Tom,  Rozdzial

  1  I,1 |           radca - to być nie może. Zaraz... Przedtem była szósta,
  2  I,3 |         sarniej nogi doświadczyłem zaraz na trzeci dzień po wejściu
  3  I,4 | potrząsając głową:~- Mylisz się.~- Zaraz ci dowiodę - odpowiedział
  4  I,6 |         migrena powinna by przejść zaraz - rzekł pan Tomasz. - Pójdź
  5  I,6 |           być dobrze na świecie.~- Zaraz do niej pójdę, tylko tu
  6  I,6 |           wyjechał.~- A Mikołaj?~- Zaraz wróci, poszedł oddać list
  7  I,6 |            wie w jakie ręce. Siądź zaraz, jeżeliś łaskawa, przy moim
  8  I,8 |          tymi dwoma ludźmi stanęło zaraz kilku innych, za nimi jeszcze
  9  I,8 |           plusz stracił barwę, tam zaraz odlezie skórka, a owdzie
 10  I,8 |       przyszedł tu na chwilkę, ale zaraz wyjdzie. Wokulski mienił
 11  I,8 |        było jeszcze ósmej. Pobiegł zaraz do mieszkania Wokulskiego,
 12  I,9 |      oderwać.~"Już idę - myślał. - Zaraz... jeszcze chwilkę... Ach,
 13  I,9 |               Wszedł do kościoła i zaraz na wstępie znowu uderzył
 14  I,9 |        pójdę?~- Dam ci list, który zaraz odniesiesz, i tam zostaniesz.
 15  I,9 |       salon. Osamotnionego księcia zaraz otoczyli mężczyźni; niektórzy
 16  I,9 |            jednak aniżeli we mnie. Zaraz przedstawię pana... Pan
 17  I,9 |          damy w brylantach.~- A ja zaraz przystępuję do interesu -
 18  I,10|           tę kolumnę, widzicie?... Zaraz podeprze nas trzeci batalion
 19  I,10|          gołym jak pieprz turecki, zaraz zastąpił mi drogę nieznany
 20  I,10|           wynajęta tylko dla mnie. Zaraz jednak na następnej uliczce
 21  I,10|    Małgorzaty i powiedz, że wesele zaraz po Wielkiejnocy...~Potem
 22  I,10|           wspomnieć mu o tym..."~I zaraz myślę, że gdybym ja był
 23  I,10|       Wszak mówię z panem Rzeckim? Zaraz to zgadłam... Co za piękna
 24  I,10|      Stachem i doktorem Szumanem i zaraz wstąpił do chrześcijańskiego
 25  I,10|            Stach dał się ubłagać i zaraz po Wielkiejnocy wysłał Mraczewskiego
 26  I,10|         wyobrazić mój gniew, kiedy zaraz na drugi dzień po swoim
 27  I,10|           teorię o wspólności żon, zaraz przyszło mi do głowy:~-
 28  I,10|           pierwszy ożeni, to drugi zaraz mu zaprowadzi wspólność...
 29  I,11|         kraj...~- Jak Boga kocham, zaraz daję dziesięć tysięcy rubli!... -
 30  I,11|          przy podobnej rozmowie... Zaraz wrócę...~I opuścił gabinet,
 31  I,11|            wszystko prowadzi?...~- Zaraz powiem - odparł Ochocki. -
 32  I,11|           rzecz. Kochałem się już, zaraz, ileż to?... Cztery... sześć...
 33  I,12|    drzwiach.~- Idź spać - rzekł.~- Zaraz pójdę, tylko był tu jeszcze
 34  I,12|      pragnie zbyć klacz wyścigową, Zaraz pomyślałem, że pan przy
 35  I,12|         kieszeni surduta.~- Możemy zaraz skończyć? - spytał Wokulski
 36  I,12|              Marysiu!... wracaj mi zaraz do domu... Marysiu!...~"
 37  I,12|             co oni mi odpisali?... Zaraz...~Podniósł "Kurier" i czytał: ~- "
 38  I,12|       Żydów,? - spytał Wokulski.~- Zaraz powiem. Pan sam musiał bronić
 39  I,12|          do stu tysięcy diabłów... Zaraz mi zrób porządek, bo ci
 40  I,12|           co wyjęto z nich rękę, a zaraz po nim ukazał się i furman,
 41  I,13|          pomogę...~- Przyślę ci tu zaraz Rzeckiego - odezwał się
 42  I,13|    roztargniony baron odpowiadał: "Zaraz! Zaraz!...", ale przesiedział
 43  I,13|          baron odpowiadał: "Zaraz! Zaraz!...", ale przesiedział do
 44  I,13|        wybełkotał baron. - Jedź mi zaraz do pani baronowej i powiedz
 45  I,14|     wykonawcę.~Po powrocie do domu zaraz poznała, że jej ojciec jest
 46  I,17|        adres Wysockich. Proszę tam zaraz pójść, kupić z Wysocką sprzęty,
 47  I,17|        pana? ~- Bardzo, bardzo nie zaraz... - odparł trochę łagodniej
 48  I,17|        wtrąciła hrabina - że muszę zaraz załatwić interes... - Do
 49  I,18|           dotknęło mecenasa, który zaraz wyszedł i pożegnał ich obojętnie. ~-
 50  I,18|          się w jakiejś aktorce. ~- Zaraz kocha się!... - powtórzył
 51  I,19|         Widzisz, że nie rozumiesz. Zaraz wyjaśniłbym ci to, ale -
 52 II,1 |            było mi tak tęskno, żem zaraz poszedł do Lesisza, do piwnicy...
 53 II,1 |       bestia! - odparł Machalski. ~Zaraz wówczas pomyślałem, że chłopak
 54 II,1 |        wyswatać, Jasiu... Niech on zaraz przyjdzie na górę... ~-
 55 II,1 |           stron miłosiernego Boga. Zaraz po obiedzie zbierała się
 56 II,2 |      koszule i pończoszki. (Jak to zaraz znać, że w mieszkaniu jest
 57 II,2 |       pokoju Wokulski. - Poczekaj, zaraz cię przekonam, że nie masz
 58 II,2 |           że gdybym był Wokulskim, zaraz bym się o nią oświadczył... ~-
 59 II,2 |    papierki i rzuci je na podłogę, zaraz zmiata je Franusia... ~-
 60 II,3 |          To nie jest odpowiedź. ~- Zaraz ja tobie odpowiem - mówi
 61 II,3 |              I piliście trochę, to zaraz widać - wtrąca dorożkarz. -
 62 II,3 |           bezmyślnej rozpuście, to zaraz wyjaśni się, dlaczego ludzie
 63 II,4 |               Ledwiem to zobaczył, zaraz pomyślałem: "To mój człowiek!..."
 64 II,4 |         przyjdź do mnie... ~- Może zaraz przyjdę... - rzekł Wokulski
 65 II,4 |           spuszczając oczy. ~- Nie zaraz! - odparł żywo Geist. -
 66 II,4 |            nazwę dla nowej rzeczy, zaraz mówią, że ją wytłumaczyli
 67 II,4 |         Ach! wybornie... Będę miał zaraz powód dać prezent baronowej,
 68 II,4 |       zabawy. Wokulski zadzwonił i zaraz na wstępie zobaczył lokaja
 69 II,4 |            Wokulski. ~- O nie! nie zaraz!... - odparł Geist. - Jeszcze
 70 II,4 |           nie rozumiesz?... ~- Czy zaraz?... - zdziwił się garson. ~-
 71 II,5 |           nie kazał, ale że pociąg zaraz idzie dalej... ~Wokulski
 72 II,6 |          pani wnosi? ~- Ach, Boże! zaraz z czego? Pierwej niech pan
 73 II,6 |           To im dało do myślenia i zaraz któryś rzekł: "A to szkoda,
 74 II,6 |           Proszę mnie bawić, tylko zaraz... ~- Zaraz?... Dobrze.
 75 II,6 |           bawić, tylko zaraz... ~- Zaraz?... Dobrze. Pan Starski
 76 II,7 |   wypowiedziałam ostrzejszy wyraz. Zaraz będzie obiad. ~Po tych słowach
 77 II,7 |      Wąsowska. ~- A tak... Właśnie zaraz idziemy na górę do obserwatorium... ~-
 78 II,7 |           panna Ewelina. - Zresztą zaraz nadejdzie baron i we troje
 79 II,8 |            zaczeka z opowiadaniem, zaraz tam przyjdę. Rzucił lejce
 80 II,8 |          na kamieniu, co potrzeba. Zaraz ja po niego poślę. W ciągu
 81 II,8 |            mnie pokazać skarby?... Zaraz bym wlazł do nich, choćby
 82 II,8 |          na łóżko, czy na podłogę, zaraz zamieniała się w klejnot.
 83 II,8 |       otoczą, a zaczniesz się bać, zaraz przeżegnaj się i umykaj
 84 II,8 |         wkoło, kłapiący zębami. On zaraz zobaczył w głowie panny
 85 II,8 |            to może oni mi dadzą... Zaraz wrócę. ~Węgiełek zbiegł
 86 II,9 |         tym haniebnym procesie...)~Zaraz, niech zbiorę myśli.~Stach
 87 II,9 |             pan Wirski, po którego zaraz poszlę stróża...~- A dajże
 88 II,10|      SUBIEKTA~ ~"Jednego wieczora, zaraz po ósmej, poszedłem do tych
 89 II,10|     prędzej przez dziedziniec, ona zaraz do okna myśląc, że to bryftrygier.
 90 II,10|           na ścianę tej kamienicy, zaraz przychodzi mi na myśl szczęśliwy
 91 II,10|          go odstąpić bardzo tanio. Zaraz pójdę po pryncypała...~Stach
 92 II,10|          ziemię mufkę, którą Klejn zaraz podniósł.~- Więc nie?~-
 93 II,10|       które posiada kochany Stach.~Zaraz po Bożym Narodzeniu zainstalowałem
 94 II,10|        Myślałam, że umrę z żalu, i zaraz na nią powzięłam podejrzenie...
 95 II,11|           nagradzająca dobrych?...~Zaraz ją zobaczysz, o człowieku
 96 II,11|             gdy która zbogaci się, zaraz zaczyna mówić tylko po francusku,
 97 II,11|          działać energicznie. Więc zaraz na drugi dzień wybrałem
 98 II,11|            pan, panie uczony?:..~I zaraz wyszedłem, bo już mnie jego
 99 II,11|          bo panna wciąż baluje, to zaraz chłopak sprowadza się do
100 II,11|            im nie przeszkadzać, to zaraz na drugi dzień wszystko
101 II,11|             fiu!... fiu!... to już zaraz obrażał się nawet ksiądz
102 II,11|            doszła do przytomności, zaraz ów adwokat począł ją namawiać,
103 II,12|          kokardą swej sukni.~- No, zaraz: oświadczył się!... Oświadcza
104 II,12|       panem Wokulskim, i - dziecko zaraz się uspakaja. Potem jeszcze
105 II,12|           po odejściu Maruszewicza zaraz zapytał:~- Cóż pan masz
106 II,13|           Nic pana nie rozumiem.~- Zaraz mnie pan zrozumiesz - prawił
107 II,13|           do góry się wspina..." I zaraz mi objaśnił, że to znaczy:~
108 II,13|       przyjechał z łaski pańskiej, zaraz Wysocka mówi do mnie: "Uważaj,
109 II,13|            że Węgiełek waha się.~- Zaraz mnie tknęło - ciągnął Węgiełek -
110 II,13|     litości, kiedym to usłyszał. I zaraz powiedziałem Wysockiej: "
111 II,14|      mówiła gorączkowo baronowa. - Zaraz Marianna wyniesie się z
112 II,14|       pokoju baronowa.~- Cóż panna zaraz tak lecisz? - zapytał Leon. -
113 II,14|            Im tylko pozwolić, toby zaraz człowiekowi kołki na łbie
114 II,15|       klacz wyścigową?... - Jak to zaraz znać, że wracasz z prowincji.
115 II,15|     Wolałbym już nie żyć.~- Ja też zaraz mówiłem, że taki pan nie
116 II,16|           dalsze interesa.~Ale czy zaraz wybuchnie wojna? w końcu
117 II,16|       wydam jaką dyspozycję, on ją zaraz głośno powtarza. Ze sklepu
118 II,16|        trafia mu się dosyć często, zaraz jeden z chłopaków wychyla
119 II,16|         takimi smutnymi oczyma, że zaraz pomyślałem: nuż mi się uda?...
120 II,17|     wiedział, jak ona cię kocha... Zaraz doniosę o tym biedaczce,
121 II,17|        Rzecki. - Ożeń się z nią, a zaraz inaczej spojrzysz...~Wokulski
122 II,17|         piękną kobietę jak Stawka, zaraz polityka wywietrzeje mu
123 II,17|           spółki. Co powiedziawszy zaraz opuścił salę obrad; na odchodne
124 II,17|          każdym razie powinien pan zaraz wyjechać na wieś - ciągnęła
125 II,17|          zapytał Wokulski.~- O!... zaraz romansowała. Flirtowała
126 II,19|          miał wiadomość od Stacha, zaraz panu doniosę. Tylko przyślij
127 II,19|            garnczek wypadł z rąk i zaraz mówi do mnie:~<<Leć na zamek,
128 II,19|           nie spotkało.>> I ja też zaraz poleciałem.~Chryste Panie!
129 II,19|            panie Rzecki, ale... ja zaraz przyjdę odezwała się figura
130 II,19|            niech pan otworzy... Ja zaraz wrócę...~Wkrótce jednak
131 II,19|            powrócił z Bułgarii...~"Zaraz... Co to ja poprzednio widziałem..." -