Tom,  Rozdzial

 1  I,1 |         jego miejscu ożeniłby się z jaką uczciwą panienką i żyłby
 2  I,2 |             Jest większa od niej.~- Jaka? - oburzył się pan. Ignacy. -
 3  I,6 |             mieć bardzo piękną, ale jaką?...~Odsuwa tamburek i ze
 4  I,6 |         więcej. Po rozmowie jednak, jaką miałam w tej materii z Krzeszowską,
 5  I,6 |             Chyba nie. Może ofiara, jaką złożył Towarzystwu Dobroczynności?
 6  I,7 |           odkupić te przedmioty, za jaką cenę odstąpiłby je pan teraz?~-
 7  I,7 |       odstąpiłby je pan teraz?~- Za jaką kupiłem. Rozumie się z doliczeniem
 8  I,8 |            dzieciom wytłumaczyć, na jaką intencję nie jedzą...~Ale
 9  I,8 |               Ja szanuję dyskrecję, jaką okazał pan w sprawie mojej
10  I,9 |            dzieckiem już nie było.~"Jaka szkoda!" - szepnął i uczuł
11  I,9 |          Umarł... A nie zostałaż ci jaka po nim pamiątka?~- Złoty
12  I,9 |          ale cóż to za fizjognomia, jaka duma!... Szlachetnej rasy
13  I,9 |           duma, pewność siebie... Z jaką oni swobodą rozmawiają...~
14  I,9 |          spytała hrabina. - Prawda, jaka to miła osoba, prezesowa?...
15  I,10|      rozumie się, miał co innego. A jaka muzyka, a jakie dziewuchy!...
16  I,10|         oficerski, jedyną pamiątkę, jaką wyniosłem z Węgier nie licząc
17  I,10|           pan Wokulski wybrał sobie jaką poważną i majętną kobietę,
18  I,11|             w Łazienkach. Uważałaś, jaką on ma znudzoną minę?~- Znudzoną? -
19  I,11|          ich. Czyżby istniała w nim jaka przymieszka krwi?...~Tłumem
20  I,11|             każdego zajęcia.~- A na jaką pan liczy pensję?~- Tysiąc...
21  I,11|         Trochę."- "Więc powiedz mi, jaka to gwiazda?" - "Nie wiem -
22  I,12|           na tak realnej podstawie, jaką jest d o m, jest tylko kramarstwem.
23  I,14|                Sam widok niedoli, w jaką staczał się jej dom, już
24  I,14|             zakochanego we mnie i z jaką łatwością... Doprawdy, że
25  I,17|          Jeżeli błogosławieństwo ma jaką wartość - mówił do siebie-cały
26  I,18|        Przypomniawszy sobie jednak, jaka teraz w świecie chrześcijańskim
27  I,18|      aktorom. Ja wprawdzie wolałbym jaką ładnie zbudowaną aktorkę,
28  I,18|            nie chodzą piechotą... A jaką pan będzie miał reputację,
29  I,19|     rozczulił się nad Wokulskim?... Jaką czarodziejską siłą ten człowiek
30  I,19|           mnie wodą kolońską... A z jaką trwogą patrzył na mnie!...
31 II,1 |         Trzeba było widzieć minę, z jaką stanął we drzwiach i powiedział: "
32 II,1 |             co dzień piękniejszą. A jaka ona była tkliwa dla męża!...
33 II,2 |           całej systematyczności, z jaką oddawał się temu zajęciu,
34 II,2 |             i Wokulski... Mój Boże! jaka by to była piękna para;
35 II,3 |             do licha, nie wpadłem w jaką awanturę?" - pomyślał Wokulski. ~
36 II,4 |            zgryźliwie starzec. - Bo jaką mi dać kto może rękojmię?...
37 II,4 |        która nawet nie domyśla się, jaka jest różnica między nimi
38 II,5 |        bransoleta - mówił - prawda, jaka skromna, jeden kamień...
39 II,6 |             Brylant, nie kobieta, a jaka oryginalna!... Ani myśli
40 II,6 |          Starskiego. Kazio i Kazia, jaka dobrana para, co?... Zdaje
41 II,6 |             budynków. ~- O, ma pan, jaka to oryginalna kobieta z
42 II,6 |        gdybyś pan jeszcze wiedział, jaką ona ma bibliotekę, co czyta...
43 II,6 |       sferze. Nikt mnie nie zapyta: jaka była temperatura moich uczuć?
44 II,6 |           pan mojej narzeczonej?... Jaka ona piękna!...Obraz westalki,
45 II,6 |              czy to robi sensację i jaką? Dobrze?... ~- Z góry mogę
46 II,6 |           ludzie. A oni, wie pan, z jaką wystąpili propozycją?...
47 II,7 |        opinie salonów. Wiesz chyba, jaką on dziś gra rolę i po co
48 II,7 |             niewielka reszta życia, jaka została, zejdzie mu w osamotnieniu
49 II,8 |        łóżku, śpi panna, może nawet jaka hrabini, bardzo śliczności
50 II,8 |       Chodził po pokoju i mówił: ~- Jaka walka jest możliwa z prawem
51 II,9 |            mu nastręczył do nabycia jaką kamienicę. Mam ich z piętnaście,
52 II,10|        baronowa odpowiedziała :~- Z jaką, kochana pani? Ja już nie
53 II,10|             tę okrutną przyjemność, jaką sprawia dręczenie bliźnich. -
54 II,10|      człowiek!... Cóż to za budowa, jaka szlachetna fizjognomia,
55 II,10|           sobie wyobrazi - mówiła - jaka ta pani Krzeszowska, mimo
56 II,10|         oczyma i woła mama!... Ach, jaka ona zabawna, sama bym ją
57 II,10|      Helunia zawołała :~"Ach, mamo, jaka ona piękna, jaka ona mądra!...
58 II,10|              mamo, jaka ona piękna, jaka ona mądra!... czy ja ją
59 II,10|             Misiewiczowej o hańbie, jaka na ich rodzinę spada co
60 II,10|              pocałował ją w rękę. Z jaką zaś zrobił to tkliwością,
61 II,11|             być przygotowany...~- Z jaką babą?... z panią Stawską?... -
62 II,11|          władających jedyną bronią, jaka im pozostała - pieniędzmi.
63 II,11|             małej.~Lodowata ściana, jaka utworzyła się między nami,
64 II,11|   powiedział do stójkowych :~"Ot, w jaką chorobę wpadła biedna kobieta!...
65 II,13|             najpiękniejszą kobietą, jaką zna; idąc na kolację namiętnie
66 II,13|       zwyciężają więcej uzdolnione. Jaka jest najważniejsza zdolność:
67 II,14|         najszlachetniejsza kobieta, jaką spotkałem w życiu. Niech
68 II,14|         niezależnie od satysfakcji, jaką gotów jestem dać panom,
69 II,14|            w oczach panny Izabeli.~"Jaka ona szlachetna!... Jaka
70 II,14|             Jaka ona szlachetna!... Jaka delikatność uczuć!... Jeszcze
71 II,14|           miałbym spokój w domu!... Jaka byłaby ona pobłażliwa na
72 II,15|             Zmarła?... - szepnął. - Jaka szkoda tej zacnej kobiety!...
73 II,15|       nowego i - zainteresował ją.~"Jaka to bogata natura!" - pomyślała.~
74 II,15|            Język mi kołowacieje?... Jaka dziwna plątanina wypadków;
75 II,16|           ten świst, te sygnały?... Jaka wtedy była zielona trawa
76 II,16|       zagląda mi przez ramię; wydam jaką dyspozycję, on ją zaraz
77 II,16|      Maruszewicz przyjmuje u siebie jaką damę, co trafia mu się dosyć
78 II,16|            stróżu!... a nie wiecie, jaka to pani poszła do pana Maruszewicza?~
79 II,16|            stróż nie wie nawet, czy jaka poszła, ale po podobnym
80 II,17|             piękna, a nade wszystko jaka szlachetna... jaka szlachetna!...
81 II,17|         wszystko jaka szlachetna... jaka szlachetna!... Czy ja wiem,
82 II,17|            odparł Wokulski. - No, a jaką jeszcze masz uciechę?..~-
83 II,17|         życia... A jedyną pociechą, jaką jeszcze wyniosłem z tej
84 II,17|           zadaje pan sobie pytania, jaką drogą przeszedł baron od
85 II,17|       imienia, ale z powodu zmiany, jaką uczuł w sobie. Panna Izabela
86 II,17|          Czy ja znowu nie wlazłem w jaką awanturę?..."~Idąc ulicą
87 II,17|         zastanawiał się nad zmianą, jaka w nim zaszła.~Zdawało mu
88 II,17|            pani z łaski swej powie, jaka uczciwość może pozostać
89 II,19|           mówię, ażebyś wiedział, o jaką to kobietę potknął się Wokulski...~
90 II,19| zniecierpliwiony Szuman. - Czy masz jaką inną hipotezę.?...~- Mam.