Tom,  Rozdzial

  1  I,5 |       będziesz." Widocznie popełnili oni jakiś ciężki grzech, skoro
  2  I,5 |            jej ramię.~- Ale kobietom oni nic złego nie zrobią ?~-
  3  I,5 |            nie zrobią ?~- Tak, nawet oni - odpowiedział pan Tomasz.~
  4  I,6 |          moja siostra i jej koteria. Oni tak głęboko zasnęli, że
  5  I,6 |      człowiek - odparł pan Tomasz. - Oni tacy. Poznasz ich, bo myślę
  6  I,6 |               Cha! cha! cha!... jacy oni śmieszni...~- Nie rozumiem
  7  I,6 |         wstążki. To straszni ludzie. Oni dla swoich celów umieją
  8  I,6 |           jakich my nawet nie znamy. Oni potrafią łamać, usidlać,
  9  I,8 |         zabawy i pieszczoty. I gdzie oni są?... Zostały po nich spękane
 10  I,8 |         stronę Wisły myśląc:~" Jakże oni szczęśliwi, ci wszyscy,
 11  I,8 |         wyklinano tych poczciwców, a oni - może wyświadczyliby mi
 12  I,8 |            na grunt zdolny do siewu. Oni bawią się, ty pracuj; dla
 13  I,8 |             więc muszę być w handlu; oni jeszcze mają, więc są moimi
 14  I,9 |          imponujących jaskiń.~"Dokąd oni wydzierali się? Do innego,
 15  I,9 |           Człowieczy anioły swoje, a oni zbiorą wszystkie zgorszenia
 16  I,9 |            pannie Izabeli oczy.~"Czy oni kochają się? - myślał. -
 17  I,9 |           gniew zakipiał.~"Jakimi to oni formami obwarowali się,
 18  I,9 |      powiedziałem - bawełnianymi?...~Oni utrzymują, że pan chce zabić
 19  I,9 |             pewność siebie... Z jaką oni swobodą rozmawiają...~Przy
 20  I,9 |       uciekli tutaj dokazywać.~"Jaki oni mają rozum!" - pomyślał
 21  I,10|        uciekających ludzi. ~-" Czego oni, u diabła, uciekają?..." -
 22  I,10|         czterdziestu ludzi.~- Gdzież oni się rozbiegli? - spytałem
 23  I,10|              wielmożny pan myśli, co oni byli pasażery!...~- Więc
 24  I,10|              tych panów, a zapewne i oni mnie, nie mogę więc posądzić
 25  I,10|          dziewczyny występne; czyliż oni i one nie mają więcej szlachetnych
 26  I,10|      socjalizmu i socjalistów. Po co oni jednak koniecznie chcą robić
 27  I,10|            moich przyjaciół... Gdzie oni są?... Oni by sobie z Żabcią
 28  I,10|       przyjaciół... Gdzie oni są?... Oni by sobie z Żabcią prędzej
 29  I,11|               przerwał mu adwokat. - Oni nam dostarczą szczegółów,
 30  I,11|            jakie to głupie?...~"Więc oni tu przepędzają wieczory
 31  I,12|       poznawszy bliżej zalety konia. Oni przecież nie zetkną się,
 32  I,12|            są: Kozaki. A pan wie, co oni mi odpisali?... Zaraz...~
 33  I,12|       Szymanowski, słyszy pan? Nu, a oni mnie dzisiaj piszą w "Kurierku",
 34  I,12|             jak się młodzi zejdą, to oni nie zajmują się, jak u państwo,
 35  I,12|            ubiorami, głupstwami, ale oni albo robią rachunki, albo
 36  I,12|            niech się pan nie obrazi, oni cały świat zawojują. U państwa
 37  I,12|   przyjemniej żyć aniżeli z kupcami. Oni są naprawdę ulepieni z innej
 38  I,12|     wychowawszy się wśród takich jak oni... No, ale co oni robią
 39  I,12|         takich jak oni... No, ale co oni robią na świecie i dla świata?...
 40  I,12|         strzelając z palców - a skąd oni wiedzą, że ja kupiłem klacz?...
 41  I,13|         sobie, połowa jest błędna... Oni myślą, że jakaś tysiączna
 42  I,13|                To mnie urządzi... Co oni mi narobili, ci moi kochani
 43  I,15|        strony... Lecz właśnie to, co oni dziś nazywają szaleństwem,
 44  I,15|         mniejsze zarobki. Więc czego oni chcą ode mnie?" - pytał
 45  I,15|     namiętność przemogła. ~"Dlaczego oni mnie zaprosili? - pytał
 46  I,17|      uprzedzony do wielkich panów. A oni są przecie takimi jak i
 47  I,17|         poświęcenie to nie dla nich. Oni koniecznie muszą wysuwać
 48  I,18|             im prezentować?... Niech oni mnie się zaprezentują" -
 49  I,18|        kupuje dom dla Wokulskiego, a oni myślą i pewnie mówią: ot,
 50  I,18|          ciżba interesantów. Wszyscy oni mają zadarte głowy i patrzą
 51  I,18|             dwaj panowie pobiją się; oni jednak rozchodzą się bardzo
 52  I,18|         głupia i Łęcki jest głupi, i oni wszyscy są głupi. I oni
 53  I,18|              oni wszyscy są głupi. I oni zgubią tego Wokulskiego,
 54  I,19|           jak jutro przyjdą inni, to oni znowu będą lepsi od Dawida
 55  I,19|                powtórzył Wokulski. - Oni trzej tyle mają u pana?... ~-
 56 II,1 |         rubli, tak sobie od ręki?... Oni mi mówią o wielkich maszynach
 57 II,1 |       bankrut... jak zresztą wszyscy oni - odparł Szuman. -No i eks-konkurent... -
 58 II,1 |              że za takich ludzi, jak oni, każdy oddałby życie. Dziś,
 59 II,1 |           sklepie więcej pracuje niż oni, i w dodatku - ma jeszcze
 60 II,2 |         nadzwyczajni lokatorowie!... Oni jedni nigdy nie robią mi
 61 II,2 |              ślady mojej dzieciny, a oni mnie chcą wygnać!... Wygnajcież
 62 II,2 | niebezpieczeństwa dla całego domu... Oni w trupich główkach trzymają
 63 II,2 |         trzymają herbatę i cukier... Oni kośćmi ludzkimi poprawiają
 64 II,2 |      poprawiają węgle w samowarze... Oni chcą tu kiedy przynieść
 65 II,2 |             zawołała - jakkolwiek są oni źli i zepsuci, to przecież
 66 II,2 |       średnim wieku... - wtrąciłem. (Oni, dalibóg, niedługo piętnastoletnich
 67 II,3 |           niego figlarnie. ~- Gdzież oni? ~- Są w salonie przyjęć,
 68 II,3 |        Woklusky... Cóż, u diabła czy oni mnie uważają za dziecko?..."~
 69 II,3 |         przewodników; bo i od czegóż oni są?..."~I przyglądał się
 70 II,3 |              domy w ruinę. Tymczasem oni biorą życie, jakim jest,
 71 II,3 |            to, co robią inni."~A cóż oni robią?... Przede wszystkim -
 72 II,3 |            całych pokoleń takich jak oni bojowników znajdują tu zaspokojenie
 73 II,4 |             już nie żyją... O, gdyby oni żyli!... - westchnął. ~-
 74 II,4 |            gatunkowy wynosi 30,7,... Oni tak zawsze. Ile razy uda
 75 II,4 |                Pokazywałem. ~- I cóż oni?... ~- Obejrzeli, pokiwali
 76 II,4 |            prawdziwym ludziom. Niech oni raz zaopatrzą się w broń
 77 II,4 |           jakimi nasycali ciebie? To oni są winni twoim, moim i naszym
 78 II,4 |    odpowiadać za ich występki?... To oni winni, oni, że twoje serce,
 79 II,4 |           występki?... To oni winni, oni, że twoje serce, zamiast
 80 II,6 |            się na kozioł.- A tak, to oni... Żółty brek i gniada czwórka...
 81 II,6 |              o moim małżeństwie. Ale oni powiedzieli, że małżeństwo
 82 II,6 |          bardzo przystojni ludzie. A oni, wie pan, z jaką wystąpili
 83 II,6 |             nich winogron!... Panie! Oni nam sprzedawali winogrona,
 84 II,7 |         znajomi pani. Cóż więc robią oni wszyscy począwszy od księcia,
 85 II,7 |              Sądzę tylko, że zajmują oni uprzywilejowane miejsca
 86 II,8 |              sprzymierzeńców. ~- Czy oni nigdy nie staną się sprzymierzeńcami
 87 II,8 |          panie, do furmanów, to może oni mi dadzą... Zaraz wrócę. ~
 88 II,8 |          niechaj sobie jadą ode mnie oni oboje czy Starski... Wszystko
 89 II,9 |           najprędzej cofnąć głowę, a oni usiłowali wylewać na nią
 90 II,10|             zerwali stosunki i nawet oni to namawiali mego nieszczęśliwego
 91 II,10|           przecież żyjemy z ludźmi ; oni nam pomagają do naszych
 92 II,10|            procent od ich kapitałów, oni jeszcze chcą, ażeby na ich
 93 II,10|      pretensji. Zdaje się jednak, że oni naprawdę gotowi są zrobić
 94 II,10|             On im stworzył spółkę, a oni uważają go za wroga tej
 95 II,10|            ujada się Wokulski!... Co oni na niego wygadują, jak nazywają
 96 II,10|              głową Wokulskiemu (skąd oni się znają?)" poszedł do
 97 II,11|             ja tam byłem dlatego, że oni oboje byli. Ciekawa historia! -
 98 II,11|             łapach. Nie bój się pan, oni go nie wypuszczą od siebie,
 99 II,11|                  Szuman ma rację, że oni go nie zechcą wypuścić,
100 II,11|           Panie Rzecki! mówię ci, że oni we trzech zaludniliby wszystkie
101 II,11|              dziewiąty, dziesiąty... oni siedzą, a pani Krzeszowskiej
102 II,12|             nie mówiąc... jak zwykle oni.~- A ty? ~- Tymczasem przeprowadzam
103 II,13|              Żydów parchami?...~- Bo oni są parchy. Ale ich system
104 II,13|              pan rodzinę Łęckich, co oni robili? Trwonili majątki:
105 II,13|             trząsł naszym handlem. A oni to rozumieją, bo stary Szlangbaum
106 II,13|         Nasze dochody, psiawiaro!" - oni krzyczą. I tak by siedziała (
107 II,15|              Ustąp innym!... niech i oni poznają ten nowy byt..."~
108 II,16|              serce dla Szumana.~A co oni wygadują na Wokulskiego!...
109 II,16|           się... M y wiemy, do czego oni są zdolni, gdyby mieli siłę.~
110 II,16|            gniewem:~- Patrz pan, jak oni mnie traktują, a jak Wokulskiego!...
111 II,16|              nie ma Szuman racji, że oni muszą się doczekać awantury?..~
112 II,16|             jak trwonić pieniądze? a oni: jak by je zrobić? Pod tym
113 II,16|           Ażem się rozgniewał. Czego oni, u diabła, chcą mnie sięç
114 II,16|              wychodzi na podwórze. A oni, panie, zaglądają w moje
115 II,16|         rozmówi się z panem Rzeckim, oni znają się dawniej.~Maruszewicz
116 II,17|            prawdziwym ludziom. Niech oni choć raz zaopatrzą się w
117 II,17|          rasy... Ale to wielka rasa: oni świat zdobędą, i nawet nie
118 II,17|       jeszcze solidarniejsi... A jak oni wam kiedyś zapłacą!... Szelmy
119 II,17|              poglądy. My mamy naukę, oni Talmud, my rozum, oni spryt;
120 II,17|         naukę, oni Talmud, my rozum, oni spryt; my jesteśmy trochę
121 II,17|         jesteśmy trochę kosmopolici, oni partykularyści, którzy nie
122 II,17|             Patkiewicz...~- Za co?~- Oni mieszkali w domu baronowej
123 II,17|            niech sobie radzą.~- Kogo oni tam znajdą, a choćby znaleźli,
124 II,17|            zawołał gniewnie Rzecki - oni wszędzie tacy... Gdziekolwiek
125 II,17|              się tu dzieje?... Gdzie oni nie włażą, gdzie nie otwierają
126 II,17|        stanowisko.~- Nie przez nich; oni ze mną uczciwie wychodzili.~-
127 II,17|                  westchnął książę. - Oni nawet na posiedzeniach gotowi
128 II,17|     powierzonych mi kapitałów!... To oni, to ci ludzie, nie ja, posiadali
129 II,17|             na zabawę dzieci.~"Czego oni się tak rzucają?... Co to
130 II,17|         epoce i wśród pewnych pojęć. Oni są jak wysypka, która sama
131 II,17|              pan, com poznał?... Oto oni mają takie wyobrażenie o
132 II,17|            bądź na towarze. Przecież oni, dopóki myśleli, że pan
133 II,19|           swoim półmilionem?... Może oni obaj z Ochockim zejdą się
134 II,19|             Stawską i z Mraczewskim. Oni mają dwadzieścia tysięcy
135 II,19|          Ostatni to romantyk!... Jak oni się wynoszą... Jak oni się
136 II,19|           Jak oni się wynoszą... Jak oni się wynoszą...~Szarpał wąsy