Tom,  Rozdzial

 501  I,10|               kręcił się około prochowni, a miał taki wyraz na twarzy
 502  I,10|             jesienny, za plecami patrole, a przed nami wieczne wygnanie -
 503  I,10|                 noclegu i gorącej strawy, a ja mówiłem, że kto jak kto,
 504  I,10|                  poodłaziły nam podeszwy, a w butach grało jak na trąbce;
 505  I,10|               sprzedać nam dzbanka mleka, a chłopi w jednej wsi gonili
 506  I,10|                kosami. Mimo to humor był, a Liptak pędząc obok mnie
 507  I,10|           mizerniał; miał spieczone usta, a w oczach blade iskry.~-
 508  I,10|                   na chwilę wytrzeźwiony.~A potem dodał:~- Z Węgier
 509  I,10|                 jakby całe Węgry płakały, a nas zmorzył sen. Śniło mi
 510  I,10|                    jak my byliśmy ubodzy, a dokoła mój ojciec, ciotka,
 511  I,10|              drzemał, Stein ocierał oczy, a Szapary patrzył na bok i
 512  I,10|             komendę: " Na ramię broń!..." A wtedy myślę, że to ty, Katz,
 513  I,10|                     Myślałem o Wokulskim, a piszę o sobie i o Katzu.
 514  I,10|                Katza weszliśmy do Turcji, a przez dwa lata następne
 515  I,10|                Niemczech, nawet w Anglii, a wszędzie nękała mnie bieda
 516  I,10|                     ja chcę do kraju!..." A gdym się obudził zalany
 517  I,10|                   już został prezydentem, a myślał o cesarstwie. Było
 518  I,10|                 mnie tylko myśl trapiła:~"A nuż mnie i stąd wypędzą?..."~
 519  I,10|             Zamościu bawiłem rok z czymś. A żem dobrze drwa rąbał, więc
 520  I,10|                  Krakowskim Przedmieściu, a nie na Podwal, broń Boże!
 521  I,10|                 ożenił, to wiesz - umarł, a i ona także, ale pierwej.
 522  I,10|                   gęsiny, potem gotowaną, a potem pieczoną gęsiną, której
 523  I,10|                  na Węgry?...~Ruszyliśmy, a on jeszcze stał i trzymał
 524  I,10|                   palili szkaradny tytoń, a przede wszystkim wrzeszczeli
 525  I,10|                  Ale że fur było mnóstwo, a łyżwowy most ciasny, więc
 526  I,10|               złotówkę na jeden paszport. A wielmożny pan myśli, co
 527  I,10|                  nikogo?... - odparłem. - A skądże, u licha, pchły,
 528  I,10|                   mi się brudne i ciasne, a ludzie posępni. Sklep J.
 529  I,10|                 cóż mam robić - odparł.~- A Grossmutter jak się ma?~-
 530  I,10|             stłuką jej dzbanek do kawy.~- A Franc?~- Nie gadaj mi o
 531  I,10|                Ignacego - odparł Franc: - A nasz stryj - ciągnął dalej -
 532  I,10|                  dobrej butelce pogadamy. A może i ten pan z tobą przyjdzie -
 533  I,10|              kiedyś, może za Jagiellonów, a może za królów wybieralnych
 534  I,10|           Warszawie za czasów szwedzkich, a drugi do Milera, kościuszkowskiego
 535  I,10|               związek między tymi osobami a rodziną Minclów - nie wiem
 536  I,10|                   majątek zapisał Janowi, a Jan przez kilka tygodni
 537  I,10|                  miałem pisać o Wokulskim,a piszę o Minclach. Gdybym
 538  I,10|                    Jan i Franc Minclowie, a czasem i Małgosia Pfeifer.
 539  I,10|               staruszka robiła pończochę, a ja - opowiadałem dzieje
 540  I,10|                   się tak nie przytulał), a Grossmutter gubiła oczka
 541  I,10|                   Małgosia całowała Jana, a Jan Małgosię, staruszka
 542  I,10|                 pnie się do arystokracji, a unika kupców, którzy mu
 543  I,10|                 mu tego darować nie mogą?~A w jakim celu zajmuje się
 544  I,10|                szkodzi jego reputacji?...~A jaki on sprytny... Kiedy
 545  I,10|           strzelił do cesarza Wilhelma...~A on, jakby nigdy nic, odpowiada:~-
 546  I,10|               połowie na te same tkaniny, a w połowie na drobiazgi do
 547  I,10|                wyroby z drzewa i metalów, a w ostatnim pokoju na prawo
 548  I,10|              uśmiechał się, jakby mówił:~"A cóż mnie to obchodzi..."~
 549  I,10|                   gdzieś znika bez śladu; a w sklepie ukazuje się ledwie
 550  I,10|              jakby ze mnie krew wyciekła. A on prawi dalej :~- Chodźże
 551  I,10|               firanka, mój czarny stół... A pod ścianą naprzeciw moje
 552  I,10|               sklepu niby za sprawunkami, a naprawdę w swaty do Stasia
 553  I,10|                 ona już nie kupiła u nas, a wszystko dlatego, ażeby
 554  I,10|                    sam oddałbym mu córkę, a w posagu dałbym im rocznie
 555  I,10|               ojciec kupuje coś za rubla, a tymczasem panna chodzi po
 556  I,10|                celu, ażeby złapać Stacha, a jego albo nie ma w sklepie,
 557  I,10|                jedwabnych i bawełnianych, a także kupców, którzy sprzedają
 558  I,10|             kawałek śledzia przy bufecie, a do stołu porcyjka flaków
 559  I,10|                 ale moc się nałykał dymu, a moc się nasłuchał!... Wystarczy
 560  I,10|                 kupcy, obywatele miejscy, a może i fabrykanci. Każdy
 561  I,10|           Ponieważ nie znałem tych panów, a zapewne i oni mnie, nie
 562  I,10|              wysługiwał się takim jak my, a ku starości chce mu się
 563  I,10|                  milionów - huknął bas. - A w takim znowu wypadku po
 564  I,10|                    Aha!... I oskubać ich, a potem zemknąć - wtrącił
 565  I,10|              zapomogi...~Prosty człowiek, a jaki uczciwy! Przywiózł
 566  I,10|              uciął rękę dla niego, utnij, a jeszcze mu się nie wywdzięczysz...~
 567  I,10|                 mała, trajkocze jak młyn, a czujesz, że mówi tylko to,
 568  I,10|                pewnością jest to magazyn, a w dodatku pierwszorzędny
 569  I,10|                się starzy i nowi panowie, a nawet pomaga im Zięba, oto:
 570  I,10|                  tym rachmistrz zawołany, a jak zacznie rekomendować
 571  I,10|                   dodać jakiegoś głupiego a przystojnego chłopaka za
 572  I,10|           znaczeniu porządnym obywatelem, a mimo to wszyscy go nie lubią,
 573  I,10|                 razu wziął się do roboty, a w pół godziny później mruknął
 574  I,10|                 Ukłonił się, coś mruknął, a wtedy Wokulski zbliżył się
 575  I,10|                   minom i spojrzeniom?... A to wszystko truje biedaka,
 576  I,10|              nienawistny dla chrześcijan, a jako meches byłbym wstrętny
 577  I,10|             Szlangbauma jest lichwiarzem, a syn, ażeby od niego grosza
 578  I,10|                 na sposób chrześcijański, a nawet dzieciom urządza choinkę...~-
 579  I,10|             nazywał się też Szlangowskim, a teraz znowu Szlangbaumem,
 580  I,10|                  jest szare i podejrzane!~A swoją drogą Stach na tym
 581  I,10|                   Moskwa mu się podobała, a nade wszystko tamtejsze
 582  I,10|                  zawsze udawali pijanych, a ze mną rozmawiali wyłącznie
 583  I,10|               Klejn cieszył się po cichu, a Mraczewski rozprawiał.~Jak
 584  I,10|            pracowali tylko po ośm godzin, a przez resztę czasu będziemy
 585  I,10|                 ziemia, budynki, maszyny, a nawet żony.~Ponieważ jestem
 586  I,10|            uleczył mnie ze swoich teorii, a zarazem bardzo pokrzyżował
 587  I,10|                 Colinsem i panią Meliton, a gdyby jeszcze przyszły dzieci,
 588  I,10|                   piękne, wzrost okazały, a rączki i nóżki - sam smak!...
 589  I,10|                   usteczka jak jagódki... A co za biust!... Kiedy wchodzi
 590  I,10|                   zapoznać się z tą damą, a później przedstawić jej
 591  I,10|                   sklepu z moją wdową!... A jak skakał przy niej, jak
 592  I,10|               temperament, co za ciało... A gdybyś pan widział, jak
 593  I,10|              śmiałbym nawet myśleć o tym, a nie dopiero wrzeszczeć na
 594  I,10|                   zaprowadzi wspólność... A przecie szkoda byłoby takiej
 595  I,10|                   dopełnił ksiądz sędziwy a pobożny, ażeby na miejscu
 596  I,10|            podkowę, ażeby zwabiała gości, a dopiero potem - myślano
 597  I,10|              potrzeba kucharzy i lokajów, a potem : ile butelek szampana,
 598  I,10|                   mi nie przeszkadzać!" - a za drugim bez ceremonii
 599  I,10|               wielka głowa, wielki notes, a nawet - bardzo wielka przyszczypka
 600  I,10|               przyszczypka u lewego buta.~A on wciąż chodził po pokojach
 601  I,10|                 tego zgromadzenia powaga, a w końcu- zrobił się przecie
 602  I,10|               którym trudno by coś ukryć. A że zna się ze Stachem od
 603  I,10|                   Ten wyjazd do Bułgarii, a dziś ten magazyn... spółka...
 604  I,10|              najzupełniej konsekwentne.~- A czy nie wplątał się w jakie
 605  I,10|                   więcej wie od Szumana ; a On chyba nie pozwoli zmarnować
 606  I,11|                 to pupilki jej dokuczały, a ich rodzice drwili z niej
 607  I,11|                 pił aniżeli przed ślubem, a małżonkę, dźwigającą go
 608  I,11|                   powściągliwszą w mowie, a niekiedy nawet moralizującą,
 609  I,11|              dawna znała się z Wokulskim. A że lubiła widowiska publiczne
 610  I,11|                   Wokulski płacił hojnie, a pani Meliton udzielała mu
 611  I,11|                   może mnie kiedyś oceni. A jeżeli nią nie jest, zawsze
 612  I,11|                   gdy się już zagnieździ. A nie zapomnij pan - dodała -
 613  I,11|           łabędzie. Przychodził zawczasu, a wtedy padał gdzieś na ławkę,
 614  I,11|               śmierć jest zapomnieniem... A jeżeli nie jest?... Nie,
 615  I,11|              serce wlać bezmiar tęsknoty, a nie dać nawet tej pociechy,
 616  I,11|                   aż dwom szarym sukniom, a trzeciej niebieskiej i że
 617  I,11|                panie go tam spotykają?... A może chce ich zbliżyć?~Wokulski
 618  I,11|               Zobaczymy, co będzie jutro. A nuż będzie deszcz albo która
 619  I,11|             zobaczymy, co będzie jutro... A może mnie nie zatrzymają?..~
 620  I,11|                ładnych chodzi po świecie, a ja też nie myślę czepiać
 621  I,11|                   wałęsał się po mieście, a gdzie stąpił, prześladowała
 622  I,11|           Natychmiast więc pana zabieram, a raczej zabieram się z panem
 623  I,11|              wszyscy książęta i spółki.~- A więc jesteśmy gotowi? -
 624  I,11|            przypatrywał mu się spod rzęs, a widząc, że Wokulski to czerwienieje,
 625  I,11|             Bardzo lubił mówić po polsku, a nawet treścią jego francuskich
 626  I,11|            prefektami departamentów. No - a przecie takich panów znamy,
 627  I,11|             jednego Wojtka robią księcia, a z innego parobka. W rzeczywistości
 628  I,11|                 miał dla nich życzliwość, a nawet stykał się z nimi
 629  I,11|          nieszczęśliwym położeniem kraju; a każdą mowę swoją kończył
 630  I,11|                nasz nieszczęśliwy kraj...~A gdy to powiedział, czuł,
 631  I,11|               stolicy mętnej wody i pyłu, a owi męczą się przez kilkudniową
 632  I,11|                  przyjechali o pierwszej, a w kwadrans po nich zaczęli
 633  I,11|                  prezentował Wokulskiego, a następnie podkreślał przybysza
 634  I,11|                  Wszyscy patrzymy na las, a tu coś skwierczy pod kopytami.
 635  I,11|                   inte... to jest o plan, a raczej... o projekt zawiązania
 636  I,11|                    Ależ nie!... O handel, a raczej o ułatwienie handlu
 637  I,11|               stało centrum takowego...~- A jakież to towary? - spytał
 638  I,11|                   kapitał jest niemiecki, a rada zarządzająca rezyduje
 639  I,11|                  do dwudziestu procentów, a może więcej Otóż ten punkt
 640  I,11|                 handlu perkalami, który n a s nic nie obchodzi... Ale,
 641  I,11|            pohamować zapał dla księcia.~- A więc, panowie - ciągnął
 642  I,11|               sprawie handlu okowitą...~- A kredyt dla rolników?... -
 643  I,11|              adwokat, wszystkich całował, a sam bez ceremonii płakał.
 644  I,11|            hrabia-Anglik kiwając głową.~- A ja dam dwa... trzy razy
 645  I,11|             podjąć się każdego zajęcia.~- A na jaką pan liczy pensję?~-
 646  I,11|        przygarbiony hrabia zabrał głos.~- A zatem - mówił - szanowni
 647  I,11|                 wydaje się bardzo dobrym, a obecnie chodzi tylko o bliższe
 648  I,11|                         wołali hrabiowie, a za nimi jeszcze głośniej
 649  I,11|               mnie?" - pomyślał Wokulski, a głośno rzekł:- Możemy pójść
 650  I,11|               człowiek. - Matka moja była a ż Łęcka - rzekł z ironią -
 651  I,11|                    Młody człowiek umilkł, a że byli w Ogrodzie Botanicznym,
 652  I,11|              sposób patrzenia, słuchania, a raczej niesłuchania, nawet -
 653  I,11|            Zapomniałem o pięknej kuzynce, a zacząłem myśleć o machinach
 654  I,11|                   o machinach latających. A ponieważ myśląc, muszę chodzić,
 655  I,11|      impertynentem, pan Łęcki oryginałem, a kuzynka przez tydzień nie
 656  I,11|                 już kocha się w Ochockim, a jeżeli się nie kocha, to
 657  I,11|                   z twoich przywidzeń..." A ja myślę: co to za żona
 658  I,11|                   pytania, bardzo poufne, a może nawet drażliwe - mówił
 659  I,11|         przynajmniej to, co ten człowiek, a ponieważ nie mam takich
 660  I,11|              czterdziesty szósty rok...~- A zatem ja do kompletnego
 661  I,11|                dodał:~- To jedno pytanie, a teraz drugie, ale - nie
 662  I,11|                  dwa razy byłem znudzony, a pięć razy zdradzony... Potem
 663  I,11|                   doskonalszą od innych - a potem ona robi to samo,
 664  I,11|                   miłe... Mniejsza o nie! A tymczasem gdy raz opanuje
 665  I,11|                  mnie żeniaczka, kobiety, a nawet mikroskopy, stosy
 666  I,11|                   ludzkości skrzydła...~- A gdybyś pan je nawet przypiął,
 667  I,11|         najwyższym stopniu rozstrojony. - A jeżeli geniusz?..."~Wstał
 668  I,11|            tłoczyły się kolumny, gromady, a przynajmniej szeregi spacerujących;
 669  I,11|               ciągnął szmer przechodniów, a od stawu wilgoć. Czasem
 670  I,11|              gdyby władał nim Lucyper?... A gdyby mi zastąpił drogę
 671  I,11|                  wynalazki (ja żadnego!). A nad to wszystko jest naczyniem,
 672  I,11|               zbudować machiny latającej? A w takim razie będzie większym
 673  I,11|                  nim współzawodniczyć?... A jeżeli stanie kiedy kwestia:
 674  I,11|           ulegającemu chorobom i omyłkom, a nade wszystko - tak naiwnemu...
 675  I,11|                samą świadomość położenia, a pracę z pewnością większą...~
 676  I,11|             budować machiny latające!...~"A ja czy dzisiaj nie mam idei,
 677  I,11|                   zniknęła jedna kobieta, a w tobie pamięć o niej, czymże
 678  I,11|                 grywa w karty w resursie. A tymczasem Ochocki ma ideę,
 679  I,11|                  mu zagaśnie..."~"Dobrze, a jeżeli on nic nie zrobi
 680  I,11|          tymczasem faktycznie coś zrobię, a mikroskop, stos czy nawet
 681  I,11|               jestem dziś człowiek czynu, a on marzyciel... Zaczekajmy
 682  I,11|            Wreszcie na lewo zobaczył mur, a dalej budynek.~"Aha, Pomarańczarnia...~
 683  I,11|             przecież między arystokrację, a co będzie dalej - zobaczymy..."~
 684  I,12|                którzy mu zastąpili drogę, a później wzgórek ze studnią,
 685  I,12|               Łęckim sprzedają kamienicę, a jedynym kupcem będzie baronowa
 686  I,12|              sześćdziesiąt tysięcy rubli; a w takim razie resztka posagu
 687  I,12|                   postawiona między biedą a wyjściem za marszałka, chętnie
 688  I,12|           zawstydzony, że sprzedał klacz, a baronowa- zrozpaczona, gdyby
 689  I,12|                    kiedy pan jest w domu? A .ja powiedziałem: koło dziesiąty
 690  I,12|                   Wtedy szedł po majątek, a dziś ma okazję rzucić jego
 691  I,12|           znajdzie się w tym położeniu... A wydźwignie ją nie jakiś
 692  I,12|             procent - 7200 rubli rocznie; a że mam na pewno piętnaście
 693  I,12|                  No i dom coś przynosi... A co powiedzą moi wspólnicy?,..
 694  I,12|          potrzymał mu dziecko do krztu.~- A a a!... A pytał się, czy
 695  I,12|                  mu dziecko do krztu.~- A a a!... A pytał się, czy ja
 696  I,12|                   dziecko do krztu.~- A a a!... A pytał się, czy ja
 697  I,12|             dziecko do krztu.~- A a a!... A pytał się, czy ja chcę,
 698  I,12|                 Dobrze, weź ten surdut.~- A reperaczyja?...~- O, głupi
 699  I,12|                  za swoją ukochaną klacz, a po wtóre, baronowa nie życzy
 700  I,12|                       W maneżu Millera.~- A dokumenta?~- Oto są - odpowiedział
 701  I,12|             adwokata, ażeby mi kupił dom, a nie wiem, ani jak dom wygląda,
 702  I,12|                   mi powierzyli kapitały, a drugiego kupuję kota w worku.
 703  I,12|        przytwierdzona brama do kamienicy, a kamienica do Warszawy.~Prawdziwą
 704  I,12|                   każdym rogu były drzwi, a w jednym aż dwoje drzwi;
 705  I,12|                obok znajdowała się nisza, a w niej - nimfa z dzbankiem
 706  I,12|              nimfy żółte, piersi zielone, a nogi niebieskie, można było
 707  I,12|                Teraz pójdziemy do sklepu, a do ogrodu po obiedzie -
 708  I,12|                 ją w kwietniu na grobach, a później w sklepie. Nawet
 709  I,12|             gzemsie gruchało parę gołębi, a na drugim piętrze tej samej
 710  I,12|                 sopran śpiewający gamę.~- A!... a!... a!... a!... a!...
 711  I,12|                  śpiewający gamę.~- A!... a!... a!... a!... a!... a!...
 712  I,12|            śpiewający gamę.~- A!... a!... a!... a!... a!... a!... a!...
 713  I,12|                 gamę.~- A!... a!... a!... a!... a!... a!... a!... a!...
 714  I,12|                   A!... a!... a!... a!... a!... a!... a!... a!... a!...
 715  I,12|                   a!... a!... a!... a!... a!... a!... a!... a!... a!...
 716  I,12|                   a!... a!... a!... a!... a!... a!... a!... a!... a!...~
 717  I,12|                   a!... a!... a!... a!... a!... a!... a!... a!...~Wysoko
 718  I,12|                   a!... a!... a!... a!... a!... a!... a!...~Wysoko nad
 719  I,12|                   a!... a!... a!... a!... a!... a!...~Wysoko nad sobą,
 720  I,12|                   a!... a!... a!... a!... a!...~Wysoko nad sobą, na
 721  I,12|                trzecim piętrze szewc kuł, a na drugim w tylnej oficynie
 722  I,12|                   się wrzaskliwa gama :~- A!... a!... a!... a!... a!...
 723  I,12|                 wrzaskliwa gama :~- A!... a!... a!... a!... a!... a!...
 724  I,12|           wrzaskliwa gama :~- A!... a!... a!... a!... a!... a!... a!...
 725  I,12|                gama :~- A!... a!... a!... a!... a!... a!... a!... a!...
 726  I,12|                   A!... a!... a!... a!... a!... a!... a!... a!... a!...
 727  I,12|                   a!... a!... a!... a!... a!... a!... a!... a!... a!...
 728  I,12|                   a!... a!... a!... a!... a!... a!... a!... a!... a!...~"
 729  I,12|                   a!... a!... a!... a!... a!... a!... a!... a!...~"Wesoły
 730  I,12|                   a!... a!... a!... a!... a!... a!... a!...~"Wesoły
 731  I,12|                   a!... a!... a!... a!... a!... a!...~"Wesoły dom, nie
 732  I,12|                   a!... a!... a!... a!... a!...~"Wesoły dom, nie ma
 733  I,12|                   fizjognomię kryminalną, a reszta - bardzo znudzone.~
 734  I,12|                 brązowego koloru firanki, a na ściennych obiciach brązowe
 735  I,12|                 udziałów w naszej spółce. A że do rejenta pójdziemy
 736  I,12|                 obserwował go spod oka.~- A tak... spółka!... - powtórzył
 737  I,12|                 dziewięćdziesiąt tysięcy. a nawet i więcej - wtrącił
 738  I,12|                      krewnym nawet kupca, a tym bardziej kupca - szlachcica.
 739  I,12|                 licytować się nie będę.~- A jeżeli znajdzie się trzeci
 740  I,12|                  krzesło przed kontuarem. A ponieważ wstyd mu było od
 741  I,12|                   trzecie - to jest koki, a wszystkie - to są: Kozaki.
 742  I,12|                wszystkie - to są: Kozaki. A pan wie, co oni mi odpisali?...
 743  I,12|                Frak kładzie się Nie to... A, jest!... "Panu S. Szlangbaumowi:
 744  I,12|               wiem, choć nie on mi mówił. A teraz o szaradę. Jak ja
 745  I,12|                  aniżeli brał procentów." A ja mówię: "Panie redaktorze,
 746  I,12|              procenty, to ja będę pisał." A pan Szymanowski na to: "
 747  I,12|              Szymanowski, słyszy pan? Nu, a oni mnie dzisiaj piszą w "
 748  I,12|                 roku temu gadali inaczej. A co teraz drukują w gazety
 749  I,12|                   razem kortowe odzienie.~A jak dziadzio - on pisał,
 750  I,12|           pierwszy, dół, to znaczy: spód, a przeczenie to jest nie -
 751  I,12|                  przeczenie to jest nie - a wszystkie razem to są spodnie.
 752  I,12|               posyłam tylko cztery ruble. A jak ty się będziesz dobrze
 753  I,12|                   gorączke i przez wojne, a u nas tylko przez mądrość
 754  I,12|                żeby panu dom sprzedawali, a Łęcki chciał jego kupić,
 755  I,12|              trzydzieści tysięcy rubli... a on panu ułatwi interes może
 756  I,12|                   środkujące między szyją a zadem, a czwarty wygląda
 757  I,12|          środkujące między szyją a zadem, a czwarty wygląda tak, jakby
 758  I,12|               Drugi bowiem pan aż syknął, a czwarty rozpoczął formalną
 759  I,12|                  Dam doskonałego dżokeja, a ten poprowadzi ją według
 760  I,12|            dopiero co wyjęto z nich rękę, a zaraz po nim ukazał się
 761  I,12|                  Potem objął ją za szyję, a gdy oparła mu na ramieniu
 762  I,12|                  na męża starej kobiecie, a teraz masz!... Przez długie
 763  I,12|               kochać... - mówił Wokulski. A potem dodawał: - Jeżeli
 764  I,12|                  mogłaby nim pogardzić.~- A jeżeli i ja mam moje widoki
 765  I,12|                ulepieni z innej gliny..."~A potem dodał:~"I dziwić się,
 766  I,12|             mruknął strzelając z palców - a skąd oni wiedzą, że ja kupiłem
 767  I,13|               obojętnie, ale była zdrowa, a pan Miller pełen otuchy:~-
 768  I,13|                czy się coś nie stanie?... A jeżeli klacz złamie nogę!..."~
 769  I,13|               huczał gwar tysiąca głosów, a Wokulskiemu zdawało się,
 770  I,13|                 środku wyścigowego placu, a przy niej panów Millera
 771  I,13|                 żółto-niebieskiej czapki, a wyjąwszy drugą ręką cygaro
 772  I,13|                     Och! - odparł dżokej, a przypatrzywszy się Wokulskiemu
 773  I,13|                 poszedł w stronę trybuny, a Wokulski, pożegnawszy panów
 774  I,13|                 jeżeli jej tu nie będzie! A może pani Meliton, stara
 775  I,13|            ptaszki?... Nas moralizujecie, a gdy się uda, robicie to
 776  I,13|              ławie galerii i ponad pstrym a huczącym tłumem patrzył
 777  I,13|            Siedziały hrabina z prezesową, a na przodzie pan Łęcki z
 778  I,13|                   ukłonił mu się z kozła, a pan Łęcki zawołał:~- Otóż
 779  I,13|             znacząco ścisnęła go za rękę, a pan Łęcki spytał:~- Czy
 780  I,13|                 co, żeś mu spłatał figla, a mojej córce zrobiłeś miłą
 781  I,13|                   do wyścigów i wygrałam, a drugi raz założyłam się
 782  I,13|                   słońce, niebo i ziemia, a Wokulski poczuł się w tak
 783  I,13|              Wokulski pobiegł do trybuny, a spotkawszy Yunga, który
 784  I,13|               wiadomość o licytacji domu. A teraz - dodał w duchu, patrząc
 785  I,13|              zakręt...~- Pierwszy zakręt, a gniady tuż za nim.~- Drugi...
 786  I,13|                     Pokaż mi twoje włosy, a powiem ci, kim jesteś."~
 787  I,13|                 milimetra nic nie znaczy, a nie wiedzą, laiki, że tam
 788  I,13|                  piątej dostaje gorączki, a przy siódmej zabija go apopleksja...
 789  I,13|            lekarzem, tylko sekundantem.~- A... to co innego - odparł
 790  I,13|              wyścigach.~- Na wyści...?. - A cóżeś ty robił na wyścigach?...~-
 791  I,13|            napisał kilkadziesiąt wierszy, a na kopercie położył adres
 792  I,13|                tylko, że na mój kószt..."~A gdziekolwiek spojrzał, widział
 793  I,13|                   się jak żelazne sztaby, a ciało nabiera tak dziwnej
 794  I,13|                   i spudłujesz.~Słowa te, a jeszcze bardziej opuszczenie
 795  I,13|           gniewnie, rozbierając barona:~- A, ty błaźnie jakiś - oburzył
 796  I,13|                   Może mi zabronisz?...~- A niech się jaśnie pan strzela
 797  I,13|                   jaśnie pana zapłaci?... A komorne... a utrzymanie
 798  I,13|                  zapłaci?... A komorne... a utrzymanie domu?... Dlatego,
 799  I,13|            gospodarz nasyła nam rejentów, a ja boję się, żebym z głodu
 800  I,13|                  wyszedł na niedźwiedzie, a zabił chłopu cielną krowę.
 801  I,13|               oćwiczyć swoim psiarczykom, a ja muszę dawać mu satysfakcję,
 802  I,13|                   zwymyślał Maruszewicza, a w duchu przysiągł, że Wokulskiego
 803  I,13|              tylko przestrzelić mu nogę.~"A tak!... - dodał po chwili. -
 804  I,13|                   po chwili. - Drasnę go, a on będzie kulał do końca
 805  I,13|                  Ruszyli w stronę Bielan, a w parę minut popędził za
 806  I,13|                   zniknął mu sprzed oczu, a został tylko jeden człowiek,
 807  I,13|              dziurę w twarzy, ząb wybity, a kuli nie widać... Przecie
 808  I,13|              starannie pistolet barona.~- A!... - zawołał - to jasne...
 809  I,13|                 jasne... Kula w pistolet, a zamek w szczękę... Pistolet
 810  I,13|                  wystraszony Konstanty,~- A co! - mówił. - Przepowiadałem,
 811  I,13|             Jeszcze raz przepraszam pana, a tam... wiem, co mi należy
 812  I,13|                 powinienem być oszpecony, a co do zęba... Gdzie mój
 813  I,13|                  zawińąć go w papierek... A co do zęba, od dawna . już
 814  I,13|                był podobny do marionetki, a egiptolog znowu zaczął obserwować
 815  I,13|             odwagą i uprzejmością barona, a tylko Szuman zły. I dopiero
 816  I,13|                  Wokulskiego i mruknął:~- A to bydlęta!... I że ja na
 817  I,13|           Maruszewicz. Już był zmieszany, a zmieszał się jeszcze bardziej,
 818  I,13|                 domu państwa Łęckich...~- A pan skąd wiesz o tej licytacji?.. -
 819  I,13|                 mu nie dokończony frazes, a lewa ręka z laseczką i prawa
 820  I,13|                suficie i ścianach pokoju, a nareszcie, oblany zimnym
 821  I,13|                   nieprzychylną opinią... A tymczasem ja, słowo honoru,
 822  I,13|              muszę spłacić dług honorowy, a ten kupczyk, ten... łajdak!...
 823  I,13|                  z wizytą do Wokulskicgo, a nie znalazłszy go w mieszkaniu,
 824  I,13|                jest to hultaj dużej ręki, a przy czym sprytny. Chciał
 825  I,13|              Małym, galanteryjnym kupcem. A dziś mówią o mnie w całej
 826  I,13|           dźwigający dolę kilkuset ludzi, a miłość porusza mnie. A jeżeli
 827  I,13|                    a miłość porusza mnie. A jeżeli mnie spali tak, że
 828  I,13|                  wycofać się ze spółki... A wie pan dlaczego? Dla dwu
 829  I,13|                 bawisz się pan w wyścigi, a po wtóre - bijesz go pan
 830  I,13|                 interesem jak każdy inny, a nawet lepszym, gdyż w ciągu
 831  I,13|                  oddał damom na ochronkę, a oprócz tego Bóg wie ile
 832  I,13|               uderzając ręką w kolano. -- A pan wiesz, co mówi hrabia
 833  I,13|               miliony w przedsiębiorstwo, a jutro wyzwie kogo na pojedynek
 834  I,13|                 więc już nie brnij dalej. A nade wszystko nie kupuj
 835  I,13|           procentów, jakieś im obiecywał, a nawet... Pojmujesz... Gotowi
 836  I,13|                nawet ja pożyczę ci firmy, a o zabezpieczenie własności
 837  I,13|                   może do nich przylgnie, a za rok, za pół roku pan
 838  I,13|                 nas dziedziczą, to jedno. A po wtóre - kto zaręczy,
 839  I,13|                 jak śmie robić nam łaskę, a jeżeli za tanio, to - wyzyskał
 840  I,13|                  ze mną mają kwaśne miny, a przeciwnicy- triumfują.
 841  I,13|                  wyścigi i pojedynki...), a frant Zięba już zaczyna
 842  I,13|             szwindel...~- Niech mnie...~- A wszyscy - że zbankrutujesz,
 843  I,13|                wyżej - wtrącił Wokulski - a ty, Ignacy, co sam myślisz?~-
 844  I,13|                  służbach, w więzieniach, a choćby i w tym nieszczęsnym
 845  I,13|                którego zaprzedałem się... A dziś, kiedy rozwinęły mi
 846  I,13|                 na obiad (około szóstej), a Pan - nawet nie próbuj wymawiać
 847  I,13|    oprzytomniawszy odpisał panu Łęckiemu, a Mikołajowi dał pięć rubli.~
 848  I,13|                  na parę minut do sklepu, a gdy Mikołaj wyszedł na ulicę,
 849  I,13|                 rozejrzyj się w sytuacji, a może sam się cofniesz...~
 850  I,14|               często myślała o Wokulskim, a we wszystkich medytacjach
 851  I,14|               dobrą, Ochocki - dziwakiem, a Krzeszowski - karciarzem.
 852  I,14|                  określić jednym wyrazem, a nawet stoma zdaniami. Nie
 853  I,14|                był też do nikogo podobny, a jeżeli w ogóle można go
 854  I,14|                naprawdę istota nadludzka, a przynajmniej - poza salonowa?~
 855  I,14|                     następnie jej serwis, a następnie dostarczył różnych
 856  I,14|                  sobie reputację u ludzi, a ją, pannę Izabelę Łęcką,
 857  I,14|                  wydawało się nieznośnym, a na tle wachlarzy, sakwojażów,
 858  I,14|                już napełniał ją rozpaczą. A cóż dopiero, gdy ktoś wdarł
 859  I,14|               żeby zrobić na nim interes. A zatem on czuł, że panny
 860  I,14|                  która rzadko dziękowała, a jeszcze rzadziej prosiła.
 861  I,14|           ubiegali się o znajomość z nim, a on, ten brutalny parweniusz,
 862  I,14|            majętni, traktowali ją chłodno a krótko; gdy zaś, zmęczona
 863  I,14|               grobu, ale z każdym rokiem, a nawet miesiącem, mocniej
 864  I,14|                    że ona wygląda ich?...~A przecież istotnie ona do
 865  I,14|                   pracowali w kopalniach, a których od czasu do czasu
 866  I,14|             umarłabym z samego strachu... A pani czy także by umarła?...~
 867  I,14|                   był takim podróżnikiem, a przynajmniej górnikiem,
 868  I,14|                  coraz więcej mówi o nim, a ten wybuch łez prezesowej?...~
 869  I,14|                Łazienkach były tak nudne, a pogadanki o modach, ochronach
 870  I,14|            rozmowa z tego rodzaju ludźmi, a pannie Izabeli chłopi na
 871  I,14|              Chociaż kupiec galanteryjny, a do tego jeżdżący własnym
 872  I,14|                nie rozmawiać z Wokulskim, a przynajmniej traktować go
 873  I,14|                  należało wracać do domu, a Wokulski nie przychodził ;
 874  I,14|             prezesowa nieco roztargniona, a panna Izabela rozgniewana.
 875  I,14|               poszedł do swego gabinetu.~"A może ojciec ma rację?... -
 876  I,14|                się na tym... Wokulskim...~A jednak cóż za gbur z tego
 877  I,14|           pochodzić ze starożytnego rodu, a baron, znawca męskiej piękności (
 878  I,14|               angielskich przemysłowcach, a książę - tylko zacierał
 879  I,14|           niebrzydki, zdolny, energiczny, a nade wszystko bezczelny
 880  I,14|                  dni ma odbyć się wyścig, a baron porobił duże zakłady.~-
 881  I,14|                 zgodzić się na ten układ. A wówczas panna Izabela pomyślała:~"
 882  I,14|                     Nie więcej od innych. A po co ja mu powiedziałam,
 883  I,14|               Kiedyś umizgał się do niej, a odtrącony, mścił się. Wiedziała,
 884  I,14|               połączył się dla pieniędzy, a nic od niej nie mógł wydobyć,
 885  I,14|                prezesowa z zakłopotaniem, a ojciec nie odzywał się nawet,
 886  I,14|              zlękła się o swego faworyta, a hrabina zrobiła uwagę, że
 887  I,14|                 obowiązku wiedzieć o tym, a upomnieć się musiał.~- Pogodzą
 888  I,14|                  ręce (baron widział to). A nade wszystko, jakby odgadując
 889  I,14|                   wyścigowych przygodach, a w godzinę - już nie myślała
 890  I,14|                 myślała. - Mnie obrażają, a jego będą przepraszać. Ja,
 891  I,14|                  przyszła jej nowa myśl:~"A jeżeli Wokulski nie zechce
 892  I,14|                   odrzucił przeproszenie, a jego sekundanci postawili
 893  I,14|                   wart od Krzeszowskiego, a jednak... może zginąć!...
 894  I,14|                   otoczyłby go protekcją, a on płaciłby mu procenta;
 895  I,14|                  zastąpiłby nieboszczyka, a jej rozsądnego powiernika
 896  I,14|                  jej było oddanego sługi, a może powiernika; ale korzyła
 897  I,14|                    że baron został ranny, a zdziwiona, że opłakany przez
 898  I,14|                Ojciec tak liczy na niego, a i ja nabieram ufności. O
 899  I,14|                bez względu na kondycję...~A potem odprowadziwszy córkę
 900  I,14|                zawiązać bliższe stosunki, a wtedy zobaczymy, kto wyjdzie
 901  I,14|                 prostowała jednak omyłki, a na odwrót, przyznawała w
 902  I,14|              meble dziwiły się natłokowi, a w kuchni szeptano, że pan
 903  I,14|                  wyścigami i pojedynkami, a zajął się spółką. Był hrabia
 904  I,14|                wierzaj - nie najgorszego, a będę miał nadzieję, że kiedyś
 905  I,14|                  że przyjmuje pudełeczko, a ząb z należytą czcią odsyła
 906  I,14|           roztkliwiła się swoim triumfem, a dla Wokulskiego uczuła jakby
 907  I,14|             Wokulski sprzedał swój sklep, a kupił dobra ziemskie, lecz
 908  I,14|                   powiększał ich majątek, a nareszcie, gdy ona zmarła (
 909  I,14|               kręcił głową Czytając list, a nareszcie rzekł:~- Zawsze
 910  I,15|                LUDZKĄ SZARPIE NAMIĘTNOŚĆ, A W JAKI ROZSĄDEK~ ~Otrzymawszy
 911  I,15|                    Ciasny pokój dusił go, a rozmowa z Rzeckim, w ciągu
 912  I,15|                chronić od nieprzyjaciół - a ja robię i jedno, i drugie.
 913  I,15|                   mi wszelkie przeszkody, a zawsze upomina się o ofiary
 914  I,15|                   w podługowatej skrzyni, a żebrząca wiedźma wydała
 915  I,15|                 ledwie jedne są przyjęte, a i z tych ledwie połowa kończy
 916  I,15|                 którym jest ledwie jedna, a przeciw któremu ze dwadzieścia
 917  I,15|             daliby sobie rady ze ślubami, a cały świat zamieniłby się
 918  I,15| prawdopodobieństwa, że się z nią ożenisz, a za rok możesz mieć jedną
 919  I,15|                   się jednak i zapytał: - A jeżeli panna Izabela pokocha
 920  I,15|               obok drewnianych śpichrzów, a przejeżdżające furmanki
 921  I,15|               jakiegoś byka albo gąsiora, a jednocześnie płakać nad
 922  I,15|                  do Moskwy i Petersburga, a nareszcie napisał list do
 923  I,15|                  oznacza i nie zapowiada. A nadzieja cicho... cicho
 924  I,15|                  że - może jest kochanym, a może dopiero nim będzie. ~
 925  I,15|              zatrzymywały się bez powodu, a nieskończony potok przechodniów
 926  I,15|           napełniony blaszanymi konwiami, a powożony przez zuchowatą
 927  I,15|                 niech sama myśli o sobie, a sława... Co mi przeszkadza
 928  I,15|                  na przykład na Syriuszu? A przecież Kopernik nie jest
 929  I,15|              będzie miał sławę Kopernika, a ja - szczęście?... A budujże
 930  I,15|           Kopernika, a ja - szczęście?... A budujże sobie machiny latające,
 931  I,15|                 miał nieśmiertelną sławę, a on - żywą pannę Izabelę.
 932  I,15|              Łęckich. Zacna pani Meliton, a może i ten... Maruszewicz
 933  I,15|              koronki, zasypię klejnotami, a wtedy przekonamy się, czy
 934  I,15|                 zapytał fryzjera. ~- Nic, a będzie gorzej; kongres berliński
 935  I,15|            Bismarck o zduszeniu kongresu, a Żydzi - o ogoleniu do reszty
 936  I,15|                    panie, cicho do czasu, a zresztą nic. Byłem wczoraj
 937  I,15|                   w rozmaitych godzinach, a oko, panie, mam na te rzeczy...
 938  I,15|          pantofelka, ani kawałka wstążki! A przecież nawet raz u jednego
 939  I,15|          bezimiennie odesłać do redakcji. A, panie, u oficerów, szczególniej
 940  I,15|                   nie ma śladu pretensji, a to źle!... Znam kilka baletniczek,
 941  I,15|            zawarłyby z panem stosuneczki, a słowo honoru daję, że warto!
 942  I,15|              rezultacie nic nie obchodzą. A jeżeli włożę surdut, mogę
 943  I,16|                  mu kazała panna Izabela, a wyjeżdżając do Ameryki ofiarował
 944  I,16|                  Rossi nie przyszedł!... ~A tak dziś była piękną. Ubrała
 945  I,16|                ona szanuje jego pamiątki, a nade wszystko - przekonałby
 946  I,16|                być wiernym mojej miłości, a wtedy ja wyprę się rodu
 947  I,16|                 Romeo - rzuć twoją nazwę, a w zamian za to, co nawet
 948  I,16|          podobieństwo: on - Rossi, aktor, a ona - panna Łęcka. Rzuć
 949  I,16|                 jego garderobę teatralną, a może przyszywać mu guziki
 950  I,16|         czterdzieści, nie - pięćdziesiąt, a może i sześćdziesiąt tysięcy
 951  I,16|                sześć lat suma podwoi się, a już za dziesięć - może wzrosnąć
 952  I,16|                  pewnością ma sto za sto. A w takim razie spojrzę mu
 953  I,16|                   ukazał się Wokulski. ~- A... witam!... - zawołał pan
 954  I,16|                  płacą, rządcy złodzieje, a wierzycieli hipotecznych
 955  I,16|                  mi z niego pięćdziesiąt, a choćby czterdzieści tysięcy
 956  I,16|                 tej chwili do dyspozycji, a nie mógł zaciągać długów
 957  I,16|                    Gwarantuję dwudziesty, a jeżeli interesa pójdą lepiej,
 958  I,16|                  Sam ma ze sto procentów, a mnie daje dwadzieścia..." ~
 959  I,16|                pąsową różą przy ramieniu, a potem - innej damie wysokiej
 960  I,16|                 doskonałego plenipotenta, a zarazem przyjaciela, który
 961  I,16|                 Koronki z dziesięć rubli, a robota z piętnaście... Razem-czterdzieści
 962  I,16|              Panna Florentyna aż drgnęła, a pan Tomasz z wielką werwą
 963  I,16|            sąsiada z pobłażliwą litością, a pan Tomasz... zaczął także
 964  I,16|           baraninę z ryżem jedli palcami, a rosół pili prosto z garnka. ~
 965  I,16|                   się jej z zadowoleniem, a panna Izabela prawie z podziwem.
 966  I,16|             Florentyna została w jadalni, a reszta towarzystwa przeszła
 967  I,16|                 to przejdziemy do salonu, a ojciec tymczasem odpisze... ~
 968  I,16|                 ojca" - "znieważył mnie", a potem: "kocha mnie" - "kupił
 969  I,16|           zaniepokoił...-dodała ciszej. - A potem... baron przeprosił
 970  I,16|             prośbę do pani?... ~- Tak. ~- A więc - mówił rozgorączkowany -
 971  I,16|                  chcę spłacić jeden dług, a pan chce mnie zmusić do
 972  I,16|                    że im płacić potrzeba, a mnie nie wypada. Nawet nie
 973  I,16|             prawem. Ja zaś dobijałem się, a dzisiaj błagam o nią, gdyż
 974  I,16|                 pan sam wziął ją gwałtem. A odbierać?... Już za późno,
 975  I,17|                   aby ją o co prosił... ~"A gdybym się był w tej chwili
 976  I,17|             uprzedzony do wielkich panów. A oni są przecie takimi jak
 977  I,17|              którzy mieli z nim stosunki, a nareszcie - cały kraj i
 978  I,17|         pomyślności ogółu - to grunt... - A potem dodał z uśmiechem: -
 979  I,17|                   księgą siedział Rzecki, a przed, nim stał jakiś człowiek
 980  I,17|                 razy ze szczytu drabinki, a płaczący człowiek zwrócił
 981  I,17|                chce uczyć się na doktora, a i starość za pasem... Bóg
 982  I,17|                       Oberman, zapłacisz, a ja ci zwrócę... ~Inkasent
 983  I,17|               zawiadomiono go, że taka to a taka Maria, niegdyś dziewczyna
 984  I,17|                 miała o co ręce zaczepić, a ludzi, co potrzebują gorzej
 985  I,17|               stary ma miętkie szercze..."A on gada: "Ja se też tak
 986  I,17|                 bo mi choć trochę strącą, a tu syn idzie na medyka,
 987  I,17|                   tu syn idzie na medyka, a tu starość chwyta człowieka
 988  I,17|           mieszkaniu jest wolny pokój? ~- A tak, wielmożny panie, bo
 989  I,17|               panie, bo mi stryjek umarł, a jego bestie lokatory nie
 990  I,17|             wygnał. Na wódkę to łobuz ma, a na komorne go nie stać... ~-
 991  I,17|               mebli nawoził... ~- Dobrze. A twoja żona niech zobaczy,
 992  I,17|              całując go w rękę. ~- Ale... A cóż z twoim bratem?... ~-
 993  I,17|             otwierały; patrzyła w ziemię, a na rzęsach jej błysnęły
 994  I,17|            podobno łatwiej dostać robotę, a tu... któż mnie przyjmie? -
 995  I,17|                  przyjmie? - szepnęła. ~- A gdyby tu jaki skład brał
 996  I,17|                   się będzie pani u nich, a maszyna i wszystko, co się
 997  I,17|                 składu bielizny dam pani, a po paru miesiącach zobaczymy,
 998  I,17|             Maszynę przyślę pani jutro... A oto pieniądze na zagospodarowanie
 999  I,17|                   w kartkę do Wysockiego. A kiedy ona wahała się, czy
1000  I,17|               nachodzić, kiedy był chory. A bilet posłałem." ~Zbliżywszy