Tom,  Rozdzial

  1  I,2 |         teatr, karuzel...Trzeba na jutro postawić w oknie karuzel,
  2  I,2 |          układał plan czynności na jutro i przypominał sobie: czy
  3  I,3 |               Ale z chłopcem co?~- Jutro ma przyjść do Mincla z odzieniem
  4  I,3 |               Ma przyjść do Mincla jutro z bielizną i odzieniem...
  5  I,6 |        jakiś nabywca i że dziś lub jutro będą sprzedane. Panna Izabela
  6  I,6 |     potrzebujesz obawiać się tego. Jutro wpłynie nam pięć tysięcy
  7  I,6 |      ciotka,~Joanna~Post scriptum. Jutro jedziemy do magazynu zamówić
  8  I,8 |           pościsz za dusze zmarłe, jutro - na pamiątkę, że Chrystus
  9  I,8 |          dziesięć rubli na święta. Jutro w południe przyjdziesz do
 10  I,8 |        siebie?...~- Idź do domu, a jutro bądź w sklepie - odparł
 11  I,8 |       wyrzuci ze swego mieszkania, jutro wypije; później przenosi
 12  I,8 |     wyleczyliby mnie z melancholii Jutro już spoczywałbym pod tymi
 13  I,8 |           Myślę, że trzeba odebrać jutro.~- Jak chcesz.~- Z Moskwy
 14  I,8 |          ale furman upomina się na jutro.~Wokulski ruszył ramionami.~-
 15  I,9 |       przypomniał sobie, że dziś i jutro hrabina Karolowa i panna
 16  I,9 |             że dziś nic nie robi i jutro nic nie będzie robił - za
 17  I,9 |            się spać o dziesiątej i jutro, gdyby chciał, wstanie także
 18  I,10|           wie mój adres, i - ażeby jutro, około pierwszej, był w
 19  I,11| Wokulskiego. Dowiedziawszy się, że jutro będą panie w Łazienkach,
 20  I,11|            stoi w miejscu i że owe jutro nie nadejdzie nigdy. Noc
 21  I,11|          dała znać Wokulskiemu, że jutro w południe panna Izabela
 22  I,11|      trzecia po południu.~"Więc to jutro - pomyślał - za godzin...
 23  I,11|          ją.~"Zobaczymy, co będzie jutro. A nuż będzie deszcz albo
 24  I,11|           No, zobaczymy, co będzie jutro... A może mnie nie zatrzymają?..~
 25  I,11|            niejasne przeczucie, że jutro zbliży się do panny Izabeli.~
 26  I,11|           o handlu tkaninami, lecz jutro i pojutrze któż zabroni
 27  I,11|           uczestnikami, do mnie na jutro, o dziewiątej wieczorem...~-
 28  I,12|           powiedział, że przyjdzie jutro o dziesiąty, ino na minutkę.~-
 29  I,12|           Pieniądze przyniosę panu jutro; teraz do widzenia.~- Żal
 30  I,13|              Termin, jeżeli można, jutro przed południem...~- Tek.~
 31  I,13|            mówiąc na pożegnanie:~- Jutro wyjedziemy o wpół do ósmej
 32  I,13|          chory?~- Tak... trochę... Jutro lub pojutrze wyjeżdża...
 33  I,13|      miliony w przedsiębiorstwo, a jutro wyzwie kogo na pojedynek
 34  I,13|             ja więc proszę Pana na jutro do nas, na obiad (około
 35  I,14|                  spytała ciszej.~- Jutro przed dziewiątą - odpowiedział
 36  I,14|          traf! - mówiła w sobie. - Jutro walczyć będą z jej powodu
 37  I,14|      sprawiedliwość boska... I kto jutro zginie?... Może obaj. W
 38  I,17|            Krzeszowskiemu... Pójdę jutro...W całym znaczeniu przyzwoity
 39  I,17|          przeprosił pannę Izabelę. Jutro podziękuję mu i - niech
 40  I,17|        pokój. Maszynę przyślę pani jutro... A oto pieniądze na zagospodarowanie
 41  I,17|          doktorzy kazali mu dziś - jutro jechać do ciepłych krajów
 42  I,17|              zawołał mecenas. - Na jutro będziemy mieli akcik, a
 43  I,17|       owacje, ba! jeszcze jakie... Jutro przedstawienie... ~Nad wieczorem
 44  I,18|            Łęckiego, który właśnie jutro mają wierzyciele sprzedać
 45  I,18|      szanowny ojciec pański kupuje jutro kamienicę... kamienicę pana
 46  I,18|              Więc postanowił pójść jutro do sądu i zobaczyć, czy
 47  I,18|        Lisieckiego o zastępstwo na jutro między dziesiątą z rana
 48  I,18|        zmarnowałem blisko godzinę, jutro zmarnuję z pięć godzin,
 49  I,18|       wcześnie spać się położył. ~"Jutro - mówił do siebie - zrozumiem
 50  I,19|          milczał. ~- Więc jedziesz jutro albo pojutrze, bo podobno
 51  I,19|      koniecznie przyjechać do nas, jutro na obiad, ażebyśmy się naradzili
 52  I,19|            ale... Belcia prosi cię jutro na obiad... Pieniądze odbierz
 53  I,19|         głos Mikołaja: ~- Mówiłem: jutro przyjść, bo dziś pan chory. ~-
 54  I,19|           pan Szpigelman przyjdzie jutro...Przecież pan Szpigelman
 55  I,19|       przychodzę już trzeci raz. A jutro przyjdą inni i ja znów będę
 56  I,19|           rubli... ~- Dostanie pan jutro. ~- Przepraszam pannę hrabiankę,
 57  I,19|         tydzień dostaję same tylko jutro, a nie widzę ani procentu,
 58  I,19|     odebrał moje pieniądze. Bo jak jutro przyjdą inni, to oni znowu
 59  I,19|         Więc ja pana zapewniam, że jutro dostaniesz pieniądze! -
 60  I,19|      pięknością. ~- Słowo daję, że jutro będziecie wszyscy spłaceni...
 61  I,19|    chwytając się za głowę. - Niech jutro przyjdzie... ~- Właśnie
 62  I,19|            zamyślił się. ~- To już jutro, jutro... do jutra może
 63  I,19|     zamyślił się. ~- To już jutro, jutro... do jutra może mi samo
 64  I,19|             radziłam mu, ażeby was jutro odwiedził. ~- Jak to dobrze!... -
 65  I,19|           No, proszę cię, tylko mi jutro tak wyglądaj, a przekonasz
 66  I,19|           powrócił Kazio Starski i jutro ma być u nas. ~- Aaa!... -
 67 II,2 |       dokąd idziemy, ani kto z nas jutro zobaczy zachodzące słońce...
 68 II,2 |          za którą ukrywa się nasze jutro... Hej! - wołasz- lejcie
 69 II,3 |         twarz? - myśli Wokulski. - Jutro pojedynek i może zabiłby
 70 II,3 |          Zresztą...niech pan da... jutro odniosę... Pan może się
 71 II,4 |     wytumanienia kilku franków?... Jutro będę jeszcze raz u pana
 72 II,4 |      różnego gatunku filutów... ~- Jutro przekonam pana, żem nie
 73 II,4 |     westchnął. ~- Dlaczego dopiero jutro? ~- Dlatego, że mieszkam
 74 II,4 |           dziesięć... Kto wie, czy jutro nie dasz mi stu tysięcy...
 75 II,5 |          omylił i zamówił konie na jutro. Szczęście, panie, żem telegrafował
 76 II,6 |    zapytała wdówka Wokulskiego. ~- Jutro będzie tydzień. ~- A ja
 77 II,6 |        choćby z guwernantką, a już jutro będę zgubiony w mojej sferze.
 78 II,7 |         barona łamie po kościach i jutro możemy mieć słotę. Ledwie
 79 II,7 |          pewny o siebie jak to, że jutro słońce wejdzie... Słońca
 80 II,8 |            pani... Wyjadę dziś lub jutro bez cienia pretensji, owszem,
 81 II,8 |        Zasławiu... Może byście tam jutro pojechali. Okolica ładna,
 82 II,8 |   siedzenia, panie Ochocki!... Fe, jutro musi pan klęczeć!... Ach,
 83 II,8 |        posłaniec... ~- Jedzie pani jutro? - spytał Wokulski. ~- Dziś
 84 II,8 |         tej cukrowni?... Każ sobie jutro osiodłać konia, przejedź
 85 II,8 |          poszedł do prezesowej. ~- Jutro jadę - rzekł. - A cukrowni
 86 II,8 |          niech pani nie stawia. ~- Jutro?.. - powtórzyła staruszka. -
 87 II,10|     mówiłem już z adwokatem, który jutro przyjdzie do pań.~- Bóg
 88 II,10|           Wokulskiego i do mnie na jutro. Mnie nogi pocierpły i tak
 89 II,10|         sobie, co za nieszczęście: jutro sprawa Helenki... i tylko
 90 II,11|           łysinę i mówił ciszej:~- Jutro bal u księcia, gdzie, naturalnie,
 91 II,11|             rzekłem - a może byśmy jutro poszli do pani Stawskiej
 92 II,11|            jest naprawdę pobożnym, jutro powinien iść do spowiedzi.~
 93 II,12|             zobaczę ją pojutrze... jutro... Zresztą mogę zobaczyć
 94 II,13|           dziś pędzi w górę...~- A jutro znowu spada na dół - zakończył
 95 II,13|          jak zrobimy?... Niech pan jutro zajdzie do hotelu o pierwszej
 96 II,14|     sprowadzi się do nas dziś albo jutro. Trzeba położyć sukno na
 97 II,14|           kopiejek trzynaście...~- Jutro postaram się zaspokoić panów...~-
 98 II,15|         potrzebuje troszczyć się o jutro... Niechaj ma posag dla
 99 II,15|    Wokulski obiecał być gotowym na jutro. Kiedy pożegnał pana Tomasza
100 II,17|          wyjeżdżasz do Zasławka?~- Jutro, właśnie przyszedłem pożegnać
101 II,19|          tu, kochanku, i zgłoś się jutro - dodał zwracając się do