Tom,  Rozdzial

  1  I,1 |            byt i warsztat, na którym mógł spokojnie pracować do końca
  2  I,3 |              w głowę w sposób, który mógł oznaczać wielką senność
  3  I,3 |          siebie, że stary Mincel nie mógł obejść się beze mnie, a
  4  I,4 |        ustroni tak pustej, gdzie bym mógł upaść na ziemię i nie podsłuchany
  5  I,7 |      przypuszczenie, że ten człowiek mógł zapłacić za srebra więcej,
  6  I,8 |              dopiero na Syberii. Tam mógł pracować, tam zdobył uznanie
  7  I,8 |           się z panną Izabelą. Ażeby mógł nic więcej, tylko szczerze
  8  I,8 |          sufit. - Więc zrobiłem, com mógł: otrułem się chloroformem.
  9  I,8 |              niedoli, kiedy nikt nie mógł głosić przed światem o jego
 10  I,8 |           siedząc na fotelu; już nie mógł znieść głosu Mraczewskiego.~"
 11  I,9 |              w ciemności, której nie mógł rozproszyć blask kilkunastu
 12  I,9 |            że z podobnym stworzeniem mógł ją zestawić!~"Wolęż ja wyrzucać
 13  I,9 |           pomyślał. - A... gdybym to mógł wszystko zwalić!..."~I przywidziało
 14  I,10|              na Podwalu tak, żem nie mógł wytrzymać. Poszedłem znowu
 15  I,10|           dymu, żem nic dalszego nie mógł dojrzeć. Widziałem tylko,
 16  I,10|           rwąc się naprzód. A że nie mógł wydobyć się z ciżby, więc
 17  I,10|              moim ramieniu, gdyż nie mógł ustać. ~- Co?... - mówię
 18  I,11|          wzruszyła ramionami; cóż ją mógł obchodzić kupiec galanteryjny
 19  I,11|            się tak, że w jego ramach mógł był pomieścić całe swoje
 20  I,11|        prezesową. Drobny ten wypadek mógł mieć pierwszorzędne znaczenie.~
 21  I,11|           tak nagle, że Wokulski nie mógł ukryć wzruszenia; twarz
 22  I,11|          tyle... Za ileż to?..."~Nie mógł zrachować, ile godzin upłynie
 23  I,11|            tłum był dziełem natury i mógł nawet pochodzić od małpy,
 24  I,11|            całą duszą, ale nigdy nie mógł dobrze spamiętać, o co chodzi.
 25  I,11|              dłonią w udo, z którego mógł był wyciąć sobie sekretarza
 26  I,11|          drugi w dostatku; jeden nie mógł wdrapać się na pierwsze
 27  I,13|            sklepu, przy obiedzie nie mógł jeść, potem poszedł do Saskiego
 28  I,13|            Krzeszowski przyznaje, że mógł potrącić pana Wokulskiego,
 29  I,13|          niezwykły sposób? lokaj nie mógł odgadnąć, ponieważ rozmowa
 30  I,13|              pojmuje pan, nie będzie mógł dość energicznie opierać
 31  I,14|          Taki człowiek, co najwyżej, mógł by być dobrym doradcą, nawet
 32  I,14|         pieniędzy, a nic od niej nie mógł wydobyć, więc toczyła się
 33  I,14|       zrobiła uwagę, że Wokulski nie mógł postąpić inaczej, ponieważ
 34  I,14|              Łęckiej.~Gdyby Wokulski mógł w tej chwili zajrzeć w jej
 35  I,14|            jakie to niesmaczne!) nie mógł zostać powiernikiem domu
 36  I,14|      przyszlij mi go na powrót, abym mógł ofiarować go mojej niezapomnianej
 37  I,16|          chwili do dyspozycji, a nie mógł zaciągać długów bez narażania
 38  I,16|      dwadzieścia procent, bylebyś mi mógł wypłacić z góry.~- Będę
 39  I,16|        wszedł; ale całości faktu nie mógł sobie przypomnieć. Pamiętał,
 40  I,16|    pośpiesznie Wokulski. - Baron nie mógł mi darować, że kupiłem jego
 41  I,16|               proszę o jedno: ażebym mógł służyć pani, o ile mi siły
 42  I,17|             zaszło, lecz silny wzrok mógł już dopatrzeć większe gwiazdy
 43  I,17|           przedpokoju, ale - nic nie mógł zmiarkować. Dopiero gdy
 44  I,17|             Pytanie: o czym Wokulski mógł rozmawiać z Obermanem, bardzo
 45  I,17|            dużo słyszał, ale nic nie mógł zrozumieć. Widział, że Wokulski
 46  I,18|         interes, żeby on za pięć dni mógł od swego kapitału zarobić
 47  I,18|          Wokulskiego? Pan Ignacy nie mógł się domyślić. Zauważył przecie
 48  I,18|             zbyt wiele rozumu, ażeby mógł przypuszczać, że coś z tego
 49  I,18|              jak nigdy i mimo to nie mógł trafić. ~- Czyliżbym naprawdę?... ~
 50  I,18|             kosztował sto tysięcy, a mógł był pójść, gdyby lepiej
 51  I,19|             którą zaopiekować by się mógł tylko Wokulski. A nareszcie
 52  I,19|         właśnie myślałem, czybyś nie mógł mi zaciągnąć gdzie pożyczki
 53  I,19|            dodał po chwili - ale kto mógł przypuścić, że jest tak
 54 II,1 |            każdym razie nie raniony, mógł zmienić się tak w przeciągu
 55 II,1 |         zaprzeczysz jednak, że Stach mógł zostać czymś lepszym aniżeli
 56 II,1 |        dostarczali mu książek, ażeby mógł zdać egzamin do uniwersytetu. ~
 57 II,1 |              kochamy jak brata, abyś mógł uspokoić twoje serce rozgniewane
 58 II,1 |             Bóg wie, co by dla kraju mógł zrobić taki jak on człowiek,
 59 II,2 |            eks-obywatelem, który nie mógł zdobyć się na wywabienie
 60 II,3 |         kobieta była młodą, i za nią mógł szaleć taki wariat jak ja,
 61 II,3 |           Gdybym między tymi tłumami mógł zgubić samego siebie..."-
 62 II,3 |            sufit upada na niego. Nie mógł wytrzymać w teatrze; wstał
 63 II,3 |              że taki jak on człowiek mógł kochać taką jak ona kobietę. ~"
 64 II,3 |           miał ochotę uczyć się, nie mógł, ponieważ w jego kraju potrzebowano
 65 II,3 |              kraju i zatrzymać w nim mógł już tylko jeden wypadek,
 66 II,4 |     podobnych osobliwości i będziesz mógł robić z nimi próby, jakie
 67 II,4 |           czasu. Ale znowu Geist nie mógł go uśpić w ciągu paru minut.
 68 II,4 |       chociaż tracił świadomość, nie mógł jednakże pozbyć się uczucia
 69 II,5 |       wdeptał się po szyję..."~I nie mógł odpędzić wizerunku barona,
 70 II,6 |              tak szczęśliwy, jak bym mógł być kiedyś, ani jej nie
 71 II,7 |           listy jej konkurentów. Nie mógł żenić się z panną ubogą,
 72 II,7 |             to, ażeby jaki mężczyzna mógł kochać się w jakiejś innej
 73 II,7 |          ścisnęło go za gardło i nie mógł słowa przemówić. ~"Co za
 74 II,7 |     wszystkim urządza sobie dom, aby mógł w nim przyjąć ludzi z dobrego
 75 II,8 |             kto stał wtedy nad wodą, mógł zajrzeć do otchłani i widzieć
 76 II,8 |              tego dnia mój kowal nie mógł sobie miejsca znaleźć na
 77 II,8 |            go. Kiedy już całkiem nie mógł wytrzymać z tęskności, poszedł
 78 II,8 |         pałacu, i w żaden sposób nie mógł zrozumieć, że wyjechała,
 79 II,9 |              nie mieszkał i nikt nie mógł ich oblewać wodą, wieczorami
 80 II,10|         niebie, to wiem, bo gdzieżby mógł być taki spokojny człowiek?
 81 II,10|             że powodem utraty lekcji mógł być jaki list anonimowy,
 82 II,11|            niezawodnie puścił, gdyby mógł oceniáć rzeczy rozsądnie.
 83 II,11|            mieszkania...~- Wiem, ale mógł się który zostać, zarzucić...~
 84 II,12|           kogo przyjmować, ale nawet mógł robić wybór pomiędzy odwiedzającymi.~-
 85 II,12|            książę w żaden sposób nie mógł mu brać za złe...~Najciekawszych
 86 II,12|                 odparła. - Gdyby kto mógł zajrzeć w moje serce, dopiero
 87 II,12|        znajomości z nią, co przecież mógł zrobić, ale jeszcze uniewinnił
 88 II,12|             ją nic nie obchodzi? Czy mógł jej nie obchodzić człowiek
 89 II,13|         omyłkach i że Apollo, jeżeli mógł kogoś symbolizować, to tylko
 90 II,13|           człowiek tylko w Warszawie mógł doznać podobnych owacyj.~
 91 II,13|      dorożkarzy, męce ich koni i nie mógł oprzeć się uwadze, że całe
 92 II,14|       Wokulski, zwyczajny szlachcic, mógł w ciągu paru lat zrobić
 93 II,14|            tych towarzystwach, gdzie mógł spotkać się z panną Izbelą,
 94 II,15|          gruzów, spośród których nie mógł się wydostać. Nie było wyjścia!...~
 95 II,15|            złudzeniem... Ach, gdybym mógł o niej nie myśleć... Choćby
 96 II,15|                mruknął.~"Ach, gdybym mógł nie myśleć..."~Daleko na
 97 II,15|         Starskiego.~Wokulski już nie mógł oprzeć się widzeniom: opanowały
 98 II,15|         Wielkanocy... I gdzieżbym ja mógł patrzeć na takie nieszczęście
 99 II,15|           Chciał odetchnąć, lecz nie mógł; myślał, że się dusi, i
100 II,17|       doświadczać podobnego uczucia, mógł kochać czy gniewać się na
101 II,17|              starą garderobą, ażebym mógł ich odstępować - wybuchnął
102 II,17|              nie było nikogo, kto by mógł dalej rozwijać jego pomysły;
103 II,17|             sobie: jakim sposobem on mógł, prawie przez dwa lata,
104 II,17|     rozwiązaniu umowy każdy wspólnik mógł wycofać swój wkład. To było
105 II,17|             i tyle..." - bom już nie mógł wytrzymać. Wtem patrzę,
106 II,17|             człowiek tak ograniczony mógł być wyłączną przyczyną tylu
107 II,17|           sławnym i potężnym, ażebym mógł jej dowieść, jak nią gardzę..."~
108 II,17|             wyrzuty?..."~Do rana nie mógł zasnąć, trapiły go kwestie
109 II,17|          język angielski, ażebym nie mógł przesłyszeć się co do znaczenia
110 II,17|             modląc się w duszy, żeby mógł zapanować nad drżeniem rąk.
111 II,17|         przecież, nie mówiąc nikomu, mógł był tylko sobie w łeb strzelić
112 II,17|              może i człowieka, który mógł coś zrobić...~- Ten człowiek
113 II,17|         Izabeli. To jest myślał, ale mógł nie myśleć; w każdym razie
114 II,17|          stóp zacierał nogą.~"Gdybym mógł wszystko tak zetrzeć...
115 II,18|              każdy człowiek rozsądny mógł zorientować się w sytuacji
116 II,18|        księcia Ludwika Napoleona, to mógł on zginąć, ale może się
117 II,18|            złe, że niedługo nie będę mógł z nikim gadać i w nic wierzyć.~
118 II,18|             z pół miliona rubli (kto mógł przypuścić coś podobnego
119 II,19|            nawet zrobił mniej, niżby mógł...~- Ale czyje to były miliony?~-
120 II,19|             Tyle chciał zrobić, tyle mógł zrobić i nic nie zrobił!... -
121 II,19|        marszałek...~- Ten... ten?... Mógł być moim ojcem - wtrącił
122 II,19|             spółka to fraszki? A nie mógł ożenić się z kobietą piękną,
123 II,19|       człowiek, podobny Wokulskiemu, mógł... tak oto... zaawanturować
124 II,19|        gramatyka grecka, to Wokulski mógł tym bardziej wynieść się
125 II,19|          takich warunkach zrobił, co mógł najlepszego..."~Ale jeżeli
126 II,19|             i znikła.~Pan Ignacy nie mógł podnieść się z fotelu; ręce
127 II,19|          podnieść z fotelu, lecz nie mógł.~- Mnie pan Szlangbaum kazał
128 II,19|              mruknął.~Pan Ignacy nie mógł spać całą noc. A ponieważ
129 II,19| nieodwołalnie, iż w żaden sposób nie mógł przypomnieć sobie tego,