Tom, Rozdzial
1 I,2 | plany wystaw okiennych na cały tydzień.~W jego pojęciu
2 I,2 | się ze zdziwieniem i gdy cały ten świat lalek, przy drgającym
3 I,3 | która w zimie paliła się cały dzień, sieć pełna korków
4 I,3 | całował stryja w ramię i przez cały dzień skrobał się w głowę
5 I,4 | węgrzyna, ale tylko jeden cały kieliszek.~- Będę pił szklanką -
6 I,4 | nawet ciężko, bardzo ciężko. Cały sekret polega na tym, żem
7 I,4 | prawie co miesiąc stawiałem cały majątek, a co dzień życie.~-
8 I,6 | czarującym uśmiechem. - Cały dzień nie zaglądałaś do
9 I,7 | wróciły do domu; panna Izabela cały dzień była rozdrażniona.~
10 I,8 | dojrzeć, a tak gorzką, że cały świat można by nią zatruć.~"
11 I,8 | ślimaku dawnej epoki. A cały pożytek z tego stosu cegieł
12 I,8 | Wokulski przypatrywał się jej cały czas.~Zrobiła na nim szczególne
13 I,8 | zdawało mu się, że widzi cały szereg wozów, przed którymi
14 I,8 | którymi leżą padłe konie, cały szereg rozpaczających nad
15 I,8 | rodzaju nędzą i wreszcie - cały ocean cierpień powszechnych,
16 I,9 | nic nie będzie robił - za cały rok. A z czym da się porównać
17 I,10| wojny - odpowiada Staś. - Cały ten hałas uspokoi się za
18 I,10| Gdy mu zaś opowiedziałem cały interes, rzekł:~- Wiesz
19 I,10| człowiekiem żyć nie mogę...~Przez cały czas naszej rozmowy dwaj
20 I,10| uroczysty. Mimo to Franc cały majątek zapisał Janowi,
21 I,10| posadę!... Ze zdumienia przez cały wieczór nie mogłem ust otworzyć;
22 I,10| chwil wolnych.~Już ułożyłem cały plan i rozmyślałem: w jaki
23 I,10| nie dopiero wrzeszczeć na cały głos, jeszcze w tak wielkim,
24 I,11| umiałbym siedzieć z nią cały dzień w salonie ani ona
25 I,12| tysięcy ludzi, którzy wysysają cały kraj, topią pieniądze za
26 I,12| się pan nie obrazi, oni cały świat zawojują. U państwa
27 I,13| sportsmen!... My, panie, przez cały czas wyścigów jesteśmy w
28 I,13| szepnął i zdawało mu się, że cały ten plac napełniony ludźmi
29 I,13| Co te galerie robią przez cały rok?" - myślał. I przywidziało
30 I,13| że tam właśnie mieści się cały sens. Niech mnie diabli
31 I,13| świergotu ptaków, którym kipiał cały las, i pluskania Wisły podmywającej
32 I,13| obudziło się drapieżne zwierzę; cały świat zniknął mu sprzed
33 I,13| ręce w taki sposób, jakby cały sklep oddawał mu do rozporządzenia.
34 I,13| nie ufa, niech sprawdzi cały interes... Przekona się,
35 I,13| z której nie wyjdziesz cały... Chyba że cofniesz się
36 I,14| przez którą jedzie się cały dzień i gdzie spotyka się
37 I,14| parę tygodni utrzymywał się cały dom... (Nie, jeszcze mu
38 I,15| miliony ludzi, kocha się cały świat czujący, dlaczegóż
39 I,15| sobie rady ze ślubami, a cały świat zamieniłby się w jeden
40 I,15| takiej chwili - chciałby cały świat nabić dynamitem i
41 I,16| Rossim, którego podziwiał cały świat, wydał jej się tak
42 I,17| stosunki, a nareszcie - cały kraj i całą ludzkość. Zdawało
43 I,17| co mam u panów, to mój cały majątek. Chłopiec skończył
44 I,18| trafił się panu Ignacemu cały szereg niespodzianek. ~Przede
45 I,18| Rzeckiego, jego dysponenta!" Cały teatr wybucha śmiechem;
46 I,18| tysięcy rubli gotówki, że cały dzień tylko o tym myślał.
47 I,18| Okropny los!... Utrzymywać cały dom z haftu, z gry na fortepianie,
48 I,18| angielskiego... pracować cały dzień jak wół i jeszcze
49 I,18| wielkiej miednicy, oblewa się cały zimną wodą i patrząc na
50 I,18| Boże! - mówi baronowa na cały głos - nędzny zabójca ma
51 I,18| starozakonni i gdzie skupia się cały interes licytacji. Jest
52 I,18| wspaniały pugilares, z niego cały pęk szeleszczących dziesięciorublówek
53 I,18| zważa na niego I mówi na cały głos: - Słowo honoru, za
54 I,18| wtrąca Szlangbaum. ~Pan Łęcki cały zamienia się we wzrok i
55 I,19| podobało rzucić dla niej cały majątek w błoto, to co?.. ~
56 II,1 | dba o politykę, ponieważ cały zatonął w fałdach sukienki
57 II,1 | Rzecki!...Dziś dopiero czuję cały ogrom mego nieszczęścia... ~-
58 II,1 | przytomności, aby wezwać rejenta i cały majątek przekazać swemu
59 II,2 | Panna Leokadia więc widzi cały garnitur. ~- Tak, i musi
60 II,2 | podobnego domu, kręciłbym głową cały dzień. ~- Więc tu nikt nie
61 II,2 | Kupi go, choćby miała oddać cały swój majątek... A niemały
62 II,2 | Te praczki, które przez cały dzień śpiewają jakieś wstrętne
63 II,2 | to, piękne i pracuje na cały dom... Bo emerytura jej
64 II,3 | stacji ktoś wsuwa mu w rękę cały zwitek banknotów i jadą
65 II,3 | sprawę kryminalną, a potem cały szereg krótkich uliczek
66 II,3 | a tak gorzka, że mogłaby cały świat zatruć. ~Od dnia,
67 II,3 | samym fiakrem, wynajętym na cały dzień, przenosił się do
68 II,3 | Montparnasse ofiarowano mu cały Paryż pod warunkiem, żeby
69 II,3 | że na jego głowę wali się cały świat pałaców, fontann,
70 II,4 | się i potęguje ogarniając cały Paryż, Francję i Europę.
71 II,4 | Rachunek. ~- Jaki?.. ~- Cały rachunek za ostatnie pięć
72 II,4 | za ostatnie pięć dni... Cały, nie rozumiesz?... ~- Czy
73 II,6 | rękę. Panna Ewelina przez cały czas rozmowy była schylona
74 II,7 | mu się przyda na starość. Cały zaś majątek postanowiła
75 II,7 | spotkać się z Wokulskim, oto cały sekret..: - mówiła nieco
76 II,7 | każdej chwili powierzyłbym cały majątek, życie. Co mówię,
77 II,8 | kilkadziesiąt wiorst w promieniu, a cały Paryż i jego okolice wyglądają
78 II,8 | małości dziadusia szła przez cały rok. I był strumień w tym
79 II,8 | potarł zapałkę i oświetlił cały brek, najlepiej zaś Starskiego.~
80 II,8 | Szatan!" - mruknął Wokulski. Cały świat zaczął przed nim krążyć
81 II,9 | sobie. I nie dość, że siedzą cały dzień, ale jeszcze siedzą
82 II,9 | pokazują się wszystkim cały dzień, bo nie mają czego
83 II,10| że jej słodki uśmiech na cały tydzień rozświetla mi ciemności
84 II,10| Stawska), w którym baronowa cały dzień spędza, jest pokoik
85 II,10| kiedy tam jest, gotowa przez cały czas wpatrywać się w lalkę
86 II,10| galanteryjnego tak jak i my; cały zaś jej sklep, majątek,
87 II,10| świata!..." Wtem wchodzę i - cały mój dobry humor zostaje
88 II,10| lampy, która zaczęła już cały pokój zasypywać delikatną,
89 II,10| wdową. Ponieważ prawie cały kapitał należy do mnie,
90 II,10| nie Lesser?~- Nie.~Przez cały ten czas służąca baronowej
91 II,11| głowy, wściekając się na cały świat. Budziłem się kilka
92 II,11| wyszedł. Zawsze dziwak.~Cały dzień upłynął mi marnie;
93 II,11| z wielkim zajęciem przez cały wieczór.. Nie miał nawet
94 II,12| interesujące - odezwała się na cały głos pani z de Ginsów Upadalska
95 II,12| Stawskiej, u niej spędzał cały wieczór i dziwna rzecz,
96 II,13| moralnej, tak jak wy wszyscy i cały wasz system.~- Jaki system?..~-
97 II,13| panowie, przeczuwając, że cały interes Wokulskiego przejdzie
98 II,13| o Molinarim..."~I przez cały następny dzień gorzko wyrzucał
99 II,13| głupstwem.~Tak przesiedział cały dzień. Następnego przyszedł
100 II,13| mnie wyciągnąć z kraju, a cały mój majątek i resztę życia
101 II,15| Izabela - że oddałby mi cały majątek...~- Bierzże go,
102 II,15| Siebie. zdawało jej się, że cały świat jest dla niej, a ona
103 II,16| źle sypiam, choć przez cały dzień jestem senny; miewam
104 II,16| zaś odparłem:~- Pan Klejn cały dzień siedzi w sklepie,
105 II,17| tam księdza, który przez cały czas podróży wyglądał oknem,
106 II,17| wypełniał serce, całą istotę, cały świat... I w chwili kiedy
107 II,17| stanowisko, prowadzi za sobą cały legion swoich, bynajmniej
108 II,17| panny Izabeli. Bo jeżeli cały świat składa się z bydląt,
109 II,17| i gruzami swoimi zasypać cały kraj, tysiące pracowników,
110 II,17| znał przebieg sesji: przez cały bowiem następny tydzień
111 II,17| oprócz drobnej części, cały swój majątek zapisała na
112 II,17| Zdaje mi się, że przez cały ten czas szarpała mi mózg
113 II,17| Szuman roześmiał się na cały głos.~- Pyszny jesteś...
114 II,17| Łazienek.~Uderzyło go, że przez cały ten czas nie myślał o pannie
115 II,17| pani Wąsowska. - Wczoraj cały dzień czekałam na pana,
116 II,19| rozkładając ręce, jakby cały świat chciał ogarnąć w jednym
117 II,19| samobójstwa... Założyłbym się o cały mój majątek, że on już nie
118 II,19| szedł wtedy na zamek, przez cały tydzień grzebałem między
119 II,19| miejscu święty krzyż stawiam, cały z drzewa dębowego, nie malowany,
120 II,19| Wariaty!... wariaty!... cały świat mogliby zarazić swoim
121 II,19| adieu! i pojechał... Oto cały sekret. Byle wrócił Ochocki,
122 II,19| wszystkie, zapełnił nimi cały kontuar i wszystkie jednocześnie
123 II,19| w jego sklepie?...~Przez cały czas pisania i odczytywania
|