Tom, Rozdzial
1 I,6 | odpowiada nic, jakby jej nie widział; ogląda swoje piękne paznogcie
2 I,6 | odpowiada nic, jakby jej nie widział.~"Kiedyż nareszcie wyjedziemy
3 I,8 | mu się, że już kiedyś ją widział i że ją dobrze zna. Wpatrzył
4 I,8 | nigdzie i nigdy jej nie widział, ale - że jest tak coś -
5 I,8 | dziesięciu miesięcy nie widział. Tu jest błotnista ulica
6 I,8 | okręt, który zeszłego lata widział Wokulski na Morzu Czarnym,
7 I,8 | Na końcu bowiem drugiej widział cel realny i jasno określony -
8 I,8 | się, płacić. Ale Wokulski widział tylko ich cienie, pogrążony
9 I,9 | prawda, moja pani?~- Pan mnie widział?~- Modliłaś się i płakałaś.
10 I,9 | na Wokulskiego, a on nie widział nikogo, tylko rozgorączkowanym
11 I,9 | fala nadpływającej powodzi. Widział jak na dłoni długi szereg
12 I,10| sposób, że nikt ich u nas nie widział: Włóczyli się po całych
13 I,10| za ciało... A gdybyś pan widział, jak wygląda w kaftaniku!...~-
14 I,11| głową i patrząc w sufit widział przesuwające się na nim
15 I,11| młodzieńca, którego już widział obok panny Izabeli podczas
16 I,11| Oryginały to są, jak pan widział, ale ludzie dobrych chęci...
17 I,11| gdziekolwiek był, wszędzie widział się trochę lepszym od innych.
18 I,12| mgliste obrazy znikały. Widział lampę z zielonym daszkiem,
19 I,13| niepewności Z daleka przed sobą widział długi sznur ludzi uszykowanych
20 I,13| człowieka jeszcze w życiu nie widział. Zauważył przy tym, że dżokej
21 I,13| zmartwiony pan Łęcki, który widział wymianę grzeczności.~Zirytowana
22 I,13| A gdziekolwiek spojrzał, widział piękną twarz panny Izabeli
23 I,13| marzył, że Wokulski zabił go. Widział, jak jego trupa dwu posłańców
24 I,13| ucho do dziurki od klucza. Widział na stole jakieś książki
25 I,14| i to na moje ręce (baron widział to). A nade wszystko, jakby
26 I,16| żałuje Rossi, że jej nie widział! ~Po czterogodzinnym oczekiwaniu
27 I,16| że nie tylko dokładnie widział każde drgnienie fizjognomii
28 I,17| mocniej. - Rossiego nie widział pan?... - powtórzyła patrząc
29 I,17| dziurki od klucza, dużo widział, dużo słyszał, ale nic nie
30 I,17| nic nie mógł zrozumieć. Widział, że Wokulski daje Obermanowi
31 I,18| Rzecki parę razy w życiu widział ludzi zamagnetyzowanych
32 I,18| pieniędzy, ale nawet nie widział i nie słyszał gości, którzy
33 I,18| lata grosza od pana nie widział, choć ma wyrok. ~Okazały
34 I,18| mężczyzny nigdy jeszcze nie widział.) ~Ale on ma córkę, panie
35 I,18| któremu równego nigdy nie widział pan Ignacy. ~- Co to pan
36 I,19| parasole i zabawki!... Czy widział kto podobne zgorszenie? ~"
37 I,19| te same iskry, jakie już widział Rzecki w chwili pojedynku
38 I,19| palnął, gdybym już nic nie widział dla siebie oprócz jakichś
39 I,19| że ani w Warszawie nie widział żadnej panny, ani na wsi
40 II,1 | pamiętam, ażebym kiedykolwiek widział więcej gwiazd. A ponieważ
41 II,1 | jego młodości, jakbym ją widział wczoraj. ~Pamiętam (był
42 II,1 | przerabiał się na wołu. Kiedym go widział w tureckim szlafroku, w
43 II,2 | Ach, panie Rzecki, gdybyś widział ten śnieg: amarantowy, różowy,
44 II,3 | zdaje mu się, że już gdzieś widział takie domy, taki ruch, takie
45 II,3 | zna? ~- Nie, pani. ~- Nie widział pan nawet moich portretów? ~-
46 II,3 | myśl: co robić z czasem? Widział tyle nowych rzeczy, rozmawiał
47 II,4 | Ponieważ Wokulski pierwszy raz widział podobne zjawiska i bynajmniej
48 II,4 | utonął we wspomnieniach. Widział sklep Hopfera, stołowe pokoje
49 II,4 | którzy drwili z niego; widział swoją maszynę o wieczystym
50 II,4 | usiłował nadać kierunek. Widział Kasię Hopfer, która mizerniała
51 II,5 | Paryża?"~I oczyma duszy widział szerokie i niezwykłe życie
52 II,6 | niezadowolony Starski. - Kto widział przyzwyczajać do takich
53 II,8 | A jużci. ~-A gdzieżeś ty widział takiego krakowiaka? ~- U
54 II,8 | nieboszczyk gadał, że sam widział takiego pana, co wziął z
55 II,8 | ręki. Gdzie nie spojrzał, widział ino potok jak szybę, a za
56 II,8 | wielki pan, jakiego świat nie widział. Tylko wtedy o mnie nie
57 II,10| odbieramy listy), to gdybyś pan widział Helenkęl...Mieni się, blednie,
58 II,10| Wokulskiego (PS. Stach nie widział od nich ani grosza za lokal)
59 II,11| bym, bo świat jeszcze nie widział podobnego mi głupca:~- Pociesz
60 II,12| stanowcze zdania, kiedy widział jej ogniste spojrzenia rzucane
61 II,12| pełna tytanicznych wysiłków. Widział swoją pracę nad wydobyciem
62 II,12| przelatywały mu nad głową, a potem widział laboratorium Geista, gdzie
63 II,12| czułością, ale Ochocki, który widział nie patrząc, spostrzegł,
64 II,13| niekiedy w tych towarzystwach, widział lornetki dam skierowane
65 II,13| jest, ale za to doskonale widział, jak Molinari szepnął coś
66 II,13| winem. Przed rokiem ktoś go widział.~- Sprawdzimy to - odpowiedział
67 II,14| przez całą wieczność będę ją widział. Któż wie, czy życie przyszłe
68 II,15| istotnie znałem Geista? czym widział jego dziwny metal? Nie umiałbym
69 II,16| cicho, że nikt ich nawet nie widział. Nikt nawet nie uważał,
70 II,17| Rzeckiego (z którym nie widział się od kilku tygodni) i
71 II,17| patrzy na własny pogrzeb. Widział tych, co żałowali go, co
72 II,17| chwalili, co mu złorzeczyli; widział swego następcę, do którego
73 II,17| pani Wąsowska; to znowu widział gromady parobków i robotników,
74 II,19| furman nieboszczki prezesowej widział niedawno Wokulskiego w lesie
75 II,19| Żydek, handlujący węglami, widział znowu Wokulskiego w Dąbrowie...
|