Tom, Rozdzial
1 I,1 | Węgrowicz, który od dwudziestu lat był członkiem - opiekunem
2 I,1 | go wariatem, gdyż go znam lat... Zaczekaj pan... Piętnaście...
3 I,1 | już ze dwadzieścia parę lat.~- W handlu win i delikatesów?~-
4 I,2 | Ignacy od dwudziestu pięciu lat mieszkał w pokoiku przy
5 I,3 | Ze smutkiem od kilku lat uważam, że na świecie jest
6 I,3 | otoczeniu upłynęło mi ośm lat, z których każdy dzień był
7 I,3 | towaroznawstwa.~Powoli, w ciągu paru lat, tak przywykliśmy do siebie,
8 I,3 | poruszał kozaka.~Przez kilka lat po śmierci stryja synowcy
9 I,3 | zajmujemy obecnie. W kilka lat później Jan ożenił się z
10 I,4 | dławił mnie i dusił przez lat sześć!... Czy już nie pamiętasz,
11 I,5 | kapeluszu krepę.~Od paru lat pan Tomasz nie ruszał się
12 I,5 | się z miłości.~Toteż mając lat ośmnaście, panna Izabela
13 I,5 | Takie postępowanie na kilka lat wytworzyło dokoła panny
14 I,5 | więc - znowu upłynęło kilka lat.~Nagle rozeszły się wieści
15 I,5 | egzaltacji, Belciu! Nie masz lat szesnastu i na życie musisz
16 I,8 | wieku?..~- Czterdzieści pięć lat - to epoka ostatniej miłości,
17 I,8 | zmiana. Dawniej - dziesięć lat temu, rok temu, wczoraj
18 I,8 | subiekta.~Pan Zięba miał około lat trzydziestu ; był może tak
19 I,9 | Wreszcie zapytał:~- Ile masz lat?~- Mówi się, że szesnaście,
20 I,9 | ciągnął Wokulski. - Za parę lat będziemy sprowadzali nawet
21 I,9 | jest zabić miłość. Tyle lat upłynęło, prawie pół wieku ;
22 I,9 | majątek krociowy, za parę lat mogę mieć milion... Nawet
23 I,10| opuścić izbę, w której tyle lat przemieszkaliśmy razem,
24 I,10| opowiadałem dzieje kilku lat spędzonych za granicą.~Najczęściej,
25 I,10| którym dwadzieścia pięć lat przemieszkałem. Ponieważ
26 I,10| w którym mieszkałem od lat dwudziestu pięciu. Okna
27 I,10| Wystarczy mi tego na parę lat.~W dusznym i ciemnym jak
28 I,10| zmieniają... Za moich młodych lat kupcy także poświęcali sklepy
29 I,11| człowiek nie dosięgnął jeszcze lat trzydziestu i rzeczywiście
30 I,11| jeszcze przeszło piętnaście lat. To mi trochę dodaje odwagi... -
31 I,11| Ochocki... O osiemnaście lat młodszy ode mnie (osiemnaście
32 I,11| młodszy ode mnie (osiemnaście lat!...) i taki piękny... W
33 I,11| urodził się o osiemnaście lat wcześniej, drugi później;
34 I,11| gdy dla mnie, który sześć lat spędziłem na pustyni, uczucie
35 I,11| ideę sięgającą poza kilka lat naprzód.- Inni żyli z dnia
36 I,12| co mu dopiero dziewięć lat, i niech no pan słucha,
37 I,13| Czytając od dziesięciu lat, jak łają nas za zbytki,
38 I,13| tysiąca obserwacyj i czterech lat czasu.~Była to rozprawa
39 I,14| amerykańscy, którzy przez szereg lat ciężko pracowali w kopalniach,
40 I,14| ten pan mieszkał dziesięć lat pod biegunem, nie... mieszkał
41 I,14| zrobił miliony, dziesięć lat mieszkając pod ziemią!...
42 I,14| służył u nich trzydzieści lat i którego bardzo lubiła,
43 I,16| kapitalizować... Za pięć, sześć lat suma podwoi się, a już za
44 I,17| pan rozłoży choć na parę lat. Toż te pięćset rubli, co
45 I,17| niego wielki pan. Za parę lat jeszcze ziemi dokupi, bo
46 I,18| Ignacego pochodzi sprzed lat dziesięciu, krawat sprzed
47 I,18| tysiącami rubli, on, który ośm lat temu musiał pożyczać ode
48 I,19| ją, bah!... Przez kilka lat kochałem się jak półgłówek,
49 I,19| południa przybyło mu kilka lat wieku. Usiadła na krześle
50 I,19| wierniejszego ode mnie?... Od dwu lat o jednym tylko myślę, ażeby
51 I,19| odbiorę ci nawet za dziesięć lat... ~- Ale ja pański kapitał
52 II,1 | pryncypała o urlop raz na kilka lat. Pan Wokulski jest kapitalistą,
53 II,1 | Znam go ze dwadzieścia lat i ciągle myślałem, że on
54 II,1 | mi dzieje pogrzebane od lat kilkunastu, a i samego Stacha
55 II,1 | Warszawie; ale od piętnastu lat nie widzieliśmy się; gdyż
56 II,1 | nie miał nawet dwudziestu lat), piękny, a mądry... a zapalczywy!...
57 II,1 | Spotkał taką w szesnaście lat później i dalibóg, że nie
58 II,1 | wiem, ze dwadzieścia osiem lat, prawie tyle co ja... I
59 II,1 | porządny chłopak, który tyle lat był subiektem, który może
60 II,1 | okropne piwo... Przez osiem lat, panie, jakbym nie miała
61 II,1 | powiedzieć. ~Po upływie trzech lat takiego życia, któremu zresztą
62 II,1 | Masz czterdzieści trzy lat... W tym wieku Bismarck
63 II,2 | byłem o dziewiętnaście lat młodszy niż dziś i miałem
64 II,2 | zapisywać recepty przez trzysta lat... Nie uwierzę zaś, ażeby
65 II,2 | właściciel pracował od trzystu lat... ~W głowie zaczęło mi
66 II,2 | domu, z którego od tylu lat komorne pobierają wierzyciele,
67 II,2 | cóż, kiedy on już od dwu lat nie pisał... ~Tu pochyliła
68 II,2 | także miałam trzydzieści lat... ~- Kto z nas ich nie
69 II,2 | mieszkają w tym domu? ~- Pięć lat... - odpowiada pani Stawska
70 II,3 | śpiąc). Wszakże od tylu lat o nim tylko marzyłem. To
71 II,3 | mieć około czterdziestu lat; wzrost okazały, rysy bardzo
72 II,3 | nieudolny w ciągu kilku lat, a zostają tylko najsilniejsi
73 II,4 | włosa. ~"Ile on może mieć lat?..." - pomyślał Wokulski. ~
74 II,4 | niestety, ciągną się po kilka lat, zajmuję się zoologią i
75 II,4 | człowiekowi zabrałoby dwadzieścia lat pracy. Ale czterech ludzi
76 II,4 | ciągu pięciu do sześciu lat... ~Wokulski wstał z krzesła
77 II,4 | Był to mężczyzna średnich lat, zawiędły, brunet, z rozczochraną
78 II,4 | zapracowana szkapa: kilka lat musisz czekać, zanim urodzi
79 II,4 | kilka miesięcy, to w kilka lat. ~Zatem Geist stanowczo
80 II,4 | moje położenie, że na parę lat nie potrzebuję się troszczyć
81 II,4 | robota?... Od czterdziestu lat żyję w ten sposób. W tych
82 II,4 | światem; a że i ja mam na parę lat pieniądze, więc nie nalegam.
83 II,4 | znajdziemy i za cztery albo pięć lat wyczerpalibyśmy owe osiem
84 II,5 | zawsze myślałem, już od kilku lat zalecają mi to doktorzy.
85 II,5 | pewnością jest o dziesięć lat starszy ode mnie, a jaki
86 II,5 | gdzieś w przestrzeń i za parę lat stanie się bryłą lodu. Wtrąćmy
87 II,5 | Wąsowska, milutka wdóweczka, lat trzydzieści, ogromny majątek.
88 II,5 | dziecko, ma z osiemnaście lat. No, jest Ochocki... ~-
89 II,6 | na rok, choć przez kilka lat w życiu. Wszyscy obłudnie
90 II,7 | kokietka z niej, choć już ma lat trzydzieści!.."~Gdy baron
91 II,8 | ukazywał się raz na kilka lat, a jednak rosły bujniej
92 II,8 | Tak. znam panią już parę lat, ale niekiedy zdaje mi się,
93 II,8 | mogłem nadążyć. Za jakie parę lat odłożyłbym z tysiąc rubli.
94 II,8 | Bóg miły...Ileż to przecie lat ojciec nieboszczyk harował,
95 II,8 | Rosją. To mi da za parę lat ze sto tysięcy rubli rocznie,
96 II,10| ich rodzinę spada co kilka lat, o śmierci, która jest kresem
97 II,10| swoich trzydziestu pięciu lat!... Ledwie jednego męża
98 II,12| myślała. - Dwadzieścia pięć lat jeszcze nie stanowią <<tego
99 II,12| Ples, której mąż od pięciu lat był sparaliżowany.~"Tyran...
100 II,12| Z widzenia znała go od lat kilku, nawet wydawał jej
101 II,13| odpowiedział doktór. - Dziesięć lat zmarnowałem na badaniu włosów,
102 II,13| Sprobuję dziesięć następnych lat poświęcić operacjom pieniężnym
103 II,13| mężczyźni. Wokulski za dziesięć lat mógłby być milionerem i
104 II,13| nie widzieli się kilka lat i bardzo tęsknili za sobą.~
105 II,13| Spłacicie nas panie w ciągu paru lat, i basta. Jakże pani sądzi?... -
106 II,14| szlachcic, mógł w ciągu paru lat zrobić miliony, człowiek
107 II,14| zdobyłeś miliony w ciągu dwu lat?...~- Niecałych - dodał
108 II,15| człowiek. Żył kilkadziesiąt lat, a w ciągu nich tyle pragnął
109 II,16| Mój Boże, dwadzieścia lat nie wyjrzałem za warszawskie
110 II,16| że przed upływem kilku lat z Żydami będzie jakaś awantura.~-
111 II,16| mówi, że dopiero za kilka lat będzie awantura z Żydami?...
112 II,16| Węgier. Przez dwadzieścia lat nie widzieć ani zboża, ani
113 II,17| człowieka, przez kilkanaście lat żyjącego w sferze poezji -
114 II,17| mieszkaniem...~- Ty z dziesięć lat cieszyłeś się swoim - odparł
115 II,17| miliona rubli w ciągu dwu lat, ja zmieszałem się z ekonomicznymi
116 II,17| ziemię - i od kilkudziesięciu lat pracował nad wynalazkiem,
117 II,17| hipotece, a o który od trzech lat nie mogę się doprosić, zmykam
118 II,17| nie zajmował się od kilku lat!..~"Wszystko jedno - mruknął -
119 II,17| a gdybym tak ja za parę lat trafił na ów metal, którego
120 II,17| Boże mój!... nawet od paru lat... Zdaje mi się, że przez
121 II,17| się, że mnie ktoś na parę lat zamagnetyzował, że przed
122 II,17| Kilkanaście zaś ostatnich lat były tylko przerwą i stratą
123 II,18| już nie żegnałem na siedem lat? Lata minęły, Stach wrócił
124 II,19| wielbiciel panny, która od wielu lat ma ustaloną reputację kokietki.
125 II,19| patrzy nieraz o kilkadziesiąt lat naprzód, a każda rzecz nieznana
126 II,19| A czterdzieści sześć lat, panie?... - zapytał Rzecki.~-
127 II,19| myślał - jeżeli za parę lat Szlangbaum nie wyjdzie na
128 II,19| Inaczej za pięć, sześć lat zostałbym kompletnym niedołęgą...
129 II,19| był spostrzegł dziesięć lat temu!..."~Przymknął oczy
130 II,19| Węgrowicz - dosięgnąłby stu lat... A tak...~Szlangbaum spostrzegłszy
|