Tom,  Rozdzial

  1  I,1 |        godzinę umierał na suchoty, drugi szatyn z brodą filozofa
  2  I,2 |                           ROZDZIAŁ DRUGI:~RZĄDY STAREGO SUBIEKTA~
  3  I,2 |           wysoko.~Do sklepu wszedł drugi gość i zażądał kaloszy.
  4  I,3 |          jeden Napoleon w Egipcie, drugi pod Wagram, trzeci pod Austerlitz,
  5  I,3 |      Napoleonie znajdzie się jakiś drugi, a gdyby i ten źle skończył,
  6  I,3 |          fakt niezwykły, wpadł nam drugi kamień do sklepu. Przestraszeni
  7  I,4 |            dla podobnego rezultatu drugi raz powtórzyłbym moją grę!
  8  I,5 |      straszna burza, raz w Alpach, drugi - na Morzu Śródziemnym.
  9  I,5 |            męża w piątym akcie, na drugi dzień zmartwychwstaje w
 10  I,5 |          kilku tysięcy walecznych. Drugi raz przypominał twarzą najsławniejszego
 11  I,6 |        sfery. Myśleli, że zejdę na drugi plan, a widzą, że mogę wysunąć
 12  I,6 |     drżącymi rękoma dzwoni. Dzwoni drugi raz, nie odpowiada nikt,
 13  I,8 |           bok stanowi ulica Dobra, drugi - linia od Garbarskiej do
 14  I,8 |           Izabeli. Dziś przybył mu drugi: wydobyć z niedostatku Wysockiego.~"
 15  I,8 |          tam nie zastał. Przyszedł drugi raz o jedenastej w nocy,
 16  I,8 |            do siebie zgnębiony.~Na drugi dzień w Wielki Czwartek,
 17  I,9 |           raz... Na pogrzebie żony drugi raz..."~Lecz i w tym, i
 18  I,9 |        chwałę Boga potężne gmachy. Drugi, ubogi i pokorny, który
 19  I,9 |         pan... jeden tytuł: pracę, drugi: uczciwość, trzeci: zdolności,
 20  I,9 |             należał do jenerała, a drugi, z czerwonym, do biskupa.~"
 21  I,9 |           potężnym rozmachu. Potem drugi szereg - szybko kręcących
 22  I,10|        Mincel jakoś posmutniał. Na drugi dzień wypłacił mi pieniądze,
 23  I,10|             jeden na prawo od nas, drugi na lewo. W mały kwadrans
 24  I,10|         zrównały się z nami, przez drugi kwadrans wypoczęły i - ruszyliśmy
 25  I,10|          poleciał warczący granat. Drugi dym... trzeci dym... czwarty...~-
 26  I,10|             rzekł stary podoficer.~Drugi granat pękł nad naszymi
 27  I,10|            wyciągnięty jak struna, drugi siedział trzymając się rękoma
 28  I,10|           sam Żydek odciągnął mnie drugi raz na stronę.~- Może pan
 29  I,10|            za czasów szwedzkich, a drugi do Milera, kościuszkowskiego
 30  I,10|      kretony, jedwabie i aksamity. Drugi pokój zajęty jest w połowie
 31  I,10|            miłosierny!... ależ ten drugi pokój to mój pokój, w którym
 32  I,10|        perkaliki z Moskwy? Tu jest drugi sęk: zabija przemysł krajowy!...~-
 33  I,10|         jednak zrozumiałem, gdy na drugi dzień przyszły telegramy
 34  I,10|             Taż sama jejmość wpada drugi raz, zdaje mi się, pierwszego
 35  I,10|          mój gniew, kiedy zaraz na drugi dzień po swoim przyjeździe
 36  I,10|            więc pierwszy ożeni, to drugi zaraz mu zaprowadzi wspólność...
 37  I,11|           W rzeczywistości jeden i drugi jest tylko lichym aktorem.~-
 38  I,11|        odezwał się jakby z piwnicy drugi hrabia, który siedział sztywnie
 39  I,11|        pomocnika.~Książę chrząknął drugi raz, marszałek zmieszał
 40  I,11|           opuściłem kuzynkę!... Na drugi dzień panna Flora nazwała
 41  I,11|  mężczyźnie obojętnieć kobiety?...~Drugi cios. Był moment, że Wokulski
 42  I,11|         osiemnaście lat wcześniej, drugi później; jeden w nędzy,
 43  I,11|            później; jeden w nędzy, drugi w dostatku; jeden nie mógł
 44  I,11|            pierwsze piętro wiedzy, drugi lekkim krokiem przeszedł
 45  I,11|       wierny sługa. - Raż o piąty, drugi raz o ószmy...~
 46  I,12|        obie wiadomości były ważne. Drugi raz przeczytał list, podziwiając
 47  I,12|        plecami, ma minę łobuza, że drugi z nich pragnie zająć na
 48  I,12|        batem aniżeli sam dyrektor. Drugi bowiem pan aż syknął, a
 49  I,12|       konserwują się takie rzeczy?~Drugi pomocnik dyrektora ukazał
 50  I,13|          do wyścigów i wygrałam, a drugi raz założyłam się z panią
 51  I,13|        porwać w objęcia.~Odbył się drugi wyścig, muzyka znowu zagrała.
 52  I,13|             a gniady tuż za nim.~- Drugi... Znowu wysunął się...~-
 53  I,13|          odzyskiwała równowagę.~Na drugi dzień, około piątej po południu,
 54  I,13|          fotelu i wskazał gościowi drugi.~- Przychodzę przeprosić
 55  I,13|        Boga kocham!..."~Mimo to na drugi dzień przyjechał znowu z
 56  I,13|            usiąść. Przeczytał list drugi, trzeci, czwarty raz...
 57  I,14|            ramionami i zasnęła.~Na drugi dzień do południa ojciec,
 58  I,15|           jeden zupełnie rozsądny, drugi wariat. Który zaś zwycięży?...
 59  I,15|      kochanków: raz mego subiekta, drugi raz jakiego oficera, trzeci
 60  I,16|       pannę Izabelę. Miał być dziś drugi raz i hrabina specjalnie
 61  I,16|     usiadła na fotelu wskazując mu drugi, zaledwie o parę kroków
 62  I,17|        taki grosz... Musiałbym się drugi raz urodzić, ażeby znowu
 63  I,17|            jeden pisany elegancko, drugi - jakby go kreśliła dziecinna
 64  I,17|         Zabrał list i wyszedł. ~Na drugi dzień około dziewiątej rano
 65  I,17|           z otwieraniem. Zadzwonił drugi raz. Chodzenie, a nawet
 66  I,17|         jeden miał złamaną nogę, a drugi gęsto zapisane sukno, tudzież
 67  I,17|             jeden od pani Meliton, drugi od książęcego adwokata. ~
 68  I,18|          facet i muszę zobaczyć go drugi raz... Zresztą - dodał po
 69  I,18|            wypił kufel piwa, potem drugi kufel, potem trzeci i czwarty...
 70  I,18|         małym pokoiku znajduje się drugi, jeszcze ciemniejszy kąt,
 71  I,18|           wpada w kolor granatowy, drugi łysy, z tak długimi faworytkami,
 72  I,18|             jeden czerstwy i siwy, drugi kędzierzawy, wyglądający
 73  I,18|          odzywa się do zakrystiana drugi komornik. - Kupisz pan dom
 74  I,18|    Dziewięćdziesiąt tysięcy po raz drugi!... - woła komornik. ~Pan
 75  I,19|            i osłupiał. Wystawa już drugi tydzień nie odnowiona!...
 76  I,19|           czytał... czytał... Raz, drugi i trzeci przeczytał list.
 77  I,19| platoniczny kochanek, Ochocki jako drugi, a Wokulski jako plenipotent
 78  I,19|        pięknego Kazia Starskiego. ~Drugi list był od Wokulskiego,
 79 II,1 |          wie, kiedy pojedzie, a na drugi dzień - szast... prast...
 80 II,1 |            się jak bliźnięta, raz, drugi, i trzeci... ~- Kiedyżeś
 81 II,1 |     ukazuje się głowa Stacha raz i drugi. Goście i chłopcy w śmiech. ~-
 82 II,1 |         się wydobywa!... - zawołał drugi stołownik. ~Stach zaczepił
 83 II,1 |            mówić o Stachu, gdyż na drugi dzień zbiegła na dół pani
 84 II,1 |      jesteś przecie młody i możesz drugi raz ożenić się... ~Na nic
 85 II,1 |          Poszedł do teatru i... na drugi dzień nie mogłem go poznać:
 86 II,2 |                           ROZDZIAŁ DRUGI:~PAMIĘTNIK STAREGO SUBIEKTA~ ~
 87 II,2 |         chcę powtarzać tego po raz drugi. Niech sam Bóg radzi o swej
 88 II,2 |         dzwonił, ale zapukał raz i drugi. Nagle drzwi otworzyły się
 89 II,3 |           siedem ulic. Liczy raz i drugi - siedem ulic... Gdzie iść?
 90 II,3 |      chodnika - wózek z bukietami, drugi z owocami, naprzeciw pasztetnik,
 91 II,3 |      miasto!" - mruknął Wokulski. ~Drugi, jeszcze ciekawszy list
 92 II,3 |          wyszedł. ~Lokaj przyniósł drugi bilet i niebawem ukazał
 93 II,3 |        bilet i niebawem ukazał się drugi gość. Był to człowiek pulchny
 94 II,3 |           i na co je wydają. Numer drugi - ci, o których wiem, skąd
 95 II,3 |            jednego końca Paryża na drugi i jak szaleniec garściami
 96 II,3 |      myślał; ~"Starski to jest ten drugi kochanek, Ochocki trzeci...
 97 II,4 |          metal cięższy od platyny, drugi metal przeźroczysty, trzeci
 98 II,4 |          jeden cięższy od platyny, drugi znakomicie lżejszy od sodu.
 99 II,4 |   wyjeździe Suzina Wokulski po raz drugi odczytał dziś wręczony mu
100 II,4 |         szybko niknął w powietrzu, drugi przypominał manometr, którego
101 II,4 |            kilogramów... ~Podał mu drugi sześcian tej samej wielkości,
102 II,4 |        ssać glinę i mierzwę, a ten drugi albo przytakuje dzikim pretensjom,
103 II,4 |          liczyć: ~"Geist jeden, ja drugi, Ochocki trzeci... Ze dwu
104 II,4 |    Rzeckiego?... Przysyła mi jakiś drugi list... Ach, od prezesowej!...
105 II,4 |            w nim chwilę przeczytał drugi raz list prezesowej; oczy
106 II,4 |           wypieki. ~Zadzwonił raz, drugi, trzeci... Wreszcie sam
107 II,5 |          Warszawy, Wokulski zastał drugi list prezesowej. ~Staruszka
108 II,5 |              dostali bzika?..."~Na drugi dzień swego pobytu w Warszawie
109 II,6 |       oryginalna!... Ani myśli iść drugi raz za mąż, choć lubi pasjami,
110 II,6 |         dla mnie... Zresztą - mamy drugi dowód w osobie uroczej pani
111 II,6 |          ale - na to ja musiałabym drugi raz się urodzić. To człowiek
112 II,7 |            między nimi przepaście. Drugi jej konkurent, baron, wykreślił
113 II,7 |                Wokulski już po raz drugi tego wieczora zarumienił
114 II,8 |     pływają pod powierzchnią wody? drugi raz - dlaczego obłoki mają
115 II,8 |         zapomniał o wszystkim. ~Na drugi dzień istotnie całe towarzystwo
116 II,8 |         Coś lepszego. Dobranoc. Na drugi dzień około południa Wokulski
117 II,9 |         nawet zastanowiło. Więc na drugi dzień pobiegłem do naszego
118 II,9 |           A gdy Stach przyszedł na drugi dzień do sklepu, zapytałem
119 II,10|       państwo coś podobnego?...~Na drugi dzień zjawia się właścicielka
120 II,10|             sama przejechałaby się drugi raz za mąż, naturalnie za
121 II,10|             w lewo czy w prawo?~Na drugi dzień (sprawa miała być
122 II,10|           niezwykle obfitą wymową; drugi miał jeszcze mocniej wytarty
123 II,10|           pierścionkiem bez oczka.~Drugi młodzieniec milczał posępnie
124 II,10|        rzeczywiście u tej pani. Na drugi dzień więc udałam się do
125 II,11|            uważ, co się dzieje.~Na drugi dzień po procesie Wokulski
126 II,11|               spytał Szuman. - Już drugi dzień truje się, że go jakiś
127 II,11|        złapać sanki przeszedłem na drugi chodnik i... prawie otarłem
128 II,11|         energicznie. Więc zaraz na drugi dzień wybrałem się do Szumana
129 II,11|          przeszkadzać, to zaraz na drugi dzień wszystko opowiada
130 II,12|           i dość wyraźną łysiną, a drugi powłóczystymi spojrzeniami
131 II,12|          kiedy była w tyfusie. ~Na drugi dzień był u niej Rzecki;
132 II,13|     towarzyszyć mu na fortepianie, drugi przyniósł mistrzowi skrzypce,
133 II,13|             druga... trzecia...~Na drugi dzień wstał późno i do południa,
134 II,13|        jeden mieszkał w Odessie, a drugi w Tobolsku; nie widzieli
135 II,14|         baron kłaniając się po raz drugi - że składam pani uszanowanie
136 II,14|              spytał Rzecki podając drugi papier.~Baron obejrzał dokument
137 II,15|         rozległ się świst jeden... drugi i pociąg zatrzymał się na
138 II,15|          sobą wariata.~Odezwał się drugi dzwonek, podróżni tłumem
139 II,15|            ojca; Starski odszedł w drugi kąt saloniku.~"No... no...
140 II,15|     Wysocki i zdjął czapkę.~- A na drugi raz... - dodał Wokulski
141 II,15|           mu rękę na ramieniu - na drugi raz... Gdybyś spotkał takiego
142 II,16|            byle z góry płacili.~Na drugi dzień z rana wprowadzili
143 II,16|      wrócił nie za miesiąc, ale na drugi dzień, taki sponiewierany,
144 II,16|       odebrałem z kolei dopiero na drugi dzień, gdyż zajechały aż
145 II,17|     północy znowu poszedł spać.~Na drugi dzień odwiedził go Rzecki,
146 II,17|         milion rubli, ażeby zrobić drugi milion, trzeci... i stać
147 II,17|      trzymać: raz gardzisz Żydami, drugi raz oceniasz ich zbyt wysoko...~-
148 II,17|            zwiększenie dywidend, a drugi, który by nauczył ich pisać
149 II,17|      jeżeli mi to czas zapełni"~Na drugi dzień zakupił wagę precyzyjną
150 II,17|          za moje...~Wokulski wypił drugi kieliszek.~- A teraz wypije
151 II,17|       szczytów, a nawet zeszedł na drugi skłon, gdzie ujrzał jeszcze
152 II,17|            do Suzina do Moskwy.~Na drugi dzień, około pierwszej,
153 II,17|     nadzieję zakochania się po raz drugi i jak by pragnął uzdrowić
154 II,19|          do radcy i Szprota - a na drugi raz nie otwierajcie mi tu
155 II,19|      Wysocki, furman z Warszawy, i drugi Wysocki, jego brat, dróżnik
156 II,19|           zawiązała z nim spółkę ; drugi do Lisieckiego zapytując :