Tom, Rozdzial
1 I,3 | stryja w rękę, stawał za swoim kontuarem, na którym podczas
2 I,3 | potrzebował okurzać dzięki swoim niedzielnym wykładom buchalterii,
3 I,4 | czasu pan Ignacy, siedząc w swoim zakratowanym pokoju jest
4 I,4 | wraz z gitarą kładzie na swoim łóżku.~Tymczasem gość zdjął
5 I,5 | Istotnie, pan Łęcki liczył w swoim rodzie całe szeregi senatorów.
6 I,5 | jego kopię i ustawiła w swoim gabinecie. Przypatrywała
7 I,6 | Panna Izabela siedzi w swoim gabinecie i czyta najnowszą
8 I,6 | Joasia chętnie zrobiłaby mnie swoim plenipotentem. Ja natomiast
9 I,6 | Izabela jest znowu sama w swoim gabinecie; upadła na szezlong
10 I,6 | bezceremonialny sposób zaszczycają nas swoim uwielbieniem, że nie tylko
11 I,8 | wyrobione: Warszawa całym swoim ogromem ciąży i zsuwa się
12 I,8 | etnograficznych; przyjaciołom zaś swoim raz na zawsze dał jedną
13 I,8 | przepędzić go od zarządu swoim majątkiem, na co on się
14 I,10| wielkim panom albo jeździ swoim powozem do Łazienek, albo
15 I,10| zaraz na drugi dzień po swoim przyjeździe frant ten wchodzi
16 I,10| powiedział, nie wiem, w swoim czy w Wokulskiego imieniu,
17 I,11| dawnych czasach, rozmawiał o swoim stryju, nawet ostatecznie
18 I,11| rękę nowym ludziom..."~W swoim towarzystwie książę nosił
19 I,11| możności ukształcić się wyżej w swoim fachu, ale jest parobkiem
20 I,11| umysł, czego dowiódł bodajby swoim mikroskopem i lampą; któż
21 I,12| raczysz mnie już zaszczycać swoim zaufaniem?~- Ma być w tych
22 I,13| począł zastanawiać się nad swoim opłakanym położeniem.~"Trzeba
23 I,13| kazałby takiego zucha oćwiczyć swoim psiarczykom, a ja muszę
24 I,13| Krzeszowski przy całym swoim bzikostwie i próżniactwie
25 I,14| bezczelny kupczyk, który w swoim sklepie pozował na upadłego
26 I,14| najgorszego wykroczenia przeciw swoim pojęciom i... w znaczący
27 I,14| wyjdzie lepiej: czy książę na swoim wielkim adwokacie, czy ja
28 I,14| nieledwie roztkliwiła się swoim triumfem, a dla Wokulskiego
29 I,14| wdzięczność. Zamknęła się w swoim gabinecie i poczęła marzyć.~
30 I,14| panna Izabela, zrobiła go swoim powiernikiem. On podźwignął
31 I,16| którego rad był nazywać swoim ojcem. ~- Siadajże, panie
32 I,18| licytację!...~Żydzi wbrew swoim zwyczajom usuwają się i
33 I,19| stała kasa. ~Tu osiwiałego w swoim zawodzie subiekta pchnął
34 I,19| Rzecki coś przewracał w swoim biurku, a spostrzegłszy,
35 I,19| chodząc tam i na powrót po swoim gabinecie. ~Wokulski moim
36 II,1 | piwnica. Zdziwaczał chłop na swoim kiprostwie. ~Naturalnie,
37 II,2 | Patkiewicz mają prawo chodzić po swoim pokoju, jak im się podoba.
38 II,2 | zasadzie chce mnie zrobić swoim niewolnikiem. Kpiny ze zdrowego
39 II,2 | Ale pani starsza jest w swoim pokoju. ~- Phy! - mruknął
40 II,3 | On, człowiek dojrzały i w swoim klimacie gwałtowny, poczuł
41 II,3 | piętro. Ledwie stanął przed swoim numerem, już ukazał się
42 II,3 | które chciały mnie zrobić swoim sługą i niewolnikiem."~I
43 II,3 | każde pokolenie oddaje swoim następcom najświetniejsze
44 II,4 | Wokulski jedli śniadanie w swoim paradnym numerze i naturalnie
45 II,4 | lekkiego jak puch, był na swoim miejscu. Geist nie łudził
46 II,5 | wygadania się przed kimś ze swoim szczęściem. ~- Bo co to
47 II,6 | Maria Stuart przebaczająca swoim oprawcom i miała czerwony
48 II,6 | wierzchowce. Wokulski stanął przy swoim, a w parę minut ukazała
49 II,6 | z którą zamknąłby się w swoim laboratorium i był pewnym,
50 II,8 | A teraz każda dama ze swoim kawalerem w inną stronę! -
51 II,9 | jednak i odparł, ale już tym swoim tonem, tym ostrym i nieprzyjemnym:~-
52 II,9 | kiedy naraz Węgrowicz trąca swoim kuflem w mój kufel i mówi:~-
53 II,10| do tych pań. Pani Stawska swoim zwyczajem w ostatnim pokoju
54 II,10| Misiewiczowa z Helunią... znowu swoim zwyczajem siedziały w oknie.
55 II,10| nauczycielka uszczęśliwiła mnie swoim widokiem.~Kiedym ją witał,
56 II,10| zabezpieczyć resztę funduszów przed swoim mężem, który lubi trwonić
57 II,10| i jeszcze z tym łotrem swoim adwokatem?... Hultaj Maruszewicz
58 II,10| studenta, który wraz ze swoim towarzyszem czekał przed
59 II,11| Misiewiczowej. Stawska była w swoim sklepie, Helunię wyprawiłem
60 II,11| możesz o to pytać?... W swoim domu zniżył nam komorne,
61 II,11| końcu, naradziwszy się z tym swoim niby adwokatem i z Maruszewiczem,
62 II,11| mieszkanic nie płaci i nawet ze swoim lokajem jada na kredyt.
63 II,12| panna Izabela czytała w swoim gabinecie, dano jej znać,
64 II,13| bez światła siedziała w swoim pokoju, przed oczyma jej
65 II,15| Lisieckiemu i Klejnowi, swoim byłym subiektom, po cztery
66 II,16| Szuman przestanie chełpić się swoim żydostwem, i Klejn nie będzie
67 II,16| naturalnie opowiedział o tym swoim lokatorom prosząc ich, aby
68 II,17| LETARGU~ ~Leżąc albo siedząc w swoim pokoju Wokulski machinalnie
69 II,17| tygodni chyba nacieszyłeś się swoim mieszkaniem...~- Ty z dziesięć
70 II,17| dziesięć lat cieszyłeś się swoim - odparł Wokulski.~- Racja!
71 II,17| dwu miesięcy zamknięty w swoim gabinecie; już przestał
72 II,17| serio.~- Więc robi pan zawód swoim wspólnikom...~- Jaki? Panowie
73 II,17| Przyszedł pożegnać się ze swoim dawnym chlebodawcą; chciał
74 II,17| rozmiękczenie mózgu, ponieważ dałeś swoim wspólnikom o trzy procent
75 II,17| jak baron i nie zerwał ze swoim ogłupieniem i hańbą...~-
76 II,17| kufry. Pani przyjęła go w swoim gabinecie do pracy, w którym
77 II,17| jeszcze było potrzeba mieć w swoim orszaku błazna, który ją
78 II,19| zawołał trącając jego kufel swoim. - Nasze kawalerskie!...
79 II,19| Ale ona odpowiedziała mi swoim zwyczajem: "Niech będzie
80 II,19| romantyk.~- Głupi Szuman ze swoim żydowskim klasycyzmem!... -
81 II,19| Stach pojechał do Indyj ze swoim półmilionem?... Może oni
82 II,19| Ignacy - nadając taką formę swoim zapisom. Umniejszył kłopotu
83 II,19| cały świat mogliby zarazić swoim obłędem...~Rzecki wciąż
|