Tom,  Rozdzial

 1  I,1 |        początkach roku 1878, kiedy świat polityczny zajmował się
 2  I,2 |         zdziwieniem i gdy cały ten świat lalek, przy drgającym świetle
 3  I,3 |        bardziej upadał na duchu.~- Świat idzie do gorszego - mówił
 4  I,4 |       rosną, a słabi giną. Inaczej świat stałby się domem inwalidów,
 5  I,5 |        szczerze zapytał: czym jest świat, a czym ona sama ? niezawodnie
 6  I,5 |    niezawodnie odpowiedziałaby, że świat jest zaczarowanym ogrodem,
 7  I,5 |            nie wywołują obawy.~Ten świat wiecznej wiosny, gdzie szeleściły
 8  I,5 |     artystycznymi malowidłami, ten świat miał swoją specjalną ludność.
 9  I,5 |     których obecność zabezpieczała świat od nieporządków społecznych
10  I,5 |         tam zobaczyć inny sztuczny świat, gdzie bohaterowie rzadko
11  I,5 |    czarodziejskim był jeszcze inny świat - zwyczajny.~O jego istnieniu
12  I,5 |            mówiła sobie, że tamten świat, choć niższy, jest ładny;
13  I,5 |          rozkazu.~Raz tylko niższy świat zrobił na niej potężne wrażenie.~
14  I,5 |       szturmu i zburzyć jej piękny świat.~Teraz dopiero zrozumiała,
15  I,5 |    dojrzała.~Rozumiejąc, że wielki świat jest wyższym światem, panna
16  I,5 |     rysownikiem, który przytłaczał świat bogactwem swojej fantazji,
17  I,5 |          gdzieś ponad ludzi i poza świat; a gdy jeszcze jej popielate
18  I,6 |          spytał ojciec.~- Co powie świat na tę spółkę?~- Kto ma siłę
19  I,6 |           Kto ma siłę w rękach, ma świat u nóg.~Właśnie Mikołaj obniósł
20  I,8 |     dojrzeć, a tak gorzką, że cały świat można by nią zatruć.~"Chwilowa
21  I,9 |           reklamy i ożenienia się. Świat ładnie urządzony! Zamiast
22  I,9 |      wykwintnego młodzieńca.~"Inny świat... inny świat!... - myślał
23  I,9 |    młodzieńca.~"Inny świat... inny świat!... - myślał Wokulski. -
24  I,9 |           walka, w której albo ten świat runie, albo - on zginie.~"
25  I,9 |            nie wiara, że jest inny świat, w którym podobno wynagrodzą
26  I,9 | westchnieniami i łzami.~"Cóż to za świat?... Co to za świat?..."~
27  I,9 |           to za świat?... Co to za świat?..."~A jednak jeszcze mu
28  I,9 |        plac Aleksandra, przez Nowy Świat ciągle upatrując kogoś i
29  I,9 |        pamiętam sezony, kiedy nasz świat zachwycał się nawet cyrkowcami.
30  I,10|           wytknąć głowę na szerszy świat? A kiedy mnie ogarnęły wątpliwości
31  I,11|            budowlach przychodzą na świat istoty podobne do aniołów
32  I,11|     złodzieje... Pięknie urządzony świat, co?... Ciekawym, o ile
33  I,12|           pan nie obrazi, oni cały świat zawojują. U państwa wszystko
34  I,13|          Wierny sługa klął na czym świat stoi i obiecywał, że w dwójnasób
35  I,13|            drapieżne zwierzę; cały świat zniknął mu sprzed oczu,
36  I,13|              O Boże jaki to nędzny świat... Ma rację Ochocki. Kobieta
37  I,14|  natychmiast pociągnie do ołtarza.~Świat salonów kochała panna Izabela
38  I,14|          dobrą i dobrze wychowaną, świat opuszczał dlatego tylko,
39  I,15|      miliony ludzi, kocha się cały świat czujący, dlaczegóż mnie
40  I,15|            rady ze ślubami, a cały świat zamieniłby się w jeden wielki
41  I,15|      takiej chwili - chciałby cały świat nabić dynamitem i rozsadzić.
42  I,16|             którego podziwiał cały świat, wydał jej się tak śmiesznym,
43  I,16|        mogłaby wyjść za Rossiego i świat tylko podziwiałby jej poświęcenie... ~
44  I,18|            dodawał długie jak Nowy Świat kolumny cyfr, a w przerwach
45  I,18|      kolumny cyfr długich jak Nowy Świat i Krakowskie Przedmieście.
46 II,1 |           ludzkość?... O ileż więc świat by się udoskonalił, gdyby
47 II,1 |     przepaść rzuć... Niech nie wie świat, że miecze były wśród was,
48 II,1 |           sklepu Hopfera w szerszy świat. ~Proroczy wypadek!... bo
49 II,3 |            tyle ich już miałem!... Świat podobny jest do amatorskiego
50 II,3 |            gorzka, że mogłaby cały świat zatruć. ~Od dnia, w którym
51 II,3 |           jego głowę wali się cały świat pałaców, fontann, rzeźb,
52 II,3 |           w Warszawie przyszedł na świat w Paryżu. Przede wszystkim
53 II,3 |          jest chłodniej - myślał - świat roślinny i zwierzęcy jest
54 II,6 |           z panem dręczy. Ach, ten świat daje nam same zawody!...
55 II,6 |       wybuchnął Wokulski. - Piękny świat, ten wasz świat... I miłe
56 II,6 |             Piękny świat, ten wasz świat... I miłe są te kobiety,
57 II,6 |     rodzeni bracia?... I cóż to za świat, który naprzód obdziera
58 II,6 |           rozmyślał: "Więc to taki świat? Jedne w nim sprzedają się
59 II,8 |            być, natura powołała na świat człowieka.~Obojętny widz
60 II,8 |       będziesz wielki pan, jakiego świat nie widział. Tylko wtedy
61 II,8 |             mruknął Wokulski. Cały świat zaczął przed nim krążyć
62 II,9 |     anonimów wymyślających na czym świat stoi ! Zdaje mi się jednak,
63 II,9 |        wydrzeć ostatni grosz... Co świat na to powie, zastanów się
64 II,9 |    zastanów się pan!...~- Co powie świat, o to nie dbam - rzekł Wokulski. -
65 II,11|             wściekając się na cały świat. Budziłem się kilka razy
66 II,11|        wypchać?~- Powinien bym, bo świat jeszcze nie widział podobnego
67 II,12|        poza którą widzi jakiś inny świat i jakąś inną pannę Izabelę.
68 II,12|            Mówił o tym, że obecnie świat chrześcijański obchodzi
69 II,12|             Ale ja nie dbam o taki świat, który dwoje ludzi skazuje
70 II,13|          którą widać zupełnie inny świat i inną pannę Izabelę. Ale
71 II,13| wykończenie naprawdę przewróciłoby świat...~- I pan wiesz o nim?~-
72 II,14|            sobie, że mogąc uwolnić świat od hultaja nie zrobił tego,
73 II,15|         rubli rocznie... Nikczemny świat, na którym tacy jak ja ludzie
74 II,15|           zdawało jej się, że cały świat jest dla niej, a ona po
75 II,15|           tyle cierpiał, że martwy świat nie zaznałby tego przez
76 II,16|            za dzieciaki: chcieliby świat przebudować, a jednocześnie
77 II,17|            musi trzeźwo patrzeć na świat... Uważaj no i po kolei
78 II,17|           serce, całą istotę, cały świat... I w chwili kiedy już
79 II,17|            latach mojej gospodarki świat wyglądałby inaczej... Najwięksi
80 II,17|            Ha! niech dziedziczy... świat należy do tych, którzy go
81 II,17|            Ale to wielka rasa: oni świat zdobędą, i nawet nie rozumem,
82 II,17|        Tamci mogą tylko zaplugawić świat chałatami i cebulą, ale
83 II,17|            Izabeli. Bo jeżeli cały świat składa się z bydląt, to
84 II,17|         spoza świata patrzy na ten świat, a jego sprawy widzi z jakiejś
85 II,17|        wierność trochę powściągają świat od zupełnego zbydlęcenia.
86 II,17|          Powiedz mi pan jednak, co świat traci na podobnej mistyfikacji?...~
87 II,17|        zaczęło szumieć w uszach.~- Świat niekiedy zyskuje, jeżeli
88 II,17|           stóp swego ideału... Ale świat czasem traci, jeżeli ten
89 II,17|         dostaje kulą po żebrach... Świat traci, pani, jedno zabite
90 II,18|     artykułów wstępnych, a przecie świat posuwał się naprzód i każdy
91 II,18|       jedno. Tak się jakoś zmienia świat na złe, że niedługo nie
92 II,18|          dobrzy mają górę, wówczas świat toczy się ku dobremu, a
93 II,19|       rozkładając ręce, jakby cały świat chciał ogarnąć w jednym
94 II,19|            czekał, aż Napoleonidzi świat przebudują. I cóż się stało?...
95 II,19|    przebudują. I cóż się stało?... Świat nie poprawił się, Napoleonidzi
96 II,19|      wyginąć, to darmo; dzisiejszy świat nie dla nich... Powszechna
97 II,19|       Wariaty!... wariaty!... cały świat mogliby zarazić swoim obłędem...~