Tom,  Rozdzial

  1  I,2 |          cienkim materacem, nad nim nigdy nie używana dubeltówka,
  2  I,2 |           dzień, jedyny gość, który nigdy nie zawodzi kupca. Rzecki
  3  I,2 |            tu bawić się w morały.~- Nigdy nie latałem! - krzyknął
  4  I,3 |          duża piwnica, której końca nigdy nie mogłem dojrzeć z powodu
  5  I,3 |             Jednych tylko dyscyplin nigdy nie potrzebował okurzać
  6  I,3 |          nienawidził Napoleona. Sam nigdy o nim nie wspominał, lecz
  7  I,3 |        mieliśmy tak duże obroty jak nigdy; aż zazdrościli nam sąsiedzi.
  8  I,3 |             wojny. Ponieważ nie był nigdy fanfaronem, więc chyba musi
  9  I,4 |       żołnierza albo marynarza, ale nigdy do kupca... Przez osiem
 10  I,4 |          ranę w duszy.~- Prawda, że nigdy nie interesowały mnie gwiazdy -
 11  I,5 |       stanowiska. Oto panna Izabela nigdy. nie była zakochaną. Przyczyniał
 12  I,5 |          ażeby zabierano nam meble, nigdy nie pozwolę... Ach, ta Krzeszowska...
 13  I,6 |      zaciąga długi...~- Nie. Ojciec nigdy nie zaciąga długów w mieście.
 14  I,6 |           rozległe plany, o których nigdy dawniej nie marzył?... Chce
 15  I,7 |              są rzeczy, których się nigdy nie zapomina. Jeżeli jednak
 16  I,7 |              że to był obłęd... No, nigdy bym nie przypuszczał, że
 17  I,8 |            na myśl, że on nigdzie i nigdy jej nie widział, ale - że
 18  I,9 |          Wokulskiego spytała:~- Pan nigdy nie cofa swoich postanowień?~-
 19  I,9 |             Heluniu, bądź cicho, bo nigdy cię nie pocałuję - szepnęła
 20  I,9 |            Wokulski zarumienił się. Nigdy nie przychodziło mu do głowy,
 21  I,9 |        pełni delikatności, o jakiej nigdy nie marzył, a nad tym wszystkim,
 22  I,10|     Grzybowski w milczeniu, bo Katz nigdy nic nie mówił. Fura żydowska,
 23  I,10|          mruczał Katz. - Równość... nigdy nie było równości!... Sprawiedliwość...
 24  I,10|      równości!... Sprawiedliwość... nigdy jej nie będzie... Świnia
 25  I,10|            mnie i stąd wypędzą?..."~Nigdy zaś nie zapomnę radości,
 26  I,10| najosobliwszym, że przyczyny swarów nigdy nie wypływały z interesu
 27  I,10|             Wilhelma...~A on, jakby nigdy nic, odpowiada:~- Wariat.~-
 28  I,10|            się, że jest wdową, gdyż nigdy nie widuję jej z mężem,
 29  I,10|        czego o Stachu, to już chyba nigdy nic nie będę wiedział.~Kiedy
 30  I,11|             owe jutro nie nadejdzie nigdy. Noc miał pełną dzikich
 31  I,11|             za miliony. Tylko - nic nigdy nie zrobił użytecznego.
 32  I,11|         należał już całą duszą, ale nigdy nie mógł dobrze spamiętać,
 33  I,11|               ale to jest pewne, że nigdy nie dostaniemy się na nią.
 34  I,11|          uśmiechem:~- Myślę, że one nigdy nie obojętnieją... Owszem,
 35  I,11|          nie opuszcza i nie zdradza nigdy...~Położył rękę na ramieniu
 36  I,12|      wyjściem za marszałka Otóż ona nigdy nie znajdzie się w tym położeniu...
 37  I,12|            tak wyglądały, jakby ich nigdy nie czytano - na stole zaś
 38  I,13|             na nią ze zdumieniem... Nigdy nie wydała mu się tak piękną
 39  I,13|            wybuchu niecierpliwości. Nigdy też nie marzył, ażeby rozmawiała
 40  I,14|      zapowiedzieć Mikołajowi, ażeby nigdy nie wpuścił Wokulskiego
 41  I,14|         przebaczyła i nie przebaczy nigdy!...) Ale choćby nawet, to
 42  I,14|      dotychczas gryzłem i już gryźć nigdy nie będę. Możesz go wyrzucić
 43  I,15|             to społeczeństwo, które nigdy nie troszczyło się o mnie
 44  I,15|  delikwentów, mówił dalej:~- Że też nigdy u pana dobrodzieja nie spostrzegłem
 45  I,15|          rzeczy... no!... Pomimo to nigdy ani rąbka spódniczki, ani
 46  I,16|           sposobem... ~- O, Anglicy nigdy nie łamią form - broniła
 47  I,17|        panna Izabela. - My z ciocią nigdy nie bywamy w tamtej stronie.
 48  I,18|            ręce klucz tak mocno jak nigdy i mimo to nie mógł trafić. ~-
 49  I,18|             chory, to, że rdzewieje nigdy nieużywana dubeltówka, to
 50  I,18|           że tak pięknego mężczyzny nigdy jeszcze nie widział.) ~Ale
 51  I,18|             brunet, któremu równego nigdy nie widział pan Ignacy. ~-
 52  I,19|            zrobił dla mnie!... Więc nigdy nie skończą się wymagania
 53  I,19|    pieniędzmi, ale takiego procentu nigdy nie widziałem. Od trzydziestu
 54  I,19|            i twój posag ocalony?... Nigdy bym nie przypuszczała. ~-
 55  I,19|            mi tych panów. Mój Boże! nigdy się jeszcze nie leczyłem,
 56 II,1 |           ogarnęło mnie zdziwienie. Nigdy bym nie sądził, ażeby człowiek
 57 II,1 |             doktór. ~- Chciałbym... nigdy - odpowiedział Stach i usiadł
 58 II,1 |           powiedziałbym tego nikomu nigdy, ale nieraz mnie samemu
 59 II,1 |                 Usposobienie?... On nigdy nie był kochliwy. ~- Tym
 60 II,1 |           że to był sen. Co prawda, nigdy przedtem ani później nie
 61 II,1 |                 Dlaczego to panowie nigdy nie przychodzą do nas z...
 62 II,1 |             się: "Czy pan Stanisław nigdy nie zachodzi tu do sklepu?..."
 63 II,1 |           panie Wokulski, ażeby pan nigdy nie kochał się? -mówiła. -
 64 II,1 |             między nimi pana Leona. Nigdy chyba nie zapomnę gromady
 65 II,1 |          rzekła szlochając: - O pan nigdy nie będziesz miał taktu,
 66 II,1 |      nieboszczyk, dokładnie mówiąc, nigdy nie był aniołem, osobliwie
 67 II,2 |        podejrzliwym, o ile smutnym. Nigdy bym doprawdy nie sądził,
 68 II,2 |                   Ależ nikt z panów nigdy nie płaci! - zawołał zniecierpliwiony
 69 II,2 |           lokatorowie!... Oni jedni nigdy nie robią mi zawodu. ~Mimo
 70 II,2 |        panie Wirski, przysięgam; że nigdy od niej o tym nie słyszałam...
 71 II,2 |       Proszę babci! - zawołała - ja nigdy nie skończę kaftanika dla
 72 II,3 |    portretów? ~- Nie. ~- Więc chyba nigdy pan nie był ani w Berlinie,
 73 II,3 |          wstydem pomyślał, że chyba nigdy nie zorientuje się w tym
 74 II,3 |            snem przedbytowym, który nigdy nie istniał w rzeczywistości.
 75 II,3 |             podobnych machin, które nigdy nie funkcjonowały. Gdyby
 76 II,3 |       oddają je na mamki. Tu miłość nigdy chyba nie doprowadziła do
 77 II,4 |             Geist. - To źle. O niej nigdy nie można wiedzieć: co zrobi
 78 II,4 |        odparł żywo Geist. - Kobiety nigdy nie gubią ludzi od razu.
 79 II,6 |             Wokulski, który jeszcze nigdy nie spotkał otyłego chłopa,
 80 II,6 |            być powinni, lecz jakimi nigdy nie będą. Imponuje mi ta
 81 II,6 |    laboratorium i był pewnym, że go nigdy nie zdradzi... Nie, on nie
 82 II,6 |         kochać, ty już nie będziesz nigdy prawdziwie kochana, bo miałaś
 83 II,7 |      oświadczywszy pewnego razu, że nigdy nie ożeniłby się z "gołą
 84 II,7 |           ci, Belu, że twoja ciotka nigdy już nie będzie mieć rozumu... ~
 85 II,7 |             Czy zobowiązaliście się nigdy nie kłócić? - zapytała pani
 86 II,7 |       Wąsowska. ~- Nie mamy zamiaru nigdy przepraszać się - odpowiedziała
 87 II,7 |             rękoma i prawił: ~- Nic nigdy nie pozna pani nowego, chyba
 88 II,7 |         półgłówek wymyśli ją. Nic i nigdy!... - dodał dramatycznym
 89 II,7 |           charakteru; ja dotychczas nigdy nie spotykałam ludzi z wielkim
 90 II,7 |                Nie jestem kobietą i nigdy nie byłem proszony o spętanie
 91 II,7 |          nie lubią świadków. - Pani nigdy nie była szczęśliwa?... ~-
 92 II,7 |            mój kuzynek!... On chyba nigdy nie miał zamiaru służyć
 93 II,7 |         rzekł Wokulski. - Pomimo to nigdy nie uwierzę w przywileje
 94 II,7 |             zapowiedziała mu, ażeby nigdy nie ważył się tego robić.
 95 II,7 |           Myślałam, że już mnie pan nigdy nie wybierze... I posłała
 96 II,8 |         sprzymierzeńców. ~- Czy oni nigdy nie staną się sprzymierzeńcami
 97 II,8 |          panna Izabela. - Doprawdy, nigdy nie myślałam, że w tym kraju
 98 II,9 |    wieczorem wstąpić na piwo, czego nigdy nie robiłem, i nawet siedzę
 99 II,9 |             mnie to kupno kamienicy nigdy nie przypadało do gustu),
100 II,9 |       Ponieważ, o ile wiem, jeszcze nigdy nie pocałowało go żadne
101 II,9 |       rozszerzone jak chyba jeszcze nigdy.~- Bo ci.studenci to podobno
102 II,9 |            mi się jego mruganie, bo nigdy nie lubiłem przemrugiwać
103 II,10|           pani Stawska. Śliczna jak nigdy (ona jest zawsze śliczna,
104 II,10|             pożegnałam ją i już tam nigdy nie pójdę. Naturalnie, wymówiła
105 II,10|            pensję, jakiej nie miała nigdy, i nowym mieszkaniem, które
106 II,10|     baronowa.~- Nie! Pani już nic i nigdy nie sprzedadzą w moim sklepie.~-
107 II,11|             na tym świecie?~- I czy nigdy nie przyszło ci na myśl -
108 II,12|          panny Pantarkiewiczówny:~- Nigdy tak dobrze nie bawiłam się
109 II,12|           którzy...", panna Izabela nigdy nie mogła się dowiedzieć.
110 II,12|          czoła .Dobrze! Od tej pory nigdy nie pocałuję pani w rękę...
111 II,12|      rzuciła ręką.~- Ach, już chyba nigdy nie poznam się z nimi. Ale
112 II,12|            również, że pani Stawska nigdy nie zajmuje się sobą. Kiedy
113 II,12|           siebie, gdyż pani Stawska nigdy do nikogo nie .czuła żalu;
114 II,12|        przerażona wybuchem, którego nigdy nie oczekiwała. Zdawało
115 II,13|              Rzecki był zdumiony.~- Nigdy nie myślałem - rzekł - ażebyś
116 II,13|                Nic, oprócz tego, że nigdy nie pilnował fachu, a zawsze
117 II,13|            Daję ci słowo honoru, że nigdy nie widuję tej panny.~Węgiełek
118 II,13|           uchowaj, tam nic nie ma i nigdy nie było. Zresztą dla zakochanego
119 II,13|       oburzyła się pani Wąsowska.~- Nigdy! Jestem przecie jego przyjacielem,
120 II,13|        panna Izabela. ,~- Do spisku nigdy; mogę z panią być tylko
121 II,13|          uczuć nie spotkała jeszcze nigdy. On naprawdę musiał ją pokochać
122 II,13|             na jej współczucie i że nigdy o nim nie zapomni.~W tym
123 II,13|            A jeżeli są potrzebne?~- Nigdy nie miałem tych złudzeń;
124 II,13|            Wąsowska. - Myślałam, że nigdy się nie zdecydujesz.~- Więc
125 II,14|           panie Rzecki, Krzeszowscy nigdy i nikogo nie oczerniali.
126 II,14|             Cóż to za okropność już nigdy jej nie zobaczyć... Kto
127 II,15|              że wagon się chwieje.~"Nigdy nie czułem takiego chwiania
128 II,15|           gotów do uwielbiania cię, nigdy nie był zazdrosnym, umiał
129 II,16|           roku zapowiadałem wojnę i nigdy się nie sprawdziło. Głupi
130 II,16|             nie będę go żałował, bo nigdy nie miałem do niego zaufania.~
131 II,16|          romantyk... Może za to, że nigdy nie zrobił świństwa.~Kiedy
132 II,16|             panu słowo - rzekł - że nigdy nie zrobimy przykrości pańskiej
133 II,16|    zmieniony i smutny?... a czy już nigdy nie wydobędzie się ze swej
134 II,17|        narodem marzycieli i czy już nigdy nie zejdzie anioł, który
135 II,17|            Wokulski:- Firma bodajby nigdy nie istniała, a co do pieniędzy...
136 II,17|                  Ależ ja, u diabła, nigdy nie stosowałem się do mody...
137 II,17|             z rozumnymi Żydami nikt nigdy nie stracił, przynajmniej
138 II,17|             coś robił. Rozumiesz? I nigdy nie pozwól nakrywać się
139 II,17|         nawet... pan Starski, który nigdy nic nie robił i nie wiadomo
140 II,17|             ze swoich przyjaciół.~- Nigdy nie miałem zdolności do
141 II,17|     wybierze, gdziekolwiek pójdzie, nigdy nie pozbędzie się ani żalu,
142 II,17|          czyjeś serce twierdząc, że nigdy nie miał kochanek, a miał
143 II,17|           to szkoda czasu, bo jedni nigdy ich nie zrozumieją, a inni
144 II,17|    przebaczać?... Pan Starski chyba nigdy nie obrazi się o takie rzeczy,
145 II,18|            niej odbić, ale ona sama nigdy się nie rozgrzeje.~Stach
146 II,19|            doktór nie uganiałeś się nigdy za utopiami?~- Tak, ale
147 II,19|          siedmiu klas, bom się tego nigdy nie chciał uczyć. No i jakoś
148 II,19|       Szlangbaum?...~Bo on, Rzecki, nigdy o tym nie myślał, ażeby
149 II,19|             przysiągł sobie, że już nigdy nie będzie zaczepiać tych
150 II,19|              zapowiedział mu, ażeby nigdy nie puszczał tu Szlangbauma.~"