Tom,  Rozdzial

 1  I,1 |   Niemcy; nasi do tego nie mają głowy.~- A może Wokulski ma głowę?~-
 2  I,2 |      humor i skarżył się na ból głowy. ~Do przyjemniejszych dni
 3  I,3 |         dyscyplinę, od wierzchu głowy do podłogi.~Zwinąłem się
 4  I,4 |       pić i wino uderzyło mi do głowy. Ale - już zebrałem zmysły.
 5  I,5 |        córki zupełnie potracili głowy. Rozważniejsi czekali, ale
 6  I,6 |       Skąd jej ojcu przyszło do głowy zawiązywać jakieś towarzystwa
 7  I,7 |        taki sposób, że mu część głowy i jedno ucho wysunęło się
 8  I,7 |        mu w ręku. Nie podnosząc głowy wydobył nową stalówkę z
 9  I,8 |       wówczas przychodził mu do głowy dziwaczny projekt:~" Zapoznam
10  I,8 |          nawet śpiący podnieśli głowy i z wyrazem zdziczałych
11  I,9 |           Ech! także zawracanie głowy... Dowcipny!~Zabierała się
12  I,9 |       blaskiem. Krew biła mu do głowy i upokarzał się w duchu
13  I,9 |   uśmiechem. - Przychodzi mi do głowy dziwne pytanie - dodała
14  I,9 |        wy dziś macie mocniejsze głowy, lecz zimniejsze aniżeli
15  I,9 |    Nigdy nie przychodziło mu do głowy, ażeby zmarli potrzebowali
16  I,9 |        do sali. Znowu wszystkie głowy zwróciły się w jego stronę
17  I,10|       człowiek! Przyjdzie mu do głowy genialny plan, wykona go
18  I,10|       żon, zaraz przyszło mi do głowy:~- Stach nihilista i Mraczewski
19  I,10|        który, co mu przyszło do głowy czy do serca, wykonywał
20  I,11|    Wokulskiemu krew uderzyła do głowy.~"One!... Czy mnie choć
21  I,11|      Idzie dalej nie odwracając głowy, ażeby się nie zdradzić.
22  I,12|       trzecie - ozdabia damskie głowy ;~Wszystkie razem na wojnie
23  I,12|  przyszła mu szczególna myśl do głowy:~"Jeżeli ta klacz wygra,
24  I,12|        charakterystyczny łoskot głowy ludzkiej uderzanej o ścianę.
25  I,13|          uderzył się ręką w tył głowy i nagle rozsunąwszy Wokulskiemu
26  I,13|       nie zdejmując kapelusza z głowy.~- W tej chwili nadejdzie -
27  I,13|         bardzo obojętnym ruchem głowy.~Młody człowiek prędko opuścił
28  I,13|       nawet nie przyszedł mu do głowy. Mecenas spostrzegłszy wrażenie
29  I,14|   niczym; potem przyszły jej do głowy niesłychanie dziwne kombinacje.~"
30  I,16|        na sam, krew uderzyła do głowy. Wzburzenie spotęgowało
31  I,17|    Wokulskiemu uderzyła krew do głowy; na ustach hrabiny mignął
32  I,18|     pocierał sobie ręką wierzch głowy. A wówczas, jakby na komendę,
33  I,18|          A potem przyszło mu do głowy, że - koniecznie, ale to
34  I,18|    wymownie świadczył lekki ból głowy i ogólna ociężałość członków. ~
35  I,18|    Rossiemu?.:." ~Nie podnosząc głowy od ksiąg siedział przy kantorku
36  I,18|        Wszyscy oni mają zadarte głowy i patrzą na komorników ze
37  I,19|         pana! Wyście tu wszyscy głowy potracili... ~Wziął go pod
38  I,19|             Krew uderzyła mi do głowy... ale to już przeszło...
39  I,19|      czekał... Krew uderzyła do głowy pannie Izabeli, która nie
40  I,19|   skądże znowu przychodzi ci do głowy ten... Wokulski?... ~- Nie
41  I,19|       Nie mnie on przychodzi do głowy - odparła panna Florentyna
42 II,1 |      mieliśmy doskonały humor i głowy pełne projektów. ~Tymczasem
43 II,2 |         wszystka krew uciekła z głowy do serca, a z serca do nóg.
44 II,3 |  krótszych i dłuższych. Idąc od głowy pierwsza para jej nóżek
45 II,4 |      znowu dotykał swoich rąk i głowy lub chodził stukając głośno
46 II,5 | Oczywiście coś jej strzeliło do głowy i musi być także zadurzona,
47 II,6 |   dzisiejsze pokolenie ma mocne głowy i zimne serca. Nasz przykład
48 II,6 |       Nagle krew uderzyła mu do głowy: wdówka w taki sposób ruszyła
49 II,6 |   ocenić, jak ja umiem zawracać głowy. W takiej chwili stu innych
50 II,7 |       niech mi pani nie zawraca głowy swymi wykrzyknikami. Albo
51 II,7 |       pan na poprzednie ucięcie głowy - odpowiedziała pani Wąsowska. ~-
52 II,8 |        dopóki jej kto szpilki z głowy nie wyciągnie i potem się
53 II,8 |    Byleś pannie wyjął szpilkę z głowy, obudzi się, ożenisz się
54 II,8 |        jak dzisiaj, pozawracasz głowy wszystkim paniom. ~- Ach,
55 II,9 |     prosta myśl nie przyszła do głowy.)~- Ale bo widzisz - szepnąłem -
56 II,10|         Misiewiczowa zrywając ż głowy chustkę.~- Przyszedłem tu
57 II,10|         w kawałkach: oddzielnie głowy, oddzielnie korpusy. Niech
58 II,11|         należy trochę zadzierać głowy wobec wyższych, a być uprzedzająco
59 II,11|        Wróciłem do domu z bólem głowy, wściekając się na cały
60 II,11|   pokoju i pocierając sobie tył głowy. - Co znaczy? nie wiem,
61 II,11|      nauki ani do handlu nie ma głowy, do roboty go nie napędzisz,
62 II,11|        trzymają się szpakowatej głowy.~- Właśnie... Otóż tedy...
63 II,13|     probantka!..." Więcem se do głowy nie dopuszczał, choć gdyby
64 II,13|         tam namiętnie odrzucone głowy, zarumienione policzki,
65 II,13|    Izabela. Nie przyszło jej do głowy, że co najwyżej narażał
66 II,14|        przeczuciem, pomimo bólu głowy, zaczęła się ubierać. Wszystko
67 II,15|      przeleciał o kilka cali od głowy obryzgując go parą i gorącym
68 II,17|  kobietę, której nie było widać głowy ani piersi, tylko spiżowe
69 II,17|            Mają pieniądze, mają głowy na karkach... Niech znajdą
70 II,17|       polityka wywietrzeje mu z głowy.~- Biedny Klejn był innego
71 II,17|         wszyscy obecni zwrócili głowy ku krzesłu, na którym siedział
72 II,17|         Ale wnet przyszło mi do głowy: "Po cóżeś się, durny, z
73 II,19|        jednak przyszło radcy do głowy, że Wokulski zbankrutował?~-
74 II,19|       nie zdejmując kapelusza z głowy. - Hola!... A cóż to wy,
75 II,19|    rodzaju kobieta tylu ludziom głowy zawróciła...~- Ależ to potwór!... -