Tom,  Rozdzial

 1  I,5 |        tam jeszcze damy zamężne i panowie żonaci w charakterze gospodarzy
 2  I,5 |        dobrych obyczajów i starzy panowie, którzy zasiadali na pierwszych
 3  I,5 |        powinowactwie dusz, starsi panowie wykładali inżynierom swoje
 4  I,5 |          się stare damy i sędziwi panowie. Wszystko znaczy trafny
 5  I,6 |          w karty... Wygrać można; panowie wygrywają tysiące, ale nie
 6  I,8 |    Przepraszam..." opuścił sklep.~Panowie Klejn i Lisiecki cofnęli
 7  I,8 | Przepraszam..." wyszła ze sklepu.~Panowie Klejn i Lisiecki mrugnęli
 8  I,8 |            Pan Ignacy cofnął się. Panowie Lisiecki i Klejn już nawet
 9  I,9 |   szerokie, jakby tam właśnie ich panowie umieścili swoją ambicję.~
10  I,9 |          pod Plewną bywali więksi panowie. I byli dla mnie tyle łaśkawi,
11  I,9 |       przypatrz się jej, a gdy ci panowie odejdą, przedstawię pana.
12  I,9 |       odparła hrabina. - Macie tu panowie wolny stolik... Ja opuszczę
13  I,9 |       stoliku naradzali się trzej panowie.~- No, hrabina zrobiła zamach
14  I,10|     wielkim panom.~- Ci dzisiejsi panowie - wtrącił jegomość dychawiczny -
15  I,10|           godzą się starzy i nowi panowie, a nawet pomaga im Zięba,
16  I,11|           kończył frazesem:~- Bo, panowie, myślmy najpierw o tym,
17  I,11|         co chodzi. Tymczasem inni panowie przypatrywali się intruzowi
18  I,11|         spocone czoło.~- Szanowni panowie - odezwał się książę. -
19  I,11|      książę. - Pamiętajmy jednak, panowie, o obowiązkach, jakie na
20  I,11|               To nas gubi!... to, panowie - wołał pukając paznokciem
21  I,11|      Wokulskiego dwa palce.~- Moi panowie! - odezwał się wygolony
22  I,11|          nic nie obchodzi... Ale, panowie!... - ciągnął dalej płaczliwym
23  I,11|  prawdziwego natchnienia.~- Ależ, panowie! - zawołał - dziś mówimy
24  I,11|      zapał dla księcia.~- A więc, panowie - ciągnął wzruszony książę -
25  I,11|       prawie ze łzami w oczach.~- Panowie!... - wrzasnął adwokat obcierając
26  I,11|          zatem - mówił - szanowni panowie, w zasadzie przystępujemy
27  I,11|         święconym u hrabiny. Obaj panowie zatrzymali się przy nim.~-
28  I,12|    dyrektor.~Po obejrzeniu klaczy panowie udali się do kancelarii,
29  I,13|      rzucić i wracać do domu. Ale panowie Miller i Szulc mieli fizjognomie
30  I,13|          drogę dwaj tyłem stojący panowie, z których jeden, wysoki,
31  I,13|    wszyscy szanujemy - tek... Cóż panowie na to?~- Nie mamy upoważnienia
32  I,13|      słuchamy warunków...~- Niech panowie raczą je podać - odparł
33  I,13|             Bardzo mili ludzie ci panowie z arystokracji...~- Niech
34  I,14|         wszyscy.~Wprawdzie starsi panowie jeszcze obsypywali ją grzecznościami
35  I,14|       niej z wizytami; młodzi zaś panowie, aczkolwiek nie przychodziłi,
36  I,17|          nieszczęśliwy inkasent. ~Panowie Klejn i Lisiecki pożegnali
37  I,17|        bym się nie gniewał, gdyby panowie ci nie przystępowali do
38  I,18|         go idea, że tamci czterej panowie powinni mu się zaprezentować,
39  I,18|    spodziewanego gościa, którego "panowie" witali okrzykami i głośnymi
40  I,18|          odpowiada adwokat i obaj panowie wchodzą w pierwsze drzwi
41  I,18|      upomnienia woźnego: ~- Czego panowie tak się tłoczą... Cóż to,
42  I,18|         tak się tłoczą... Cóż to, panowie są bydło czy co?.. ~"Nie
43  I,18|     Ignacy jest pewny, że ci dwaj panowie pobiją się; oni jednak rozchodzą
44  I,19|        dalekich okolic. Miejscowi panowie nie mogli wyjść z podziwu. ~-
45 II,1 | rozmawiała ze mną. ~- Dlaczego to panowie nigdy nie przychodzą do
46 II,1 |         zaś schodzili się do niej panowie; ale ci, nawet nie gadając
47 II,1 |          jak grzech śmiertelny, i panowie, już pobierający emeryturę
48 II,1 |            to bardzo źle... A tam panowie nie mają wina... ~Stach
49 II,1 |      stoły, przypatrując się, jak panowie grają w wista. ~W ten sposób
50 II,2 |                 ziewnął. ~- Niech panowie siadają - rzekł manewrując
51 II,2 |         rządca. - O cóż to? ~- Że panowie chodzą nago po pokoju... ~
52 II,2 |         No - mówił rządca - niech panowie raczą uwzględnić, że on
53 II,2 |         milczenia odezwał się: ~- Panowie dobrodzieje winni nam są
54 II,2 |           szepnął rządca - tylko, panowie, trzymajcie się ostro!...
55 II,2 |           że dostanie spazmów. ~- Panowie ci - rzekłem - nie płacą
56 II,2 |           śnił mi się... ~- Niech panowie idą - rzekła służąca otwierając
57 II,2 |           o Ludwiczku... Niechże: panowie raczą spocząć... ~Usiedliśmy,
58 II,2 |              Mamo!... przecież ci panowie są obcy... - zawołała z
59 II,3 |         na chodniku, i piją kawę. Panowie są jak wydekoltowani, mają
60 II,3 |          osób, jeżeli nie więcej; panowie mają miny impertynentów,
61 II,3 |               Nade wszystko niech panowie strzegą się tej baronowej...
62 II,3 |           naciskiem Escabeau - że panowie... ~- Źle pana poinformowano.~-
63 II,4 |            dodał - mówiono mi, że panowie staracie się o coś podobnego
64 II,5 |      kłamią..."~- Proszę pana, tu panowie wysiadają... Pan baron już
65 II,6 |       jest teraz w spiżarni. Może panowie pozwolą do siebie.~I zaprowadziwszy
66 II,6 |        naprzód w stronę sadzawki, panowie za nią. Łowili ryby do piątej
67 II,6 |      pojęcia o trzymaniu wędki, a panowie nie mogą jednej chwili usiedzieć
68 II,8 |         Ale u nas, panie, to tacy panowie nie bywają... Podobno bywali
69 II,9 |           mnie za rękę. - Możecie panowie sprzedać swoją kamienicę,
70 II,9 |       której na moją rekomendację panowie zechcecie coś...~- Proszę
71 II,9 |        żegnać damy. ~- Tak prędko panowie odchodzą! - szepnęła pani
72 II,9 |    ogromnie zmieszała się.~- Może panowie będą łaskawi częściej... -
73 II,9 |       ręce i rzekł śmiejąc się:~- Panowie nawet nie pytają: jaki mnie
74 II,9 |           gotów dać... Zgadnijcie panowie: ile?... Osiemdziesiąt tysięcy
75 II,10|           obrazek.~- Więc jak się panowie nazywacie? - spytał sędzia.~-
76 II,10|    Najokropniejsze jest to, że ci panowie wylewają oknem jakieś płyny...~-
77 II,10|           nerwową chorobę), że ci panowie po kilka razy na dzień stukają
78 II,10|       okna trupią główką...~- Tak panowie robią? - zapytał sędzia.~-
79 II,10|    spokojniejszym tonem.~- Kiedyż panowie zapłacą dwanaście rubli
80 II,10|           Tylko wyprowadźcie się, panowie! Nie mam żadnej pretensji
81 II,10|    przeczytał wyrok, mocą którego panowie: Maleski i Patkiewicz, zostali
82 II,11|    równowagi. Bo zobaczcie tylko, panowie, co się dzieje choćby z
83 II,11|   zaprosił!~Gdy sklep zamknięto i panowie wyszli, Wokulski rzekł:~-
84 II,11|         pewnie pani baronowa." - "Panowie żarty robicie z władzy -
85 II,11|        władzy - mówi komornik - a panowie wiecie, że powinniście się
86 II,11|           baronowej.~"Skończcież, panowie, z tymi żartami!" - woła
87 II,12|   ponieważ dwaj jego przyjaciele, panowie Niwiński i Malborg, mieli
88 II,12|           Dalski, a nawet aniżeli panowie: Niwiński, Malborg i Szastalski.~
89 II,12|       sobą ze swoich cierpień. Ci panowie wszystko robią na spółkę.~-
90 II,13|            Inni, więksi i mniejsi panowie, przeczuwając, że cały interes
91 II,13|          Nie igra się z miłością. Panowie Niwiński, Malborg, Rydzewski
92 II,13|         przydomek okrutnej. Kiedy panowie powymykali się na wista,
93 II,15|      Zadzwoniono po raz trzeci.~- Panowie, proszę siadać!... - wołali
94 II,16|         szafy. Śmieli się wszyscy panowie z tej obrazy Szlangbauma...
95 II,17|       swoim wspólnikom...~- Jaki? Panowie sami zawiązaliście ze mną
96 II,17|            okryć sromotą... O, wy panowie świata, obłudnicy!... Dopóki
97 II,19|         Hola!... A cóż to wy, moi panowie, jesteście ajentami domu
98 II,19|           zaskarżę o zabójstwo...~Panowie radca Węgrowicz i ajent
99 II,19|             ale tymczasem idźcie, panowie, stąd!... - krzyknął doktór.~