Tom, Rozdzial
1 I,2 | posiniałych ustach.~- A co, byłem pewny, że pan przyjdziesz
2 I,2 | musiałem szukać doktora. Byłem u sześciu...~- Czy u tych,
3 I,3 | O ile pamiętam, ja tylko byłem neutralny.~W roku 1846 doszły
4 I,4 | zniknęły mi z oczu brzegi. Byłem sam na ogromnej smudze wody,
5 I,4 | będziesz moim swatem.~- Już byłem i nieszczęśliwie... - rzekł
6 I,7 | cudowne kuracje. Przed godziną byłem pełen trucizny, a w tej
7 I,9 | godzin z rzędu!~"I to ja byłem, ja?... - mówił do siebie
8 I,10| tułałem się po całej Europie. Byłem we Włoszech, Francji, Niemczech,
9 I,10| dobrze drwa rąbał, więc byłem co dzień na świeżym powietrzu.
10 I,10| albo angielskich wagonach. Byłem już w kraju.~Przez cztery
11 I,10| Byłeś? - spytał go Mincel.~- Byłem. Panna Małgorzata powiedziała,
12 I,10| historię Węgier...~Z książek byłem bardzo kontent, ale ten
13 I,10| aniżeli nasze. Ja także, póki byłem młody, uważałem, że kobiety
14 I,10| prawie oniemiała muzyka.~Byłem zły jak diabeł i chciałem
15 I,10| tajemnice.~Po hucznym obiedzie byłem dziwnie zafrasowany i chciałem
16 I,11| jeszcze śpiewały słowiki. Byłem rozmarzony. Nagle kuzynka
17 I,11| zdradzony... Tak, dwa razy byłem znudzony, a pięć razy zdradzony...
18 I,12| bursztynem i piórkiem.~- Byłem pewny, że dziś powitam szanownego
19 I,13| mnie za lekkomyślność... Bylem się odegrał, słowo honoru,
20 I,14| humorze.~- Wiesz - mówił - byłem z powinszowaniem u Wokulskiego.
21 I,15| do czasu, a zresztą nic. Byłem wczoraj z towarzystwem na
22 I,15| na sekundanta i właśnie byłem dziś w kłopocie, bom miał
23 I,15| vous plait... No wie pan, byłem tak oburzony (przed półgodziną),
24 I,17| sympatii. ~"W ogóle - mówił - byłem niesprawiedliwie uprzedzony
25 I,17| schodziło - mówił sobie. - Byłem egoistą. Ochocki - oto wspaniała
26 I,17| teraz sama sobie poradzę, bylem miała o co ręce zaczepić,
27 I,17| więc - sytuacja jasna: byłem się szpilką zadrasnął, muszę
28 I,17| oczy ze zdziwieniem. ~- Nie byłem, ale... będę... ~- My z
29 I,19| syknął Wokulski. ~- Powiedz - byłem... Tobie się zdaje, że dopiero
30 I,19| Wokulski drgnął. ~- Byłem pewny - mówił pan Łęcki -
31 I,19| najpierwej - przepraszam... Byłem bardzo zirytowany... - mówił
32 I,19| nieoceniona. Wczoraj byłem trochę rozstrojony, nawet
33 II,1 | niego chodzić... - odparł. - Byłem już chyba dosyć... ~Przy
34 II,1 | a w kilka minut później byłem kompletnie zapity. Usiadłem
35 II,1 | Pozwoli pani, że choć byłem szczerym przyjacielem nieboszczyka,
36 II,2 | miłosierny! jak ja już dawno nie byłem w cudzym mieszkaniu...)
37 II,2 | panie... Podczas kompanii byłem we Włoszech i widziałem,
38 II,2 | prawił eks-obywatel - byłem o dziewiętnaście lat młodszy
39 II,2 | łącznie z pożyczkami) i byłem we Włoszech. Ciekawy byłem,
40 II,2 | byłem we Włoszech. Ciekawy byłem, jak wygląda kraj, z którego
41 II,2 | obaj w oczy. Wyznaję, że byłem trochę zdziwiony naszym
42 II,3 | Berlinie, ani w Wiedniu. ~- Nie byłem. ~Dama głęboko odetchnęła. ~-
43 II,6 | jestem pasiecznik, ale przódy byłem rataj. Ino jak mi wół złamał
44 II,6 | i ci mi powiedzieli, że bylem się szanował, będę zdrów...
45 II,7 | najprzyjemniej - odparł Wokulski. ~- Byłem pewny, że tak będzie, ale
46 II,7 | jestem kobietą i nigdy nie byłem proszony o spętanie mego
47 II,8 | Nie dalej jak teraz, kiedy byłem w Paryżu, miałem przed sobą
48 II,9 | moskiewskie... Rozumie pan?..~Byłem wściekły. Gdyż jakkolwiek
49 II,9 | i dwa razy w ciągu dnia. Byłem przecie opiekunem tej kamienicy,
50 II,9 | kamienicę, no i przy tym byłem życzliwie przyjmowany. Pani
51 II,9 | doznałem dziwnego uczucia: byłem kontent, a jednocześnie
52 II,9 | podłe kalafiory...~Taki byłem nieswój, taki zmartwiony,
53 II,9 | Szprotem, więc znowu nie byłem u pani Stawskiej i nie ostrzegłem,
54 II,10| zagadnął go o kamienicę. Byłem przy tym i wszystko dobrze
55 II,10| rzeczy. Nim upłynęła godzina, byłem pewny, że sprawa o lalkę
56 II,11| że ona była, a i ja tam byłem dlatego, że oni oboje byli.
57 II,11| nawróciła?...~Post scriptum. Byłem pewny, że MacMahonowi uda
58 II,13| będą kochać i podziwiać. Bylem otworzył salon i kupił ekwipaż...~
59 II,13| że już dawno u niej nie byłem. Pójdę wieczorem.~Odebrawszy
60 II,13| obraziłem panią podejrzeniami. Byłem - mówił stłumionym głosem -
61 II,13| mówił stłumionym głosem - byłem na koncercie u państwa Rzeżuchowskich...
62 II,14| niego baron Krzeszowski. ~- Byłem już u pana dwa razy! - zawołał
63 II,14| tysięcy rubli rocznie... Byłem także u pana Tomasza i u
64 II,14| Wokulski. - O życie pańskie byłem zupełnie spokojny, tak jak
65 II,15| kobiety!... Dlaczego ja nie byłem przed jej śmiercią?.. "~
66 II,15| się z panem Tomaszem. - Byłem u Krzeszowskiego i niech
67 II,15| rzekł :~- Uważasz... Wczoraj byłem pijany... Nie mówże nic
68 II,16| po większej części leży. Byłem u niego, ale przyjął mnie
69 II,16| z Paryża do Częstochowy byłem rozmarzony, a ona taka blada,
70 II,17| próbowałem wyjeżdżać... Już nawet byłem na kolei. Ale ogarnęła mnie
71 II,17| to tylko z twojej winy.~"Byłem pełen najszlachetniejszych
72 II,17| i to z pięknej familii, byłem się ochrzcił...~- A ty?..~-
73 II,17| finansiści...~- A ja czym byłem?... Także subiektem i nawet
74 II,17| życie, wielmożny panie. Byłem spokojny, dopókim nie zobaczył
75 II,17| Wokulski.~- Jakie więc?... Byłem odebrał mój kapitalik, jaki
76 II,17| nic obiecywałem miłości. Byłem bardzo lichym mężem, ale
77 II,17| to, jak człowiek kupiony, byłem najlepszym subiektem i najwierniejszym
78 II,17| tych wyścigów, w których byłem bity przez panów Starskich,
79 II,17| stary, że tak dawno nie byłem u ciebie?- rzekł ściskając
|