Tom, Rozdzial
1 I,3 | zniszczenia, a wtem ukazało się dwu policjantów ciągnących...
2 I,4 | jednego subiekta.~- Weźmiemy dwu, sklep rozszerzymy, będzie
3 I,5 | zostało pannie Izabeli tylko dwu poważnych : pewien baron
4 I,6 | przypomniał jej, że już od dwu miesięcy haftuje pas do
5 I,6 | ubrana, nieśmiała, trzyma w dwu palcach list i mówi cicho:~-
6 I,6 | ale nie wszystko. Już od dwu tygodni, może od dziesięciu
7 I,8 | szubrawcy, bo mają na dwu jedną parę butów i nie wierzą
8 I,9 | okrutna boleść na myśl, że z dwu kobiet, z których jedna
9 I,9 | sklepu i opuścił pokój.~- Dwu? - szepnęła dziewczyna wyjmując
10 I,9 | człowiek grał na fortepianie; z dwu bardzo przystojnych dam,
11 I,9 | tego jeszcze bliska krewna dwu jenerałów. No i rozdzielono
12 I,10| się dalej, zobaczyliśmy dwu ludzi: jeden leżał twarzą
13 I,10| inni robią to samo. Zamiast dwu wyciągniętych szeregów zobaczyłem
14 I,10| szczytu wzgórza zjechało dwu furgonistów; każdy prowadził
15 I,10| wyniosłem z Węgier nie licząc dwu ran: w piersi i w nogę.
16 I,10| Paryża. Znalazło się też dwu hrabiów, jeden książę i
17 I,10| doktór. - Stopiło się w nim dwu ludzi: romantyk sprzed roku
18 I,11| społeczeństwo składa się z dwu materiałów: zwyczajnego
19 I,11| stronnictwo składało się tylko z dwu osób: pewnego technika,
20 I,11| kiedy kwestia: który z nas dwu powinien się usunąć, czyliż
21 I,12| kupiła klacz wyścigową?~- Dla dwu przyczyn - odparł młody
22 I,12| lokaj.~Znowu zostali we dwu.~- Panie... Stanisławie -
23 I,12| Rajtszula składała się z dwu połączonych ze sobą budynków,
24 I,13| warszawski kupiec pobił dwu hrabiów.~Wokulski zbliżył
25 I,13| Będę patrzył, jak dwu dudków strzela sobie we
26 I,13| Widział, jak jego trupa dwu posłańców niesie do mieszkania
27 I,13| A wie pan dlaczego? Dla dwu powodów: naprzód, bawisz
28 I,14| falangi zostało jej tylko dwu wielbicieli. Ochockim nie
29 I,14| aniołem!... Okropna kombinacja dwu tych starców prześladowała
30 I,15| samego siebie. ~"We mnie jest dwu ludzi - mówił - jeden zupełnie
31 I,15| pytanie, które streścił w dwu wyrazach, frak czy surdut? "
32 I,16| się panna Izabela. - Od dwu miesięcy marzę tylko o wystawie
33 I,17| z ciocią byłyśmy już na dwu przedstawieniach. ~- Będę
34 I,18| kilkunastoletnim wnukiem i dwu panów: jeden czerstwy i
35 I,18| kalkulować... Ale jak we dwu poczniem się przysłuchiwać,
36 I,19| wierniejszego ode mnie?... Od dwu lat o jednym tylko myślę,
37 II,2 | nam proces o piwnicę, a dwu lokatorów procesją się o
38 II,2 | studenckim mundurku; na dwu zaś innych łóżkach pościel
39 II,2 | komornik przyprowadzi ze sobą dwu stójkowych, bo mnie będą
40 II,2 | ale i cóż, kiedy on już od dwu lat nie pisał... ~Tu pochyliła
41 II,3 | warszawsko - bydgoską doznał dwu szczególnych, choć zupełnie
42 II,3 | tylko apatia. ~Zjawia się dwu Francuzów w przedziale.
43 II,3 | pociągów, do wagonu wchodzi dwu Francuzów i jedna Francuzka
44 II,3 | Suzinowi towarzyszy jeszcze dwu Francuzów z których jeden
45 II,3 | sprężystym. Był pogrążony w dwu szmerach. Za drzwiami, na
46 II,3 | tragami, potem większy wóz na dwu kołach, potem dama i mężczyzna
47 II,3 | która stoi na przecięciu się dwu ulic. Obok niej budka, gdzie
48 II,3 | Stoi na przecięciu się dwu ulic wysadzonych drzewami
49 II,3 | Nawet doktorem filozofii dwu uniwersytetów - odparł Jumart. ~-
50 II,4 | W tej jednej formie, o dwu rękach, odkryłem kilkadziesiąt
51 II,4 | pieniądze i jednego, a nawet... dwu pomocników... Lecz gdzie
52 II,4 | Widowisko, trwające około dwu godzin, polegało na tym,
53 II,4 | drugi, Ochocki trzeci... Ze dwu jeszcze znajdziemy i za
54 II,5 | zgodził ósmego subiekta i dwu ekspedytorów. Kiedy Wokulski
55 II,5 | głowę. Między nimi zauważył dwu znajomych, jeszcze z Irkucka,
56 II,5 | i ja tam jadę. Prawie od dwu miesięcy mieszkam tam. To
57 II,6 | baron zwróciwszy się do dwu pań i mężczyzny, którzy
58 II,6 | panią Wąsowską, w ciągu dwu godzin sześć razy zsiadałem
59 II,6 | nie jest poetyczny związek dwu dusz, to jest ważny wypadek
60 II,6 | jak pies, który staje na dwu łapach. Szczęściem, Ochocki
61 II,6 | wysuwa się spoza skały dwu Tatarów... Chwała Bogu!
62 II,8 | która stanowiła granicę dwu lasów: na prawo rosły dęby
63 II,8 | zamku, składające się z dwu wież sześciokątnych, gdzie
64 II,9 | Zamordować człowieka albo nawet dwu czy samemu dać się porąbać
65 II,10| katedrze, a naprzeciw niego, w dwu szeregach ławek, mieścili
66 II,10| podły, że przynajmniej ze dwu z nas umrze na suchoty...~
67 II,10| czemu mogłem słyszeć rozmowę dwu kumoszek, z których młodsza
68 II,11| innymi zrobił to już od dwu tygodni!... A czy uwierzyłbyś
69 II,11| nauczyć go chodzenia na dwu łapach. Nie bój się pan,
70 II,11| żartami!" - woła komornik do dwu kolegów Patkiewicza, którzy
71 II,13| historię:~- Słyszałem o dwu przyjaciołach, z których
72 II,14| Krzeszowskiej zgłosiło się dwu Żydków zapytując, czy pan
73 II,14| wypadkiem, ale... jeden z nas dwu jest ofiarą mistyfikacji...
74 II,14| zdobyłeś miliony w ciągu dwu lat?...~- Niecałych - dodał
75 II,17| obecnym położeniu, prawie od dwu miesięcy zamknięty w swoim
76 II,17| pół miliona rubli w ciągu dwu lat, ja zmieszałem się z
77 II,17| materiały i zabrać choćby ze dwu pomocników.~- Fabrykę mógłbym
78 II,17| gdzie siedzę prawie od dwu miesięcy - odparł Ochocki. -
79 II,17| mogę doskonale mieszkać w dwu pokojach zamiast ośmiu."~
80 II,19| stary zebrał manatki po dwu swoich żonach i przyjechał
81 II,19| uwagi Rzeckiego. Nareszcie dwu nowych inkasentów dopuściło
|