Tom,  Rozdzial

  1  I,3 |       przykładu - w domu i w sklepie.~Ojciec mój był za młodu żołnierzem,
  2  I,3 |          sprzętem był stół, na którym ojciec powróciwszy z biura kleił
  3  I,3 |            liczbą Napoleonom, którymi ojciec przyozdabiał swój pokój.
  4  I,3 |           ścianie mosiężny krucyfiks, ojciec, ażeby - jak mówił - nie
  5  I,3 |           zrobić krzywdy - odpowiadał ojciec.~Często przychodzili do
  6  I,3 |          pierwszy odgłos! - mówił mój ojciec.~- Bo nie wiecie dnia ani
  7  I,3 |              godzina sprawiedliwości, ojciec sam pracował nad moją edukacją.~
  8  I,3 |              Dobrze to pamiętam, gdyż ojciec komenderując: "Pół obrotu
  9  I,3 |             Nieraz w nocy budził mnie ojciec krzykiem: "Do broni!...",
 10  I,3 |          słyszał i zapamięta - odparł ojciec mrugając okiem w moją stronę.~
 11  I,3 | sprawiedliwości!~A na to odpowiedział ojciec:~- Będzie sprawiedliwość,
 12  I,3 |           znajdzie, to co?.. - spytał ojciec.~- Nie doczekamy tego.~-
 13  I,3 |                  Ja doczekam - odparł ojciec - a Ignaś doczeka jeszcze
 14  I,3 |            charakter.~Około roku 1840 ojciec zaczął niedomagać. Czasami
 15  I,3 |        doczekamy się Napoleona!~Na co ojciec spokojnie odparł:~- Ja tam
 16  I,3 |          ciotka łzy otarła myśląc, że ojciec bredzi. Jak tu myśleć inaczej,
 17  I,3 |              już kołatała do drzwi, a ojciec jeszcze wyglądał Napoleona...~
 18  I,3 |          ciotka.~- Jużci, we Francji.~Ojciec zerwał się, lecz znowu upadł
 19  I,3 |             znałem od dawna, ponieważ ojciec wysyłał mnie do niego po
 20  I,5 |               całe szeregi senatorów. Ojciec jego jeszcze posiadał miliony,
 21  I,5 |           papo... - szepnęła do ojca.~Ojciec milczał, tylko mocniej przycisnął
 22  I,5 |              wiara. Zapewne wiesz, że ojciec stracił wszystko, nawet
 23  I,5 |              Bo on niewart więcej, bo ojciec za dużo wydał. Wiem to od
 24  I,5 |             serce!... Słuchaj więc... Ojciec ma jeszcze długi wekslowe,
 25  I,6 |        sprawie, którą tylko ty i twój ojciec macie prawo rozstrzygać.
 26  I,6 |       wygodniej będzie im u mnie, gdy ojciec twój znajduje się w takich
 27  I,6 |               nie jestem pewna, czy i ojciec nie ma jeszcze majątku.
 28  I,6 |            Mikołaja...~- Może właśnie ojciec chce tego...~- Czy i tego
 29  I,6 |              dziesięciu dni widzę, że ojciec miewa po kilkanaście rubli...~-
 30  I,6 |               zaciąga długi...~- Nie. Ojciec nigdy nie zaciąga długów
 31  I,6 |                   Albo?...~- Albo sam ojciec. Czy nie wiesz, ile rzeczy
 32  I,6 |            nie wiesz, ile rzeczy robi ojciec, ażeby zaniepokoić rodzinę,
 33  I,6 |         hrabinie Karolowej - i - skąd ojciec ma pieniądze? Jeżeli miał
 34  I,6 |        podniosła się z szezlonga, ale ojciec nie pozwolił na to. Objął
 35  I,6 |                  Chociaż?... - spytał ojciec.~- Co powie świat na tę
 36  I,6 |               szepnęła:~- A!... a!...~Ojciec i panna Florentyna zerwali
 37  I,6 |               a od dziesięciu dni jej ojciec na swoje drobne wydatki
 38  I,6 |              ona nawet nie rozumie, a ojciec chyba nie więcej.~Zrobiło
 39  I,6 |             stoimy?" - pyta ojca. Ale ojciec nie odpowiada nic, jakby
 40  I,6 |            mną w pikietę" - odpowiada ojciec, również trzymając w rękach
 41  I,6 |                    zapytuje ojca.~Ale ojciec spokojnie patrzy we własne
 42  I,6 |           rubli, które ma obecnie mój ojciec, są wygrane w karty od...~
 43  I,7 |          kupiłem.~- Czy i dlatego mój ojciec nie wie, że srebra te są
 44  I,7 |             nienawiści.~- A gdyby mój ojciec namyśliwszy się chciał odkupić
 45  I,9 |              być podejrzane...~- Twój ojciec ma słuszność - odparła hrabina -
 46  I,9 |           pani.~- A nie służyłże twój ojciec w wojsku?~- Ojciec nie,
 47  I,9 |               twój ojciec w wojsku?~- Ojciec nie, tylko stryj.~- I gdzież
 48  I,10|        prosząc, ażeby poradził mi jak ojciec.~- Wiesz co - odpowiadał
 49  I,10|               kolano - poradzę ci jak ojciec. Chcesz, mówię ci... to
 50  I,10|               jednej nocy nieboszczyk ojciec, tak, jak widziałem go w
 51  I,10|             mu to pan Domański, ażeby ojciec byle jako nie wystąpił na
 52  I,10|              Wiesz co, poradzę ci jak ojciec. Chcesz - idź, nie chcesz -
 53  I,10|          byliśmy ubodzy, a dokoła mój ojciec, ciotka, pan Raczek i pan
 54  I,10|             ze śmiechem Franc. - Nasz ojciec przyjechał taczkami we dwa
 55  I,10|           wydaniu. Matka, ciotka albo ojciec kupuje coś za rubla, a tymczasem
 56  I,10|         dziedziczyć...~Rzecz ciekawa. Ojciec Szlangbauma jest lichwiarzem,
 57  I,11|          Łęcka - rzekł z ironią - ale ojciec tylko Ochocki. To bardzo
 58  I,13|               czasy liberalne!... Mój ojciec kazałby takiego zucha oćwiczyć
 59  I,14|        zmniejszyło się, gdy wieczorem ojciec powiedział jej, że od południa
 60  I,14|               swego gabinetu.~"A może ojciec ma rację?... - myślała panna
 61  I,14|            tak surowo sądzą? Przecież ojciec pierwszy poznał się na tym...
 62  I,14|          prezesowa z zakłopotaniem, a ojciec nie odzywał się nawet, od
 63  I,14|               myślała o nich. Gdy zaś ojciec późno w nocy doniósł jej,
 64  I,14|               drugi dzień do południa ojciec, ona i panna Florentyna
 65  I,14|          którym pokładał nadzieję mój ojciec."~Tu odezwała się w pannie
 66  I,14|               rodowa pycha.~"No - mój ojciec nie potrzebuje przecież
 67  I,14|                 Ja - odpowiedział jej ojciec radosnym głosem. - Wokulski
 68  I,14|           który może się nam przydać. Ojciec tak liczy na niego, a i
 69  I,14|            domu zaraz poznała, że jej ojciec jest w wybornym humorze.~-
 70  I,14|           biurku i myślała, że jednak ojciec łudzi się trochę, sądząc,
 71  I,16|          patrząc mu w oczy mówiła: ~- Ojciec mój, jako pański wspólnik,
 72  I,16|            Wokulskiego - odpowiedział ojciec. - Radzę ci więc jak najczęściej
 73  I,16|              przejdziemy do salonu, a ojciec tymczasem odpisze... ~Wiedziała,
 74  I,17|              mówił - tak podłe życie! Ojciec zostawił mi wprawdzie pół
 75  I,18|           gniew go ogarnął. - Tak, ma ojciec rację.... Dziś wszyscy huzia!
 76  I,18|           Podobno... podobno szanowny ojciec pański kupuje jutro kamienicę...
 77  I,19|               co powiem. Dlaczego mój ojciec kupił pański dom? o tona
 78  I,19|        oszukał - dam stanowczy dowód. Ojciec natychmiast odstąpi panu
 79  I,19|              sobą drzwi gabinetu. Jej ojciec wciąż siedział w kapeluszu
 80  I,19|             Izabela spostrzegłszy, że ojciec stopniowo odzyskuje siły
 81  I,19|            przyszło jej na myśl: skąd ojciec tak dziś rozczulił się nad
 82  I,19|            ostatnią pozycję, ojca!... Ojciec, pan Tomasz Łęcki, płakał...
 83  I,19|             rządzi; ale opiekunem!... Ojciec musi być ogromnie osłabiony,
 84  I,19|            nad sobą. ~- Pan wiesz, że ojciec mój odbiera trzydzieści
 85  I,19|               mówiła składając ręce - ojciec taki chory... ~- Zapewniłam
 86  I,19|         weszła córka. Spostrzegła, że ojciec wygląda bardzo mizernie,
 87  I,19|          poszlę po doktora, papo?... ~Ojciec zamyślił się. ~- To już
 88  I,19|             bym nie przypuszczała. ~- Ojciec, ciociu, spodziewał się
 89  I,19|           Zresztą niema o czym mówić; ojciec niech wyobraża sobie, że
 90  I,19|            jak i ty dla niego. Gdzież ojciec? ~- Ojciec trochę niezdrów... ~-
 91  I,19|              niego. Gdzież ojciec? ~- Ojciec trochę niezdrów... ~- Wielki
 92  I,19|        niespodziewane szczęście... ~- Ojciec właśnie zachorował z gniewu
 93  I,19|         strony, jest tylko interesem. Ojciec pożycza mu trzydzieści tysięcy
 94  I,19|        straciliśmy na kamienicy... że ojciec jest chory i że... Starski
 95  I,19|               Panna Izabela milczała, ojciec prawił dalej: ~- Prawda,
 96  I,19|        darować dwadzieścia tysięcy, a ojciec mówi o tym tak spokojnie?..~-
 97  I,19|            przynajmniej chce ciotka i ojciec. Mnie się jednak nie uśmiecha
 98 II,1 |             był Stach Wokulski i jego ojciec. Siadłem cicho (bo Machalski
 99 II,1 |            kupuje książki. Jego znowu ojciec wolałby te pieniądze użyć
100 II,1 |             do czasu nie odwiedzał go ojciec, który zmienił się tylko
101 II,1 |               mówiła rumieniąc się. - Ojciec tak panów kocha i... my
102 II,2 |        przerwał młody człowiek. - Mój ojciec był zdolnym lekarzem, pracował
103 II,2 |               cenę uczciwej pracy mój ojciec musiałby żyć i zapisywać
104 II,3 |             owej epoki, kiedy to jego ojciec naradzał się z przyjaciółmi:
105 II,7 |           troje jechać do Paryża: ja, ojciec i pan, i że z naszej trójki
106 II,7 |       doniosłość pańskiej usługi. Mój ojciec miał być skrzywdzony, po
107 II,8 |            miły...Ileż to przecie lat ojciec nieboszczyk harował, nim
108 II,8 |          bywali dawnymi czasy...Nawet ojciec nieboszczyk gadał, że sam
109 II,8 |           prosimy... - odparła. - Mój ojciec jest wielkim przyjacielem
110 II,11|          jeszcze przepowiadał śp. mój ojciec.~Że Wokulski ożeni się z
111 II,11|          moich czasów, na wsi, jeżeli ojciec mający młodego syna dał
112 II,12|               sobie. Przede wszystkim ojciec pana Niwińskiego miał kapitały
113 II,12|             wszystko tłomaczy, trochę ojciec... i trochę ciotka.~- I
114 II,13|               majątki: trwonił dziad, ojciec i syn, któremu w rezultacie
115 II,13|         Pieniądze. Zbierał je dziad i ojciec, tak że dziś syn, do niedawna
116 II,13|       niespokojną ciekawością. "Z kim ojciec gra?..." - pomyślała. W
117 II,15|               chrztu; gdy zaś sprytny ojciec dał dziecku imię Izabeli,
118 II,16|            Pismo święte czy może jaki ojciec Kościoła. Ktokolwiek zresztą
119 II,17|              zażądał głosu Szlangbaum ojciec i wypowiedziawszy kilka
120 II,19|              pan, że umarł Łęcki...~- Ojciec tej... tej?... - zdziwił
121 II,19|        chłopcem i że podczas gdy jego ojciec rozmawiał z panem Raczkiem