Tom,  Rozdzial

  1  I,2 |          miesięcy - mówił kolegom, którzy nie wiadomo dlaczego uśmiechali
  2  I,4 |     aniżeli wdzięczyć się do tych, którzy kupią u mnie parasol, albo
  3  I,4 |             albo padać do nóg tym, którzy w moim sklepie raczą zaopatrywać
  4  I,4 |        mieć do innych pracowników, którzy nie znają cię tak jak ja.~
  5  I,5 |        obyczajów i starzy panowie, którzy zasiadali na pierwszych
  6  I,5 |         wszystko natchnieni poeci, którzy w sztambuchach hrabianek
  7  I,5 |       wypiększone rysy tych ludzi, którzy kiedykolwiek zrobili na
  8  I,7 |         zadowolenie znane ludziom, którzy usłuchają w ważnej sprawie
  9  I,8 |            o tych kilkudziesięciu, którzy od pierwszego maja mieli
 10  I,8 |         pracy, i o tych tysiącach, którzy dzięki jego tanim towarom
 11  I,8 |       zawód, jaki zrobisz ludziom, którzy w tobie położyli nadzieję?..."~"
 12  I,8 |         jak te oto ściany. Ludzie, którzy je budowali z wielką pracą,
 13  I,8 |          na robotę, rzemieślników, którzy trudnią się tylko łataniem
 14  I,8 |        robaków?... To są moi - ci, którzy leżą tam na śmietniku, i
 15  I,8 |             na co podkowy ludziom, którzy nie mają za co utrzymywać
 16  I,9 |     planety mieszkali olbrzymowie, którzy wydzierając się gdzieś w
 17  I,9 |           zawstydzenia tych panów, którzy wolą wydawać pieniądze na
 18  I,9 |         Magdalena.~"Błogosławieni, którzy łakną sprawiedliwości...
 19  I,9 |  sprawiedliwości... Błogosławieni, którzy płaczą..."~Z głębokim wzruszeniem
 20  I,9 |       wszystkie zgorszenia i tych, którzy nieprawość czynią, jako
 21  I,9 |            wyszła.~"Błogosławieni, którzy płaczą... Niechże przynajmniej
 22  I,9 |     mieście, a nie zna tylko tych, którzy odznaczali się tytułem albo
 23  I,9 |           ja zapytywałem oficerów, którzy byli na wojnie, między innymi
 24  I,9 |        złamać monopol fabrykantów, którzy zresztą tyle mają z nami
 25  I,9 |            wielkich fabrykach tym, którzy nie mogą zdobyć się na małe
 26  I,9 |          mu się; lecz byli i tacy, którzy spostrzegłszy go nie kłaniali
 27  I,10|        wyszli granatowi żołnierze, którzy niebawem sformowali się
 28  I,10|          sprawiedliwości dla tych, którzy nie umieli zginąć z bronią
 29  I,10|           on do różnych jenerałów, którzy odbyli węgierską kampanię,
 30  I,10|         polskiej rodziny Miętusów, którzy kiedyś, może za Jagiellonów,
 31  I,10|      arystokracji, a unika kupców, którzy mu tego darować nie mogą?~
 32  I,10|      bawełnianych, a także kupców, którzy sprzedają ich towary.~Raz,
 33  I,10|          rośnie niechęć; nawet ci, którzy przed kilkoma laty nazywali
 34  I,10|            zwą ich Żydami. Zaś ci, którzy niedawno podziwiali ich
 35  I,10|           znakomitych publicystów, którzy dowodzą, że Żydzi krwi chrześcijańskiej
 36  I,10|           powinna należeć do tych, którzy ją uprawiają, że fabryki,
 37  I,10|        żeby kojarzył się z ludźmi, którzy bądź jak bądź nie występują
 38  I,11|            są ludźmi szlachetnymi, którzy w zamian za serce mają zwyczaj
 39  I,11|        jest jednym z Prometeuszów, którzy mają poniekąd honorowy obowiązek
 40  I,11|       punkt sprawy obchodzi panów, którzy składacie pieniądze w bankach
 41  I,12|    niewyraźne sylwetki obdartusów, którzy mu zastąpili drogę, a później
 42  I,12|           niewolnicami tylko tych, którzy potrafią je mocno trzymać
 43  I,12|        Jest to parę tysięcy ludzi, którzy wysysają cały kraj, topią
 44  I,12|          świata?... Szanują ludzi, którzy mogą dać piętnasty procent
 45  I,13|       rzecz- nie zniechęcać ludzi, którzy już są. Arystokracja, raz
 46  I,13|         Zazwyczaj nie lubimy tych, którzy coś po nas dziedziczą, to
 47  I,14|   przejeżdżające powozy elegantów, którzy pod rozmaitymi pozorami
 48  I,14|          przemysłowcy amerykańscy, którzy przez szereg lat ciężko
 49  I,14|     praktyczniejszy od wszystkich, którzy go tak surowo sądzą? Przecież
 50  I,14|            jej powodu dwaj ludzie, którzy ją śmiertelnie obrazili:
 51  I,15|       gromadką rozkosznych malców, którzy ustawiwszy się na przydrożnym
 52  I,16|   zaufanego adwokata i buchaltera, którzy co pewien czas skontrolują
 53  I,16|      bardzo dystyngowanych lordów, którzy baraninę z ryżem jedli palcami,
 54  I,17|          sklep i wszystkich ludzi, którzy w nim pracowali, potem wszystkich
 55  I,17|           potem wszystkich kupców, którzy mieli z nim stosunki, a
 56  I,17|           ja się pnę między ludzi, którzy albo nie rozumieją moich
 57  I,18| zaprezentować się czterem Niemcom, którzy przy bocznym stoliku jedzą
 58  I,18|       widział i nie słyszał gości, którzy roili się i hałasowali w
 59  I,18|     gromady swoich współwyznawców, którzy na to hasło rzucili się
 60  I,19|            na paru obecnych gości, którzy ze zdumieniem patrzyli na
 61  I,19|          wiedzieć, drodzy Państwo, którzy podobno umieściliście u
 62  I,19| wierzycieli. Dziś zepchniemy tych, którzy mają późniejsze weksle.
 63 II,1 |            Boże, opiekuj się tymi, którzy w podobną noc uciekają aż
 64 II,1 |       urzędnikami rozmaitych biur, którzy na wyścigi dostarczali mu
 65 II,1 |       oddawać życie za tych gości, którzy mi wymyślają jak psu, czy
 66 II,1 |         tych chłopców i subiektów, którzy drwią ze mnie? - pytał Wokulski. ~-
 67 II,1 |        kilku nie znanych mi panów, którzy nocowali na kanapce, na
 68 II,2 |           w ręku bukiet z róż. Ci, którzy stoją na ulicy, ani pary
 69 II,2 |       studentów... Ci zbrodniarze, którzy na mnie rzucają z góry papierosy
 70 II,2 |          usunięcie tych studentów, którzy mieszkają nade mną, nie
 71 II,2 |    surducie i w pocerowanej sukni, którzy zachowywali się jak książęta.
 72 II,3 |         gromadę mężczyzn i kobiet, którzy siedzą przy okrągłych stoliczkach,
 73 II,3 |           paniczny, znany ludziom, którzy zbłądzili w lesie; szczęściem,
 74 II,3 |            to są za ludzie? ~- Ci, którzy byli u pana? - spytał Jumart. -
 75 II,3 |           mniej niepewni od ludzi, którzy nie wiadomo skąd czerpią
 76 II,3 |              praca milionów ludzi, którzy tak głośno krzyczą o swojej
 77 II,3 |          artystów i rzemieślników, którzy w galeriach mogą zdejmować
 78 II,3 | hydraulicznych z Saint-Maur. ~"Ci, którzy stworzyli te cuda - myślał
 79 II,3 |             Nie będę zawadzał tym, którzy mnie nie chcą... Będę tu
 80 II,4 |      własnym lub moich wspólników, którzy nawet sumiennie dzielili
 81 II,4 |        sześciu albo siedmiu ludzi, którzy... już nie żyją... O, gdyby
 82 II,4 |  rozprawiający o chemii i chemicy, którzy chcą zmniejszać ciężar gatunkowy
 83 II,4 |         czterech silnych mężczyzn, którzy chcieli go zatrzymać. A
 84 II,4 |        Więc słuchaj mnie: są tacy, którzy przychodzą tam na kolanach
 85 II,4 |          śmią spojrzeć; a są inni, którzy tę wodę bez ceremonii piją
 86 II,4 |            stołowe pokoje i gości, którzy drwili z niego; widział
 87 II,5 | przechodził; byli jednakże i tacy, którzy z widoczną niechęcią odwracali
 88 II,5 |           tylu, tylu innych ludzi, którzy złożyli mu dowody niewątpliwej
 89 II,6 |            do dwu pań i mężczyzny, którzy już zbliżyli się do nich. -
 90 II,6 |         daję dymisję wielbicielom, którzy mnie nudzą. No, ale siadajmy,
 91 II,6 |     poprawia błędy moich rodziców, którzy tak byli zajęci miłością,
 92 II,6 |     dlatego, że znam, żałuję tych, którzy muszą mu ulegać - zakończył
 93 II,6 |          publiczne mają kochanków, którzy prowadzą nimi handel. Co
 94 II,6 |          życia. Z dziesięciu tych, którzy mi się oświadczają, wybieram
 95 II,6 |           drugą listę wielbicieli, którzy nastąpią po nim, a w czasie
 96 II,7 |          najmniejszą zasługą tych, którzy się rodzą. A co do czystości
 97 II,7 |          rzeźbiarzy całego świata, którzy nic wspólnego nie mają z
 98 II,7 |         nie mogę być wrogiem tych, którzy w niczym mi nie szkodzą.
 99 II,7 |           wdzięczny tym wszystkim, którzy robią mi zaszczyt zaliczaniem
100 II,8 |            mają prawo władać nimi, którzy posiadają więcej sił i więcej
101 II,8 |     tysiącami takich jak Węgiełek, którzy potrzebują pomocy, i jedną
102 II,8 |      wówczas od razu odsunie tych, którzy jej nie są mili, i pójdzie
103 II,8 |      wówczas dla szczęścia innych, którzy tymczasem bawiliby się i
104 II,9 |           kochany. Ci sami ludzie, którzy mnie ostrzegają, że Suzin
105 II,9 |           go pokazywać żołnierzom, którzy przyjmowali udział w bitwach),
106 II,10|           tymi zaginionymi mężami, którzy po kilku latach opamiętują
107 II,10|           Anglików w Afganistanie, którzy pod jenerałem Robertsem
108 II,10|         przy tej okazji z Żydkami, którzy, jak mi to później objaśniono,
109 II,11|         ona wybierze sobie takich, którzy do niej więcej pasują.~A
110 II,11|             a choćby i kąsał tych, którzy im nie są mili.~Wziął swoją
111 II,11|                 spytał. - Czy tym, którzy nie kupią sklepu, gdyż mają
112 II,11|           mają pieniądze, czy tym, którzy by go dlatego tylko kupili,
113 II,11|   wykrzyknął. - Czy względem tych, którzy nazywają mnie wyzyskiwaczem,
114 II,11|           wyzyskiwaczem, czy tych, którzy mnie okradają? Spełniony
115 II,11|        zrywając się.~- Wszyscy ci, którzy cię nie szanują tak, jakeś
116 II,11|           dwu kolegów Patkiewicza, którzy go spuszczali.~"Ale ba!
117 II,12|              Są ludzie szczęśliwi, którzy... ~O tym, jak wyglądają
118 II,12|           O tym, jak wyglądają ci "którzy...", panna Izabela nigdy
119 II,12|    dowiedzieć. Tylko przy wyrazie "którzy" przychodził jej na myśl
120 II,12|            Warszawsko-Wiedeńskiej, którzy błogosławili Wokulskiego.
121 II,12|  Wokulskiego. Byli jacyś studenci, którzy głośno opowiadali, że Wokulski
122 II,12|      stypendia; byli rzemieślnicy, którzy zawdzięczali mu warsztaty,
123 II,12|           jak wlecze się czas tym, którzy czekają... Ale dopóki mieszka
124 II,12|       największej części biedaków, którzy niczym odwdzięczyć się jej
125 II,13|        kobiety kochają tylko tych, którzy je lekceważą, to moja kuzynka
126 II,13|     niewolnicami, że lgną do tych, którzy je lekceważą.~- Nie bluźnij
127 II,13|   Rydzewskiego i Pieczarkowskiego, którzy oświadczyli jej, że Molinari
128 II,13|          przypatrywał się ludziom, którzy gdzieś biegli, kłaniali
129 II,14|            rozpustników, ateuszów, którzy znoszą trupie główki.~Po
130 II,15|         jak książę i paru hrabiów, którzy dowiedzieli się o "nowym
131 II,15|           na jednego z tych ludzi, którzy w społeczeństwie stanowią
132 II,16|    opowiedział historię studentów, którzy nazywają go szulerem albo
133 II,17|           przy sklepie tych ludzi, którzy zechcą zostać.~- Ciężki
134 II,17|              świat należy do tych, którzy go biorą."~Swoją drogą Szlangbaum
135 II,17|          uczciwych i przyzwoitych, którzy mają niewiele wad, a wszystkie
136 II,17|   kosmopolici, oni partykularyści, którzy nie widzą dalej poza swoją
137 II,17|      pomysły; nikogo, prócz Żydów, którzy występowali z całą kastową
138 II,17|         mostem między nami a tymi, którzy... coraz więcej odsuwają
139 II,17|         druga fala odwiedzających, którzy pod pozorem podziękowania
140 II,17|    Dalskiemu (i zresztą wszystkim, którzy mają pieniądze), że warto
141 II,17|           nawet ludzi z geniuszem, którzy nagle zatrzymani w swym
142 II,17|          należałbym do tych kilku, którzy wynalazek posunęli naprzód.
143 II,17|          zawód kilkunastu ludziom, którzy mu nieograniczenie ufali,
144 II,17|          kolei oszukując naiwnych, którzy temu wierzą.~- A co im szkodzi
145 II,17|           panem ci wszyscy ludzie, którzy dziś pracują na pańskie
146 II,17|     gromady parobków i robotników, którzy zapytywali go, co im dal
147 II,17|        tylko przez okulary poetów, którzy im przesadnie pochlebiają,
148 II,19|           majętnych lub zamożnych, którzy dobrze jedzą, a niewiele
149 II,19|         szkolny, unikałem kolegów, którzy pracowali razem ze mną,
150 II,19|        dawną służbę albo biedaków, którzy mieli z nim stosunki. Z
151 II,19|     październikiem.~Między ludźmi, którzy znali Wokulskiego, zrobił