Tom,  Rozdzial

  1  I,3 |             jedną z pęka dyscyplin.~Mówię : nas, bo było nas trzech
  2  I,3 |            nie zostały kupcami. Nie mówię tu o Stasiu Wokulskim, który
  3  I,4 |            spokojne wejrzenie.~- Ja mówię - odparł. - Cóż w tym dziwnego ?
  4  I,5 |        błędów nie do darowania. Nie mówię o Wiktorze Emanuelu, bo
  5  I,7 |            wpływ magnetyczny.~- Czy mówię z panem Wokulskim?~Wokulski
  6  I,7 |            Co tam Żydzi...~- Żydzi, mówię, Zydzi!... Wszystkich trzymają
  7  I,9 |  istniejących...~- Mianowicie?...~- Mówię o młynach - ciągnął Wokulski. -
  8  I,9 |           nie przeszedł i pozostał, mówię ci, taki świeży, jakby to
  9  I,10|             Ależ europejska wojna - mówię - wisi na włosku. W takim
 10  I,10|      poradzę ci jak ojciec. Chcesz, mówię ci... to idź, a nie chcesz,
 11  I,10|               to idź, a nie chcesz, mówię ci... to zostań...~Dopiero
 12  I,10|         granicą. Bo i twoja ciotka, mówię ci - tu zniżył głos - tak
 13  I,10|         miele jęzorem, że wolałbym, mówię ci, słuchać baterii austriackich
 14  I,10|        jeszcze przypatrzę... Bo to, mówię ci, z tego balu nie każdy
 15  I,10|            niedzisiejszy, a humory, mówię ci, zabijają prawie tak
 16  I,10|       Głupiś. Przecież słyszysz, co mówię...~- Tak, ale armat nie
 17  I,10|           piechoty. Od tej też pory mówię, że najtrwalsze stosunki
 18  I,10|           Jan.~- Ja też nie do pana mówię, tylko do Ignacego - odparł
 19  I,10|             dziś nieomal co godzinę mówię o Stasiu Wokulskim. Miał
 20  I,10|            patrząc mu bystro w oczy mówię:~- Wiesz, Stasiu, jakiś
 21  I,10|             Ale temu wariatowi - ja mówię - zetną głowę.~- I słusznie -
 22  I,10|           sklepu do sieni.~- Ależ - mówię - tu lokal zajęty...~Zamiast
 23  I,10|             spodziewam się... Wszak mówię z panem Rzeckim? Zaraz to
 24  I,10|             ma astmę.~- Kpiliście - mówię - że stroi się w cudze pióra,
 25  I,10|       surowo.~- Ja przecież nic nie mówię! - odpowiada zacierając
 26  I,10|             lubieżnym. - Ja nic nie mówię!... Największą cnotą mężczyzny,
 27  I,10|         wszelkie objaśnienia.~"No - mówię w duchu - jużci chyba ten
 28  I,10|             mógł ustać. ~- Co?... - mówię widząc, że jest zupełnie
 29  I,12|       aniżeli brał procentów." A ja mówię: "Panie redaktorze, jak
 30  I,13|         Wokulski - ponieważ w duchu mówię sobie to samo. Zresztą -
 31  I,13|           prezesowa.~- Przecież nie mówię nic złego... Mówię tylko,
 32  I,13|     Przecież nie mówię nic złego... Mówię tylko, że mam szczęście
 33  I,15|            orzeł dla gęsi. Widzisz, mówię ci nawet komplimenta: porównywam
 34  I,16|     szalenie się mnożą... Ale co ja mówię!... Wokulski, jeżeli jest
 35  I,17|           okaże nad nim litości. Ja mówię: "Nie bądźcie głupi, nie
 36  I,17|              Nie bierz pan tego, co mówię, w jakimś hańbiącym znaczeniu -
 37  I,18|          sto dwadzieścia tysięcy... Mówię to panu przed licytacją,
 38  I,18|      udziela kędzierzawemu: ~- Rób, mówię tobie, Ksawery, jak ja.
 39  I,18|         Boga kocham. Już trzy lata, mówię tobie, chcę kupić niewielki
 40  I,18|            co ludzie dają. I kiedy, mówię tobie, już nabrałem doświadczenia
 41  I,18|      poczniem się przysłuchiwać, to mówię tobie; ubijemy interes... ~-
 42  I,19|            oplują. A w tym wypadku, mówię ci, człowiek doznaje tak
 43  I,19|            skończył z kamienicą? ~- Mówię ci jak. Łotr Żyd dał dziewięćdziesiąt
 44  I,19|            o tym tak spokojnie?..~- Mówię spokojnie, bo gdybym zaczekał
 45 II,1 |                 To jest błazeństwo, mówię, nie kupiectwo!.. ~No, można
 46 II,1 |           pękło. ~- Otóż jaki!... - mówię.~- No, jeszcze nie taki
 47 II,1 |         puka do drzwi. ~- Herein! - mówię.~Drzwi skrzyp... Patrzę,
 48 II,1 |          włosem na wierzch. ~- No - mówię - niech mnie diabli wezmą,
 49 II,1 |            W imię Ojca i Syna!... - mówię. - Kpisz - mówię - czy drogę
 50 II,1 |         Syna!... - mówię. - Kpisz - mówię - czy drogę pytasz?... skądeś
 51 II,1 |           Wokulski... ~- Wróciłeś - mówię - czyś tylko przyjechał? ~-
 52 II,2 |            od frontu. - Dosyć!... - mówię - dosyć, panie Klejn!... - (
 53 II,2 |           świszcze.~- Przepraszam - mówię - czy nie przeszkadzam?...
 54 II,2 |      surduta. Popatrzyliśmy sobie - mówię - w oczy. Magenta... Rok
 55 II,2 |          Obtarliśmy oczy. ~- Panie- mówię - Magenta Magentą, a interes
 56 II,2 |             i dodał z uśmiechem: ~- Mówię: kolega, gdyż obaj widzieliśmy
 57 II,2 |             rujnuje się... szczerze mówię, że się rujnuje na ogłoszenia
 58 II,2 |           ja ukłoniłem się. ~- Więc mówię panu - ciągnęła staruszka,
 59 II,3 |            i Rivoli... Eh! ja tobie mówię, cud, nie miasto... Kobiety
 60 II,3 |           mnie - dla mnie. Zresztą, mówię tobie, jak zejdziemy tam
 61 II,4 |      ludzkie i dlatego tak otwarcie mówię z panem; jesteś jednym na
 62 II,4 |        nieczysta siła...), na czym, mówię tobie, nie zyskasz rozbitej
 63 II,4 |          się i myślał: ~"Do kogo ja mówię?... Kto mnie wysłucha w
 64 II,4 |      magnetyzować bodajby szpilką ; mówię im: w tę szpilkę przelewam
 65 II,5 |           prostu nie wiedziałem, co mówię... ~Baron zerwał się z siedzenia
 66 II,6 |                Pytałem ich również (mówię to tylko panu), co sądzą
 67 II,6 |    słyszałem od pani: Jeżeli jednak mówię za śmiało na tak krótką
 68 II,7 |             cały majątek, życie. Co mówię, życie?... złożyłbym w jej
 69 II,8 |            jak ja i wiem, że to, co mówię w tej chwili, nazwać można
 70 II,8 |             w sobie samym... Ale ja mówię, że mniejsza, dlaczego jest
 71 II,8 |        wszystko poszło na węgiel, a mówię łasce pana, był taki ogień,
 72 II,8 |          tym miejscu (sprawiedliwie mówię i nic nie kłamię). A jeżeli
 73 II,8 |              To kobieta dużo warta, mówię ci... ~Wokulski opuścił
 74 II,8 |             Czy nie myślisz pan, że mówię w ten sposób o pańskiej
 75 II,8 |           był szczęśliwy, i dlatego mówię: wyrzuć pan z siebie średniowiecznego
 76 II,9 |         cnotami.~- Panie drogi - ja mówię - a czymże kupno okrętów
 77 II,9 |           niego obstalunki.~- Pan - mówię do owego kupca - rzucasz
 78 II,9 |                zawołał gość. - Otóż mówię krótko. Jest tu jeden bogaty,
 79 II,9 |             żeni się z panną Łęcką. Mówię: żeni się, bo on nie mając
 80 II,10|       kupiła od was dom?~- Prawda - mówię ja, a w duchu jestem pewny,
 81 II,10|            bez katastrofy.)~- Ale - mówię - cóż znowu! Sprawa nasza
 82 II,11|             już?...~- Przepraszam - mówię - ale nie rozumiem. (Myślałem,
 83 II,11|          Stawskiej.) Nie rozumiem - mówię - panie radco.~- Czego nie
 84 II,11|           się pan, panie radco - ja mówię - jaki sklep?~Poczciwy radca
 85 II,11|         apopleksji.~- Panie radco - mówię - jesteś pan zbyt poważnym
 86 II,11|           objaśni.~- Panie Szprot - mówię kłaniając się - nie chciałbym
 87 II,11|            takimi kortami...~- No - mówię - jeżeli nasz sklep kupią
 88 II,11|         Stawskiej, dodając:~- Umrę, mówię ci, doktorze, umrę albo...
 89 II,11|          nie kładąc czapki na stole mówię:~- No, chyba nie ma co czekać.
 90 II,11|          zachwytu.~- Nie, nie o tym mówię..: Ale...~- Mamo, ja już
 91 II,11|           wybrałem się do Szumana i mówię:~- A wiesz, doktór, co się
 92 II,11|           być psychiatrą.~- Zatem - mówię dalej - nieodwołalnie postanowiłem
 93 II,11|         wiem.~- Długów ani grosza - mówię - a po zlikwidowaniu interesu
 94 II,11|              nie ten...~- Zresztą - mówię - choćby nie umarł, dostaniemy
 95 II,11|                   Umarł, umarł... - mówię. - Głowę sobie dam uciąć,
 96 II,11|                Wszystko to dobrze - mówię - panie Wirski, ale cóżeś
 97 II,11|             miesięcy. Panie Rzecki! mówię ci, że oni we trzech zaludniliby
 98 II,11|        pokraka wylazł na schody, to mówię ci, taki był pisk, jakby
 99 II,12|           mieszka pani w Warszawie, mówię sobie: zobaczę ją pojutrze...
100 II,13|          trzęsło, więc jednego dnia mówię: "Co sobie panna Marianna
101 II,13|        dzisiaj... Zdaje mi się (ale mówię to pani w największej tajemnicy),
102 II,14|              Uważaj, Kacprze, co ci mówię - kończyła - bo stracisz
103 II,14|     baronowa zmieszała się.~- Co ja mówię!... - rzekła. - To wiesz,
104 II,14|             swój majątek, i dlatego mówię ci, że ty nie potrafisz
105 II,16|        awantura.~- Za pozwoleniem - mówię - przecie sam doktór niedawno
106 II,16|                 Rany Chrystusowe! - mówię - dlaczego ma być?...~-
107 II,17|        mówić o takich rzeczach?..~- Mówię, bo naprzód, nie chcę być
108 II,17|       Jestem przecie stary kupiec i mówię ci, że u nich wszystko stoi
109 II,17|       Mraczewski... Szaleje za nią, mówię ci, i już pojechał do niej
110 II,17|          mnie w waszym szacunku. Co mówię... Lada zagraniczny przybłęda
111 II,17|            Fabrykę mógłbym założyć, mówię wielmożnemu panu!... - zakończył
112 II,17|        hojny...~- Cóż dalej?~- Więc mówię wielmożnemu panu, stoimy
113 II,17|             Co ci to, Maryś?... " - mówię. A ona: "Nic mi..." A tymczasem
114 II,17|        między leszczynę. "Co ci to? mówię jeszcze raz do Marysi. -
115 II,17|         sobie przypatrzyli!... - ja mówię.- Bodajem był pierwej oślepł,
116 II,17|            nie święta przysięga, to mówię panu, już bym porzucił dom
117 II,17|           kulą po wierzchu żeber... Mówię panu, jakby mu kto hakiem
118 II,17|   Starskiemu!... Kule zawsze ślepe. Mówię panu, żem przechorował ten
119 II,17|        przedrzeźniała go. - Właśnie mówię o tych feblikach...~- O!...
120 II,19| Deklewskiego kosz piwa nowej marki, mówię do Szprota: wiesz pan co,
121 II,19|       Przykro mi to mówić, ale panu mówię, ażebyś wiedział, o jaką