Tom,  Rozdzial

 1  I,3 |          rozważaj ten napis głęboko.~Głos jego stopniowo cichnął,
 2  I,3 |            kiedy usłyszeć ten drżący głos i zobaczyć wylęknione spojrzenie
 3  I,3 |            ist schon fertig...~Tylko głos jej z roku na rok przyciszał
 4  I,4 |              wód zlewały się w jeden głos żałosny, który mnie pytał: "
 5  I,6 |            Florciu - rzekła zniżając głos - komu ty to mówisz?...
 6  I,8 |       Skierniewice..." - dodał jakiś głos.~" Drobnostka."~Ale poza
 7  I,8 |       zapomnij o Wysockich" - odparł głos wewnętrzny.~" No, głupstwo!
 8  I,8 |             znowu usłyszał nieznośny głos Mraczewskiego, który mówił
 9  I,9 |                odpowiedział mu jakiś głos.~Wokulski obejrzał się. "
10  I,9 |           litość" - szepnął mu jakiś głos.~"Czyżem ja aż tak nikczemny!"~"
11  I,9 |            oczy i nieco zachrypnięty głos świadczyły, że obywatel
12  I,10|         ciotka, mówię ci - tu zniżył głos - tak okrutnie miele jęzorem,
13  I,10|        siebie karabinów albo donośny głos majora, który jadąc przodem,
14  I,10|        Karierę zrobił! - mówił gruby głos. - Za młodu wysługiwał się
15  I,10|        Fraszka ożenek - odparł gruby głos zakrztusiwszy się nieco -
16  I,10|                Mówią - dorzucił inny głos - że chce założyć spółkę
17  I,10|           dopiero wrzeszczeć na cały głos, jeszcze w tak wielkim,
18  I,10|              z biesiadników zabierał głos i gadał tak, jakby chciał
19  I,11|               twarz mu się zmieniła, głos stłumił się.~Staruszka przyłożyła
20  I,11|         Okowitą - pośpieszył ten sam głos.~- Ależ nie!... O handel,
21  I,11|         hrabia wybuchnął:~- Proszę o głos w kwestii : czy należy lekceważyć
22  I,11|             książę - pan Wokulski ma głos.~- T e k!... - poparł go
23  I,11|       Wokulskiego - odezwał się nowy głos - ażeby ten publiczny interes,
24  I,11|       Szanowny pan Wokulski - zabrał głos adwokat - z właściwą mu
25  I,11|           przygarbiony hrabia zabrał głos.~- A zatem - mówił - szanowni
26  I,11|          kupony...~Książę poprosił o głos.~- Zresztą - rzekł - mamy
27  I,11|               zapytał go nagle jakiś głos zachrypnięty.~- Godzina?...~
28  I,12|                   odezwał się trzeci głos za przepierzeniem. - Jak
29  I,12|              coraz mocniej podnosząc głos - nie zapomina się, panie
30  I,12|        Chwilami znowu zabierał w nim głos przyrodnik i psycholog:~"
31  I,13|       wszyscy usiedli, hrabia zabrał głos.~- Proszę panów - rzekł -
32  I,13|              że wciąż słyszy niemiły głos barona:~"Cieszę się, kuzynko,
33  I,13|           rozporządzenia. Wewnętrzny głos jednak mówił staremu subiektowi,
34  I,15|                 Dobrze - mówił dalej głos, który Wokulskiemu przypominał
35  I,17|            musi iść w służbę. ~Nawet głos jej się zmienił. Wokulski
36  I,17|              przed biurkiem i zabrał głos. ~- Zatem, szanowny panie
37  I,18|             chórze odróżnia zmęczony głos inkasenta Obermana, który
38  I,18|        zaprotestować, lecz czuje, że głos zastyga mu w gardle, a na
39  I,18|                To darmo - szeptał mu głos ukryty na samym dnie duszy -
40  I,18|                mówi baronowa na cały głos - nędzny zabójca ma obrońcę,
41  I,18|              na niego I mówi na cały głos: - Słowo honoru, za ten
42  I,18|              tam!... - woła urzędowy głos od stołu. ~Zakrystian mruga
43  I,18|         kupił!... - odzywa się jakiś głos na sali. Pan Łęcki toczy
44  I,19|        Obfity pot wystąpił na czoło, głos wzmocnił się i tylko sieć
45  I,19| chrześcijanin, nawet arystokrata... ~Głos znowu zaczął mu się stłumiać
46  I,19|    przedpokoju, a potem niecierpliwy głos Mikołaja: ~- Mówiłem: jutro
47  I,19|                    odpowiedział inny głos nieco zacinający z żydowska. ~
48  I,19|             odpowiedział z korytarza głos panny Florentyny. ~- Joasia?!... -
49  I,19|        odezwał się w tej chwili nowy głos. ~Żydzi umilkli. ~- Co to
50  I,19|                Panna Izabela poznała głos Wokulskiego. ~- Ja, nic...
51 II,1 |           tym miejscu załamał mu się głos: Leon dostał spazmów. Ledwieśmy
52 II,1 |    odpowiedział jakiś prawie obcy mi głos. ~Spojrzałem. Przy dogorywającej
53 II,1 |             się, oko nabrało blasku, głos siły... ~Od tej pory chodził
54 II,2 |          dzieci, jakieś trzaskanie i głos kobiety wołającej: ~- A
55 II,2 |            odpowiedział mu dziecięcy głos. ~- Daruj mu pan - szepnąłem
56 II,2 |              było słychać rozmowę na głos kobiecy i męski. Kobiecy
57 II,2 |            Hum!... Hum!... - wtrącił głos męski. ~- Bukiet, który
58 II,2 |             pani!... - zaprotestował głos męski. I w tej samej chwili
59 II,2 |           inny - odparł ciszej męski głos za drzwiami i znowu rozległy
60 II,2 |    dziedzińca. ~Istotnie, usłyszałem głos ekscentrycznego brunecika,
61 II,2 |           niej oknem... ~Dramatyczny głos baronowej przeszedł znowu
62 II,2 |        uchylonych drzwi usłyszeliśmy głos już starszej kobiety. ~-
63 II,4 |           czerwonej czapce i znajomy głos zawołał: ~- Czy to wy, panie
64 II,6 |               Za altanką rozległ się głos Ochockiego: ~- Widzisz,
65 II,6 |              Po chwili znowu zabrała głos pani Wąsowska. ~- Już określiłam
66 II,8 |             z sąsiedniej odezwał się głos panny Felicji: ~- Panie
67 II,8 |             się, że jakiś tajemniczy głos każe mu robić wybór między
68 II,8 |            Już... Teraz pan zabierze głos?... ~- Nie, pani. Zaproponuję,
69 II,10|            przewraca oczyma i wydaje głos, który dla pani Stawskiej
70 II,10|           dodał całując dziewczynkę.~Głos jego był tak spokojny i
71 II,10|             się spoza kumoszek gruby głos. - Nie ten złodziej, co
72 II,10|                 mruknął za nią gruby głos.~- Pan będziesz zdrów za
73 II,12|  interesujące - odezwała się na cały głos pani z de Ginsów Upadalska
74 II,13|          umiem dotrzymywać obietnic.~Głos jej drgnął, ale Wokulski
75 II,15|    Pruszkowem zmęczony i jednostajny głos pana Tomasza zaczął go męczyć.
76 II,15|             nad wszystkim unosił się głos potężny, pełen beznadziejnego
77 II,15|              czy nad nim odezwał się głos zapytujący:~"Chcesz zostać
78 II,15|        wszystkim."~"A jeżeli - pytał głos nadnaturalny - po tym nowym
79 II,17|           duszy huczał jakiś potężny głos niby echo kwietniowej burzy,
80 II,17|            przerwy książę poprosił o głos i zawiadomił obecnych, że
81 II,17|          dalej.~Adwokat zabrał znowu głos i wezwał obecnych, ażeby
82 II,17|              Henryś... - odezwał się głos z kąta.~Ponieważ ten efekt
83 II,17|            kilkunastu mówców zabrało głos i po bardzo ożywionych rozprawach
84 II,17|               mówił Ochocki zniżając głos. - Pewnej niedzieli baron
85 II,17|         ocalony, i to dzięki pani...~Głos mu drżał. Wziął ją za obie
86 II,17|         Szuman roześmiał się na cały głos.~- Pyszny jesteś... Zamiast
87 II,19|         drzwi.~- Jest pan? - zapytał głos znany Rzeckiemu.~- Pan chory.~-
88 II,19|      subiekcję... - odezwał się inny głos.~- Co to subiekcję!... Kto
89 II,19|              rozlega się tylko jeden głos oburzenia przeciw temu...
90 II,19|          wewnątrz sklepu i stłumiony głos Gutmorgena, który mówił:~-