Tom,  Rozdzial

  1  I,1 |       Wokulskiego wariatem?... Może mogę służyć cygarkiem... Ja trochę
  2  I,3 |          się testament cesarza.~Nie mogę powiedzieć, ażeby niezachwianą
  3  I,5 |      najcięższe chwile ? Na koniec, mogę cię zapewnić, że położenie
  4  I,6 |             drugi plan, a widzą, że mogę wysunąć się na pierwszy.~-
  5  I,8 |              planów i czynów.~" Nie mogę wyrzec się jej" - szepnął
  6  I,8 |          dziś rozkołysany, ależ nie mogę być śmieszny - myślał Wokulski. -
  7  I,8 |              myślał. - Zły to znak. Mogę ośmieszyć się, zrujnować..."~
  8  I,8 |            siedział Wokulski.~- Czy mogę spytać - rzekła drżącym
  9  I,8 |     Wokulski z ukłonem. - Czym więc mogę pani służyć?...~Pani Krzeszowska
 10  I,9 |    apatyczne wejrzenie i odparła:~- Mogę pójść z panem.~- Tak mówisz?...
 11  I,9 |        Modliłaś się i płakałaś. Czy mogę wiedzieć, z jakiego powodu?~
 12  I,9 |       jestem tyle jeszcze warta, że mogę nikogo nie obszywać.~Wokulski
 13  I,9 |             Nawet marzyć o niej nie mogę!..." - pomyślał z rozpaczą.~
 14  I,9 |          Ale że sama jechać tam nie mogę, więc ty mnie wyręczysz.
 15  I,9 |       majątek krociowy, za parę lat mogę mieć milion... Nawet prędzej...
 16  I,10|             tym człowiekiem żyć nie mogę...~Przez cały czas naszej
 17  I,10|            tym... On sam odgadł, że mogę tęsknić za dawną siedzibą,
 18  I,10|             zapewne i oni mnie, nie mogę więc posądzić ich o umyślną
 19  I,10|         czosnku. Czosnku znieść nie mogę.~Wrócił z Syberii razem
 20  I,10|             około serca na myśl, że mogę ujrzeć w druku moje nazwisko,
 21  I,11|      szczegółów bliższych?~- O tych mogę mówić tylko z moimi wspólnikami -
 22  I,11|             mam wielkie zdolności i mogę podjąć się każdego zajęcia.~-
 23  I,11|             człowiek Wokulskiego. - Mogę pana podprowadzić.~- Będzie
 24  I,12|      rubelków będzie podbijać... Ja mogę dać jeszcze z parę Żydki,
 25  I,12|            pan Wokulski osądzi, czy mogę nadal utrzymywać stosunki
 26  I,12|           pan ustąpi konia...~- Nie mogę.~- Pojmuję pana - zakończył
 27  I,13|      afektacją Maruszewicz - że nie mogę służyć mu w sprawie licytacji
 28  I,15|          dają mi do zrozumienia, że mogę się żenić!... Byliby chyba
 29  I,15|        przez nie scjatyki, lecz nie mogę się na nie gniewać... ~Skończył
 30  I,15|              A jeżeli włożę surdut, mogę Łęckich obrazić. Zresztą
 31  I,17|         biedny baron odetchnie. Nie mogę być obojętnym dla człowieka,
 32  I,17|           się) pan S. Szlangbaum ~- Mogę kupić, czemu nie - szepnął
 33  I,17|         panie Wokulski? ~- Tak. Czy mogę panie odprowadzić do powozu? ~-
 34  I,18|                   Tam tak samo, ale mogę usiąść. A co to masz pan
 35  I,19|             odpowiedział Wokuĺski - mogę umieścić w lepszym interesie.
 36  I,19|          drugim. - Ja, co najwyżej, mogę mu tego nie brać za złe,
 37  I,19|          zesłał... ~- Sądzi pan, że mogę robić inaczej?... - szepnął
 38  I,19|      kontent, kuzynko, że cię znowu mogę przywitać!... ~Panna Izabela
 39  I,19|           procent rocznie, więc nie mogę go pożyczać na siedem... ~-
 40  I,19|          Ale przed upływem pół roku mogę go panu odstąpić na korzystnych
 41 II,1 |        dalibóg, miejsca znaleźć nie mogę. (No, chyba nie za nim;
 42 II,1 |             oddziałało na interesa. Mogę powiedzieć, że za jego rządów
 43 II,2 |             i tak zasmolona, że nie mogę pojąć, jakim sposobem podobna
 44 II,2 |              A przecież ja stąd nie mogę wyprowadzić się, bo każda
 45 II,2 |      wszystko mi je przypomina. Nie mogę, no... nie mogę oderwać
 46 II,2 |     przypomina. Nie mogę, no... nie mogę oderwać się od jej pokoju...
 47 II,2 |            się od jej pokoju... nie mogę ruszyć jej sprzętów i zabawek...
 48 II,2 |      gospodarza... Ale przecież nie mogę płacić siedmiuset rubli
 49 II,2 |     Stawskiej: ~- Pojutrze o której mogę przyjść? ~- Pojutrze, kochanko...
 50 II,3 |      przywalony stosem papierów. ~- Mogę wprowadzić interesantów? -
 51 II,3 | przemysłowym... ~- W tej chwili nie mogę panu dać odpowiedzi - przerwał
 52 II,3 |            na oficjalne próby... ~- Mogę służyć pięcioma - odparł
 53 II,4 |            na krześle. ~- Co ja tam mogę rozkazać! - odparł wzruszając
 54 II,4 |           nie rozkazywać... ~- Czym mogę służyć? - spytał Wokulski,
 55 II,4 |          nawet pensjonarki. ~- Czym mogę służyć? - spytał jeszcze
 56 II,4 |          magnetyzer nada władzę. Ja mogę moje media magnetyzować
 57 II,5 |         wszystko, co zrobić jeszcze mogę; nie pochodzi stąd. Tu znajdowałem
 58 II,5 |             ten majątek, jeżeli nie mogę go zużytkować w taki sposób,
 59 II,6 |          jaką? Dobrze?... ~- Z góry mogę pani powiedzieć, że nie
 60 II,6 |          pokój czy wojna?... ~- Czy mogę być szczerym ?~- Proszę.~-
 61 II,7 |     arystokracji. ~- Nie, pani, nie mogę być wrogiem tych, którzy
 62 II,7 |            się do tej oto..."~- Czy mogę zadać panu drażliwe pytanie? -
 63 II,7 |        straci, gdyż...dopiero teraz mogę panu podziękować z całego
 64 II,7 |            słońce wejdzie... Słońca mogę nie zobaczyć, bo, mój Boże,
 65 II,8 |            słyszę o nich, że kiedyś mogę uwierzyć w ich potęgę.~Weszli
 66 II,8 |           że nawet w tych warunkach mogę jeszcze nie zyskać sympatii
 67 II,8 |          się tamtego roku i już nie mogę przyjść do siebie. Drzewo,
 68 II,8 |          pokocha, będę szczęśliwy i mogę być spokojny. Jeżeli nie -
 69 II,9 |          mnie pasja ogarnia, że nie mogę myśli zebrać. Więc dla rozerwania
 70 II,9 |          robil?... domyśleć się nie mogę. Ale z paru listów, które
 71 II,9 |           węgierskiej piechoty, nie mogę jednak pojąć: czym perkaliki
 72 II,9 |         słodyczy) zaczął szeptać:~- Mogę panom oddać usługę... ważną
 73 II,9 |            skutku.~- O, że dojdzie, mogę ręczyć honorem! - zapewnił
 74 II,9 |      uspokoiwszy się o tyle, że już mogę zebrać myśli, opiszę wstrętny
 75 II,9 |          Wszak pan Wokulski?... Czy mogę mieć z panem króciutką konferencję
 76 II,9 |        swoją nienawiść...~Teraz już mogę opowiadać galopem wszystkie
 77 II,10|        pustelnicze życie. O ile zaś mogę wnosić ze snów i przeczuć,
 78 II,10|             ona mądra!... czy ja ją mogę pocałować w buzię?..."~I
 79 II,10|             moi kundmani... Ależ ja mogę na tym stracić kilka tysięcy
 80 II,10|            nocy?~- Pod tym względem mogę panu sędziemu dać tylko
 81 II,10|             panie sędzio!... Ja nie mogę patrzeć na tego drugiego...
 82 II,10|            bardzo mi przyjemnie, że mogę powinszować.~Pani Krzeszowska
 83 II,11|             domu. Bez mężczyzny nie mogę rządzić takim domem... umrę
 84 II,12|        odparła pani Wąsowska.~- Czy mogę złożyć uszanowanie panu
 85 II,12|         który w tym roku.~- Czym ja mogę zasłużyć na łaskę pani? -
 86 II,12|        pojutrze... jutro... Zresztą mogę zobaczyć każdej chwili,
 87 II,12|              Jestem nią, dopóki być mogę... Ale ja nie dbam o taki
 88 II,13|             i jeszcze ostrzegam, że mogę się mylić.~Pani Wąsowska
 89 II,13|       Izabela. ,~- Do spisku nigdy; mogę z panią być tylko w otwartej
 90 II,14|            jest z parę pokoików, to mogę nawet mieszkać z kucharzem...~-
 91 II,14|           kuzynie (bo sądzę, że już mogę pana tak nazywać?). Śmiejesz
 92 II,15|  doświadczeń. Do niego przecież nie mogę mieć pretensji: znalazł
 93 II,15|      rozumiem - odparł kamień - ale mogę być wszystkim."~"A jeżeli -
 94 II,15|                  Co to jest żal?... Mogę być wszystkim."~"Więc niech
 95 II,15|        kocham... - szepnął. - I nie mogę zapomnieć!..." W tej chwili
 96 II,16|            tak... Chodzić wiele nie mogę, apetyt straciłem, nawet
 97 II,16|      współobywateli awanturami? Nie mogę jednak ukryć przed sobą,
 98 II,16|  wynajmowałby złego mieszkania. Czy mogę dać zadatek?~- Proszę -
 99 II,16|           chwilowego osłabienia nie mogę się wyrzekać przyszłości.~
100 II,16|         dzwonku, wyskoczyłem...~Nie mogę ani na chwilę rozstać się
101 II,17|           to daj spokój leczeniu.~- Mogę podsunąć ci nowe pragnienia...~-
102 II,17|                spytał Szlangbaum.~- Mogę ci go zostawić do października,
103 II,17|             uznać ich geniusz i nie mogę wyprzeć się sympatii...
104 II,17|             ludzi... Na których nie mogę patrzeć..." - dodał po chwili.~
105 II,17|             Nawet pocałować jej nie mogę po dawnemu i żeby nie święta
106 II,17|             jakiś akt, który, o ile mogę wnosić z półsłówek, dotyczy
107 II,17|             który od trzech lat nie mogę się doprosić, zmykam za
108 II,17|        Prawdę bowiem powiedziawszy, mogę doskonale mieszkać w dwu
109 II,17|          jako reprezentantką walki, mogę zrobić, co mi się podoba.
110 II,17|       wszystkiego i tak jeszcze nie mogę zebrać myśli, że dziś dopiero
111 II,17|           płakałam, nie dlatego, że mogę zostać marszałkową, ale...
112 II,17|          wie jakich jeszcze!... Nie mogę odegrywać roli eunucha przy
113 II,19|             com odkrył?...~- Skądże mogę wiedzieć?... - spytał Rzecki,