Tom,  Rozdzial

  1  I,2 |   zarośnięte piersi mrucząc:~"No, przecie nabieram ciała".~W tym samym
  2  I,4 |             własnej energii, choć przecie ja podźwignąłem ten kramik,
  3  I,5 |         zakrywały słońce. To samo przecie robią co dzień maszyniści
  4  I,5 |          patrzeć serio. Nie można przecie dla jakiejś idiosynkrazji
  5  I,5 |           wisi katastrofa.~- Mamy przecie kamienicę.~- Którą sprzedają
  6  I,6 |       ochronę?~- Z pewnością. Dał przecie dwa razy tyle na dobroczynność.~-
  7  I,6 |           się do nas...~- Już się przecie poznał z ojcem - wtrąciła
  8  I,7 |     przerwał mu Lisiecki. - Znamy przecie pańskie konkiety: nazywają
  9  I,8 |          znacznie trudniej; w tym przecie dopomógł mu los.~W początkach
 10  I,8 |      pakietach z notatkami. Wiesz przecie, jak to robić...~...Wokulski
 11  I,8 |           za kilka generacji... A przecie jest proste lekarstwo: praca
 12  I,8 |      przed godziną.~Rzecz dziwna! przecie miał już ustaloną opinię
 13  I,8 |   połamanymi gałęźmi. Wszystko to przecie spotykał bez wrażenia. I
 14  I,8 |        miejsca.~- Jakiż powód?:.. Przecie chyba nic złego nie zrobiłem?
 15  I,9 |          sprowadzą.~- Akurat! Mam przecie dług...~- Duży?~Oho!...
 16  I,9 |          szyć.~- To na nic. Byłam przecie w szwalni. Ale z ośmiu rubli
 17  I,9 |    przerwała. - Ten stary pan nic przecie nie robi, a pieniądze ma.
 18  I,10|     gewesen, lieber Ignaz?...~No, przecie Grossrnutter wie, że był
 19  I,10|      stryj - ciągnął dalej - było przecie takie zakute Szwabisko,
 20  I,10|       nach Ungarn gegnngen?~- No, przecie Grossmutter rozumie, że
 21  I,10|               Cóż to za farsa?... Przecie chyba Wokulski nie będzie
 22  I,10|  chrześcijan, i dla Żydów. Trzeba przecie z kimś żyć. Zresztą - dodał
 23  I,10|         zaprowadzi wspólność... A przecie szkoda byłoby takiej kobiety
 24  I,10|     powaga, a w końcu- zrobił się przecie taki hałas, że wobec niego
 25  I,10|      wiodło mu się, ale... nie ma przecie człowieka, który by w życiu
 26  I,11|  prefektami departamentów. No - a przecie takich panów znamy, nic
 27  I,12|       potrzeby gniewa się pan, bo przecie to dla pańszkiego honoru,
 28  I,12|         polityka, ale o Kozaki to przecie nie jest polityka, tylko
 29  I,13|       wybity, a kuli nie widać... Przecie jej nie połknąłem...~Wtedy
 30  I,13| niemieczku - mruczał służący - bo przecie wiem, że się mówi po niemiecku:
 31  I,13|           przyzwoity. Naturalnie, przecie o mało nie zabił Krzeszowskiego.
 32  I,17|          wielkich panów. A oni są przecie takimi jak i my ludźmi;
 33  I,17|    pocieszał się. - Nie mogłem go przecie nachodzić, kiedy był chory.
 34  I,17|           jestem tylko lokaj, ale przecie wolałbym wierzyć takiemu,
 35  I,17|              Czy podobna?... Jest przecie cudzoziemcem... ~- A pan
 36  I,18|       mógł się domyślić. Zauważył przecie inną rzecz: ile razy nie
 37  I,18|           ostatnim akcie. - Stach przecie nie byłby aż tak głupi..." ~
 38  I,18|       trąc czoło. ~- Znasz ją pan przecie. Ta piękna, co to ma córeczkę...
 39  I,18|         Dlaczegóż nie wrócił, boć przecie okazało się, że nie winien?... ~-
 40  I,18|         Łęckimi... Czyżby?... Eh! przecie on aż tak głupi nie jest...
 41  I,18|            No, ależ Szlangbaum to przecie nie Wokulski... Stach nie
 42  I,19|        stary głupstwa wyrabia, to przecie skandal!... ~Zdawało się;
 43  I,19|        zrazić do nich... Ale masz przecie rozum. Baron, widzisz, utrzymuje
 44  I,19|         rubli rocznie. No, a mamy przecie dziesięć tysięcy. ~Panna
 45 II,1 | Naturalnie. Pan Wokulski nie jest przecie lichym subiektem, który
 46 II,1 |        kłopoczcie się o interesa. Przecie za to macie pensje i dywidendy. ~
 47 II,1 |      Łęcka piękna, bo piękna, ale przecie jest tylko kobietą i dla
 48 II,1 |           po dziadku... Słyszałeś przecie, co mówił. ~- Cóż on myśli
 49 II,1 |        dalibóg, o czym gadali. To przecie jest pewne, że Stach wracał
 50 II,1 |          ludzi, zabaw się, jesteś przecie młody i możesz drugi raz
 51 II,2 |       roku 1849 bywało goręcej, a przecie szedł człowiek naprzód!... ~-
 52 II,2 |            albo z Maleskim?... To przecie tak łatwo pamiętać: Maleski
 53 II,2 |     zapytała ją baronowa. ~- Pani przecie kazała prosić... ~- Głupia...
 54 II,2 |        sędzia śledczy. ~- Widzisz przecie, że stary!... - odparł rządca. ~-
 55 II,2 |          zmiata je Franusia... ~- Przecie ja, proszę babci, wycinam
 56 II,3 |   Przysięgnę, to Niemka... Jestem przecie Alzatczyk!... Ostatnie zdania
 57 II,3 |         też drogami baronowej?... Przecie i ta kobieta była młodą,
 58 II,4 |         damę, tę ot baronowę... A przecie u niej można było i w karty
 59 II,4 |         miliona rubli kapitału to przecie nie plewy; z takiego kupca
 60 II,4 |   wyzierała nędza, i pomyślał, że przecie ten człowiek za swoje wynalazki
 61 II,5 |        panie, cześć... Musimy się przecie interesować sprawami państwa,
 62 II,5 |       pobudek w sercu kobiety, to przecie powinien rozumieć, że za
 63 II,6 |  przebaczył Magdalenie, od której przecie ja jestem mniej grzeszna,
 64 II,7 |      chodząc po pokoju. - Jest tu przecie jej wielbiciel, pan Starski,
 65 II,8 |         Pismem świętym. Bóg oddał przecie ludziom ziemię na mieszkanie,
 66 II,8 |         nie posiadam. ~- Jest pan przecie szlachcicem, a mówi prezesowa,
 67 II,8 |       lekka chwiała głową. ~- No, przecie nie myśl, że obudzę cię
 68 II,8 |     oszukiwać!... Ona mnie, który przecie nie jestem nawet jej narzeczonym." ~
 69 II,8 |         mój bracie? ~- Oj, oj!... Przecie mi nieraz ze sądu dawali
 70 II,8 |        niemieckimi, żydowskimi... Przecie ja tu, nie chwaląc się,
 71 II,8 |         jak mi Bóg miły...Ileż to przecie lat ojciec nieboszczyk harował,
 72 II,8 |           jak pięść (widziałem go przecie i miałem w rękach przez
 73 II,8 |         głowie stają. Otoczyły go przecie takie poczwary, że inny
 74 II,9 |       temu, ale Wokulski!... Obaj przecie znamy jego przeszłość, a
 75 II,9 |          szczerze panu powiem (bo przecie wobec pana muszę być szczery),
 76 II,9 |          razy w ciągu dnia. Byłem przecie opiekunem tej kamienicy,
 77 II,9 |           W jej mieszkaniu miałem przecie doskonały punkt obserwacyjny
 78 II,9 |          taniec z Niemcami. Teraz przecie Niemcy nie pójdą do Paryża;
 79 II,10|                 wtrąciłem.~- Nie, przecie nie sześć, najwyżej cztery...
 80 II,10|    Stawską uniewinni - rzekł - to przecie jasna sprawa. Ale co skandal
 81 II,10|          sąd nie uwierzy nam (boć przecie omyłki są możliwe) i jeżeli
 82 II,10|           a ja nieszczęśliwy (był przecie styczeń) spacerowałem przed
 83 II,11|              Cóż się znowu stało? Przecie wczoraj był w ratuszu na
 84 II,11|          Naturalnie, że tak, wiem przecie, kto Szlangbaumowi pożycza
 85 II,11|           jemu ta angielszczyzna? Przecie można ożenić się będąc nawet
 86 II,11|        potrzeba - odparł Stach.~- Przecie nie uczesany nie pójdzie
 87 II,11|      przechodziło...~- Miałeś pan przecie o baronowej...~- Właśnie
 88 II,12|     spotężniał w jego opinii. Był przecie człowiekiem, który ma swój
 89 II,12|       Często śnił jej się, ale to przecie nie miłość; ona nie jest
 90 II,13|      Mariannę?~- Co nie mam znać? Przecie widujemy się co dzień trzy
 91 II,13|          i łzy jej kap... kap...~"Przecie ja rozumiem - mówi - żeby
 92 II,13|         Bo jedno, że nie śmiałbym przecie panu włazić w drogę za jego
 93 II,13|     świętach - odparł Węgiełek. - Przecie ona za nie swoje grzechy
 94 II,13|           kochanką?... Nie jestem przecie lunatykiem.~- Ale kochasz
 95 II,13|         Wąsowska.~- Nigdy! Jestem przecie jego przyjacielem, a już
 96 II,13|           i panem Molinarim. Wiem przecie, że w tym wypadku obaj mamy
 97 II,14|     choroba wie, gdzie nie chodź. Przecie już mi zapowiedziała, że
 98 II,14|          Jak to z kucharzem?~- Bo przecie jaśnie państwo bez kucharza
 99 II,14|        mężu - odparła baronowa. - Przecie wiesz, że pochodzę z rodziny,
100 II,15|          baron. - Kocham cię, ale przecie wszyscy wiedzą, że jesteś
101 II,15|           słyszał takie rzeczy... Przecie Bóg...~Nie dokończył. Wokulski
102 II,15|             wielmożny panie... ja przecie jestem Wysocki...~- Wysocki?...
103 II,15|        Ale ja jego brat, dróżnik. Przecie mi wielmożny pan sam miejsce
104 II,16|          nikt o nim nie myśli, ja przecie jestem pewny, że w tym rozgardiaszu
105 II,16|          ażebym się ich lękał, bo przecie ani Wokulski, ani Bonaparte...
106 II,16|          Za pozwoleniem - mówię - przecie sam doktór niedawno chwaliłeś
107 II,16|       gdzieś wyjechać.~Nie jestem przecie taki stary, ażebym miał
108 II,16|           spytałem.~- Naturalnie. Przecie jedzą mój chleb, mają u
109 II,17|           odparł Rzecki. - Jestem przecie stary kupiec i mówię ci,
110 II,17|         wtrącił Wokulski - boć to przecie my ich wyhodowaliśmy...~-
111 II,17|            ja - uczony, ja, który przecie rozumiem, że pół miliona
112 II,17|         Wokulski.~- Ot, nic. Wiem przecie, kogo wziąłem, alem był
113 II,17|         Ojej! - odparł Węgiełek - przecie pan baron gospodaruje teraz
114 II,17|           go Bóg skarał! - mówi - przecie on najpierwszy mnie zgubił...'~
115 II,17|          z nią ożenił? Wiedziałeś przecie, co za jedna..." I w tym
116 II,17|        nie zobaczył gachowego. Bo przecie wiadomo, że jak wyżlica
117 II,17|    Wokulski.~- Paradoks!... To są przecie fakta... A cóż pan sądzisz,
118 II,17|        naprzód. Taka sprawa warta przecie ofiary z bezużytecznego
119 II,17|      gabinecie do pracy, w którym przecie ani jeden szczegół nie przypominał
120 II,18|           ani jak się nazywa ; bo przecie Zulusami nie może nazywać
121 II,18|          i artykułów wstępnych, a przecie świat posuwał się naprzód
122 II,19|         mu to robić przykrość, bo przecie powóz i zbytkowne sprzęty
123 II,19|       czasach dla siebie... Wiesz przecie, że kochał się w pannie
124 II,19|           gruzy się rozleciał, to przecie nie wszystek zginął i jeszcze