Tom,  Rozdzial

 1  I,2 |         zapewne nie pamięta! Nie każdy ma czas myśleć o numerze
 2  I,3 |   upłynęło mi ośm lat, z których każdy dzień był podobny do wszystkich
 3  I,3 |      August Katz, a na końcu ja. Każdy całował staruszkę w suchą
 4  I,3 |   porysowaną niebieskimi żyłami, każdy mówił:~- Gut Morgen, Grossmutter!~
 5  I,3 |        złotych.) Przy tej okazji każdy musiał wylegitymować się
 6  I,5 |         elektryczne i wodociągi. Każdy pokój w miarę potrzeby łączył
 7  I,5 |         za mało, ani za wiele, a każdy odznaczał się raczej wygodną
 8  I,5 |    stworzenie : Co najgorsze, że każdy z nich przed ślubem był
 9  I,5 |          Wprawdzie wiedziała, że każdy z nich wróci na pierwsze
10  I,5 |      nadzwyczajnej urody i siły.~Każdy z tych ludzi przez pewien
11  I,5 |          kochać go nie może, i - każdy z nich za sprawą bóstwa
12  I,6 |        zaciąga długów w mieście. Każdy wierzyciel przychodzi z
13  I,6 |     głęboko zasnęli, że razi ich każdy objaw żywotności, każdy
14  I,6 |          każdy objaw żywotności, każdy mój śmielszy krok - dodał
15  I,7 |         ziemi gonimy marę, którą każdy nosi we własnym sercu, i
16  I,8 |      Szczególna rzecz - mówił. - Każdy ptak w górze i każdy człowiek
17  I,8 |             Każdy ptak w górze i każdy człowiek na ziemi wyobraża
18  I,8 |          tak wygodnym grobem jak każdy inny. Na górze zrobiłby
19  I,8 |     przybył mu jakby nowy zmysł. Każdy obdarty człowiek wydawał
20  I,9 |       się przy innych stolikach. Każdy z asystującej tam młodzieży
21  I,10|        mówię ci, z tego balu nie każdy wraca... Wreszcie i ja sam
22  I,10|      malowała się trwoga; prawie każdy coś wykrzykiwał po węgiersku,
23  I,10|         dalej kilkanaście armat; każdy strzał można było odróżnić.~-
24  I,10|        zjechało dwu furgonistów; każdy prowadził konia objuczonego
25  I,10|   odpowiada Staś - przenieśli ci każdy ćwieczek, nawet płachtę
26  I,10|    miejscy, a może i fabrykanci. Każdy wyglądał tak na trzy do
27  I,10|          się bawili, mimo to zaś każdy będzie miał emeryturę na
28  I,11|      schadzki zakochanym. Że zaś każdy i za wszystko musiał jej
29  I,11|   nadawało mu oryginalny wdzięk. Każdy jego ruch był mimowolny,
30  I,12|        angielskiej edycji, jakim każdy z nas być powinien.~Mocno
31  I,13|         mających się ścigać i że każdy ich ruch niepotrzebny szarpie
32  I,13|       takim dobrym interesem jak każdy inny, a nawet lepszym, gdyż
33  I,14|    charakteryzowania ludzi. Otóż każdy z jej dotychczasowych znajomych
34  I,15|        po kilkudziesięciu mężów, każdy mężczyzna po kilkadziesiąt
35  I,16|         chwilę wstawała do okna, każdy turkot przyspieszał bicie
36  I,17|       spokój. ~Przypominał sobie każdy ruch, każdy uśmiech, każde
37  I,17|    Przypominał sobie każdy ruch, każdy uśmiech, każde spojrzenie
38  I,17|      uśmiech, każde spojrzenie i każdy wyraz panny Izabeli, z podejrzliwą
39  I,17|      Zdawało się Wokulskiemu, że każdy uliczny przechodzień jest
40  I,17|      Warszawie, można wynająć do każdy interes bardzo porządne
41  I,17|        godzinie: mało osób, więc każdy może znaleźć kącik wyłącznie
42  I,18|     kantorka. Zdawało mu się, że każdy z "panów" (a jak na złość
43  I,18|      przyszli dziś na czas!), że każdy z najwyższą wzgardą patrzy
44  I,18|      zmieszany; zdaje mu się, że każdy przechodzień patrzy mu drwiąco
45  I,18|       obrażony zakrystian. - Nie każdy jest łotrem, kto siedział
46 II,1 |        za takich ludzi, jak oni, każdy oddałby życie. Dziś, kiedy
47 II,2 |         szwarcgelber, krzyczeli: każdy naród ma prawo bronić swojej
48 II,2 |         najmniejszego sprzętu... Każdy cal podłogi wydeptałam kolanami,
49 II,3 |         wynalazcy, pośrednicy... Każdy pracuje, jak umie, i stara
50 II,3 |      mnie z niego cywilizacja." ~Każdy zresztą dzień w Paryżu przynosił
51 II,3 |       szpital smutnych wariatów. Każdy trułby się jakimś widziadłem,
52 II,4 |       przywidzeń; on zaś pamięta każdy szczegół wizyty starego
53 II,4 |         Bo jużci jest faktem, że każdy nowy a ważny materiał, każda
54 II,6 |         w tym wieku, że u ciebie każdy będzie dobrym furmanem,
55 II,6 |         tylko do stołu. Poza tym każdy robi, co mu się podoba.
56 II,6 |        gardzimy pieniędzmi, lecz każdy z nas wie, że jest to mierzwa,
57 II,6 |         tysiącu rubli. Szczęście każdy nosi w sobie. ~- Ale je
58 II,7 |          zobaczyć, bo, mój Boże, każdy z nas jest śmiertelny, ale...
59 II,7 |     spojrzawszy na Wokulskiego - każdy z panów wybierze sobie damę... ~
60 II,8 |        po lesie, dobrze, panie? ~Każdy wyraz panny Izabeli padał
61 II,8 |    owszem, zupełnie wyleczony.~- Każdy człowiek ma prawo myśleć... -
62 II,10|           poodsłaniane rolety, a każdy pojmie, jakie mnie uczucia
63 II,10|             Bo to w czasie dżumy każdy zamyka się w domu... jedzenie
64 II,10|         śmiać się nie wolno i że każdy, zakłócający porządek, ulegnie
65 II,10|    łakomić!...~- Ha, trudno. Nie każdy może kraść magle...~- To
66 II,10|          rozgniewani na siebie i każdy inną stroną ulicy.~Nimeśmy
67 II,11|         między nimi nie można. A każdy wzdycha, przewraca oczy,
68 II,11|         przepędzał u mnie prawie każdy wieczór. Jakże daleko te
69 II,11|       żaden z naszych panów, ale każdy da pieniądze Żydowi, aby
70 II,12|       rezultacie spostrzegła, że każdy z nich ma albo kapitalik,
71 II,12|          się we mnie co wieczór, każdy oświadczał mi się w takich
72 II,12|         mówiącego, w taki sposób każdy jego wyraz podkreślała ruchem,
73 II,13|           Dlaczego nie moja? Nie każdy może być poetą albo bohaterem,
74 II,13|        poetą albo bohaterem, ale każdy potrzebuje pieniędzy - mówił
75 II,13|    chłopisko jeszcze dwa numery, każdy w innej stronie korytarza,
76 II,15|     Maruszewiczem, mógłby zrobić każdy ksiądz... Obawiam się, że
77 II,15|  Starskiego. Ale pohamował się. "Każdy ma prawo sądzić innych -
78 II,15|  Cynikiem być łatwo...~- Ale nie każdy ośmieli się być nim. Zapytaj
79 II,15|         uwierzyłby; myślałby, że każdy wyraz zabije go albo przyprawi
80 II,15|       statystyki, która uczy, że każdy biały anioł jest w dziesiątej
81 II,15|       wstrętne cienie. Po chwili każdy cień stawał się piękną kobietą,
82 II,15| przeglądały płaty szarego nieba; każdy zamieniał się w drgającą
83 II,17|        Szuman albo Szlangbaum, a każdy namawia, ażebym ja po tobie
84 II,17|          nie wyciągają rąk?... A każdy, byle zajął jakie stanowisko,
85 II,17|          odchodzili bez nadziei; każdy jednak przyznawał, że Wokulski
86 II,17|    miesiąca po rozwiązaniu umowy każdy wspólnik mógł wycofać swój
87 II,17|  rozleglejsze przywileje... Choć każdy z tych wyżej oszacowanych
88 II,17|           rzekła - tak by zrobił każdy mężczyzna mający iskrę szlachetności
89 II,17|   restauracyjnej serwetki, którą każdy może obcierać usta i palce?...
90 II,18|      świat posuwał się naprzód i każdy człowiek rozsądny mógł zorientować
91 II,19|          o Wokulskim, więc teraz każdy będzie upatrywał Wokulskiego
92 II,19|            Uderzało go tylko, że każdy miniony obraz zacierał mu