A ja zawsze myślałam, że jestem uosobioną
105 II,8 | wykład. Bo dla mnie nie zawsze las jest piękny, czasem
106 II,8 | podczas spacerów w parku i zawsze, - gdy byli razem, czuł
107 II,8 | gdziem z tobą się bawił, zawsze i wszędzie będę ja przy
108 II,8 | mu ten spokój, jaki miał zawsze w jej obecności. ~W połowie
109 II,8 | zatrzymał wzrok na słowach:~" Zawsze i wszędzie będę ja przy
110 II,9 | bo szkoda człowieka... Zawsze Wokulski, jakkolwiek wszedł
111 II,9 | jeden z nich był w domu, a zawsze był któryś, jeżeli tylko
112 II,9 | kilkanaście razy na dzień), zawsze jej ktoś usiłował wylać
113 II,10| powierzchowności, taka blada, tak zawsze czarno ubrana, takie ma
114 II,10| Heluni, i prosiła mnie raz na zawsze, ażebym brała Helunię ze
115 II,10| Śliczna jak nigdy (ona jest zawsze śliczna, i wtedy kiedy jest
116 II,10| Niech je pani rzuci raz na zawsze. To licha praca i niepopłatna.
117 II,10| roześle listy gończe... Tak zawsze z tymi babami!..."~Nareszcie
118 II,10| wybuchnął pan Patkiewicz. - Ty zawsze musisz mnie skompromitować.~
119 II,11| osobistą. Bardzo uczciwie robi, zawsze bowiem należy trochę zadzierać
120 II,11| kiwnąwszy mi głową, wyszedł. Zawsze dziwak.~Cały dzień upłynął
121 II,11| Tyle razy mi się śnił, a zawsze albo nagi, albo jakiś inny,
122 II,11| wojaczki i do sprośności zawsze gotów, choćby nawet trumną
123 II,12| zazdrości, że w tym roku, jak zawsze zresztą byłaś królową. Podobno
124 II,12| jakiż ja jestem nikczemny, zawsze i zawsze nikczemny!.."~Ile
125 II,12| jestem nikczemny, zawsze i zawsze nikczemny!.."~Ile razy po
126 II,13| jest obrusem, na którym zawsze można znaleźć obiad, jest
127 II,13| Rzecki przygryzł wargi.~- Nie zawsze - rzekł - byłeś pan tego
128 II,13| radzi o nich z Wokulskim. Zawsze znajdzie swój swego: marzyciel
129 II,13| nigdy nie pilnował fachu, a zawsze gonił za mrzonkami. Będąc
130 II,13| miejsca. Dla pana Szlangbaumy zawsze powinni być subiektami,
131 II,13| być subiektami, Wokulscy zawsze pryncypałami, a Łęccy zawsze
132 II,13| zawsze pryncypałami, a Łęccy zawsze jaśnie wielmożnymi... Nie,
133 II,13| Pan Szastalski (no, on zawsze przesadza) powiedział, że
134 II,13| pomyślał wychodząc. - Zawsze muszę się wyrwać z czymś,
135 II,13| Otóż oświadczam ci raz na zawsze, że ani myślę wyrzekać się
136 II,13| Łęckich, a nawet raz na zawsze został zaproszony na obiady.~
137 II,14| roku nic nie mam, on jednak zawsze ode mnie pożyczał. Genialny
138 II,15| życiu nie był poważnym, zawsze dowcipnym, a niekiedy bezczelnie
139 II,15| I pożałujesz tego, który zawsze gotów do uwielbiania cię,
140 II,16| tylko będzie wojna? bo my zawsze lubimy się łudzić. Otóż
141 II,16| Wokulski, ani Bonaparte... Ale zawsze... tak coś...~Jaki ja jestem
142 II,16| Ile razy wstąpię na piwo, zawsze ktoś napada mnie i wymyśla,
143 II,16| mieszka na trzecim piętrze, zawsze cichutki, nikomu nie mącąc
144 II,17| nic im się nie stanie, ale zawsze niemiła historia. Ten osioł
145 II,17| w Paryżu i w Londynie, zawsze widziałem jedną zasadę:
146 II,17| w moralnym... Blichtr... zawsze blichtr!...~Wokulski zaczął
147 II,17| Ach, te Żydziaki !... zawsze szelmy, w chałatach czy
148 II,17| Trochę nam już nie tak... Zawsze to prawda, że czego oczy
149 II,17| jej dawał wyżły najlepsze, zawsze się odezwie kundel w pomiocie,
150 II,17| mózgownicę Starskiemu!... Kule zawsze ślepe. Mówię panu, żem przechorował
151 II,17| tam dwuwiersz :~Wszędzie i zawsze będę ja przy tobie, ~Bom
152 II,17| co?... może fatalność.~- Zawsze jednak za pośrednictwem
153 II,17| wyjechał nagle i może na zawsze.~Wszystkie jego ruchomości,
154 II,18| reszta zżydzieje.~Lisiecki zawsze był gorączka.~Moje zdrowie
155 II,18| domyślam.~Już to Stach był zawsze oryginał i robił niespodzianki.
156 II,18| ja się na teologii, ale zawsze bezpieczniej wyrobić mu
157 II,19| grzeczności Szlangbauma, zawsze myślał, że jednak za czasów
158 II,19| Energiczny, trzeźwy, a mimo to zawsze pełen idealnych popędów..."~
159 II,19| Na długo?...~- Może na zawsze - odparł szorstko i wszedł
|