Tom,  Rozdzial

 1  I,4 |             a jakże tobie poszło? - zapytał Rzecki już zwykłym tonem.~
 2  I,4 |        tylko po to jeździłeś tam? - zapytał Ignacy.~Wokulski drwiąco
 3  I,4 |             niedużo...~- Któż to? - zapytał Ignacy. -- A... Łęcki...~-
 4  I,5 |      Izabeli.~Gdyby ją kto szczerze zapytał: czym jest świat, a czym
 5  I,8 |           Czy panu powiedział kto - zapytał po chwili - że z nami jest...
 6  I,8 |        uśmiechając się dwuznacznie, zapytał:~- Pan baron rozkaże?...~-
 7  I,8 |             Może by popielniczkę? - zapytał Mraczewski.~- Dobrze, popielniczkę -
 8  I,9 |           ulicy zrównał się z nią i zapytał:~- Dokąd idziesz?~Na jej
 9  I,9 |             wyjść na kilka minut? - zapytał go Wokulski.~Pan Ignacy
10  I,9 |        siedział bez ruchu. Wreszcie zapytał:~- Ile masz lat?~- Mówi
11  I,9 |       walczyć?...~- Czy z sercem? - zapytał. - Nie warto...~Panna Izabela
12  I,10|        pretensji...~- Łapówka?... - zapytał spoglądając na mnie jak
13  I,11|          kuzynem państwa Łęckich? - zapytał.~- Trochę - odpowiedział
14  I,11|           cicho.~- Która godzina? - zapytał go nagle jakiś głos zachrypnięty.~-
15  I,12|       pokoju.~- Czegóż to chcesz? - zapytał Wokulski.~- Ja nicz. Ino,
16  I,12|         zdjął z Wokulskiego palto i zapytał:~- Wielmożny pan na dłuższy
17  I,13|             chcesz? - niecierpliwie zapytał go Wokulski wychylając głowę
18  I,13|              Nie domyśla się pan? - zapytał z całą swobodą przyjemny
19  I,14|            do ciebie Krzeszowski? - zapytał ciekawie pan Tomasz.~Córka
20  I,15|              Wydarł mu się jednak i zapytał: - A jeżeli panna Izabela
21  I,15|          słychać, panie Fitulski? - zapytał fryzjera. ~- Nic, a będzie
22  I,18|            pojechał, nie wie pan? - zapytał Szlangbaum ogrodniczka,
23  I,18|          nie przyjął zaprosin?... - zapytał zrozpaczony pan Ignacy. ~-
24  I,19|            się obu rękoma na stole, zapytał: - A gdyby mi się podobało
25  I,19|           widzieć. Może tu wejść? - zapytał subiekt. ~- Niech pan poprosi... -
26  I,19|            Kto tam?... Co tam?... - zapytał pan Tomasz. ~- Pani hrabina
27  I,19|        rachunki. Duża to suma?... - zapytał Wokulski. ~- Drobiazg, prawie
28  I,19|             jednak dawać za wygranę zapytał wielkopańskim tonem: ~-
29 II,1 |               Jedziesz do Paryża? - zapytał Stacha. ~- A ty skąd wiesz?~-
30 II,1 |           ręce. ~- Kiedy wracasz? - zapytał go doktór. ~- Chciałbym...
31 II,1 |           wysłać do uniwersytetu? - zapytał Stach. ~- Jestem pewien -
32 II,2 |          grzecznie ukłonił mi się i zapytał: ~- Wszak mam honor z panem
33 II,2 |           cukier!... ~- Czego to? - zapytał młody człowiek z czarnym
34 II,4 |            przyniósł, profesorze? - zapytał go Wokulski. ~- Źle! źle!... -
35 II,4 |            przemian. ~- No i cóż? - zapytał Geist. ~- Czy pokazywał
36 II,4 |          opłaty za naradę. ~- Czy - zapytał Wokulski - w każdego może
37 II,4 |         zamknął szafę i śmiejąc się zapytał: ~- No i cóż: fakt czy złudzenie? ~-
38 II,5 |         paryski. ~- Cóż ty na to? - zapytał pana Ignacego objaśniwszy,
39 II,6 |            było tu panny Felicji? - zapytał. - Miała przyjść o wpół
40 II,6 |          konia. ~- Zsiądzie pani? - zapytał. ~- Ani myślę. Niech pan
41 II,8 |             rogatką osady, Wokulski zapytał chłopaka: - Dobrze umiesz
42 II,8 |             ożeniłeś się jeszcze? - zapytał go.~- Nie. z taką, co chodzi
43 II,8 |     szczękały. ~- Nie sądzisz pan - zapytał po namyśle - że jednak należałoby
44 II,8 |          wiesz, kiedy tu wrócisz? - zapytał go Wokulski. ~- Kiedy Bóg
45 II,9 |         kuchni.~Siedliśmy. Wokulski zapytał panie, czy są zadowolone
46 II,9 |        miejscu), ten... ten dziwak, zapytał się: czy nie potrzebują
47 II,9 |    przyjaciela" ~- Zuch baba, co? - zapytał Wokulski spostrzegłszy,
48 II,9 |    rozejrzał się jak ajent śledczy, zapytał Klejna, kiedy będzie pan
49 II,10|  Misiewiczowa.~- Panie przyjmują? - zapytał gość Marianny głosem tak
50 II,10|                Tak panowie robią? - zapytał sędzia.~- Będę miał honor
51 II,10|           pani sprzedał tę lalkę? - zapytał sędzia Stawskiej.~- Pan
52 II,12|        Wokulskiego o pannę Izabelę, zapytał księcia o zdanie o Wokulskim
53 II,12|         odejściu Maruszewicza zaraz zapytał:~- Cóż pan masz za interesa
54 II,13|              Pan Molinari w domu? - zapytał szwajcara.~Szwajcar, człowiek
55 II,13|              Jakże pani sądzi?... - zapytał Stawskiej.~- Zrobię tak,
56 II,13|        przeraził się.~- Co tobie? - zapytał~- Powinszuj mi. Jestem narzeczonym
57 II,14|             tłomoki w przedpokoju i zapytał:~- Gdzie tu gabinet jaśnie
58 II,14|           panna zaraz tak lecisz? - zapytał Leon. - Ucieknie starej
59 II,15|               Gdzież pan Starski? - zapytał Wokulski.~- Czy ja wiem? -
60 II,15|             Co to za telegram?... - zapytał go pan Tomasz.~- Z Warszawy -
61 II,15|             się, panie Stanisławie? zapytał zdziwiony pan Tomasz.~-
62 II,15|      przypomniał.~- Długo spałem? - zapytał.~- Może kwadrans... może
63 II,16|             on pana kompromituje? - zapytał Szlangbaum otwierając oczy.~-
64 II,17|           robisz, mój kochany?... - zapytał Wokulski.~- Badam cię.~-
65 II,17|                Masz jaki interes? - zapytał go Wokulski.~- Nie tyle
66 II,17|           do handlu z cesarstwem? - zapytał Szlangbaum. - Bo mówisz
67 II,17|    marzycielem.~- A toż znowu?... - zapytał Szuman.~- Tak... Nie macie .
68 II,17|                Tak pan mówisz?... - zapytał książę blednąc. - A więc
69 II,17|            udał radosne zdziwienie, zapytał obecnych: czy chcą przyjąć
70 II,17|           słuchał go milcząc. Nagle zapytał:~- A z żoną jesteś szczęśliwy?~
71 II,17|         szlachcica.~- A pan skąd? - zapytał go Wokulski.~- Prosto z
72 II,17|          Wokulski.~- Co pan mówi? - zapytał Ochocki.~- Nic.~- Ale ocalenie
73 II,17|            może ja pana męczę?... - zapytał Ochocki.~- Owszem, niech
74 II,17|         może chcieć ode mnie?..." - zapytał zdumiony.~Ale przed trzecią
75 II,17|      romansowała z panem Starskim?- zapytał Wokulski.~- O!... zaraz
76 II,17|          zacietrzewionego doktora i zapytał:~- Przeszkadzam panom?~-
77 II,17|        jedziesz za granicę? - nagle zapytał.~- I tego nie wiem - odparł
78 II,17|     skazówkę zegarka i z niepokojem zapytał: "A może ja się nawet na
79 II,19|       otworzył drzwi.~- Jest pan? - zapytał głos znany Rzeckiemu.~-
80 II,19|           to zakład wygrał radca? - zapytał Rzecki, któremu znowu fizjognomia
81 II,19|                 Cóż się stało?... - zapytał pan Ignacy, z góry wiedząc,
82 II,19|             z Łęckim?... - ciekawie zapytał pan Ignacy.~- Żaden to sekret -
83 II,19|            że tam nie pojechał?.. - zapytał Rzecki zniżonym głosem.~-
84 II,19| czterdzieści sześć lat, panie?... - zapytał Rzecki.~- A silny organizm?...
85 II,19|    ramionach.~- Cóż się stało?... - zapytał słabym głosem.~- Pyszny
86 II,19|              Cóż doktór na to?... - zapytał triumfalnie Rzecki.~Szuman
87 II,19|              czego pan chcesz?... - zapytał go pan Ignacy.~Pan Gutmorgen
88 II,19|             Ale co pan tu robisz? - zapytał Rzecki. Chciał się podnieść
89 II,19|         Czego chcesz?... - szorstko zapytał służącego.~- Proszę pana...
90 II,19|                 Panna Izabela?... - zapytał Szuman. - Cóż to, czy ma
91 II,19|    Ochockiego schwycił go za rękę i zapytał:~- Pan nieodwołalnie chce
92 II,19|        siebie.~- Ja mam rację?... - zapytał doktór. - Wiem o tym od